INTRODUCTION: Despite the described risk of contrast-induced nephropathy, defined as sudden (up-to 48–72 h) deterioration of renal function after the administration of contrast, guidelines for border level renal excretory function markers securing safe contrast CT have not been established. The aim of study was to assess the effect of CT with intravenous contrast on changes of renal excretory function markers. MATERIALS AND METHODS: In a prospective study, 60 patients who had CT with intravenous contrast were analyzed. Before CT and after 48 hours, the level of markers of renal function: creatinine, urea and potassium were marked in the patients’ serum and the eGFR value was calculated. The patients were divided into 2 groups, depending on the output value of creatinine and eGFR: group 1 – normal values and group 2 – slightly elevated ones by 20%. RESULTS: The average concentration of creatinine before CT did not differ significantly from the values after contrast application (1.05 ± 0.23 vs. 1.03 ± 0.26 mg/dl). The average value of eGFR before contrast CT did not differ significantly from the value after contrast application (71.53 ± 18.86 vs. 74.25 ± 22.50 ml/min./1.73 m2). No significant changes in urea and potassium concentrations after radio-contrast application were observed. The values of the analyzed markers did not differ significantly compared to the baseline values in any group, nor did sex or type of CT have an effect on the marker levels. CONCLUSIONS: The intravenous administration of contrast during CT does not cause significant changes in renal excretory function markers, either in patients with normal renal function or in patients with baseline values elevated by 20%, irrespective of sex or type of CT.
PL
WSTĘP: Pomimo opisywanego ryzyka wystąpienia nefropatii kontrastowej definiowanej jako nagłe (do 48–72 h) pogorszenie funkcji nerek po podaniu kontrastu dotychczas nie ustalono wytycznych odnośnie do granicznego poziomu markerów czynności wydalniczej nerek, dla których dopuszczalne jest wykonanie kontrastowego badania TK. Celem pracy była ocena wpływu dożylnego podania kontrastu podczas badań TK różnego typu na zmiany wartości markerów czynności wydalniczej nerek. MATERIAŁ I METODY: W prospektywnym badaniu analizowano 60 kolejnych pacjentów (25 kobiet i 35 mężczyzn), którym wykonano badanie TK z dożylnym podaniem kontrastu. W dniu badania oraz po 48 godzinach w surowicy pacjentów oznaczano stężenie markerów czynności nerek: kreatyniny, mocznika i potasu oraz obliczano współczynnik filtracji kłębuszkowej (eGFR). Pacjentów podzielono na 2 grupy zależnie od wyjściowych wartości badanych markerów: grupa 1 – wartości prawidłowe, grupa 2 – wartości przekraczające normę średnio o ok. 20%. WYNIKI: Średnie stężenie kreatyniny przed badaniem nie różniło się znamiennie od stężenia po badaniu (1,05 ± 0,23 vs. 1,03 ± 0,26 mg/dl). Średnia wartość eGFR przed badaniem nie różniła się znamiennie od wartości po badaniu (71,53 ± 18,86 vs. 74,25 ± 22,50 ml/min./1,73 m2). Nie stwierdzono również istotnych zmian stężenia mocznika i potasu po wykonaniu badania. Wartości badanych parametrów po wykonaniu badania TK nie różniły się znamiennie w stosunku do wartości wyjściowych w żadnej grupie chorych, nie były również zależne od płci i rodzaju badania TK. WNIOSKI: Dożylne podanie kontrastu w trakcie badania TK nie powoduje znamiennych zmian wartości markerów czynności wydalniczej nerek u pacjentów z prawidłową czynnością nerek oraz u pacjentów z wyjściowymi wartościami markerów przekraczającymi granicę normy o ok. 20%, bez względu na płeć i rodzaj wykonanego badania.
Zarażenia pasożytnicze przewodu pokarmowego pozostają ważnym problemem zdrowotnym w skali globalnej. Aktualna sytuacja epidemiologiczna w Polsce nie jest znana, ponieważ większość chorób pasożytniczych, w tym wszystkie robaczyce, nie podlega obowiązkowi raportowania. Praktyka kliniczna pokazuje, że choroby o takiej etiologii bywają pomijane w procesie diagnostyki różnicowej. Ponadto powszechnie dostępne klasyczne badanie próbki kału w mikroskopie świetlnym jest badaniem o stosunkowo niskiej czułości. W pracy przedstawiono opis przypadku 46-letniej pacjentki, przyjętej do Kliniki w celu planowej diagnostyki z powodu spadku masy ciała, bez innych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. W toku diagnostyki wykazano, że przyczyną spadku masy ciała była infestacja pasożytnicza przewodu pokarmowego robakami obłymi, co stwierdzono w kolonoskopii, natomiast trzykrotnie wykonane badanie kału nie wykazało obecności pasożytów w pobranym materiale. Przedstawiony opis przypadku pokazuje, że o chorobach pasożytniczych nadal należy pamiętać w praktyce klinicznej i uwzględniać je w procesie diagnostyki różnicowej. Ponadto potrzebne są prace nad poprawą czułości metod diagnostyki parazytologicznej. Konieczne są również badania dotyczące aktualnej sytuacji epidemiologicznej w Polsce w zakresie parazytoz przewodu pokarmowego.
EN
Parasitic infections of the digestive tract remain an important health problem on a global scale. The current epidemiological situation in Poland is unknown because most parasitic diseases, including all caused by helminths, are not subject to reporting. Clinical practice shows that diseases of such etiology are sometimes overlooked in the process of differential diagnosis. In addition, the commonly available classical examination of a stool sample utilizing a light microscope is a relatively low-sensitivity test. This study presents a case report of a 46-year-old patient admitted to the Clinic for planned diagnostics due to weight loss without other gastrointestinal symptoms. In the course of the diagnosis, it occurred that the cause of the weight loss was a parasitic infestation of the gastrointestinal tract with roundworms, which were observed in a colonoscopy, but no parasites were found in the collected material in stool examinations performed three times. The presented case report demostrates that parasitic diseases still should be taken into consideration in clinical practice in the process of differential diagnosis. In addition, further effort is needed to improve the sensitivity of parasitological diagnostic methods. Moreover, there is a need for research on the current epidemiological situation in Poland in the field of gastrointestinal parasitosis.
Rak jelita grubego i jego diagnostyka pozostają istotnym problemem klinicznym. Ektopia nerki jest jedną z głównych anomalii rozwojowych układu moczowego, chociaż występuje stosunkowo rzadko w populacji ogólnej. Najczęściej przebiega bez objawów i jest wykrywana przypadkowo. W pracy przedstawiono opis przypadku 43-letniego mężczyzny, u którego podejrzewano raka jelita grubego z powodu sugestywnego obrazu klinicznego (ból brzucha, zaparcie, spadek masy ciała, obciążający wywiad rodzinny w kierunku raka jelita grubego) oraz podejrzenia procesu rozrostowego na podstawie wykonanego ambulatoryjnie badania ultrasonograficznego jamy brzusznej. W wyniku przeprowadzonej diagnostyki nie stwierdzono u chorego procesu rozrostowego, rozpoznawana zaś uprzednio zmiana budząca podejrzenie nowotworu okazała się położoną w miednicy prawą nerką. Przedstawiony opis przypadku pokazuje, że ektopia nerki może powodować trudności diagnostyczne, m.in. u chorych diagnozowanych w kierunku procesu rozrostowego jelita.
EN
Colorectal cancer and its diagnosis remain a significant clinical problem. Renal ectopia is one of the major developmental anomalies of the urinary system, although it is relatively rare in the general population. It is most often asymptomatic and is revealed by chance. This study presents a case report of a 43-year-old man, in whom colorectal cancer was suspected due to the suggestive clinical picture (abdominal pain, constipation, weight loss, a family history of colorectal cancer) and the suspicion of a proliferative process described in an outpatient ultrasound examination of the abdominal cavity. As a result of the performed diagnostics, no proliferative process was found in the patient, and the previously diagnosed lesion that raised the suspicion of cancer turned out to be the right kidney located in the pelvis. The presented case report shows that renal ectopia may cause diagnostic difficulties, among others in patients diagnosed with a neoplastic process.
Marskość wątroby oraz jej powikłania stanowią jedną z najważniejszych przyczyn hospitalizacji na oddziałach internistycznych. Marskość wątroby nie stanowi jednorodnej jednostki chorobowej, lecz jest końcowym stadium wielu różnych chorób wątroby, a najważniejszymi przyczynami prowadzącymi do jej rozwoju są alkoholowa choroba wątroby oraz wirusowe zapalenia wątroby. Jednym z typowych powikłań marskości wątroby są objawy skazy krwotocznej. Najczęstszym powikłaniem krwotocznym u chorych z marskością wątroby jest krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie opisu przypadku 32-letniego mężczyzny w stadium terminalnym, hospitalizowanego z powodu niewyrównanej alkoholowej marskości wątroby, u którego w trakcie hospitalizacji wystąpił samoistny duży krwiak w obrębie mięśnia prostego brzucha po stronie lewej. Opisany przypadek pokazuje, że w opiece nad chorymi z niewyrównaną marskością wątroby należy zachowywać czujność pod kątem rozpoznania powikłań krwotocznych, również takich o nietypowym przebiegu klinicznym.
EN
Liver cirrhosis and its complications constitute one of the most important causes of hospitalization in internal medicine departments. Liver cirrhosis is not a homogeneous disease entity, but is the final stage of many different liver diseases, and the most important causes leading to the development of liver cirrhosis are alcoholic liver disease and viral hepatitis. One of the typical complications of liver cirrhosis are symptoms of bleeding diathesis. The most common bleeding complication in patients with liver cirrhosis is bleeding from the upper gastrointestinal tract. The aim of this publication is to present a case report of a 32-year-old man in the terminal stage, hospitalized due to decompensated alcoholic cirrhosis of the liver, who during hospitalization developed a spontaneous large hematoma in the rectus abdominis muscle on the left side. The presented case report shows that in the care of patients with decompensated liver cirrhosis, vigilance must be maintained to recognize bleeding complications, including those with an atypical clinical course.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.