Search results

1

ZMIANY WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOKINETYCZNYCH LEKÓW PRZECIWDROBNOUSTROJOWYCH U PACJENTÓW KRYTYCZNIE CHORYCH

100%

Cios A. M., Wesołowska A.

Farmacja Polska

|

2020

|

vol. 76

|

issue 1

33-46

EN

Critically ill patients are at high risk of developing a life-threatening infection leading to severe shock and, as a consequence, multi-organ failure and even death. Optimal antimicrobial therapy, especially in the first 48 hours, is crucial to increasing patients' chances of survival. However, effective drug dosing is problematic because pathophysiological changes associated with the critical state of a disease affect their pharmacokinetic properties, mainly those drugs that are hydrophilic in nature. Concentrations of these drugs may be elevated in critically ill patients, mainly because of decreased renal clearance due to renal failure/damage. Conversely, antimicrobial concentrations may decrease due to increased volume of distribution and increased renal clearance, caused by the systemic inflammatory response syndrome, capillary leakage, reduced drug binding, intravenous fluids and inotropic drugs used. The frequency of simultaneous occurrence of numerous complications that may affect pharmacokinetic properties of drugs is excessively complicated by predicting their therapeutic concentrations. In general, situations where antimicrobial concentrations in serum of critically ill patients are too low dominate in clinical settings. And obtaining inappropriate plasma concentrations of patients is clinically important because it leads to ineffective eradication of pathogenic microorganisms and a lack of clinical improvement. In addition, too low drug levels trigger the development of multi-drug resistance, which is not only a medical but also a socio-economic problem. One of the major solutions to this problem seems to be the widespread use of plasma drug monitoring for individual adjustment of the dosage of antimicrobial drugs in a particular patient's clinical condition. However, despite the successful implementation of the beta-lactam antibiotic monitoring program in critically ill patients in Poland, several problems remain to be solved, such as insufficient documentation of the advantage of such a procedure and its clinical success, the lack of necessary technical preparation and specialist knowledge of medical staff in hospitals, which has an impact for the time of determining the concentration of antibacterial drugs in the patient plasma, even the possibility of monitoring drug concentration therapy does not solve the problem of obtaining the most optimal pharmacokinetic-pharmacodynamic indicators that determine the dosage selection. One solution, though not without its drawbacks, is to use population models to calculate the dosage of antimicrobial drugs. These models should take into account the state of mechanical ventilation, diagnostic category and glomerular filtration of the patient. However, also in such model preparation, there are problems such as the state of patients' kidney function, which may show large fluctuations and require frequent monitoring of creatinine, which is associated with additional work and time input, capillary leak affecting the value of distribution volume. The above pathophysiological changes significantly impede the development of appropriate models that would be adequate for use in optimization of the antimicrobial dosage in critically ill patients.

PL

Krytycznie chorzy pacjenci są narażeni na wysokie ryzyko rozwoju zagrażającej życiu infekcji prowadzącej do ciężkiego wstrząsu i w konsekwencji niewydolności wielonarządowej, a nawet śmierci. Optymalna terapia przeciwdrobnoustrojowa ma kluczowe znaczenie w zwiększaniu szansy tych pacjentów na przeżycie. Jednak skuteczne dawkowanie leków jest problematyczne, ponieważ zmiany patofizjologiczne, związane z krytycznym stanem choroby, wpływają na ich właściwości farmakokinetyczne, głównie tych leków, które wykazują charakter hydrofilowy. Stężenia tych leków mogą być podwyższone u pacjentów krytycznie chorych, głównie z powodu zmniejszonego klirensu nerkowego spowodowanego niewydolnością/uszkodzeniem nerek. I przeciwnie, stężenia leków przeciwbakteryjnych mogą ulec obniżeniu z powodu zwiększonej objętości dystrybucji i zwiększonego klirensu nerkowego, wywołanego przez zespół ogólnoustrojowej odpowiedzi zapalnej, wyciek kapilarny, zmniejszone wiązanie leku z białkami, podawanie dożylnych płynów oraz leków inotropowych. Częstość jednoczesnego występowania licznych powikłań, które mogą wpływać na właściwości farmakokinetyczne leków, nadmiernie komplikuje prognozowanie ich terapeutycznych stężeń. Zasadniczo, w warunkach klinicznych dominują sytuacje gdy uzyskiwane stężenia leków przeciwdrobnoustrojowych u pacjentów krytycznie chorych są zbyt niskie. A uzyskanie nieodpowiedniego stężenia leków w osoczu pacjentów jest istotne z klinicznego punktu widzenia, ponieważ prowadzi do nieskutecznej eradykacji drobnoustrojów chorobotwórczych i braku poprawy klinicznej. Ponadto, zbyt niskie stężenia leków wywołują rozwój oporności wielolekowej drobnoustrojów, co stanowi problem nie tylko medyczny, ale i społeczno-ekonomiczny. Jednym z zasadniczych rozwiązań tego problemu wydaje się powszechne stosowanie monitorowania stężeniem leku w osoczu, w celu indywidualnego dostosowania dawkowania leków przeciwdrobnoustrojowych do stanu klinicznego pacjenta.

2

Niechirurgiczne metody opóźniające procesy starzenia się skóry.

100%

Osika G., Wesołowska A.

Farmacja Polska

|

2020

|

vol. 76

|

issue 2

110-117

EN

There are two main processes that induce skin aging: extrinsic and intrinsic. Extrinsic aging is caused by environmental factors such as sun exposure, air pollution, smoking, and poor nutrition. Intrinsic aging reflects the genetic background especially in terms of cell viability and proliferation potential, and depends on time. It introduces unfavorable changes in the functioning of organs and in the external appearance of the body, especially visible on the skin. Wrinkles, discoloration and loss of facial contours can reduce the quality of everyday life and disrupt human social relationships. There are now a couple of theories of aging to explain this inevitable fact of being human like: genetic, Hayflick’s, mitochondrial, biochemical and protein impairments theories. Both surgical and non-surgical aesthetic procedures are used to maintain a beneficial appearance, rejuvenation and slow down skin aging. From year to year, public interest in the use of innovative anti-aging treatments increases, enabling the preservation of youthful appearance for a longer period than it results from the physiological life cycle. Non-surgical aesthetic treatments, delaying skin aging, activate natural mechanisms of cell renewal and accelerate their metabolism, stimulate the synthesis of fibroblasts to produce collagen, which is the main building element of the skin. The most effective treatments delaying skin aging currently include, among others lifting with polydioxane threads, skin regeneration with platelet rich plasma, microneedle and needle mesotherapy, plasmage lifting as well as dermabrasion and microdermabrasion treatments combined with chemical exfoliation. Professional and systematic stimulations of cells allow lengthening and restoring the beneficial appearance of the skin in all its layers. Treatments using polydioxane threads restore the distorted face oval and lift the skin around the eyes. The procedure using platelet-rich plasma activates cell growth factors, improving the regenerative processes of mature skin. A non-surgical face lift called plasmage, allows excess tissue to evaporate in order to reduce and eliminate wrinkles and drooping eyelids. Various types of mesotherapy and dermabrasion treatments affect the reconstruction of the skin structure, reduce fine wrinkles and stimulate fibroblasts to produce new collagen and elastic fibers.

PL

Starzenie się organizmu jest procesem genetycznie zaprogramowanym, szczególnie w aspekcie żywotności komórek i liczby ich podziałów. Wprowadza ono niekorzystne zmiany w funkcjonowaniu narządów oraz w wyglądzie zewnętrznym organizmu, zwłaszcza widocznym na skórze. Zmarszczki, przebarwienia i utrata owalu twarzy mogą wpływać na obniżenie jakości codziennego życia i zaburzyć relacje społeczne jednostki. W celu utrzymania korzystnego wyglądu, odmłodzenia oraz spowolnienia procesów starzenia się skóry wykorzystywane są zarówno chirurgiczne jak i niechirurgiczne zabiegi estetyczne. Z roku na rok zwiększa się zainteresowanie społeczeństwa stosowaniem innowacyjnych zabiegów anti-aging, umożliwiających zachowanie młodzieńczego wyglądu przez okres dłuższy niż wynika to z fizjologicznego cyklu życia. Niechirurgiczne zabiegi estetyczne, opóźniające procesy starzenia się skóry, aktywują naturalne mechanizmy odnowy komórek przyspieszając ich metabolizm oraz stymulując syntezę fibroblastów do produkcji kolagenu, który stanowi główny budulec skóry. Do najbardziej efektywnych zabiegów obecnie zalicza się lifting nićmi polidioksanowymi, regenerację skóry osoczem bogatopłytkowym, mezoterapię mikroigłową i igłową, lifting plasmage oraz zabiegi dermabrazji i mikrodermabrazji skojarzone z eksfoliacją chemiczną. Profesjonalne i systematyczne pobudzanie komórek pozwala wydłużyć oraz przywracać korzystny wygląd skóry we wszystkich jej warstwach. Zabiegi z wykorzystaniem nici polidioksanowych przywracają zaburzony owal twarzy i unoszą skórę w okolicach oczu. Procedura z użyciem osocza bogatopłytkowego aktywuje czynniki wzrostu komórek, usprawniając procesy regeneracyjne skóry dojrzałej. Niechirurgiczny lifting twarzy zwany plasmage, umożliwia odparowanie nadmiaru tkanki w celu redukcji i likwidacji zmarszczek oraz opadających powiek. Różnego typu zabiegi mezoterapii wpływają na przebudowę struktury skóry, redukcję drobnych zmarszczek.

3

Antidepressant-like and anxiolytic-like activity of a novel indoleamine derivative ADN -2013 in rodents

71%

Wasik A., Partyka A., Jastrzębska-Więsek M., Kołaczkowski M., Wesołowska A.

Medicina Internacia Revuo

|

2017

|

vol. 28

|

issue 108

152-162

EN

A novel indolamine derivative, ADN-2013, has been proved to possess a preclinical activity profile appropriate for the treatment of behavioral and psychological symptoms of dementia. Its antidepressant and anxiolytic properties have been examined in rat and mice models. The receptor mechanisms underlying the antidepressant properties of ADN-2013 have also been elucidated. ADN-2013 significantly shortened the immobility time measured in the forced swim test in mice and rats, producing an effect that was abolished by the dopamine D1-receptor antagonist SCH 23390 in rats. Moreover, ADN-2013 evoked anxiolytic-like activity in both “conditional” and “unconditional” anxiety-like paradigms in mice and rats. From these results, it is likely that direct antagonism toward serotonin 5-HT6 receptors and an indirect effect of dopamine, acting mostly via D1-like receptors, may be involved in the antidepressant action of ADN-2013. However, the partial agonist activity of ADN-2013 toward D2 receptors, observed in in vitro studies, might also contribute to this effect.

Refine search results

2 Farmacja Polska

1 Medicina Internacia Revuo

2 2020

1 2017

3 Wesołowska A.

1 Cios A. M.

1 Jastrzębska-Więsek M.

1 Kołaczkowski M.

1 Osika G.

1 Partyka A.

1 Wasik A.

ZMIANY WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOKINETYCZNYCH LEKÓW PRZECIWDROBNOUSTROJOWYCH U PACJENTÓW KRYTYCZNIE CHORYCH

Niechirurgiczne metody opóźniające procesy starzenia się skóry.

Antidepressant-like and anxiolytic-like activity of a novel indoleamine derivative ADN -2013 in rodents