Search results

1

Nasiona soi zwyczajnej - cenny surowiec dietetyczny i leczniczy

100%

Nowak A.

Kosmos

|

2011

|

vol. 60

|

issue 1-2

179-187

PL

Soja zwyczajna (Glycine max L. Merr.) jest cenną roślina uprawną juz od 5000 lat. Jej nasiona zawierają około 40% białka o najlepszym składzie aminokwasowym, około 20% tłuszczu o wysokiej zawartości niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, składniki mineralne oraz izoflawonoidy tj. genisteinę i daidzeinę. Genisteina i daidzeina występują w soi w postaci β-D-glikozydów, tj. genistiny i daiziny, które są biologicznie nieaktywnie, dopiero w jelitach hydrolizują do aktywnych biologicznie aglikonów - genisteiny i daidzeiny. Izoflawonoidy są naturalnymi roślinnymi estrogenami o dużo mniejszej strukturze od estradiolu. Ich podobieństwo do estrogenów daje zdolność wiązania receptorów estrogenu w komórkach różnych organów w ludzkim ciele. Wykorzystywane są one w terapii okresu okołomenopauzalnego u kobiet, gdzie zmniejszają jego negatywne skutki, tj. uderzenia gorąca czy ubytek masy kości. Regularne spożywanie izoflawonoidów soi odgrywa również dużą rolę w chorobach serca, działając przeciwmiażdżycowo. Wpływają one na poziom lipoprotein krwi, redukując stężenie cholesterolu frakcji HDL i VLDL, jednocześnie podwyższając frakcję HDL. Fitoestrogeny wykazują działanie przeciwnowotworowe wpływając na wzrost, proliferację komórek, gdzie wykorzystywane są profilaktycznie w terapii raka piersi i prostaty. Ponadto nasiona soi są cennym produktem dietetycznym, które często uznawane jest za substytut biała zwierzęcego.

EN

Soybean (Glycine max L. Merr) consumed for more than 5000 year and is one of the most valuable crop plants. Seeds of this plant contain about 40% protein of the best amino acid composition among plants, about 20% fat of the high content of essential polyunsaturated fatty acids, mineral elements and isoflavones, i.e. genistein and daidzein. Daizin and genistin occur in soy as β-D-glycosides. These glycoside forms are biologically inactive and in the intestine are hydrolyzed to bioactive aglycone - genistein and daidzein. Isoflavones are natural plant estrogens and are structurally similar to estriadol and bind to estrogen receptors on cell different organs in human body. Soy isoflavones positively help in postmenopausal problems i.e. bone mass, hot flushes, high body mass index. Phytoestrogens intake by postmenopausal women correlated with lower body mass index and higher bone mass. Regular consumption of isoflavones may play a role for lowering risk for cardiovascular disease because a modulation of lipoprotein metabolism by increasing HDL cholesterol and reducing VLDL and LDL cholesterol. Phytoestrogens have an effect on cell growth, cell proliferation and have antioxidant properties and reduced incidence of breast cancer and prostate cancer. Soybean seeds are used, among others, for the production of diet supplements, as well as animal protein substitute.

2

Playing nature in the contemporary search in shaping structural surfaces

100%

Nowak A.

Czasopismo Techniczne

|

-

PL

The contemporary image of shaping modern architectural designs increasingly entails a synergy of design solutions in terms of form and structure. As a result, shaping integrated structures in the form of structural surfaces takes on particular importance. Modern trends are increasingly looking for analogies to the natural world. Playing Nature are projects inspired with cylindrical shapes, referring to the forms found in nature or using a bionic structure.

3

Changes of Maximal Muscle Torque and Maximal Power Output of Lower Extremities in Male Judoists During Training

64%

Buśko K., Nowak A.

Human Movement

|

2008

|

vol. 9

|

issue 2

111-115

EN

Purpose. The aim of the study was to follow changes of the maximal muscle torque and maximal power output of lower extremities in male judoists during pre-competition training (PCT). The original hypothesis assumed that different training loads would cause changes of the maximal muscle torque and maximal power output of legs in male judoists during pre-competition training, but not changes of the topography of the maximal muscle torque in all muscle groups. Basic procedures. The study sample consisted of five male judoists from the Polish National Team. Muscle torque measurements in static conditions were performed shortly before PCT (I), after the strength training mesocycle (II) and immediately after PCT (III). Ten muscle groups were examined: flexors and extensors of the trunk, shoulder, elbow, hip and knee. The maximal power output of legs was measured on a dynamometric platform during counter-movement jumps (CMJ) and bounce counter-movement jumps (BCMJ). Main findings. The sums of the muscle torque of both arms and the trunk were changed insignificantly during pre-competition training (PCT). The sum of muscle torque of the right and left lower extremities increased significantly between the measurements I and III. The muscle percent topography of muscle groups also showed significant changes. Maximal power output of lower extremities measured during CMJ decreased significantly, but increased during BCMJ. Conclusion. PCT caused changes of the maximal muscle torque of lower extremities, but the muscle topography of the muscle groups revealed significant changes, too. The maximal power output of lower extremities measured during CMJ decreased.

4

Zdrowotne oddziaływanie polifenoli zielonej herbaty (Camellia Sinensis L.)

64%

Nowak A., Klimowicz A.

Kosmos

|

2013

|

vol. 62

|

issue 1

87-93

PL

Zielona herbata jest uzyskiwana z liści rośliny Camellia sinensis L. Jest jednym z najbardziej popularnych (obok wody) napojów spożywanych na świecie. Działanie zdrowotne zielonej herbaty, przypisywane polifenolom obecnym w suchej masie w około 20-40%, sprawia, że stanowi ona około 20% ogólnej ilości spożywanej herbaty (czarnej, czerwonej, żółtej itp.). Skład chemiczny tej odmiany jest taki sam w świeżych, jak i w suszonych liściach. Do podstawowych składników zaliczany galusan-3-epikatechiny, epigalokatechinę oraz galusan-3-epigalokatechiny. Ponadto zawiera kofeinę, teobrominę, teofilinę oraz inne ważne składniki jak aminokwasy, minerały, węglowodany, lipidy i witaminy. Po spożyciu zielonej herbaty zarówno w formie napoju jak i suchego wyciągu stwierdzono obecność polifenoli w krążeniu ogólnym. Regularna jej konsumpcja może wywierać działanie antyoksydacyjne, przeciwnowotworowe, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe oraz przeciwzapalne. Dodatkowo katechiny zawarte w zielonej herbacie mogą wpłynąć przynajmniej w wysokich dawkach na utrzymanie prawidłowej masy ciała u ludzi. Podsumowując, często spożywana zielona herbata może wywierać korzystny wpływ na ludzkie zdrowie.

EN

Green tea is a beverage made from the leaves of Camellia sinensis plant. It is the most popular, next to water, consumed liquid in the word. Due to the health promoting effect of green tea, attributed mainly to the high content of polyphenols (20-40 percent in dry mass), its consumption contributes about 20 percent to the world tea's consumption. The chemical composition of green tea and the fresh leaves is similar and consists of four kinds of basic polyphenols: epicatechin-3-gallate, epigallocatechin and epigallocatechin-3-gallate. In addition, there are present caffeine, theobromine and theophylline; also trace amounts of amino acids, minerals, carbohydrates, lipids and vitamins can be found. Tea polyphenols are bioavailable in the systemic circulation after administration of green tea as a beverage or as an oral product. The regular consumption of green tea as the beverage may lead to health benefits including antioxidant action, prevention of cancer, and antibacterial, antiviral as well as antiinflamatory effects. Moreover, green tea catechins, at least at high doses, may help to retain proper body weight. To sum up, the green tea seems to have a number of beneficial effects on the human health.

5

Współwystępowanie astmy, alergicznego nieżytu nosa i idiosynkrazji aspirynowej

51%

Fal A. M., Nowak A., Nowak M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2009

|

vol. 5

|

issue 3

194-198

EN

Asthma, allergic rhinitis and idiosyncrasy to aspirin stand for an increasing epidemiologic. In Poland an epidemiological study has been carried out in 11 centres, showing the occurrence of asthma at 5.4% of general population, for allergic rhinitis and idiosyncrasy – 8.5% and 0.5%, respectively. Some publications suggest more often presentation of idiosyncrasy in atopic patients. Taking under consideration high and increasing occurrence of allergy and massive use of non-steroid anti inflammatory drugs, their coincidence is quite important and we decided to investigate it. In a retrospective analysis of patients diagnosed at the Department of Internal Medicine and Allergology, Wrocław Medical University, we determined a group of 1 557 patients suffering from at least of one of these conditions. Asthma has been recognized in 1 015 patients (65%), allergic rhinitis and aspirin idiosyncrasy in 495 (32%) and 363 (23%), respectively. Coincidence of asthma and allergic rhinitis has been reported in 255 patients, and coincidence of asthma or rhinitis and idiosyncrasy – in 3% and 6%, respectively. We conclude that asthma and allergic rhinitis coexist very frequently, confirming a mutual pathophysiologic background and the concept of united airways disease. Further, idiosyncrasy appears 10 times more often in allergic patients than in general population.

PL

Astma, alergiczny nieżyt nosa i nadwrażliwość na aspirynę stanowią coraz istotniejszy problem epidemiologiczny. W Polsce, pod kierunkiem Kliniki Chorób Wewnętrznych i Alergologii Akademii Medycznej we Wrocławiu przeprowadzono badanie epidemiologiczne w 11 ośrodkach. Wynika z niego, że częstość występowania tych problemów klinicznych stale wzrasta. Obecnie na astmę choruje 5,4% populacji, na ANN – 8,5%, a nadwrażliwość na aspirynę dotyczy ok. 0,5% populacji. Inne doniesienia mówią o częstszym występowaniu nadwrażliwości na aspirynę u chorych z atopią. W związku z tak dużym rozpowszechnieniem schorzeń o podłożu alergicznym i szerokim zastosowaniem w leczeniu innych schorzeń kwasu acetylosalicylowego oraz innych leków z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, problem częstości współwystępowania tych chorób wydaje się być istotny i jest przedmiotem niniejszej pracy. W analizie retrospektywnej zidentyfikowano wśród pacjentów Kliniki Chorób Wewnętrznych i Alergologii AM we Wrocławiu w latach 1999-2003 grupę 1 557 chorych z co najmniej jednym z rozpoznań: astmy, alergicznego nieżytu nosa lub nadwrażliwości na aspirynę. Astmę zdiagnozowano u 1 015 pacjentów, alergiczny nieżyt nosa u 495, natomiast nadwrażliwość na aspirynę u 363 chorych, co stanowiło odpowiednio: 65%, 32% i 23% grupy. Współwystępowanie astmy i alergicznego nieżytu nosa stwierdzono u 255 pacjentów. Współwystępowanie którejś z powyższych chorób i idiosynkrazji aspirynowej zaobserwowano odpowiednio u 3 i 6% grupy. Wnioskujemy, że alergiczny nieżyt nosa i astma współwystępują z dużą częstością, co świadczy o wspólnym podłożu patogenetycznym tych chorób i potwierdza koncepcję united airways disease. Częstość występowania idiosynkrazji aspirynowej w grupie chorych z atopią jest 10-krotnie większa w porównaniu z populacją ogólną.

6

Wybrane problemy w procesie adaptacji dziecka w wieku 0 – 6 lat do pobytu w szpitalu

51%

Kochman D., Rezmerska L., Nowak A.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2016

|

issue 2

8-23

EN

Introduction. For a child of up to 6 years of age, admission to the ward, as well as further hospitalization, is a very difficult kind of experience. It is connected with the appearance of adaptation difficulties to a new environment and strangers. The Nursing staff’s task, with cooperation with parents, is the largest possible reduction of stress in children to guarantee the child mental comfort as well as the quickest possible completion of treatment, without leaving traumatic marks in children’s psyche. Aim. The main purpose of the study was to analysis of selected problems in process of child’s adaptation to hospitalization period. Material and Methods. The diagnostic survey method was applied in the research, The survey technique was applied, the survey questionnaire being the tool. Two groups were included in the survey: a hundred parents of the hospitalized children aged 0-6, and 60 members of the nursing personnel from children’s wards. Results. About 98% of employees and 27% of parents noticed adaptation problems of the children at hospital admission. In both groups, cry was the most frequent difficulty that appeared, 98,31% and 87% respectively. 100% of the staff claimed, that parents’ presence had a positive influence to overcome child’s adaptation difficulties. It has been proved, that there is no relationship between the level of education, and the nursing personnel’s attitude towards parents and their children. Conclusions. The most frequent adaptation difficulties of hospitalized children are: cry, anxiety and scream. The presence of parents and the proper nurse’s care, can have a positive effect overcoming child’s adaptation problems. Education does not influence staff’s attitude towards children and their parents.

PL

Wstęp. Dla dziecka w wieku 0 – 6 lat przyjęcie w oddział oraz dalsza hospitalizacja jest bardzo trudnym rodzajem doświadczenia. Łączy się ona z pojawieniem trudności adaptacyjnych do nowego środowiska oraz obcych ludzi. Zadaniem personelu pielęgniarskiego, w połączeniu z rodzicami, jest jak największe zniwelowanie powstałego stresu, aby zapewnić dziecku komfort psychiczny i jak najszybsze zakończenie leczenia, bez pozostawiania traumatycznych śladów w psychice dziecka. Celem pracy była analiza wybranych problemów w procesie adaptacji dziecka do pobytu w szpitalu. Materiał i metody. W badaniu wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Zastosowano technikę ankietową, a narzędziem był kwestionariusz ankiety. W badaniu udział wzięły dwie grupy: 100 rodziców dzieci w wieku 0-6 lat, które były hospitalizowane oraz personel pielęgniarski pracujący na oddziałach dziecięcych w liczbie 60. Wyniki. Około 98% pracowników oraz 27% rodziców stwierdziło problemy adaptacyjne dzieci przy przyjęciu w oddział. W obu grupach najczęściej występującą trudnością był płacz, odpowiednio 98,31% i 87%. 100% personelu stwierdziło, że obecność rodziców ma pozytywny wpływ na przezwyciężenie trudności adaptacyjnych dziecka. Wykazano brak zależności między poziomem wykształcenia, a postawą personelu pielęgniarskiego wobec rodziców i ich dzieci. Wnioski. Najczęstszymi trudnościami adaptacyjnymi u hospitalizowanych dzieci są płacz, niepokój i krzyk. Obecność rodziców oraz odpowiednia opieka pielęgniarska może pozytywnie wpływać na przezwyciężenie trudności adaptacyjnych u dziecka. Wykształcenie nie wpływa na postawę personelu wobec dzieci i ich rodziców.

7

Modeling of bioclimatic skyscrapers’ facades with generative design methods

51%

Gawell E., Nowak A., Pietrzak J.

Czasopismo Techniczne

|

-

PL

Today, the architectural design process is based on developing digital technologies, and the interest in „fitting” buildings into a local microclimate is increasing. The article brings up the subject of modeling skyscrapers’ facades to present the tendency of the generative design methods in the design process of bioclimatic building. As a result, each individual element is adapted to the local microclimate. The results of the design integrated with modeling based on generative methods are mostly unconventional shaped structural forms.

8

Interdyscyplinarne leczenie powikłań operacyjnych w ginekologii onkologicznej

51%

Nowak A., Suzin J., Szubert M.

Current Gynecologic Oncology

|

2018

|

vol. 16

|

issue 2

101-108

EN

The growing incidence of cancer poses a diagnostic and therapeutic challenge for modern medicine. Surgical treatment remains the standard of care in gynecology, particularly in cancer patients. Proper selection of surgical technique is of key importance for optimal therapeutic outcomes with the lowest risk of postoperative complications. Thorough knowledge of these complications will enable not only proper treatment, but also providing patients with complete, reliable information on possible complications, pain or distant consequences of the chosen procedure. Age and comorbidities are well-known primary factors modifying the postoperative risk. The paper discusses prevention and interdisciplinary treatment of the most important and most common complications after major gynecologic surgeries. Due to the common location of the gastrointestinal, urinary and genital tracts in the abdominal cavity, the treatment of complications after extensive gynecologic surgeries often requires cooperation with a surgeon and an urologist. Proper pre-anesthetic assessment, hydration of the patient, assessment of preoperative nutritional status and an early onset of postoperative nutrition may reduce complications resulting from the clinical condition of the patient. It should be also noted that the proportions of different procedures have changed in recent years, with a gradual replacement of conventional laparotomies and transvaginal surgeries with increasingly popular endoscopic techniques. The paper discusses the most important postoperative complications, their symptoms and treatment strategies based on a literature review.

PL

Rosnąca częstość chorób nowotworowych stanowi wyzwanie dla współczesnej medycyny – zarówno pod względem diagnostycznym, jak i terapeutycznym. Podstawową metodą postępowania w ginekologii, szczególnie onkologicznej, pozostaje leczenie chirurgiczne. Kluczową rolę odgrywa odpowiedni dobór techniki operacyjnej, co wynika z dążenia do osiągnięcia jak najlepszego efektu terapeutycznego przy jak najmniejszym ryzyku powikłań pooperacyjnych. Ich dokładna znajomość jest niezbędna zarówno do prawidłowego przeprowadzenia procesu leczniczego, jak i do przekazania pacjentce pełnych, rzetelnych informacji dotyczących ewentualnych komplikacji, dolegliwości bólowych czy odległych następstw wybranego postępowania. Do powszechnie uznanych, głównych czynników modyfikujących ryzyko pooperacyjne należą wiek i choroby współistniejące. W artykule scharakteryzowano najważniejsze i najczęstsze komplikacje dużych zabiegów ginekologicznych w kontekście zapobiegania im oraz interdyscyplinarnego ich leczenia. Ze względu na wspólne położenie układów pokarmowego, moczowego i rodnego w obrębie jamy brzusznej leczenie powikłań rozległych operacji ginekologicznych często wymaga współpracy z chirurgiem i urologiem. Prawidłowa ocena anestezjologiczna, nawodnienie chorej, ocena stanu odżywienia przedoperacyjnego i wczesne wprowadzenie żywienia po operacji umożliwiają redukcję liczby powikłań wynikających ze stanu klinicznego pacjentki. Należy również zauważyć, że na przestrzeni ostatnich lat zmieniają się proporcje wykonywanych zabiegów: odsetek klasycznych laparotomii i operacji przezpochwowych maleje, coraz powszechniej wykorzystywane są natomiast techniki endoskopowe. Na podstawie przeglądu piśmiennictwa omówiono najistotniejsze powikłania pooperacyjne, objawy im towarzyszące oraz sposoby postępowania.

9

Fotoalergeny i związki fototoksyczne pochodzenia roślinnego. Zagrożenia i korzyści terapeutyczne

51%

Muzykiewicz A., Nowak A., Klimowicz A., Florkowska K.

Kosmos

|

2017

|

vol. 66

|

issue 2

207-216

PL

Reakcje fototoksyczne i fotoalergiczne są często występującymi schorzeniami skóry, wywoływanymi działaniem niektórych substancji stosowanych miejscowo i ogólnoustrojowo (fotosensybilizatorów) przy ekspozycji na promieniowanie UV. Fotosensybilizatorami miejscowymi są m.in. psoraleny, hiperycyna i pseudohiperycyna. Do roślin o potencjale fototoksycznym należą dziurawiec zwyczajny (zawierający hiperycynę i pseudohiperycynę) oraz rośliny z dużą zawartością psoralenów - przedstawiciele z rodziny selerowatych Apiaceae (np. barszcz Sosnowskiego, barszcz Mantegazziego, aminek większy) i rutowatych Rutaceae. Znajdujące się w okrywie owoców roślin cytrusowych olejki eteryczne również mogą wywoływać reakcje fototoksyczne i fotoalergiczne, powodowane głównie obecnością bergaptenu (5-metoksypsoralen). Oprócz potencjału fotoalergizującego i fototoksycznego, niektóre substancje pozyskiwane z tych roślin odgrywają ważną rolę w leczeniu chorób skóry przy użyciu fototerapii. W artykule przedstawiono również wyniki badań i omówiono wybrane przypadki kliniczne fotodermatoz.

EN

Phototoxic and photoallergic reactions following UV exposition are frequent skin disorders induced by certain topical and systemic substances, i.e. photosensitizers,. The group of topical photosensitizers includes among others psoralens, hypericin and pseudohypericin. To plants with a phototoxic potential belong St. John's wort (containing hypericin and pseudohypericin) and certain plants with a high psoralen content i.e. from members of Apiaceae family (Sosnowsky's hogweed - Heracleum Sosnowskyi, Heracleum Mantegazzianum, Ammi majus) and Rutaceae family. Essential oils from citrus fruit covers which contain bergapten (5-methoxypsoralen) can also induce phototoxic and photoallergic reactions. Apart from photoallergic and phototoxic activity certain substances isolated from the above mentioned plants are useful agents in the phototherapy of skin diseases. In the paper, there are also presented results of selected studies, as well as clinical case reports on photodermatosis.

10

Biogenic catalysis in sulphide minerals' weathering processes and acid mine drainage genesis

45%

Kušnierová M., Praščáková M., Nowak A., Gorazda K., Wzorek Z.

|

2014

|

vol. 61

|

issue 1

33-39

EN

Bioleaching and biogenesis are the main outputs from a large group of environmental processes participating in the natural material cycle, used in raw materials processing. Bio-oxidation reactions are the main basis for bioleaching procedures, often participating in parallel leaching processes. During the leaching processes of polycomponent sulphide substrates, the factor of process selection also plays an important role, being in direct relation to the electric properties and galvanic effect occurring between the individual components of the leaching substrate. This work gives a summary of the results of a research focused on the possibilities of using biotechnological procedures for treatment of Slovak sulphide ores. The object of the research is extraction of valuable metals, undesirable admixtures and degradation of crystal lattice of sulphides for subsequent chemical leaching processing of precious metals. The results of experiments on the existence of biogenic processes in situ on waste dumps from exploitation containing residual sulphides are also presented. The processes result in acid mine drainage water generation. These waters are strongly mineralised (over 48 g/L) and of low pH; that is why they are very caustic. The arsenic content (2.558 mg/L) in outflowing waters from old mines is high and over the limits set by the law.

11

Analysis of sodium tripolyphosphate production processes with a cumulative calculation method

45%

Kowalski Z., Kijkowska R., Gorazda K., Wzorek Z., Nowak A.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2010

|

vol. 12

|

issue 4

22-25

EN

Sodium tripolyphosphate - one of the condensed phosphates is an important ingredient in various types of cleaning substances and a food additive. The paper presents a comparison of different variants of STPP production with the application of the cumulative calculation method. The material balances of the processes were taken as the basis of the analysis. The method of the process analysis as shown in the cumulative calculation determines the influence of the emissions of dust and gas pollutions originating from a particular production process, as well as wastewater and solid wastes resulting from it, upon the natural environment. It was proved that the solution of the production STPP with the dry one-step method has the lowest impact on the environment among the three assessed solutions.

12

Phosphorus cycle - possibilities for its rebuilding

39%

Gorazda K., Wzorek Z., Tarko B., Nowak A., Kulczycka J., Henclik A.

|

vol. 60

|

issue 4

725-730

EN

The rebuilding of the phosphorus cycle can be performed with the use of both biotechnology and chemical technology. This paper presents a review of the phosphorus cycle and the different approaches that can be taken to the recovery of phosphorus from phosphate-rich waste. Critical issues in the phosphorus cycle are also discussed. Methods for the recovery of phosphorus form sewage sludge ash are widely explored and divided into two groups: wet extraction methods and thermochemical methods. Laboratory-scale methods are described, as well as proposed industrial technologies, with particular regard to the possibilities for their implementation in Poland. Phosphorus recovery methods from SSA (sewage sludge ash) in our country seems to be promising due to the increasing number of sewage sludge incineration plants, which could easily supply ash to future recovery installations. For the effective recovery of P from sewage sludge ash, it is essential to make the right choice in determining the appropriate method to use with respect to the particular properties of the ash composition available. A patented method of phosphorus recovery by acid extraction methods, developed by Cracow University of Technology, results in an efficiency of 80-96% for phosphorus recovery. 3000 to 4000 tons of phosphorus per year can be recycled and introduced back into the environment, that covers around 7% of the total amount of phosphorus ore imported into Poland between 2008 and 2009.

13

COMPARISON OF ARTIFICIAL HYDROPHILIC AND LIPOPHILIC MEMBRANES AND HUMAN SKIN TO EVALUATE NIACINAMIDE PENETRATION IN VITRO

33%

Nowak A., Church M. K., Duchnik W., Różewicka-Czabańska M., Bielecka-Grzela S., Prowans P., Pietriczko J., Czapla N., Bargiel P., Klimowicz A.

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research

|

2020

|

vol. 77

|

issue 2

271-279

EN

The evaluation of skin penetration of active substances from topical preparations is a pre-clinical requirement in the pharmaceutical industry. While in vitro preparations of human or animal skin are frequently used the development of artificial lipophilic and hydrophilic membranes with similar properties to human or animal skin need to be developed. This preliminary study compared the in vitro permeation of niacinamide (vitamin B3), which is used as a model drug, across artificial hydrophilic and lipophilic membranes with iv vitro penetration across human skin. The experiments were carried out in Franz diffusion cells. Artificial membranes were filter paper impregnated with either collodium (hydrophilic), stearic acid, cetyl alcohol or cetyl alcohol + cholesterol (lipophilic). Acidic and neutral hydrogel and emulsion (pH 5.4 and 7.4) containing 0.5% of niacinamide were applied to membranes for up to 4 hours. Niacinamide permeated hydrophilic better than lipophilic membranes. There were no significant differences between the cumulated amounts of niacinamide that penetrated artificial lipophilic membranes consisting of, stearic acid, cetyl alcohol and cholesterol as compared with human skin in vitro. Also, hydrogel and emulsion solvents gave similar results. In conclusion, these artificial membranes seem to be a promising alternative to human or animal skin.

Refine search results

Nasiona soi zwyczajnej - cenny surowiec dietetyczny i leczniczy

Playing nature in the contemporary search in shaping structural surfaces

Changes of Maximal Muscle Torque and Maximal Power Output of Lower Extremities in Male Judoists During Training

Zdrowotne oddziaływanie polifenoli zielonej herbaty (Camellia Sinensis L.)

Współwystępowanie astmy, alergicznego nieżytu nosa i idiosynkrazji aspirynowej

Wybrane problemy w procesie adaptacji dziecka w wieku 0 – 6 lat do pobytu w szpitalu

Modeling of bioclimatic skyscrapers’ facades with generative design methods

Interdyscyplinarne leczenie powikłań operacyjnych w ginekologii onkologicznej

Fotoalergeny i związki fototoksyczne pochodzenia roślinnego. Zagrożenia i korzyści terapeutyczne

Biogenic catalysis in sulphide minerals' weathering processes and acid mine drainage genesis

Analysis of sodium tripolyphosphate production processes with a cumulative calculation method

Phosphorus cycle - possibilities for its rebuilding

COMPARISON OF ARTIFICIAL HYDROPHILIC AND LIPOPHILIC MEMBRANES AND HUMAN SKIN TO EVALUATE NIACINAMIDE PENETRATION IN VITRO