Search results

Sort By:

Limit search:

Factors affecting the effectiveness of conservative management of appendicular mass

100%

Almoamin H. H. A.

Polish Journal of Surgery

2021

vol. 93

issue 3

17-21

Introduction: Acute appendicitis is the most common surgical emergency in children. Appendicular mass is a relatively common complication in improperly treated patients. The management of appendicular mass remains controversial. Aim: This study aims at determining factors affecting the effectiveness of conservative management of appendicular mass. Material and methods: This was a retrospective study of 71 children younger than 15 years with appendicular mass managed at Basra Children’s Specialty Hospital during the period between 2015 and 2019. Factors like age of the patient, duration of symptoms prior to hospital admission, size of the mass, complications, hospital stay and outcome are reviewed. Results: Appendicular mass complicates 3.9% of all cases of acute appendicitis. Conservative management of appendicular mass was effective in 84.5%. Appendicular mass occurred most frequently in children aged 5–10 years (48%). Male is more frequently affected than female with a ratio of 1.4. Regarding age effect on the efficacy of conservative management of appendicular mass, there is a significant association with P-value = 0.017. Duration of symptoms or size of the mass has no significant association with the success of conservative management. No mortality or major surgical complications are encountered. Although effective, conservative management prolongs the length of hospital stay. Conclusion: Conservative management of appendicular mass in children should be revised particularly in children younger than 5 years old, wherein operative treatment may be the first option. The reasons for that are high rate of failure of conservative management with early progress to appendicular abscess. These could be explained by the underdevelopment of the greater omentum lacking its protective effect in limiting the spread of inflammation. In addition, early appendectomy has the following advantages: decreased risk of adhesive intestinal obstruction, shortening of hospital stay (i.e, less economic burden), and avoidance of second readmission for interval appendectomy

Czynniki wpływające na skuteczność zachowawczego leczenia nacieku okołowyrostkowego

100%

Almoamin H. H. A.

Polish Journal of Surgery

2021

vol. 93

issue 3

17-21

Wstęp: Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego jest najczęstszym stanem nagłym jamy brzusznej wymagającym pilnej interwencji chirurgicznej. Naciek okołowyrostkowy to stosunkowo częste powikłanie obserwowane u niewłaściwie leczonych pacjentów. Odpowiednie postępowanie w przypadku jego rozpoznania nadal budzi kontrowersje. Cel: Celem niniejszego badania jest identyfikacja czynników wpływających na skuteczność zachowawczego leczenia nacieku okołowyrostkowego. Materiał i metody: Niniejsza praca jest badaniem retrospektywnym, przeprowadzonym na grupie 71 dzieci poniżej 15. roku życia, które były leczone z powodu nacieku okołowyrostkowego w Basra Children’s Specialty Hospital w latach 2015–2019. Wśród analizowanych czynników uwzględniono: wiek pacjentów, czas trwania objawów przed przyjęciem do szpitala, rozmiar nacieku okołowyrostkowego, powikłania, pobyt w szpitalu oraz efekty leczenia. Wyniki: W 3,9% przypadków ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego dochodzi do powikłania w postaci nacieku okołowyrostkowego. Jego leczenie zachowawcze okazało się skuteczne w 84,5%. Występowanie nacieku okołowyrostkowego obserwowano najczęściej w grupie wiekowej 5–10 lat (48%). Ponadto stosunek częstości pojawiania się tego powikłania w grupie chłopców w porównaniu do grupy dziewczynek wynosił 1,4. Związek pomiędzy skutecznością leczenia zachowawczego nacieku okołowyrostkowego a wiekiem pacjenta jest istotny statystycznie na poziomie p = 0,017. Nie odnotowano istotnego związku między czasem trwania objawów czy rozmiarem nacieku a skutecznością zachowawczego postępowania terapeutycznego. Nie napotkano żadnych poważnych powikłań pooperacyjnych lub zgonów. Mimo swojej skuteczności, leczenie zachowawcze wydłużało pobyt w szpitalu. Wnioski: Na podstawie przeprowadzonej analizy, można stwierdzić, że leczenie zachowawcze nacieku okołowyrostkowego powinno zostać skorygowane, szczególnie w przypadku pacjentów poniżej 5. roku życia, u których należy rozważyć traktowanie interwencji chirurgicznej jako postępowania z wyboru. Jest to spowodowane wysokim odsetkiem niepowodzeń leczenia zachowawczego u tych pacjentów i związaną z tym wczesną progresją nacieku do ropnia okołowyrostkowego. Przyczyną takich zmian może być z kolei niepełny rozwój sieci większej i wynikający z tego brak funkcji ochronnej, która ograniczałaby rozprzestrzenianie się zapalenia. Ponadto wczesne zalety wykonania appendektomii to: zmniejszone ryzyko niedrożności jelit spowodowanej zrostami, skrócenie pobytu w szpitalu (i związane z tym mniejsze obciążenie finansowe placówki) oraz rzadsza konieczność ponownego przyjęcia do szpitala w celu wykonania odroczonej appendektomii.

Refine search results

2 Polish Journal of Surgery

2 2021

2 Almoamin H. H. A.

Search results

Factors affecting the effectiveness of conservative management of appendicular mass

Czynniki wpływające na skuteczność zachowawczego leczenia nacieku okołowyrostkowego