Advanced cervical cancer continues to be a major issue in female health, particularly in less economically advanced countries. In cases of locally advanced or metastatic disease standard treatment is often unsuccessful; new preventive approaches and novel treatment methods, which use therapeutic vaccines and synergistic strategies involving chemotherapy and immunotherapy, are implemented. Vaccination against highly oncogenic HPV strains is an established preventive method against precancerous conditions and invasive cervical cancer. Third phase results of the VIVIANE clinical trial confirmed the efficacy of such an approach: a nine-valent HPV vaccine reduced the risk of cervical cancer by more than 70%. Phase II clinical trials showed that a therapeutic vaccine based on a modified bacterium Listeria monocytogenes is a promising treatment option for women with metastatic and recurrent cervical cancer. Although immunotherapy involving the use of tumour infiltrating T cells in cervical cancer is also promising, further studies are needed. Phase III trials confirmed the efficacy of anti-angiogenic bevacizumab in parallel with cytostatic drugs in advanced cervical cancer. The final evaluation of GOG 240 findings demonstrated improved progression-free survival and overall survival. Nanotherapy represents a system of delivering therapeutic substances to cancerous cells using nanostructures 10–100 nm in size as vectors. The nanoparticles are mainly lipids (e.g. liposomes), polymers, micelles or noble metals. This procedure is currently assessed using established cell lines of cervical cancer and animal models. It seems effective and devoid of cytotoxic effects on healthy cells. It is likely that nanotherapy will be applied in the near future in women with cervical cancer.
PL
Zaawansowany rak szyjki macicy jest nadal problemem zdrowotnym u kobiet, zwłaszcza w krajach mniej rozwiniętych ekonomicznie. W przypadkach choroby lokalnie zaawansowanej lub przerzutowej standardowe leczenie jest często nieskuteczne. Podejmuje się próby zastosowania nowych metod prewencji i leczenia z użyciem szczepionek terapeutycznych oraz strategii synergistycznych, obejmujących chemioterapię i immunoterapię. Ustalonym sposobem prewencji stanów przedrakowych i raka inwazyjnego szyjki macicy są szczepienia przeciwko wysokoonkogennym typom HPV. Wyniki badań III fazy VIVIANE potwierdziły ich skuteczność: szczepionka dziewięciowalentna obniża ryzyko rozwoju raka szyjki macicy o ponad 70%. Badanie II fazy wykazało, że obiecującą opcję leczenia u kobiet z przerzutowym i nawrotowym rakiem szyjki macicy stanowi szczepionka terapeutyczna oparta na zmodyfikowanej bakterii Listeria monocytogenes. Adoptywna terapia limfocytami T naciekającymi raka szyjki macicy jest efektywna, chociaż wymaga dalszych badań. W badaniu III fazy potwierdzono skuteczność zastosowania w zaawansowanym raku szyjki macicy przeciwciała antyangiogennego – bewacyzumabu – łącznie z cytostatykami. Końcowa ocena GOG 240 wykazała wydłużenie czasu do wznowy i czasu całkowitego przeżycia. Nanoterapia to system dostarczania substancji terapeutycznych do komórek raka przy pomocy struktur nano o wielkości 10–100 nm, służących jako wektory. Wykorzystywane nanocząstki należą głównie do lipidów (np. liposomy), polimerów, miceli lub metali szlachetnych. Procedura ta jest obecnie oceniana przede wszystkim na ustalonych liniach komórkowych raka szyjki macicy i na modelu zwierzęcym. Wydaje się skuteczna i pozbawiona działania cytotoksycznego na komórki tkanek zdrowych. Nanoterapia u kobiet chorych na raka szyjki macicy wydaje się kwestią niedalekiej przyszłości.
Background: The therapeutic relationship is one of the most important and independent predictors in psychotherapy. Therapeutic relationships take place in a social environment, which shapes the mentality of therapists. One of the important aspects of this environment is financialization, which is considered to be the most significant socioeconomic phenomenon characteristic of capitalism. The aim of this paper is to discuss the effect of financialization on the attitudes of psychotherapists and on the quality of care they provide. Discussion: The paper presents a theoretical analysis of the relationship between the primary constituents of the therapeutic relationship (i.e. trust, realness, individuality of approach, honesty, truth, ethics, the good of the patient) and the phenomena characteristic of the process of financialization (such as replacement of relationship for transaction, distrust, advertisement, statistics, profitability, acceptance of a lie, relativism, consumptionism, perception of own benefits). Summary: Financialization can change the therapeutic relationship through indiscriminate introjection of financialization by the therapist. The primary cognitive and behavioural effect of this process is a shift in the proportions between the foundations of therapeutic relationship towards the foundations of financialization (as defined in this article). To the best of our knowledge, this is the first article presenting the correlation between financialization and psychotherapy.
PL
Wprowadzenie: Relacja terapeutyczna jest szczególnym związkiem terapeuty i pacjenta. Dobrze rozwinięty związek terapeutyczny należy do najważniejszych niespecyficznych technik wszystkich podejść terapeutycznych. Relacje terapeutyczne z definicji rozgrywają się w środowisku społecznym, kształtującym mentalność zarówno terapeutów, jak i pacjentów. Jednym z dominujących w tym środowisku procesów jest szeroko obecnie dyskutowane zjawisko finansjalizacji, czyli podporządkowania całej organizacji nowoczesnych społeczeństw wymogom rynków finansowych. Celem niniejszej pracy jest podjęcie dyskusji na temat potencjalnego wpływu finansjalizacji na osobiste postawy i zachowania psychoterapeutów, jak również na jakość świadczonych przez nich usług terapeutycznych. Omówienie: Została podjęta teoretyczna analiza korelacji zasadniczych składowych relacji terapeutycznej, którymi są: zaufanie, realność, indywidualność podejścia, przejrzystość, uczciwość, prawda, dobro pacjenta, ze zjawiskami charakterystycznymi dla procesu finansjalizacji, takimi jak: zamiana relacji na transakcję, nieufność, reklama, podejście statystyczne, zyskowność, akceptacja kłamstwa, relatywizm, konsumpcjonizm, dostrzeganie własnych korzyści przed postawami utylitarnymi. Podsumowanie: Finansjalizacja może wpływać na relację terapeutyczną poprzez niezreflektowaną przez terapeutę „introjekcję finansjalizacji”. Głównym skutkiem poznawczo-behawioralnym tego procesu może być zmiana proporcji pomiędzy fundamentami relacji terapeutycznej a definiowanymi w pracy fundamentami finansjalizacji na korzyść tych ostatnich, co może prowadzić do systematycznego obniżania jakości terapii, zacierania się jej indywidualnego charakteru, co staraliśmy się wykazać. Według naszej wiedzy jest to pierwszy artykuł opisujący potencjalną korelację pomiędzy zjawiskiem finansjalizacji a psychoterapią.
Human papillomavirus (HPV) infection is the most frequent sexually transmitted disease. According to current estimates, there are about 5 500 000 new infections diagnosed annually. Among about 100 known types of HPV, 40 are designed as genital due to their preferential affinity to vulvar, vaginal, cervical, penile and anogenital epithelium. Chronic infection with types 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58 and 59 is associated with an elevated risk of malignant transformation, whereby the type 16 is detected in 50-55% of cases of invasive cervical cancer. Certain diagnosis of HPV infection at every stage of viral life cycle is provided by molecular virological techniques, while detection of viral DNA gains a novel significance as an adjunct to cytological study. Promising diagnostic potential in the setting of chronic HPV infections is associated with the test based on analysis of mRNA transcripts, enabling detection of active oncogenes E6 and E7 of the virus. This enables not only to confirm the presence of virus as such, but also to determine its activity gauged by initiation of transcription, i.e. the earliest phase of carcinogenesis. This is most useful the management of women infected by non-highly oncogenic HPV types. Most vulvar, vaginal and anal cancers are associated with HPV infection. Recently, the incidence of anogenital malignancies is increasing significantly. In view of continuously increasing number of HPV infections, it is reasonable to expect an increased number of anogenital malignancies and precursor lesions thereof, being diagnosed in the near future. Therefore, current epidemiological studied focus on inclusion of HPV testing (HPV DNA, HPV mRNA and early HPV genes) into large-scale screening programs for cervical cancer.
PL
Zakażenie HPV jest najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową. Rocznie rozpoznaje się około 5 500 000 nowych zakażeń. Spośród 100 typów wirusów HPV 40 określa się mianem genitalnych z uwagi na ich preferencyjne występowanie w nabłonku okolic sromu, pochwy, szyjki macicy, penisa i okolicy anogenitalnej. Przetrwałe zakażenie wywołane przez typy 16., 18., 31., 33., 35., 39., 45., 51., 52., 56., 58., 59. wiąże się z wysokim ryzykiem rozwoju raka, przy czym typ 16. jest wykrywany w 50-55% przypadków inwazyjnego raka szyjki macicy. Pewne rozpoznanie zakażenia HPV w każdym stadium cyklu życiowego wirusa zapewniają molekularne metody wirusologiczne, a oznaczenie DNA HPV nabiera znaczenia jako procedura uzupełniająca badanie cytologiczne. Obiecujące możliwości diagnostyczne rozpoznania przetrwałego zakażenia HPV niesie ze sobą test oparty na wykrywaniu aktywnych onkogenów E6 i E7 wirusów HPV poprzez analizę transkryptów mRNA. Pozwala on określić nie tylko obecność, ale również aktywność wirusa, w tym rozpoczęcie transkrypcji, czyli najwcześniejszy etap karcinogenezy. Ma zastosowanie również wśród kobiet zakażonych typami wirusów HPV nienależącymi do grupy wysokoonkogennych. Przeważająca większość przypadków raka sromu, pochwy oraz odbytu związana jest z zakażeniem wirusem HPV. Częstość występowania nowotworów okolicy płciowo-odbytniczej znacząco zwiększyła się w ostatnich latach. Z uwagi na stały wzrost liczby zakażeń HPV należy w przyszłości spodziewać się diagnozowania większej liczby przypadków raków okolicy anogenitalnej i ich zmian prekursorowych. Dlatego też obecne badania epidemiologiczne koncentrują się na włączeniu testowania HPV (DNA HPV, mRNA HPV oraz genów wczesnych HPV) do programu masowych badań skryningowych raka szyjki macicy.
Invasive cervical cancer is the type of malignancy occurring most often during pregnancy and the incidence thereof is estimated at 1:1200 to 1:2200 cases. In the course of pregnancy, early stages of this tumor are usually detected. Typical symptoms of cervical cancer, i.e. vaginal bleeding, fluor and pain are highly non-specific and may be misdiagnosed as pregnancy-related phenomena. Oncologic and cytological diagnosis are an important component of prenatal care. When cytological study in a pregnant woman proves suspicious, the recommended modality for further diagnostic work-up is colposcopy. The main duty of a healthcare professional faced with a pregnant woman with pathological cytological findings is to exclude (or confirm) stromal invasion. Usually, close colposcopic-cytological supervision is recommended, and in the case of suspected stromal invasion – cone biopsy of the cervix. During pregnancy, cervical biopsy and conization of cervix are reserved for cases where invasive disease can not be ruled out by any other method, e.g. cytology, colposcopy or imaging studies. Imaging diagnosis should be implemented for the sake of clinical staging only and be limited to modalities associated with the lowest possible dose of ionizing radiation. Methods of choice include magnetic resonance imaging and ultrasonography. Curettage of cervical canal is not recommended. Diagnostic work-up requires vast experience and sound clinical judgment on the part of the examiner, enabling differentiation of pathological lesions from pregnancy-related physiological conditions. Progression of preinvasive disease to invasive stage during pregnancy is extremely rare. Studies confirmed possible regression of CIN lesions after termination of pregnancy. Chances for regression correlate with type of delivery, increasing after vaginal delivery. Pregnancy does not influence the course of disease at invasive stage, does not alter its prognosis or clinical characteristics. Caesarean section is recommended only in the case of suspected invasive cancer. There are few studies dealing with fetal complications associated, precluding any general conclusions. However, studies revealed an elevated proportion of newborns with low birth weight born by mothers at an invasive stage.
PL
Inwazyjny rak szyjki macicy jest nowotworem, który najczęściej zaburza przebieg ciąży, występując z częstością od 1/1200 do 1/2200 przypadków. W czasie trwania ciąży częściej spotykane są wczesne stadia tego nowotworu. Objawy raka szyjki, takie jak krwawienie z dróg rodnych, upławy i ból, są niespecyficzne i mogą być błędnie rozpoznane jako nieprawidłowości związane z ciążą. Diagnostyka onkologiczna i badanie cytologiczne stanowią ważny element opieki prenatalnej. Metodą rekomendowaną w populacji kobiet ciężarnych jako rozszerzenie diagnostyki w przypadku nieprawidłowego wyniku badania cytologicznego jest kolposkopia. Głównym zadaniem lekarza obserwującego ciężarną z nieprawidłowym wynikiem badania cytologicznego jest wykluczenie inwazji podścieliska. Zaleca się zwykle ścisłą obserwację kolposkopowo-cytologiczną, a w przypadku podejrzenia inwazji biopsję klinową szyjki macicy. Biopsja szyjki macicy oraz konizacja w czasie trwania ciąży są metodami zarezerwowanymi dla przypadków, w których choroby inwazyjnej nie można wykluczyć innymi metodami, takimi jak cytologia, kolposkopia czy badania obrazowe. Diagnostyka obrazowa powinna być stosowana wyłącznie w celu określenia stopnia zaawansowania nowotworu i ograniczona do metod związanych z możliwie najniższą dawką promieniowania jonizującego. Obrazowanie przy pomocy rezonansu magnetycznego (MRI) oraz ultrasonografii jest postępowaniem z wyboru. Nie zaleca się łyżeczkowania kanału szyjki. Wymagane jest duże doświadczenie osoby przeprowadzającej diagnostykę, aby rozróżnić zmiany fizjologiczne w okresie ciąży od zmian patologicznych. Progresja choroby przedinwazyjnej w stadium inwazyjne w czasie trwania ciąży jest bardzo rzadka. Badania potwierdzają możliwość regresji zmian CIN po zakończeniu ciąży. Częstość regresji koreluje z metodą prowadzenia porodu, zwiększa się przy prowadzeniu porodu drogami natury. Ciąża nie ma wpływu na przebieg choroby nowotworowej w stadium inwazyjnym, nie zmienia jej rokowania i charakterystyki. Cięcie cesarskie jest zalecane jedynie w przypadku podejrzenia raka inwazyjnego. W kontekście powikłań płodowych niewielka liczba badań utrudnia interpretację. Badania wykazują zwiększony odsetek dzieci z niską masą urodzeniową matek w stadium choroby inwazyjnej.
Cervical cancer (CC) is currently the third most common cancer among women and the fourth leading cause of cancer-related death in women worldwide(1). In Poland in 2013, CC accounted for 3.7% of all newly registered tumor cases among women, and was the sixth most common female malignancy. At the same time, CC is the seventh leading cause of cancer-related death among Polish women(2). Epidemiological indicators differ depending on patient’s age. CC is responsible for 8% of cancer-related cases and 11% of cancer-related deaths among young women (aged between 20 and 44 years). Persistent human papillomavirus (HPV) infection is the most important factor in the development of cervical neoplasm. The incidence of CC is associated with the occurrence of HPV in a given population. In countries with a high incidence of this cancer, persistent HPV infection affects approximately 10–20% of the population, while the same rate is 5–10% in countries with lower incidence. Vaccination against HPV prevents infection with certain types of viruses, and consequently the development of cancer induced by a given type of virus. Other risk factors that increase the probability of disease include smoking tobacco, multiple vaginal deliveries, the use of oral contraceptives by women smokers, early sexual initiation, multiple sexual partners, positive history for sexually transmitted diseases, certain autoimmune diseases and chronic immunosuppression(3).
PL
Rak szyjki macicy (RSM) jest obecnie trzecim nowotworem u kobiet pod względem częstości zachorowań oraz czwartą przyczyną zgonów nowotworowych kobiet na świecie(1). W Polsce w 2013 roku RSM stanowił 3,7% wszystkich nowo zarejestrowanych przypadków nowotworów wśród kobiet, będąc zarazem szó- stym, pod względem zachorowalności, nowotworem złośliwym rozpoznawanym u kobiet. Jednocześnie RSM stanowi siódmą przyczynę zgonów nowotworowych kobiet w Polsce(2). Wskaźniki epidemiologiczne różnią się w zależ- ności od wieku pacjentek. W populacji młodych kobiet (20.–44. roku życia) RSM odpowiada za 8% zachorowań oraz 11% zgonów nowotworowych.
Two etiopathogenetic types of endometrial cancer have been distinguished: • type I – endometrioid adenocarcinoma (80–90% of all diagnosed cases); • type II – non-endometrioid adenocarcinoma, which includes serous cancer, clear cell cancer, undifferentiated and mixed tumors (malignant mixed Mullerian tumor, MMMT). Hereditary endometrial cancer (mainly type I) is usually seen in women with Lynch syndrome (hereditary nonpolyposis colorectal cancer, HNPCC). Risk factors for endometrial cancer include obesity and overweight (often as components of the metabolic syndrome), nulliparity, infertility (including polycystic ovary syndrome related infertility), diabetes, early onset of menstruation, late menopause, hormone replacement therapy, estrogen-secreting tumors as well as treatment with tamoxifen in postmenopausal women.
PL
Etiopatogenetycznie raka błony śluzowej trzonu macicy dzielimy na dwa typy: • typ I – gruczolakorak endometrioidalny (80–90% wszystkich rozpoznań); • typ II – gruczolakorak nieendometrioidalny, do którego zalicza się raka surowiczego, raka jasnokomórkowego, guzy niezróżnicowane oraz mieszane (malignant mixed Mullerian tumor, MMMT). Dziedziczne występowanie raka endometrium (głównie typu I) dotyczy kobiet z zespołem Lyncha (dziedziczny rak jelita grubego niezwiązany z polipowatością – hereditary nonpolyposis colorectal cancer, HNPCC). Do czynników ryzyka raka błony śluzowej trzonu macicy należą: otyłość i nadwaga (często jako komponenty zespołu metabolicznego), nierództwo, niepłodność (w tym na podłożu zespołu policystycznych jajników), cukrzyca, wczesne rozpoczęcie miesiączkowania, późna menopauza, stosowanie hormonalnej terapii zastępczej, nowotwory produkujące estrogeny oraz przyjmowanie tamoksyfenu u kobiet w wieku pomenopauzalnym.
Two main subtypes of vulvar squamous cell carcinoma (SCC), which differ in their etiology, epidemiological model, pathogenesis and the morphoclinical appearance, have been distinguished:
PL
Współcześnie wyróżniamy dwie główne grupy raka płaskonabłonkowego sromu (squamous cell carcinoma, SCC), różniące się zasadniczo: etiologią, modelem epidemiologicznym, patogenezą i obrazem morfologiczno-klinicznym:
Over 95% of ovarian malignancies arise from the epithelium. The major risk factors for ovarian cancer include: • hereditary mutation of BRCA1 and BRCA2 genes (16–20% of all ovarian cancers); • hereditary breast and ovarian cancer syndrome; • familial history of hereditary nonpolyposis colorectal cancer (HNPCC) (Lynch syndrome – nonpolyposis colorectal cancer, endometrial cancer, cancer of the upper gastrointestinal tract, ureteral cancer); • infertility, long-term stimulation of ovulation, unsuccessful IVF (in vitro fertilisation) attempts; • hormone replacement therapy. Factors that decrease the risk for ovarian cancer include oral contraceptive use, tubal ligation, salpingo-oophorectomy, hysterectomy and breastfeeding(1).
PL
Ponad 95% nowotworów złośliwych jajnika ma pochodzenie nabłonkowe. Do najważniejszych czynników ryzyka występowania raka jajnika należą: • nosicielstwo mutacji genów BRCA1 i BRCA2 (dotyczy do 16–20% wszystkich przypadków raka jajnika); • zespoły dziedzicznego raka piersi i jajnika; • rodzinne występowanie dziedzicznego niepolipowatego raka jelita grubego (zespół Lyncha – niepolipowaty rak jelita grubego, rak endometrium, rak górnego odcinka układu pokarmowego, rak urotelialny moczowodu); • bezdzietność, długotrwała stymulacja owulacji, nieskuteczne próby IVF (in vitro fertilisation – zapłodnienie pozaustrojowe, zapłodnienie in vitro); • hormonalna terapia zastępcza. Ryzyko wystąpienia raka jajnika zmniejszają: stosowanie antykoncepcji hormonalnej, okluzja jajowodów, wycięcie jajników i jajowodów, wycięcie macicy i karmienie piersią(1).
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.