Search results

1

Cewkowo-środmiąższowe zapalenie nerek u chorej przewlekle zażywającej furosemid

100%

Bekier-Żelawska A., Duława J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2009

|

vol. 63

|

issue 6

81-85

EN

This case study presents the problem of developing tubulointerstitial nephritis and nephrocalcinosis in a patient on long-term loop diuretic therapy ( furosemide). Complications of prolonged furosemide abuse lead to calcium metabolism disorders and may also cause nephrolithiasis and nephrocalcinosis. First line treatment, in particular cases, seems to be cessation of furosemide intake.

PL

W przedstawionej pracy omówiono przypadek cewkowo-śródmiąższowego zapalenia oraz wapnicy nerek u chorej długotrwale zażywającej diuretyk pętlowy (furosemid). Powikłania przewlekłej terapii furosemidem, prowadzące do zaburzeń gospodarki wapniowej, skutkują m.in. powstawaniem kamicy i wapnicy nerek . Leczeniem z wyboru, w uzasadnionych przypadkach, jest całkowite odstawienie leku moczopędnego.

2

Zależność między wskaźnikiem masy ciała i obwodem talii a wskaźnikiem filtracji kłębuszkowej u młodych mężczyzn

81%

Hawrot-Kawecka A., Kawecki G., Skupień H., Duława J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2010

|

vol. 64

|

issue 5-6

31-35

EN

INTRODUCTION The aim of this study was to answer the question what the dependence of glomerular fi ltration rate from the body mass index and waist circumference is. MATERIAL AND METHODS The study included 48 men aged 18–30, 19 of which (40%) had normal weight, 15 (31%) – were overweight, and 14 (29%) were obese (n = 14). 25 men (52%) had waist circumference less than 94 cm, 8 men (16%) in the range 94-102 cm, and 15 (32%) had greater than 102 cm. Their height, weight, waist circumference, serum creatinine, BMI, were measured using GRF MDRD equations and Cockcroft-Gault equation. RESULTS GFR estimated by the Cockcroft-Gault equation in men with normal body weight was 124.5 ml / min ± 19.5 ml / min, with overweight – 156.7 ml / min ± 29.3 ml / min, with obesity – 215.1 ml / min ± 61.6 ml / min. GFR estimated by MDRD equation was: 107.5 ml / min ± 13.5 ml / min, 112.4 mL / min ± 17.4 ml / min, 115.1 mL / min ± 21.0 ml / min. GFR estimated by the Cockcroft-Gault equation in men with waist circumference < 94cm was 126.4 ml / min ± 18.7 ml / min, with waist circumference 94-102 cm – 169.3 ml / min ± 20.2 ml / min and with waist circumference> 102 cm - 214.2 ml / min ± 60.2 ml / min. GFR estimated by MDRD formula respectively was 106.4 ml / min ± 13.4 ml / min, 119.5 mL / min ± 13.5 ml / min, 114.8 mL / min ± 22.1 ml / min. Signifi cant diff erences between groups occurred only after application of the Cockcroft-Gault equation. CONCLUSIONS The results of this study support the assertion that the MDRD formula is more credible than the Cockcroft-Gault equation to assess renal function in patients with overweight and obesity, including abdominal obesity.

PL

WSTĘP Celem przedstawionej pracy była próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje zależność między fi ltracją kłębuszkową (GFR) i wskaźnikiem masy ciała (BMI) oraz obwodem talii. MATERIAŁ I METODY Badaniem objęto łącznie 48 mężczyzn w wieku 18-30 rż, wśród których 19 (40%) miało prawidłową masę ciała, 15 (31%) – nadwagę, a 14 (29%) było otyłych (n=14). U 25 mężczyzn (52%) obwód talii był mniejszy niż 94 cm, u 8 (16%) mieścił się w przedziale 94–102 cm, a u 15 (32%) był większy niż 102 cm. Określono wzrost, masę ciała, obwód talii, stężenie kreatyniny w surowicy, BMI, eGRF za pomocą wzorów MDRD i Cockcrofta-Gaulta. WYNIKI GFR oszacowane wg wzoru Cockcrofta-Gaulta u mężczyzn z prawidłową masą ciała wynosiło 124,5 ml/min ± 19,5 ml/min, z nadwagą – 156,7 ml/ min ± 29,3 ml/min, z otyłością – 215,1 ml/min ± 61,6 ml/min. GFR oszacowane wg wzoru MDRD wynosiło odpowiednio: 107,5 ml/min ± 13,5 ml/min, 112,4 ml/min ± 17,4 ml/min, 115,1 ml/min ± 21,0 ml/min. GFR oszacowane wg wzoru Cockcrofta-Gaulta u mężczyzn z obwodem talii <94cm wynosiło 126,4 ml/min ± 18,7 ml/min, z obwodem talii 94–102 cm – 169,3 ml/min ± 20,2 ml/min, a z obwodem talii >102cm - 214,2 ml/min ± 60,2 ml/min. GFR oszacowane wg wzoru MDRD wynosiło odpowiednio 106,4 ml/min ± 13,4 ml/min, 119,5 ml/min ± 13,5 ml/min, 114,8 ml/min ± 22,1 ml/min. Istotne różnice pomiędzy grupami występowały jedynie po zastosowaniu wzoru Cockcrofta-Gaulta. WNIOSKI Wyniki niniejszej pracy pozwalają na stwierdzenie, że wzór MDRD jest bardziej wiarygodny niż wzór Cockcrofta-Gaulta w ocenie czynności nerek u osób z nadwagą i otyłością, w tym z otyłością brzuszną.

3

Zaburzenia gospodarki elektrolitowej u chorych z zespołem metabolicznym

81%

Szydlik S., Jankowska-Szydlik J., Szewieczek J., Duława J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2010

|

vol. 64

|

issue 5-6

36-42

EN

INTRODUCTION The role of magnesium defi ciency in metabolic syndrome pathophysiology is one of the issue presently discussed in the literature. The others electrolyte disturbances in this syndrome are also the object of interest. The aim of the study was to analyze electrolyte equilibrium disorders in patients with metabolic syndrome. MATERIAL AND METHODS The study group consisted of 36 (29 females and 9 males) patients with metabolic syndrome hospitalized in the Internal Medicine Wards of District Hospitals in Blachownia and Pajęczno and 29 (10 females and 19 males) healthy volunteers (control group). The metabolic syndrome was diagnosed according to IDF (2005) criteria. RESULTS In contrast to the sodium and potassium serum magnesium level was signifi cantly lower in patients with metabolic syndrome than in the control group. Moreover there was a negative serum magnesium correlation between waist circumference and body mass index among patients with metabolic syndrome. There were positive correlations between serum sodium and systolic and diastolic blood pressure, serum potassium and triglycerides concentrations in the group with metabolic syndrome. The foregoing correlations were not found in the control group. CONCLUSIONS 1. Serum magnesium was signifi cantly lower in patients with metabolic syndrome than in the control group. 2. The correlation between serum magnesium and waist circumference, body mass index shows the possible abdominal fatty tissue infl uence on magnesium equilibrium among patients with metabolic syndrome. 3. The positive correlation between serum sodium and systolic and diastolic blood pressure points the possible role of sodium in pathogenesis of hypertension in metabolic syndrome.

PL

WSTĘP Jednym z problemów patofi zjologii zespołu metabolicznego dyskutowanym w aktualnym piśmiennictwie jest rola niedoboru magnezu. Przedmiotem zainteresowania są również inne zaburzenia elektrolitowe w tym zespole. Celem prezentowanego badania była analiza zaburzeń elektrolitowych u chorych z zespołem metabolicznym hospitalizowanych na oddziałach chorób wewnętrznych. MATERIAŁ I METODY Analizie poddano 36 (29 kobiet i 9 mężczyzn) pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Chorób Wewnętrznych Szpitala w Blachowni i Pajęcznie spełniających kryteria zespołu metabolicznego oraz 29 (10 kobiet i 19 mężczyzn) zdrowych ochotników (grupa kontrolna). Zespół metaboliczny rozpoznawano na podstawie kryteriów International Diabetes Federation (IDF) z 2005 roku. WYNIKI W odróżnieniu od sodu i potasu, stężenie magnezu w surowicy u chorych z zespołem metabolicznym było mniejsze niż u osób zdrowych. Ponadto stężenie magnezu w surowicy wykazywało ujemną korelację z obwodem talii oraz BMI badanych chorych. U osób obciążonych zespołem metabolicznym wykazano dodatnie korelacje pomiędzy stężeniami sodu oraz ciśnieniem skurczowym i rozkurczowym, jak również między stężeniem potasu i triacylogliceroli. Powyższych korelacji nie stwierdzono w grupie kontrolnej. WNIOSKI 1. Stężenie magnezu w surowicy chorych z zespołem metabolicznym jest znamiennie mniejsze niż u osób zdrowych. 2. Istniejąca korelacja między stężeniem magnezu w surowicy i obwodem w talii oraz współczynnikiem BMI u osób z zespołem metabolicznym wskazuje na możliwy wpływ tkanki tłuszczowej brzusznej na gospodarkę magnezową. 3. Dodatnia korelacja pomiędzy stężeniem sodu i ciśnieniem skurczowym oraz rozkurczowym wskazuje na prawdopodobną rolę tego jonu w patogenezie nadciśnienia tętniczego u osób z zespołem metabolicznym.

4

Zależność między wskaźnikami zespołu słabości a testami czynnościowymi stosowanymi w rehabilitacji geriatrycznej - doniesienie wstępne

71%

Szewieczek J., Durmała J., Batko-Szwaczka A., Walusiak M., Duława J.

Geriatria

|

2012

|

vol. 6

|

issue 4

238-243

EN

Introduction. Idea of frailty was elaborated to provide a clinically useful description of age-associated multisystem dysregulations that result in multimorbidity, disability, and finally death. Allostatic load score was proposed as an integrated measure of pathophysiological disorders leading to frailty. We have analysed these items in a group of subjects included to the Geriatric Rehabilitation Program. Material and methods. Twenty four subjects (15 female and 9 male; 72,3 ± 5,6 years; mean ± SD) were submitted to an assessment defined by frailty criteria according to Fried and Gruenewald. Twelve of 13 biomarkers of the allostatic load score according to Gruenewald, Mini-Mental State Examination (MMSE), Geriatric Depression Scale, Tinetti Test, Fullerton Fitness Test, some items of the Takata Test and Functional Reach Test were also performed. Results. Subjects classified as prefrail according to Fried as compared with normal had lower MMSE score (27.9 ± 1.28 vs. 29.9 ± 1.66; p = 0.041), Tinetti Test score (25.5 ± 4.1 vs. 27.4 ± 1.0; p = 0.048), and worse Timed „Up and Go” Test result (13.5 ± 5.1 vs. 9.6 ± 2.2 sec; p = 0.022). Frailty index according to Fried correlated negatively with MMSE score, Tinetti Test score and knees extensors strength moment, while positively – with Timed „Up and Go” Test. Subjects classified as frail according to ruenewald as compared with prefrail or normal had lower Tinetti Test (18.0 ± 8.5 vs. 26.8 ± 1.5 vs. 27.8 ± 0.5; p = 0.034), Reach Test (5.5 ± 3.5 vs. 21.0 ± 5.9 vs. 25.0 ± 4.1 cm; p = 0.030), and 6-Minute Walk Test (6MWT) (201±25 vs. 368 ± 119 vs. 426±27 m; p = 0.047) results. Frailty index according to Gruenewald correlated negatively with Tinetti Test score, distance of 6MWT, knees extensors strength moment, and Reach Test, and positively – with Geriatric Depression Scale, and Timed „Up and Go” Test. Conclusion. Relationship between frailty indices and functional tests used in geriatric rehabilitation suggests a possibility to use these tests as a screening for frailty. Geriatria 2012; 6: 238-243.

PL

Wstęp. Zespół słabości stanowi próbę opisania w sposób klinicznie użyteczny wieloukładowych zmian związanych ze starzeniem, będących podłożem wielochorobowości oraz niepełnosprawności, prowadzących ostatecznie do śmierci. Wskaźnik obciążenia allostatycznego jest propozycją zintegrowanej miary zaburzeń patofizjologicznych prowadzących do zespołu słabości. Przeprowadzono analizę tych zaburzeń w grupie badanych zakwalifikowanych do Programu Rehabilitacji Geriatrycznej. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiły 24 osoby (15 kobiet oraz 9 mężczyzn) w wieku 72,3 ± 5,6 lat (średnia ± SD). Przeprowadzono badania zdefiniowane przez kryteria zespołu słabości wg Fried i Gruenewald, pakiet 12 spośród 13 składników wskaźnika obciążenia allostatycznego wg Gruenewald, Krótką Ocenę Stanu Umysłowego (MMSE), Geriatryczną Skalę Oceny Depresji (GDS), test Tinetti, Fullerton Fitness Test, elementy testu Takata oraz test sięgania (Functional Reach Test). Wyniki. Badani zakwalifikowani do grupy prefrailty wg Fried w porównaniu do badanych w stanie prawidłowym mieli mniejszą wartość wyniku MMSE (27,9 ± 1,28 vs 29,9 ± 1,66 punktów, p = 0,041), gorszy wynik testu Tinetti (25,5 ± 4,1 vs 27,4 ± 1,0 punktów, p = 0,048) oraz testu „wstań i idź” („Up and Go Test”) (13,5 ± 5,1 vs 9,6 ± 2,2 s, p = 0,022). Liczba punktów wskaźnika zespołu słabości według kryteriów Fried korelowała ujemnie z wynikiem MMSE, testu Tinetti i tensometrycznym pomiarem momentu siły prostowników stawów kolanowych, a dodatnio – z wynikiem testu „wstań i idź”. Badani spełniający kryteria zespołu słabości wg Gruenewald w porównaniu do badanych spełniających kryteria prefrailty lub normy mieli gorsze wyniki testu Tinetti (18,0 ± 8,5 vs 26,8 ± 1,5 vs 27,8 ± 0,5 punktów, p = 0,034), testu sięgania (5,5 ± 3,5 vs 21,0 ± 5,9 vs 25,0 ± 4,1 cm, p = 0,030) i dystansu 6-minutowego testu marszowego (201 ± 25 vs 368 ± 119 m vs 426 ± 27 m, p = 0,047). Liczba punktów wskaźnika zespołu słabości według kryteriów Gruenewald korelowała ujemnie z wynikiem testu Tinetti, dystansem 6-minutowego testu marszowego, momentem siły prostowników stawów kolanowych i wynikiem testu sięgania, a dodatnio – z wynikiem GDS i testu „wstań i idź”. Wniosek. Zależność między wskaźnikami zespołu słabości a testami czynnościowymi stosowanymi w rehabilitacji geriatrycznej sugeruje możliwość wykorzystania tych testów w badaniach przesiewowych zespołu słabości. Geriatria 2012; 6: 238-243.

5

Przerost lewej komory u osób powyżej 75 lat, chorych na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę i niewydolność nerek

71%

Fojt T., Kurek A., Szewieczek J., Janowska M., Duława J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2013

|

vol. 67

|

issue 2

91-99

EN

BACKGROUND Cardiovascular diseases constitute one of the greatest health problems in developed countries, including Poland. Their frequency increases with age and they are the major cause of death, especially among the elderly. Left ventricular hypertrophy (LVH) is an independent and strong risk factor for morbidity and mortality from cardio-vascular disease. The incidence of left ventricular hypertrophy increases with age. The aim of this study was to determine whether in elderly patients hypertension, diabetes and kidney failure affect the incidence as well as the type of left ventricular remodeling. MATERIAL AND METHODS The study included 67 patients over the age of 75, who were classified into four groups. In all of the subjects their weight, height, BMI, blood pressure, glucose serum concentration, total cholesterol and HDL cholesterol as well as triglycerides were determined. LDL cholesterol was calculated on the basis of total cholesterol and tri-glycerides. GFR was estimated according to the Cockcroft-Gault formula. All the patients underwent echocardi-ography and had the left ventricular mass index calculated. RESULTS The studied groups did not differ in age, gender or body mass index. Apart from patients with end stage renal disease, the remaining groups did not show differences in the estimated glomerular filtration rates. Patients with hypertension and diabetes had significantly higher total cholesterol, triglycerides (p < 0.05) and glucose levels (p < 0.001) compared to the control group. The left ventricular mass and left ventricular mass index calculated in relation to the body surface area and height were also significantly higher in patients with diabetes and hyperten-sion. CONCLUSIONS Patients over the age of 75 frequently develop LVH. Compared to hypertension, diabetes increases the left ven-tricular mass index much more significantly.

PL

WSTĘP Choroby układu krążenia należą do największych problemów zdrowotnych krajów wysoko rozwiniętych, w tym Polski. Ich częstość wzrasta z wiekiem i są one główną przyczyną zgonów, szczególnie osób starszych. Przerost lewej komory (left ventricular hypertrophy – LVH) jest niezależnym i silnym czynnikiem ryzyka zachorowalności i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Z wiekiem częstość LVH wzrasta. Celem badania było określenie wpływu nadciśnienia tętniczego, cukrzycy i niewydolności nerek na wielkość wskaźnika masy lewej komory u osób powyej 75 lat. Praca miała odpowiedzieć na pytanie, czy u osób w bardzo podeszłym wieku obecność tych chorób wpływa na częstość występowania i typ przebudowy lewej komory. MATERIAŁ I METODY W badaniu uczestniczyło 67 chorych w wieku powyżej 75 lat, których zakwalifikowano do czterech grup. U wszystkich badanych określono masę ciała, wzrost, BMI, ciśnienie tętnicze, stężenie w surowicy krwi glukozy na czczo, cholesterolu całkowitego i jego frakcji HDL oraz triglicerydów. Frakcje LDL cholesterolu obliczono na podstawie stężenia cholesterolu całkowitego i triglicerydów. Wielkość filtracji kłębuszkowej oszacowano według wzoru Cockcrofta-Gaulta. U wszystkich chorych wykonano badanie echokardiograficzne, na podstawie którego obliczono wskaźnik masy lewej komory. WYNIKI Badane grupy chorych nie różniły się pod względem wieku, płci i wskaźnika masy ciała. Z wyjątkiem chorych na schyłkową niewydolność nerek nie różniły się one także wielkością filtracji kłębuszkowej (estimated glomerular filtration rates – eGFR). U chorych na nadciśnienie tętnicze i cukrzycę stwierdzono znamiennie większe (p < 0,05) stężenie cholesterolu całkowitego, triglicerydów, glukozy (p < 0,001) niż w grupie kontrolnej. Masa lewej komory i wskaźnik masy lewej komory, obliczony zarówno w stosunku do powierzchni ciała, jak i wzrostu, były znamiennie większe u chorych na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze. WNIOSKI U osób powyżej 75 lat często obserwuje się LVH. Obecność cukrzycy u tych osób znacznie bardziej wpływa na zwiększenie wskaźników masy lewej komory niż nadciśnienie tętnicze.

6

Patient with atypical chest pain and nephrotic range proteinuria finally diagnosed with non-secretory myeloma

71%

Holecki M., Fryźlewicz-Moska A., Strzałkowska D., Chudek J., Duława J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2010

|

vol. 64

|

issue 5-6

89-91

EN

Multiple myeloma is the second most common neoplastic disease of lymphoid tissue in adults. However, its atypical non secretory form, is quite rare. We present a case of 70 year old male with atypical chest pain and nephrotic range proteinuria fi nally diagnosed as non secretory myeloma who did not present any of characteristic fi ndings when admitted to hospital. Despite the unusual course the diagnosis was established quickly enough to provide a proper treatment. One should remember that occasionally patients do not match typical criteria necessary for diagnosing a disease.

7

Evaluation of bone metabolism in obese men and women with metabolic syndrome

62%

Titz-Bober M., Holecki M., Hawrot-Kawecka A., Olszanecka-Glinianowicz M., Chudek J., Popkiewicz A., Duława J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2016

|

vol. 70

133-142

EN

BACKGROUND: It was suggested that metabolic syndrome (MS) is an additional risk factor that increases the risk of osteoporotic fractures. The aim of this study was to evaluate the impact of metabolic syndrome on bone metabolism and the risk of osteoporotic fracture in obese men and women. MATERIALS AND METHODS: The study involved 40 obese men and 40 obese women, divided into 2 subgroups: patients without MS (20 men and 20 women); and patients with MS (20 men and 20 women). The serum levels of PTH, 25-OH-D3, CTX1, osteocalcin, FGF23, total Ca and P were determined. The total absolute fracture risk was estimated using the Fracture Risk Assessment Tool. The control group consisted of 15 normal body mass, healthy men and women similar in age. RESULTS: Obese women with MS have a higher risk of osteoporotic fractures (3.0 vs. 1.6%; p < 0.001) and serum levels of phosphorus (1.8 vs. 1.12 mmol/l; p < 0.001) but lower 25(OH)D3 (7.3 vs. 34.6 ng/ml; p < 0.01) than obese women without MS. There were no differences in the risk of osteoporotic fracture or other study parameters between obese men with and without MS. Women with MS had lower serum CTX1 levels (0.27 ng/ml vs. 0.41 ng/ml; p < 0.05) than men. CONCLUSIONS: Metabolic syndrome does not influence the selected parameters of bone metabolism in either men or women. However, women with metabolic syndrome have lower serum 25-OH-D3 levels. Women, but not men with metabolic syndrome have a higher 10-year absolute fracture risk than obese women with-out metabolic syndrome.

PL

WSTĘP: Wydaje się, że zespół metaboliczny (MS) jest dodatkowym czynnikiem zwiększającym ryzyko złamań osteoporotycznych. Celem tego badania była ocena wpływu zespołu metabolicznego na metabolizm kości i ryzyko złamań osteoporotycznych u otyłych mężczyzn i kobiet. MATERIAŁ I METODY: W badaniu wzięło udział 40 otyłych mężczyzn i 40 otyłych kobiet. Badanych podzielono na 2 grupy: pacjentów z otyłością bez MS (20 mężczyzn i 20 kobiet) i pacjentów z MS (20 mężczyzn i 20 kobiet). W grupach badanych oznaczono w surowicy stężenie parathormonu (PTH), 25-OH-D3, C-końcowego usieciowanego peptydu kolagenu typu 1 (CTX1), osteokalcyny, FGF23, wapnia (Ca) i fosforu (P). Ryzyko złamania osteoporotycznego oszacowano, stosując skalę FRAX (Fracture Risk Assessmen Tool). Grupę kontrolną stanowiło 15 zdrowych mężczyzn i kobiet w podobnym wieku. WYNIKI: Otyłe kobiety z MS charakteryzowały się większym ryzykiem złamań osteoporotycznych (3,0 vs 1,6%; p < 0,001), stężeniem w surowicy fosforu (1,8 vs 1,12 mmol/l; p < 0,001) oraz mniejszym stężeniem 25-OH-D3 (7,3 vs 34,6 ng/ml; p < 0,01) w porównaniu z kobietami bez MS. Nie stwierdzono istotnych różnic w ryzyku złamań osteoporotycznych i stężeniach ocenianych parametrów między mężczyznami z otyłością bez MS i z MS. Kobiety z MS miały niższe stężenie CTX-1 (0,27 ng/ml vs. 0,41 ng/ml; p) w porównaniu z mężczyznami. WNIOSKI: Zespół metaboliczny nie wpływa na wskaźniki metabolizmu kostnego u mężczyzn i kobiet. Kobiety z zespołem metabolicznym charakteryzują się jednak mniejszym stężeniem 25-OH-D3. Kobiety, ale nie mężczyźni, z zespołem metabolicznym, wykazują większe 10-letnie ryzyko złamania osteoporotycznego niż kobiety z otyłością bez zespołu metabolicznego.

8

Prognostic relevance of hyponatremia after first-ever ischemic stroke

62%

Kret B., Lasek-Bal A., Holecki M., Hawrot-Kawecka A., Wilczyński K., Duława J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2016

|

vol. 70

127-132

EN

INTRODUCTION: Hyponatremia is examined as a prognostic factor after first-time ischemic cerebrovascular incident (CVA, ischemic stroke). MATERIALS AND METHODS: 677 patients were analyzed after first-time ischemic stroke and divided into two groups according to sodium concentration: ≤ 135 mmol/L and > 135 mmol/L. RESULTS: For patients with sodium levels ≤ 135 mmol/L, the median National Institutes of Health Stroke Scale (NIHSS) score was 5 points, the median Modified Rankin Scale (mRS) was 4 points, and the mortality within 1 month of ischemic stroke was 10.5%. Patients with sodium levels > 135 mmol/L: NIHSS 3 points, mRS 2 points and mortality 1 month after ischemic stroke 3.4%. Mortality within 1 month of ischemic stroke in hyponatremic patients: women 16.4%, men 3.5% (p = 0.0194). Greater disability was seen in eunatremic women as assessed by increased mRS scores (p = 0.005). CONCLUSIONS: Hyponatremia is associated with a worsened heath status in patients in the acute and sub-acute phase after first-time ischemic stroke and is associated with increased mortality within 1 month after the stroke. Women with hyponatremia were characterized by greater mortality within one month after their first-ever ischemic stroke. In women with normal serum sodium at the time of stroke, a higher degree of disability was observed as assessed by increased mRS scores compared to men.

PL

WSTĘP: Hiponatremię uważa się za czynnik ryzyka udaru mózgu. MATERIAŁ I METODY: Przeanalizowano 677 chorych z pierwszym w życiu udarem niedokrwiennym mózgu, których podzielono w zależności od stężenia sodu w surowicy na dwie podgrupy: ≤ 135 mmol/l i > 135 mmol/l. WYNIKI: U chorych ze stężeniem sodu ≤ 135 mmol/l mediana w skali NIHSS wyniosła 5 pkt, mediana oceny stopnia inwalidztwa według skali mRankin wynosiła 4 pkt, a śmiertelność w okresie jednego miesiąca od zachorowania wynosiła 10,5%, w grupie ze stężeniem sodu > 135 mmol/l stwierdzono odpowiednio: 3 pkt, 2 pkt, i 3,4%. U chorych z hiponatremią śmiertelność w ciągu miesiąca od zachorowania wynosiła u kobiet 16,4%, u mężczyzn 3,5% (p = 0,0194). U kobiet z prawidłową natremią obserwowano większy stopień inwalidztwa w skali mRankin (p = 0,005). WNIOSKI: Hiponatremia ma niekorzystny wpływ na stan pacjentów zarówno w ostrej, jak i podostrej fazie udaru oraz wiąże się ze zwiększoną śmiertelnością miesięczną od zachorowania. Kobiety z hiponatremią cechowała większa śmiertelność w ciągu jednego miesiąca po przebytym pierwszym w życiu udarze niedokrwiennym. U kobiet z prawidłowym stężeniem sodu w czasie pierwszego w życiu udaru niedokrwiennego stwierdzano wyższy stopień inwalidztwa ocenianego w skali mRankin w porównaniu z mężczyznami.

9

Stężenie lipokaliny związanej z żelatynazą neutrofili (NGAL) w surowicy uzyskanej z różnych obszarów naczyniowych w trakcie zabiegu naprawczego tętniaka aorty brzusznej

62%

Kędzierski L., Kokot M., Biolik G., Ziaja D., Ziaja K., Duława J.

|

issue 73

89-95

EN

INTRODUCTION: Neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL) is a secretory protein found in neutrophils, endothelial cells and in various organs of the gastrointestinal, respiratory, excretory and reproductive systems. NGAL, involved in inflammatory processes in cells, is regarded to be the early indicator of renal dysfunction. The surgical repair of an abdominal aortic aneurysm (AAA) is a research model of acute kidney injury. There is iatrogenic kidney injury during that intervention. The surgical technique allows the blood from various vascular areas to be collected. MATERIAL AND METHODS: The study group consisted of 21 patients with AAA who were planned to undergo surgical treatment. The serum concentration of NGAL was determined in blood: from a peripheral vein before surgery, just before removal of the aortic clamp, 5 minutes after removal of the aortic clamp; from the renal vein prior to aorta clamping, just before removal of the aortic clamp, 5 minutes after removal of the aortic clamp; from the inferior vena cava just before removal of the aortic clamp. RESULTS: The serum concentration of NGAL in the samples obtained from the peripheral vein significantly increased after the surgery. Just before removal of the aortic clamp, a significantly higher concentration of NGAL was found in the serum obtained from the inferior vena cava compared to the renal vein. conclusionS: The increase in serum concentration of NGAL after surgical repair of AAA mainly results from a greater inflow of this cytokine into the systemic circulation from vascular areas of the lower part of body, which is ischemic due to the aortic clamp.

PL

WSTĘP: Lipokalina związana z żelatynazą granulocytów obojętnochłonnych (neutrophil gelatinase-associated lipocalin – NGAL) jest białkiem sekrecyjnym znajdującym się w ziarnistościach granulocytów obojętnochłonnych, w komórkach śródbłonka oraz w różnych narządach układów oddechowego, pokarmowego, wydalniczego i rozrodczego. Zaangażowana w procesy zapalne w komórkach, uważana jest za jeden z najbardziej miarodajnych wczesnych wskaźników dysfunkcji nerek. Klasyczny zabieg naprawczy tętniaka aorty brzusznej można potraktować jako model badawczy ostrego uszkodzenia nerek. Podczas tej interwencji chirurgicznej dochodzi do jatrogennego uszkodzenia nerek. Technika zabiegu umożliwia pobranie krwi do badania z różnych obszarów naczyniowych. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 21 chorych z tętniakiem aorty brzusznej, zakwalifikowanych do planowego leczenia chirurgicznego metodą klasyczną. W celu określenia stężenia NGAL w surowicy pobierano krew: z żyły obwodowej przed zabiegiem, bezpośrednio przed zwolnieniem zacisku z aorty, 5 minut po zwolnieniu zacisku z aorty, z żyły nerkowej bezpośrednio przed założeniem zacisku na aortę, bezpośrednio przed zwolnieniem zacisku z aorty, 5 minut po zwolnieniu zacisku z aorty, z żyły głównej dolnej bezpośrednio przed zwolnieniem zacisku z aorty. WYNIKI: Stężenie NGAL w surowicy uzyskanej z żyły obwodowej zwiększyło się istotnie po zabiegu. Bezpośrednio przed zwolnieniem zacisku z aorty odnotowano istotnie większe stężenie NGAL w surowicy uzyskanej z żyły głównej dolnej niż z żyły nerkowej. WNIOSKI: Zwiększenie stężenia NGAL w surowicy po zabiegu naprawczym tętniaka aorty brzusznej spowodowane jest większym napływem tej cytokiny do krążenia ogólnego z obszarów naczyniowych dolnej części ciała, niedokrwionej z powodu zaciśnięcia aorty.

10

Ocena stanu czynnościowego chorych geriatrycznych zakwalifikowanych do programu aktywności fizycznej

62%

Batko-Szwaczka A., Szewieczek J., Durmała J., Duława J., Frąckiewicz J., Wnuk B., Detko E.

|

EN

BACKGROUND Even very thorough clinical research does not allow one to fully visualize the functional state of elderly patients. Many simple and complex functional tests are applied to analyse this state. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of physiotherapy in the elderly age as well as to verify and indicate the factors determining the effectiveness of the improvement therapy process after clinical trial qualification and after 6 months of a physiotherapy program. MATERIAL AND METHODS The study group consisted of 30 elderly patients (18 female, 12 male) between 65 to 81 years of age (mean age of 72  5.3). To evaluate the state of the patients, selected elements of the following tests were used: Takata, Fullerton Fitness Test and Tinnetti test. RESULTS 16 patients (53%) achieved the maximum value in the Tinnetti test. The up and go test was not performed by one female only. The one leg stand test was not done by 2 persons (6.6%). The male patients had better results in palm grip muscle strength evaluated by a dynamometric test. The greatest improvement in physical functioning was observed after a 6-month period of rehabilitation in the studied active group, especially in the Fullerton test compared with the other groups. CONCLUSION The research results are show that the previously described diagnostic methods seem to be useful in geriatric rehabilitation. Rehabilitation regularly carried out under the supervision of a specialist most effectively improves the functional status of patients.

PL

WSTĘP Nawet bardzo dokładne badania kliniczne nie pozwalają w pełni zobrazować stanu funkcjonalnego pacjenta w podeszłym wieku. W jego ocenie zastosowanie znajduje wiele prostych i złożonych testów czynnościowych. Celem pracy jest ocena stanu czynnościowego osób zakwalifikowanych do programu aktywności fizycznej chorych geriatrycznych, kierowanych do leczenia szpitalnego, na podstawie wybranych wskaźników badania funkcjonalnego, przeprowadzonego na etapie zerowym badania oraz po 6 miesiącach programu rehabilitacyjnego. MATERIAŁ I METODY Grupę badaną stanowiło 30 pacjentów (18 kobiet oraz 12 mężczyzn) w wieku 61–81 lat (śr. 72  5,3 roku), spełniających kryteria włączenia (rokowanie przeżycia ≥ 3 lata, możliwość wykonania testów czynnościowych przewidzianych w programie). Większość badanych mieszkała razem z rodziną. Wszyscy uczestnicy badania określili swoje możliwości w zakresie lokomocji jako dobre. U 13 stwierdzono cukrzycę, u 10 niewydolność serca (w tym u 2 NYHA I oraz u 8 NYHA II), u 4 osteoporozę, u 24 chorobę zwyrodnieniową układu kostno-stawowego, u 2 astmę, u 2 przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, u 1 padaczkę, u 3 depresję oraz u 1 łagodne otępienie w chorobie Alzheimera. W analizie stanu czynnościowego grupy badanej zastosowano elementy testów: Takata, Fullerton Fitness Test oraz Tinetti. WYNIKI Aż 16 osób (53%) uzyskało maksymalną wartość w ocenie całościowej testu Tinetti. Próby wstań–siądź nie wykonała tylko jedna kobieta. Stanie na jednej nodze było czynnością, której nie potrafiły wykonać 2 osoby (6,6%). Siła mięśniowa oceniana na podstawie badania dynamometrycznego ściskania ręki była większa u mężczyzn. Największa poprawa stanu czynnościowego, zwłaszcza w zakresie testu Fullerton, po 6-miesięcznym okresie rehabilitacyjnym była obserwowana w grupie aktywnej badanych. WNIOSKI Zastosowane testy oceny czynnościowej na etapie zerowym badania są przydatne w planowaniu rehabilitacji geriatrycznej. Stan czynnościowy badanych najbardziej efektywnie poprawia rehabilitacja prowadzona regularnie pod nadzorem specjalisty.

11

Ocena stanu czynnościowego chorych geriatrycznych zakwalifi kowanych do programu aktywności fi zycznej – doniesienie wstępne

52%

Durmała J., Szewieczek J., Duława J., Sosnowski M., Batko-Szwaczka A., Frąckiewicz J., Wnuk B., Dzierżęga J., Detko E.

|

issue 1-2

7-12

EN

BACKGROUND Even very high quality clinical research does not show the functional state of elderly patients. Analysis of the functional status of patients was so far measured on by the commonly used and simple to implement functional tests. Aim of work was to evaluate the eff ectiveness of physiotherapy after clinical trial qualifi cation in the elderly age as well as to verify and indicate the factors determining the eff ectiveness of improvement therapy process. MATERIAL AND METHODS The study group consisted of 15 elderly patients (10 female, 5 male) between 65 to 81 years of age (mean age of 72 ± 5.6) For evaluation of the state of the patients, selected elements of following tests were used: Takata, Fullerton Fitness Test and Tinnetti test. RESULTS 4 patients (27%) achieved the maximum value in the Tinneti’s test. The highest values were observed for balanced test and gait test respectively in 7 (47%) and 8 (53%) patients. The up&go test was not performed by one female only. One leg stand test was not done by 2 persons (13%). Male patients had better results in palm grip muscle strength evaluated by dynamometric test. CONCLUSION The research results are showing that previously described diagnostic methods seem to be useful in geriatric rehabilitation.

PL

WSTĘP Nawet bardzo dokładne badania kliniczne nie pozwalają w pełni zobrazować stanu funkcjonalnego pacjenta w podeszłym wieku. W ocenie tego stanu znajdują zastosowanie proste lub złożone testy czynnościowe. Celem pracy jest ocena stanu czynnościowego osób zakwalifikowanych do programu aktywności fizycznej u chorych geriatrycznych, kierowanych do leczenia szpitalnego, na podstawie wybranych wskaźników badania funkcjonalnego, przeprowadzonego na etapie zerowym badania. MATERIAŁ I METODY Grupę badaną stanowiło 15 pacjentów (10 kobiet oraz 5 mężczyzn) w wieku od 61 do 81 lat (śr. 72 ± 5,6) spełniających kryteria włączenia (rokowanie przeżycia 􀂕 3 lata, możliwość wykonania testów czynnościowych przewidzianych w programie). Większość badanych mieszkała razem z rodziną. Wszyscy uczestnicy badania określili swoje możliwości w zakresie lokomocji jako dobre. U 7 stwierdzono cukrzycę, u 5 niewydolność serca (w tym u 2 NYHA I oraz u 3 NYHA II), u 2 osteoporozę, u 1 astmę, u 1 przewlekłą obturacyjną chorobę płuc Tylko u 1 chorej zakwalifikowanej do programu rehabilitacji geriatrycznej rozpoznano zespół słabości. W analizie stanu czynnościowego grupy badanej zastosowano elementy testów Takata, Fullerton Fitness Test oraz test Tinetti. WYNIKI Aż 4 osoby (27%) uzyskały maksymalną wartość w ocenie całościowej testu Tinetti. Najwięcej punktów odnotowano odpowiednio w badaniu równowagi oraz badaniu chodu u 7 (47%) oraz 8 (53%) badanych. Próby wstań–siądź nie wykonała tylko jedna kobieta. Stanie na jednej nodze było czynnością, której nie potrafiły wykonać 2 osoby (13%). Siła mięśniowa oceniana na podstawie badania dynamometrycznego ściskania ręki była większa u mężczyzn. WNIOSKI Zastosowane testy oceny czynnościowej na etapie zerowym badania są przydatne w planowaniu rehabilitacji geriatrycznej.

12

Cystatin C as potential marker of Acute Kidney Injury in patients after Abdominal Aortic Aneurysms Surgery – preliminary study

52%

Bekier-Żelawska A., Kokot M., Biolik G., Ziaja D., Ziaja K., Janowska M., Starzewska M., Duława J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2014

|

vol. 68

|

issue 1

9-15

EN

INTRODUCTION The management of asymptomatic abdominal aortic aneurysms (AAA) includes elective surgery. Among perioperative complications, postoperative acute kidney injury (AKI) appears to be one of the most severe. A rise in serum creatinine (sCr) may not be noticed in the early stage of AKI. According to some reports, a higher level of AKI novel biomarker- cystatin C (CysC) can be detected in serum 24–48 hours earlier than an increase in the sCr level. The purpose of this study was to compare CysC and sCr as indicators of the early phase of AKI in patients after AAA surgery. METHOD The study protocol included patients classified for elective AAA surgery. The ultimate number of patients who fulfilled the inclusion criteria and did not meet the criteria for exclusion from the study was 14. CysC and sCr were measured one day before surgery (day-1) and 12, 24, 48 and 72 hours after surgery. The operative time and aortic clamping time were also recorded. RESULTS There was a tendency for both sCr and CysC to rise, though not significantly. No statistically significant connection was shown between the aortic clamping time release and sCr and CysC. The correlation between sCr and serum CysC re-vealed a statistical significance (p < 0.05). No correlation was shown between sCr and CRP nor CysC and CRP. CONCLUSIONS The CysC serum level is not superior to the sCr level in the diagnosis of AKI after AAA surgery.

PL

WSTĘP Planowe operacje chirurgiczne są jedną z metod postępowania w leczeniu bezobjawowych tętniaków aorty brzusznej. Jednym z najpoważniejszych powikłań okołooperacyjnych jest ostre uszkodzenie nerek. Zwiększenie stężenia kreatyniny nie zawsze koreluje z czasem powstania ostrego uszkodzenia nerek. Według niektórych doniesień, zwiększenie stężenia cystatyny C w surowicy może wyprzedzać o 24–48 godzin zwiększenie stężenia kreatyniny. Celem pracy było porównanie stężeń Cystatyny C i kreatyniny w surowicy jako wskaźników wczesnego uszkodzenia nerek u pacjentów po operacjach tętniaków aorty. METODA Protokół badania obejmował pacjentów zakwalifikowanych do operacji tętniaka aorty brzusznej. Wyselekcjonowano 14 pacjentów spełniających kryteria włączenia do badania i niespełniających kryteriów wyłączenia z badania. Cystatynę C oznaczano w surowicy w dniu przed planowaną operacją tętniaka oraz w 12, 24, 48 i 72 godzinie po operacji. Stężenie kreatyniny w surowicy oznaczano w pierwszym oraz w kolejnych pięciu dniach po zabiegu. Zanotowano również czas zabiegu operacyjnego oraz czas zacisku aorty. WYNIKI Obserwowano tendencję do wzrostu stężenia Cystatyny C i kreatyniny w surowicy nieistotną statystycznie. Nie odnotowano istotności statystycznej między czasem zwolnienia zacisku aorty a stężeniem kreatyniny oraz Cystatyny C. Korelacja między stężeniem Cystatyny C a stężeniem kreatyniny w surowicy była istotna statystycznie (p < 0,05). Nie uwidoczniono korelacji między stężeniami kreatyniny i Cystatyny C a stężeniem CRP. WNIOSKI Nie stwierdzono wyższości oznaczenia stężenia Cystatyny C nad oznaczeniem stężenia kreatyniny w rozpoznaniu ostergo uszkodzenia nerek (AKI) u chorych operowanych z powodu tętniaków aorty.

Refine search results

Cewkowo-środmiąższowe zapalenie nerek u chorej przewlekle zażywającej furosemid

Zależność między wskaźnikiem masy ciała i obwodem talii a wskaźnikiem filtracji kłębuszkowej u młodych mężczyzn

Zaburzenia gospodarki elektrolitowej u chorych z zespołem metabolicznym

Zależność między wskaźnikami zespołu słabości a testami czynnościowymi stosowanymi w rehabilitacji geriatrycznej - doniesienie wstępne

Przerost lewej komory u osób powyżej 75 lat, chorych na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę i niewydolność nerek

Patient with atypical chest pain and nephrotic range proteinuria finally diagnosed with non-secretory myeloma

Evaluation of bone metabolism in obese men and women with metabolic syndrome

Prognostic relevance of hyponatremia after first-ever ischemic stroke

Stężenie lipokaliny związanej z żelatynazą neutrofili (NGAL) w surowicy uzyskanej z różnych obszarów naczyniowych w trakcie zabiegu naprawczego tętniaka aorty brzusznej

Ocena stanu czynnościowego chorych geriatrycznych zakwalifikowanych do programu aktywności fizycznej

Ocena stanu czynnościowego chorych geriatrycznych zakwalifi kowanych do programu aktywności fi zycznej – doniesienie wstępne

Cystatin C as potential marker of Acute Kidney Injury in patients after Abdominal Aortic Aneurysms Surgery – preliminary study