Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 8

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Biofeedback in rehabilitation of stroke patients

100%
Krekora K., Czernicki J.
Medical Rehabilitation
|
2005
|
vol. 9(3)
26-30
EN
Background and objectives. In patients after stroke there comes to body mass distribution disorders. It is an obstacle in reeducation of standing and walking as well as a limitation of the ability to perform everyday activities. The aim of the study was to assess the effect of balance platform training with the application of biofeedback on body mass distribution and the improvement of the efficiency of everyday activities performance in patients after stroke.Material and methods. The investigated group included 25 subjects, who participated in the programme of rehabilitation consisting of platform training and physiotherapy. The comparative group were 14 subjects rehabilitated according to the established set of exercises excluding those on the balance platform. The training with the use of visual and auditory biofeedback, consisting of 10 repetitions, was performed every day 6 days a week. Both groups were subjected to the same training programme. The measurement of the feet pressure force on the balance platform in a standing position, neurological and physiotherapeutic examination and functional estimation of everyday activities according to Barthel index, were performed in every patient before and 18 days after the training. For the training and the measurement of the pressure force ERBE balance platform was used with Windows Physio-Feedback System.Results and conclusions. In both groups statistically significant improvement of functional conditions and body mass distribution were observed. The training of hemiparetic patients on the force platform with the application of biofeedback affects the change in the value of pressure force of lower extremity to the values observed in healthy subjects. The increase in relative lower extremity pressure on the paretic side was 5 times higher in the group with biofeedback than in the group without it.
2
Publication available in full text mode
Content available

Evaluation of the pressure distribution on force platform in patients after cerebral stroke

100%
Krekora K., Czernicki J.
Medical Rehabilitation
|
2005
|
vol. 9(1)
10-14
PL
Wstęp: Niedowład połowiczy, współwystępowanie zaburzeń czucia głębokiego i równowagi wpływają na funkcjonowanie chorych po udarze mózgu. Celem pracy była ocena przydatności platformy balansowej do pomiaru rozkładu siły nacisku kończyn dolnych oraz wpływu niedowładu połowiczego na zmianę rozkładu siły nacisku na podłoże przenoszonej przez kończyny dolne w pozycji stojącej u chorych po pierwszym udarze mózgu. Materiał i metody: Badaniami objęto 23 chorych z niedowładem połowiczym i 16 bez niedowładu połowiczego, którzy stanowili grupę porównawczą. Do pomiaru siły nacisku zastosowano platformę balansową ERBE współpracującą z programem komputerowym dla Windows Physio-Feedback-System. Wyniki: Stwierdzono, że średnia siła nacisku kończyn dolnych u osób bez niedowładu połowiczego rozkłada się symetrycznie i wynosi 0,5 ±0,07 dla każdej kończyny. U osób z niedowładem stwierdzono brak znamiennie statystycznie różnicy pomiędzy względną siłą nacisku na podłoże przez kończynę niedowładną u chorych z niedowładem lewostronnym i prawostronnym (p=0,568), siła nacisku kończyny po stronie z niedowładem stanowi od 0,11 do 0,38 nacisku całkowitego. Wnioski: Platforma balansowa pozwala na obiektywną ocenę stanu zrównoważenia ciała człowieka, poprzez pomiar siły nacisku na podłoże. Może być zastosowana do badań u chorych z niedowładem połowiczym. Względna siła nacisku przenoszonego przez kończynę po stronie z niedowładem nie zależy od strony niedowładu. Chorzy z niedowładem połowiczym po udarze mózgu w mniejszym stopniu obciążają kończynę dolną po stronie z niedowładem.
EN
Introduction: Hemiparesis, coexistence of disturbances of deep sensation and balance affect the patients’ performance after stroke. The aim of the study was to evaluate the usefulness of a force platform for measurig the distribution of lower extremities pressure force and the effect of hemiparesis on the change of the distribution of pressure force shifted by lower extremities on the base in a standing position in the patients after the first stroke.Material and methods: The study comprised 23 patients with and 16 patients without hemiparesis (a control group). ERBE force platform with a computer program for Windows Physio-Feedback-System was used for the measurement of the pressure.Results: Mean pressure force of lower extremities in the subjects without hemiparesis was found to distribute symmetrically and is 0.5 ±0.07 for each extremity. In the patients with hemiparesis no statistically significant difference was found between the relative pressure force on the base by the paretic extremity in the patients with left and right hemiparesis (p = 0.568); the pressure force of the extremity on the side of the paresis is from 0.11 to 0.30 of total pressure.Conclusions: Force platform allows for objective evaluation of the state of human body balance by measuring the pressure force on the base. It may be applied in tests of patients with hemiparesis. Relative pressure force shifted by an extremity on the side of the paresis doses not depend on the side of the paresis. The stroke victims with hemiparesis tend to load the lower limb on the paretic side to a lesser degree.
3
Publication available in full text mode
Content available

The stabilometric evaluation of the impact of neurophysiological physical methods on balance improvement in patients after a stroke

100%
Krukowska J., Czernicki J.
Medical Rehabilitation
|
2012
|
vol. 16(2)
16-21
PL
Wstęp: Niestabilność posturalna i trudności w utrzymaniu pionowej postawy u osób po udarze mózgu mogą być związane z zaburzeniem schematu ciała (tzw. nieuwagą połowiczą). W konsekwencji chorzy nie mogą swobodnie funkcjonować w Ŝyciu codziennym. Obecnie w fizjoterapii najczęściej stosowane są metody neurofizjologiczne jak: metoda NDT-Bobath i PNF. Celem pracy była ocena przydatności platformy stabilometrycznej do pomiaru stabilności i równowagi ciała w pozycji stojącej oraz wpływu w/w metod na równowagę u chorych po udarze mózgu. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 62 chorych po udarze niedokrwiennym mózgu. Chorych losowo przydzielono do dwóch grup terapii: NDT-Bobath i PNF. Do oceny stabilności postawy i równowagi ciała w warunkach statycznych (pomiar powierzchni pola podparcia i długości drogi COP) wykorzystano platformę stabilometryczną ALFA. Wyniki: Przed rozpoczęciem terapii obserwowano dłuższą drogę COP i większe pole podparcia u chorych z niedowładem lewostronnym, co potwierdza większą niestabilność ciała i zaburzenia równowagi w tej grupie chorych. Po terapii większe wartości skrócenia drogi przemieszczania się COP występowało u chorych z niedowładem prawostronnym (w obu grupach), a w przypadku wielkości pola podparcia nie obserwowano takiej tendencji. Po terapii stwierdzono istotnie większe skrócenie drogi COP i zmniejszenie pola powierzchni podparcia u chorych, u których stosowano metodę NDT-Bobath. Wnioski: U chorych po udarze mózgu większe zaburzenia stabilności postawy i równowagi ciała występują u osób z niedowładem lewostronnym. W fizjoterapii chorych po udarze mózgu metody NDT-Bobath i PNF wykazują działania terapeutyczne. Istotnie większe skrócenie drogi COP i większe zmniejszenie pola powierzchni podparcia obserwowano u chorych leczonych metodą NDT-Bobath.
EN
Introduction: Postural instability and difficulty in maintaining an upright position in patients after a stroke are connected with an impaired schema of the body. As a result, patients are not able to cope with daily activities. NDT-Bobath and PNF methods are commonly used in physiotherapy nowadays. The study aimed at an evaluation of the usefulness of a stabilometric platform in measuring stability and body balance in a standing position as well as the assessment of the impact of the above methods on the improvement of balance in patients after a stroke.Material and methods: Sixty-two patients after an ischemic stroke were included in the study. The patients were randomized to two therapy groups: NDT-Bobath and PNF. To assess the stability of posture and body balance in static conditions (measuring the field of support and COP path length) an ALFA stabilometric platform was used. Results: Before the therapy was conducted a longer COP path and a larger field of support in patients with left-sided paresis were observed, which confirms the increased instability of the body and impaired balance. After the therapy the researchers observed a shorter COP path in patients with right-sided paresis (in both the groups) while there was no such trend in relation to the field of support. After the therapy patients for whom the NDT-Bobath method had been used demonstrated a significantly greater reduction of the COP path and reduction in the area of support.Conclusion: Increased postural instability and impairment of body balance occurred in stroke patients with left-sided paresis. In the physiotherapy of post-stroke patients NDT-Bobath and PNF methods have important therapeutic properties. A significantly greater reduction of the COP path and a large reduction in the area of support were observed in patients treated with the NDT-Bobath method.
4
Content available remote

Effects of cold on physiotherapy in patients with painful shoulder syndrome

81%
Krukowska J., Zbrzezna B., Czernicki J.
|
2009
|
vol. 17
|
issue 4
19-27
PL
Podstawowym objawem zespołu bolesnego barku (ZBB) jest ból, który może mieć różne nasilenie i czas trwania. Jest główną przyczyną ograniczenia ruchomości stawu ramienno-łopatkowego, czego efektem jest ograniczenie ogólnej aktywności fizycznej, wyłączenia pacjenta z pracy zawodowej, życia rodzinnego i społecznego. Celem pracy jest ocena wpływu miejscowo stosowanego zimna u chorych z zespołem bolesnego barku. Przebadano 38 chorych obojga płci (25 kobiet, 13 mężczyzn) w wieku od 30 do 77 lat z rozpoznanym ZBB. Chorych podzielono na dwie grupy w zależności od wskazań i przeciwwskazań do terapii z wykorzystaniem zimna (CO2). Ponadto stosowano ćwiczenia lecznicze zależnie od wskazań. U wszystkich chorych przeprowadzono dwukrotnie badania: ocenę bólu według zmodyfikowanego kwestionariusza Laitinena i w skali wizualno-analogowej (VAS), pomiar ruchomości czynnej w stawach ramienno-łopatkowych metodą goniometryczną. Wnioski: 1. zimno jest czynnikiem, które istotnie zmniejsza dolegliwości bólowe u chorych z zespołem bolesnego barku i ułatwia leczenie ruchem. 2. zimno w połączeniu z kinezyterapią stanowi skuteczną metodę terapeutyczną umożliwiającą zwiększenie zakresów ruchów w chorym stawie i wykonywanie podstawowych czynności ruchowych.
EN
The main symptom of the painful shoulder syndrome is pain which may have different intensity and duration time. Pain is the main cause of limitation of the motion range in the humeroscapular joint which results in limitation of general physical activity of the patient, professional occupation as well as of social and family life. The aim of this work is to evaluate the effects of locally applied cold in patients with painful shoulder syndrome. The research group consisted of 38 patients (25 women, 13 men), aged between 30-77 with the diagnosed painful shoulder syndrome. The patients were divided into two groups depending on indications and contraindications for the therapy with cold (CO2). In addition, the applied exercises were compatible with therapeutic indications. In all the patients the following examinations were carried outtwice: pain evaluation according to the modified Laitinen questionnaire and the visual analogue scale (VAS), assessment of active mobility range in the humeroscapular joints by means of the goniometric method. Conclusions: 1. cold is a factor which significantly reduces pain in patients with the painful shoulder syndrome and facilitates kinesitherapy. 2. cold combined with kinesitherapy is an effective therapeutic method which allows increasing of the motion range in the affected joint and facilitating carrying out basic motor activities.
5
Publication available in full text mode
Content available

Electrical bioimpedance analysis application in clinical and population trials

81%
Rynkiewicz-Andryśkiewicz M. M., Andryśkiewicz P. K., Czernicki J.
Medical Rehabilitation
|
2012
|
vol. 16(2)
29-33
PL
Badanie składu ciała jest metodą umożliwiającą oszacowanie zawartości masy tkanki tłuszczowej, beztłuszczowej, mięśniowej oraz wody komórkowej i pozakomórkowej u człowieka. Odgrywa istotną rolę w ocenie składu ciała w stanach nieprawidłowego odżywienia np.: otyłość, głodzenie, wyniszczenie, a także w wielu chorobach, podczas których dochodzi do nieprawidłowych zakresów zawartości poszczególnych składników ciała, zwłaszcza gdy towarzyszą im zmiany w zakresie zawartości tkanki mięśniowej i tłuszczowej oraz wody w organizmie. W pracy przedstawiono założenia teoretyczne, techniki oraz wybrane przykłady badań klinicznych i populacyjnych z zastosowaniem metody analizy bioimpedancji elektrycznej. Autorzy przedstawiają możliwości wykonywania pomiarów bioimpedancji elektrycznej w codziennej praktyce klinicznej, zarówno przez lekarzy, jak i fizjoterapeutów.
EN
The study of body composition is a method to determine the content of fat mass, lean mass, muscular and cellular and extracellular water in humans. It plays an important role in the assessment of body composition in states such as improper nutrition: obesity, starvation, cachexia, and in many diseases in which there are invalid content ranges for the individual components of the body, especially when accompanied by changes in the content of muscle tissue and fat and body water. In this paper the theoretical assumptions, techniques, and selected examples of clinical and population trails using the analysis electrical bioimpedance are presented. The authors present the possibility of taking electrical bioimpedance measurements in everyday clinical practice, both by doctors and physiotherapists.
6
Content available remote

The Plurimetric Assessment Of Spinal Curvature Changes In The Sagittal Plane In Children And Youths, Measured During 10 Years’ Observation

81%
Kluszczyński M., Czernicki J., Kubacki J.
Advances in Rehabilitation
|
2013
|
vol. 27
|
issue 2
1-8
EN
Introduction: The study is 10 years’ observation of anterior-posterior spinal curvatures in the same group of children and youths.The first objective is to show rules and regularities in changes of posture in boys and girls in the period of their lives under the observation. The other objective is to put forward a suggested procedure for posture assessment based on the presented measurement method of the angle of lumbar lordosis and thoracic kyphosis using a simple protractor, where the obtained angle values were to be used as qualification of faulty posture. Material and methods: A group of 100 children and youths aged 4-16 years, including 58 girls and 42 boys, examined initially in 1997 and then re-examined after 10 years, that is in 2007 (at the age of 14-26), made up the test material. Results: In Examination II, the incidence of a round back in girls in all age groups decreased while in boys it increased. The changes were statistically significant. Conclusions: Over the 10 years’ period in the children and youths that constituted the test material different changes in postures were found in the male group and in the female group. In girls after the puberty period, transitions in posture towards decreasing thoracic kyphosis and increasing lumbar lordosis were found, while in boys, posture changes in the opposite direction, i.e. increasing thoracic kyphosis and decreasing lumbar lordosis, were observed. Child’s body posture assessment carried out with the use of simple measurement instruments following the examination method suggested in this paper i.e. measuring thoracic kyphosis and lumbar lordosis angle values appears to be a reliable method of body posture qualification in screening tests and monitoring results of faulty posture treatment
7
Publication available in full text mode
Content available

Effect of depression on quality of life of patients with multiple sclerosis

81%
Brola W., Fudala M., Czernicki J.
Medical Rehabilitation
|
2007
|
vol. 11(2)
9-13
EN
Background and purpose: Depression is a common complication of multiple sclerosis. It can essentially affect the natural course of the disease, treatment and rehabilitation results and can significantly decrease the quality of life. The aim of this study is to assess the effect of depression on multiple sclerosis patients’ quality of life using the Polish version of the Functional Assessment of Multiple Sclerosis questionnaire (FAMS).Material and methods: Ninety-four patients aged 18–51 years, treated as inpatients at a neurological department, were examined. Depression was diagnosed using the DSM-IV criteria. Depression was assessed by means of the Hamilton Depression Rating Scale (HDRS). The influence of depression on the quality of life assessed with Functional Assessment of Multiple Sclerosis questionnaire (FAMS) and its association with locomotor insufficiency were analyzed (EDSS-Kurtzky Scale). The Fischer exact test and the Mann-Whitney test were used for statistical analysis.Results: Fifty-eight patients (62%) suffered from depression. Among them, 48 patients (51%) suffered mild depression and 10 patients (11%) had moderate or severe depression. A significantly better quality of life was noted in patients without depression in comparison to patients with mild and, especially, to those with moderate or severe depression (p < 0.005). A clear association between the degree of locomotor insufficiency, depression severity, and quality of life of patients with multiple sclerosis was found.Conclusions: High incidence of depression and its severity are associated with locomotor insufficiency. Depression significantly affects multiple sclerosis patients’ quality of life. The Polish version of FAMS questionnaire is a reliable and sensitive tool assessing quality of life and should be widely used in clinical practice.
8
Content available remote

Effect of physiotherapy on facial nerve regeneration

81%
Krukowska J., Woldańska-Okońska M., Czernicki J.
|
2010
|
vol. 18
|
issue 3
3-14
PL
Wstęp i cel pracy: jedną z metod elektrodiagnostycznych, umożliwiających ocenę pobudliwości nerwu na podstawie siły bodźca elektrycznego potrzebnego do wywołania skurczu mięśni, jest oznaczanie wspołczynnika akomodacji (α). Badanie to jest szczegolnie przydatne do wczesnego wykrywania zaburzeń funkcji włokien ruchowych nerwu twarzowego już w pierwszym tygodniu uszkodzenia wcześniejszego niż badanie EMG. Celem pracy jest ocena wpływu fizjoterapii na regenerację nerwu twarzowego. Materiał i metody: 70 chorych (35 kobiet i 35 mężczyzn) w wieku od 15 do 81 lat (średnia 41,7 ± 18,7) z obwodowym uszkodzeniem nerwu twarzowego podzielono na 3 grupy: grupę 1 - 25 osob z obecnym odruchem strzemiączkowym, grupę 2 - 21 osob z brakiem odruchu strzemiączkowego, u ktorych nie stosowano wstrzykiwań ze Steroidowych Lekow Przeciwzapalnych (SLPZ), grupę 3 - 24 osoby z brakiem odruchu strzemiączkowego, u ktorych stosowano iniekcje ze SLPZ. Stopień uszkodzenia nerwu twarzowego oceniano w skali House'a i Brackmanna, dokonywano rownież oceny pobudliwości nerwowo-mięśniowej oznaczając wspołczynnik akomodacji (α) i oceny ewolucji porażenia mięśni twarzy według Pietruskiego u wszystkich chorych przed rozpoczęciem leczenia, po 2, 4 i 6 tygodniach leczenia. Wyniki: istotnym elementem mającym wpływ na rodzaj leczenia i uzyskane wyniki jest stopień uszkodzenia nerwu przed rozpoczęciem leczenia. Przed leczeniem najniższa wartość wspołczynnika α w zakresie wszystkich trzech gałęzi nerwu twarzowego występowała w grupie 3. Najszybszy powrot prawidłowej pobudliwości nerwowo-mięśniowej (dla wszystkich gałęzi nerwu) obserwowano w grupie 1 i 3. Natomiast najszybszy powrot prawidłowej pobudliwości w zakresie dolnej gałęzi nerwu twarzowego stwierdzono po 2 tygodniach, najpoźniejszy (po 6 tygodniach) dla gałęzi gornej. Wnioski: oznaczanie wspołczynnika akomodacji umożliwia wczesną ocenę uszkodzenia nerwu twarzowego i śledzenie jego ewolucji, ułatwia rokowanie i optymalne zaplanowanie fizjoterapii chorych z uszkodzeniem nerwu twarzowego. Wspołczynnik jest wskaźnikiem uszkodzenia nerwu i powrotu czynności mięśni unerwianych przez nerw twarzowy. Fizjoterapia ze względu na swoją nieinwazyjność i brak skutkow niepożądanych stwarza korzystne warunki dla regeneracji nerwu i spełnia ważną rolę w procesie reinerwacji.
EN
Introduction: the accommodation coefficient assessment based on the strength of electrical stimulus needed to induce muscle contraction is one of the electro-diagnostic methods that helps to evaluate the state of a nerve. This test is particularly useful for early detection of function disorders in motor neurons, especially in the first week after the nerve damage, and much earlier than in electromyography. The aim of this study was to evaluate the effects of physiotherapy on the facial nerve regeneration. Material and methods: 70 patients (35 women and 35 men) aged 15 to 81 (mean 41.7 ± 18.7) with peripheral facial nerve injury were divided into 3 groups: group 1 - 25 persons with presence of stapedial reflex, group 2 - 21 persons without the stapedial reflex not treated with Steroidal Anti-Inflammatory Drugs (SAID), group 3 - 24 persons without the stapedial reflex treated with SAIDs. The degree of the facial nerve injury was assessed with the House and Brackmann scale in all patients before the treatment as well as after 2, 4 and 6 weeks of treatment. Furthermore the neuromuscular excitability accommodation coefficient (α) and evolution of facial muscles paralysis (the Pietruski scale) were assessed at the same time. Results: before treatment, the lowest value of the α coefficient in all three branches of the facial nerve occurred in group 3. The fastest recovery of normal neuromuscular excitability in all three branches of the nerve was observed in groups 1 and 3. The fastest recovery (after 2 weeks) of normal neuromuscular excitability was observed in the lower branch of the facial nerve, while the slowest (after 6 weeks) in the upper branch. Conclusions: assessment of the accommodation coefficient allows an early evaluation of the facial nerve injury and observation of its evolution. It also facilitates the prognosis and optimal physiotherapy in patients with the facial nerve injury. It is a ratio of the degree of the nerve injury and the recovery of activity in the muscles that are innervated by the facial nerve. Physiotherapy due to its non-invasiveness and lack of side effects creates favourable conditions for nerve regeneration and plays an important role in the process of reinnervation.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.