Search results

Sort By:

Limit search:

Analiza całorocznej ekspozycji rolników indywidualnych na hałas i wibrację ogólną

100%

Solecki L.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

2012

vol. 15

issue 2

42-47

Based on a literature review for the period of 1982– 2011, an analysis was performed of studies by various researchers concerning the exposure of private farmers to noise and vibration of the whole body with particular consideration of the annual exposure to these factors. The main sources of noise occurring in agriculture are: agricultural tractors mounted with a set of farm machinery, self-propelled machines, machinery for the production of fodder and workshop equipment. The review of literature showed that the highest values of equivalent exposure to noise (EA, T) or noise doses (d) were noted during the summer-autumn season and in spring. Mean noise levels for the entire year (of over 90 dB-A), considerably exceeded permissible values. The primary sources of the whole body vibration are agricultural vehicles including agricultural tractors of various types and self-propelled agricultural vehicles. In these vehicles vibration transmitted from the seat to the whole body is of basic importance. The measurements of vibration acceleration indicated that mechanical vibration on seats was produced while performing following activities: hay tedding and raking, sowing of fertilizers, aggregation of soil, grass mowing and cultivation. All of them may create a considerable health risk. These work activities are performed at elevated working speeds of tractors, most often along with hardened or uneven surfaces. In relation to the standard values (A(8)40.8 m/s2), the mean daily vibration acceleration values remain below the permissible levels during all months of the year. However, considering the occurrence of mechanical shocks of high values (above the Maximum Acceptable Intensity) on agricultural vehicles there is a high risk for the spine problems among operators of agricultural vehicles.

Na podstawie dokonanego przeglądu piśmiennictwa (z lat 1982–2011) poddano analizie badania przeprowadzone przez różnych autorów, dotyczące ekspozycji rolników indywidualnych (farmerów) na hałas i wibrację ogólną, ze szczególnym uwzględnieniem ekspozycji na te czynniki w okresie całorocznym. Głównymi źródłami hałasu występującymi w rolnictwie są: ciągniki rolnicze, współpracujące z zestawem maszyn rolniczych, samojezdne maszyny rolnicze, maszyny do produkcji paszy oraz maszyny warsztatowe. Dokonany przegląd literatury przedmiotu wykazał, że najwyższe wartości ekwiwalentnej ekspozycji na hałas (EA, T), lub dawek hałasu (d) są notowane w okresie letnio-jesiennym i wiosennym. Średnie poziomy hałasu, odnoszące się do całego roku (powyżej 90 dB-A), znacznie przekraczają wartości dopuszczalne. Zasadniczymi źródłami drgań ogólnych, występującymi w rolnictwie są pojazdy rolne, do których należą ciągniki rolnicze różnych typów oraz samobieżne maszyny rolnicze. W pojazdach tych zasadnicze znaczenie ma wibracja przekazywana z siedziska na całe ciało. Przeprowadzone pomiary przyspieszeń drgań wykazały, że istotne zagrożenie dla zdrowia rolników mogą stwarzać drgania mechaniczne występujące na siedziskach, podczas wykonywania takich prac jak: przetrząsanie i zgrabianie siana, rozsiewanie nawozów, agregatowanie gleby, koszenie trawy i kultywacja. Są to prace odbywające się przy podwyższonych prędkościach roboczych ciągników, najczęściej po utwardzonym i nierównym podłożu. W stosunku do wartości normatywnych (norma: A(8)40,8 m/s2), odnotowane wartości średniego dziennego przyspieszenia drgań układają się poniżej poziomów dopuszczalnych, dla wszystkich miesięcy w roku. Jednak z uwagi na występowanie w pojazdach rolnych wstrząsów mechanicznych o wysokich wartościach (powyżej NDN-u) istnieje duże zagrożenie dla kręgosłupa kierowców pojazdów rolnych.

Przyczyny oraz czynniki sprzyjające występowaniu zespołu wypalenia zawodowego wśród lekarzy zatrudnionych w publicznych sektorach opieki zdrowotnej

63%

Solecki L., Klepacka P.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

2017

vol. 20

issue 1

7-16

Introduction. Burnout syndrome is a phenomenon occurring more and more often among employees. Physicians are a group very heavily exposed to the risk of professional burnout syndrome due to the nature of the work. State of the art. The work of doctors and the entire medical staff is saturated with stressors located in different planes. These include personality traits, attitudes to work, and the structure and organization of work. Burnout is a long-term process, in which the successive phases occur incrementally. Most often 12 phases are distinguished. A prerequisite for the development of burnout is the presence of chronic stress. Typical sources of stress occurring in the medical profession might be: taking responsibility for one’s own action, daily contact with the disease, the need for constant vigilance, the need to communicate with both the patient and his or her family, the sense of having no influence on the fate of patients of palliative care, claims and dissatisfaction of patients, shift-work, night work, inadequate conditions for treatment (e.g., poor premises conditions, lack of adequate equipment), and inconveniences connected with relations with the hospital staff. Summary. Burnout can be defined as a state of physical, mental and emotional exhaustion which manifests itself in the form of chronic fatigue. At the same time, it is accompanied by a negative attitude towards work, people and life, a sense of helplessness and the belief in the hopelessness of one’s position. Particularly exposed to the risk of burnout are medical doctors who set themselves high goals, are ambitious and committed to performing their duties well, work under time pressure, and are often on duty for several hours.

Wstęp. Wypalenie zawodowe jest zjawiskiem występującym coraz częściej wśród pracowników różnych grup zawodowych. Lekarze stanowią grupę bardzo mocno narażoną na ryzyko wystąpienia zespołu wypalenia zawodowego ze względu na charakter wykonywanej pracy. Opis stanu wiedzy. Praca lekarzy i całego personelu nasycona jest czynnikami stresogennymi, które zlokalizowane są w różnych płaszczyznach. Są to cechy osobowościowe, stosunek do pracy oraz struktura i organizacja pracy zawodowej. Wypalenie zawodowe jest procesem długofalowym, w którym kolejne fazy pojawiają się narastająco. Najczęściej wyróżnia się 12 faz. Warunkiem koniecznym dla rozwoju wypalenia zawodowego jest występowanie przewlekłego stresu. Typowymi źródłami stresu występującymi w zawodzie lekarza mogą być: ponoszenie odpowiedzialności za własne działanie, codzienny kontakt z chorobą, wymóg stałej czujności, konieczność kontaktu zarówno z samym chorym jak i jego rodziną, świadomość braku wpływu na losy pacjentów oddziałów opieki paliatywnej, roszczeniowość i niezadowolenie pacjentów, zmianowość, praca w nocy, brak warunków do leczenia (np. złe warunki lokalowe, brak odpowiedniego sprzętu), niedogodności związane z relacjami z personelem szpitala. Podsumowanie. Wypalenie zawodowe można określić jako stan fizycznego, umysłowego i emocjonalnego wyczerpania, który ujawnia się pod postacią chronicznego zmęczenia. Jednocześnie towarzyszy mu negatywna postawa wobec pracy, ludzi i życia, poczucie bezradności oraz beznadziejności położenia. Na wypalenie zawodowe szczególnie narażeni są lekarze, którzy stawiają sobie wysokie cele, są ambitni, dobrze wykonują swoją pracę, pracują pod presją czasu, często na dyżurach trwających wiele godzin.

Refine search results

2 Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

1 2017

1 2012

2 Solecki L.

1 Klepacka P.

Search results

Analiza całorocznej ekspozycji rolników indywidualnych na hałas i wibrację ogólną

Przyczyny oraz czynniki sprzyjające występowaniu zespołu wypalenia zawodowego wśród lekarzy zatrudnionych w publicznych sektorach opieki zdrowotnej