Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Single-use NPWT device with telemedical wound monitoring in the treatment of acne inversa in a pregnant patient – case report

100%
Zastawna K., Żalejko-Strychalska A., Banasiewicz T.
Negative Pressure Wound Therapy Journal
|
2019
|
vol. 6
|
issue 2
4-6
EN
Acne inversa (AI) is a chronic inflammatory skindisease significantly impacting the patient’s quality of life.Management guidelines for acne inversa during pregnancy donot exist. We decided to use a single-use negative pressurewound therapy (PICO, Smith & Nephew) while managing apregnant patient with AI. Negative pressure wound therapy(NPWT) seemed to improve the patient’s condition, managingthe exudation, reducing edema, and improving local regeneration,as well as epithelialization. The method was also absolutelysafe for the fetus and feasible to conduct in the outpatientdepartment - what was of utmost importance for the patient.The telemedical monitoring of wound healing using mobiletechnologies seems to be gaining importance for patients andmedical practitioners. In the described case, we used the iWound(Polmedi, Poland) application in an outpatient setting.
2
Publication available in full text mode
Content available

Metoda Stoppy – zapomniana operacja

100%
Ratajczak A., Lange-Ratajczak M., Zastawna K.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(5)
43-47
PL
Metoda Stoppy – zapomniana operacja
3
Publication available in full text mode
Content available

Stoppa method – forgotten surgery

100%
Ratajczak A., Lange-Ratajczak M., Zastawna K.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(5)
43-47
EN
Stoppa method – forgotten surgery
4
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ profilaktycznego stosowania rifaksyminy na występowanie zapaleń uchyłków i jakość życia chorych z chorobą uchyłkową

52%
Banasiewicz T., Francuzik W., Bobkiewicz A., Krokowicz Ł., Borejsza-Wysocki M., Paszkowski J., Studniarek A., Krokowicz P., Grochowalski M., Zastawna K., Szczepkowski M., Lorenc Z., Drews M.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(1)
22-31
PL
Uchyłki jelita grubego i związane z nimi dolegliwości kliniczne oraz powikłania to jedna z najczęstszych patologii przewodu pokarmowego w krajach wysokorozwiniętych. Obecność uchyłków jelita grubego oraz związane z nimi konsekwencje kliniczne podzielić można na cztery podstawowe postacie: 1) uchyłkowatość, czyli obecność uchyłków jelita grubego nie dających objawów klinicznych i wykrywanych zazwyczaj przypadkowo, 2) objawowa niepowikłana choroba uchyłkowa, 3) zapalenie uchyłków (ostre niepowikłane zapalenie uchyłków), 4)powikłania zapalenia uchyłków (obejmujące stany wymagające hospitalizacji). Celem niniejszej pracy była retrospektywna analiza efektywności stosowania rifaksyminy w profilaktyce występowania zapalenia uchyłków u  pacjentów leczonych w  poradniach proktologicznych. Kryterium rozpoznania choroby uchyłkowej stanowiło potwierdzenie występowania uchyłków jelita grubego na podstawie badania kolonoskopowego, wlewu kontrastowego lub kolografii KT (wirtualnej kolonoskopii) oraz co najmniej jednego przebytego (udokumentowanego) epizodu zapalenia uchyłków. Przebyte zapalenie uchyłków stwierdzano na podstawie dokumentacji medycznej, potwierdzającej obecność objawów klinicznych, oraz podwyższonej wartości CRP (>5,0), lub/i wyników badań obrazowych (USG, KT). Spośród 686 pacjentów leczonych w poradni, po przyjęciu restrykcyjnych kryteriów wykluczenia, do badania zakwalifikowano 248 chorych, których podzielono na dwie grupy: kontrolną (grupa I –145 chorych) i badaną (grupa II – 103 pacjentów stosujących profilaktycznie rifaksyminę). Liczba zapaleń uchyłków u pacjentów w obu grupach była zbliżona w okresie 6 miesięcy przed rozpoczęciem badania (p=0,1306) i w pierwszych 6 miesiącach terapii (p=0,3044). Między 6. a 12. miesiącem terapii, odnotowano istotnie mniejszą liczbę zapaleń uchyłków u pacjentów stosujących profilaktycznie rifaksyminę, w porównaniu do grupy kontrolnej (p<0,0001). Pacjenci, którym podawano rifaksyminę, mieli istotnie wyższą jakość życia (mierzoną wg. skali VAS) niż w ci w grupie kontrolnej po 12 miesiącach zażywania rifaksyminy. Wyniki badania potwierdziły efektywność stosowania rifaksyminy w profilaktyce zapalenia uchyłków, nawet w schemacie kuracji powtarzanej co 3 miesiące. Stosowanie rifaksyminy u pacjentów z epizodem zapalenia uchyłków nie tylko zmniejszało częstość występowania zapaleń i ich powikłań, ale również poprawiało jakość życia tych chorych. Wydaje się również, że profilaktyka zapaleń uchyłków oparta o rifaksyminę może być efektywna ekonomicznie, wymaga to jednak dalszej analizy i badań.
5
Publication available in full text mode
Content available

The influence of rifaximin on diverticulitis rate and quality of life in patients with diverticulosis

52%
Banasiewicz T., Francuzik W., Bobkiewicz A., Krokowicz Ł., Borejsza-Wysocki M., Paszkowski J., Studniarek A., Krokowicz P., Grochowalski M., Zastawna K., Szczepkowski M., Lorenc Z., Drews M.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(1)
22-31
EN
Diverticulosis, its associated symptoms and complications are one of the most common pathologies of the gastrointestinal tract in more economically developed countries. Presence of diverticuli and their clinical consequences can be divided into four categories: 1) diverticulosis, i.e. an asymptomatic presence of diverticuli that are usually found by accident 2) symptomatic uncomplicated diverticulosis 3) diverticulitis (acute uncomplicated diverticulitis) 4) complications of diverticulitis (conditions requiring hospital stay). The aim of this study was to retrospectively analyze the efficacy of rifaximin in preventing diverticulitis in patients visiting proctology clinics. The diagnostic criterium for diverticulosis was confirmation by colonoscopy, barium enema or CT colography (virtual colonoscopy) as well as history of at least one documented episode of diverticulosis. History of diverticulosis was evaluated based on medical records, clinical symptoms, elevated level of CRP (>5.0) and/or diagnostic imaging (ultrasound, CT). After setting strict exclusion criteria, 248 patients were qualified for the study out of 686, and they were later divided into two groups: control group (group I – 145 patients) and studied group (group II – 103 patients receiving rifaximin prophylaxis). Diverticulitis rate was comparable in both groups over a period of 6 months before study (p = 0.1306) and 6 months of treatment (p=0.3044). Between the 6th and 12th month of treatment, a significantly lower rate of diverticulitis was noted in the group receiving rifaximin compared to control group (p<0.0001). Patients receiving rifaximin reported higher quality of life (which was assessed using the VAS scale) compared to control group after 12 months. The results confirmed the efficacy of riaximin in prevention of diverticulitis, even in the scheme of repeated courses every 3 months. Not only did application of rifaximin lower the rate of diverticulitis and its complications in patients after an episode of diverticulitis, but also it improved the patients’ quality of life. It seems that diverticulitis prophylaxis based on rifaximin can be economically efficient, however, it requires further research.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.