Zależności pomiędzy heterozygotycznością a dostosowaniem osobników, pomimo iż są badane już ponad 30 lat, ciągle stanowią przedmiot wielu dyskusji. Testowanie hipotezy o związkach heterozygotyczności z dostosowaniem opiera się na dwóch podstawowych założeniach: po pierwsze, poziom heterozygotyczności na przestrzeni genomu może być wykorzystany, jako miara stopnia kojarzeń w pokrewieństwie; po drugie, heterozygotyczność osobnika ma wpływ na jego dostosowanie. Związki heterozygotyczności z dostosowaniem tłumaczone się przy pomocy trzech kolejnych hipotez. Hipoteza efektu ogólnego zakłada, że heterozygotyczność badana w wielu loci odzwierciedla heterozygotyczność na poziomie całego genomu. Hipoteza efektu bezpośredniego zakłada przewagę heterozygoty wynikającą z jej względnej funkcjonalnej dominacji nad homozygotą. Hipoteza efektu lokalnego tłumaczy związek pomiędzy heterozygotycznością i dostosowaniem, jako rezultat fizycznego sprzężenia genów podlegających doborowi naturalnemu z neutralnymi markerami molekularnymi.
EN
Though heterozygosity-fitness correlations have been studied since more than three decades they are still a subject of discussions. Two assumptions for testing heterozygosity-fitness correlations are crucial: firstly, the heterozygosity across genome can be used as a measure of inbreeding; secondly, individual heterozygosity is correlated with fitness. In theoretical background, three hypotheses are suggested: general effect, direct effect and local effect. The general effect hypothesis suggests that heterozygosity in markers reflects heterozygosity at genome-wide loci. The direct effect hypothesis elucidates heterozygote advantage as a result of functional overdominance in comparison with homozygote. The local effect hypothesis explains heterozygosity-fitness correlation as a result of physical linkage between neutral molecular markers and closely linked gene fitness loci.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.