Guzy masywu szczękowo-sitowego (MSS) są rzadkimi nowotworami złośliwymi i stanowią około 0,2–0,5% wszystkich nowotworów złośliwych człowieka. Początkowe objawy choroby nie są charakterystyczne, imitują stany zapalne zatok. Chorzy najczęściej zgłaszają jednostronną niedrożność nosa z krwisto-ropną wydzieliną oraz bóle głowy. Poza badaniem przedmiotowym, często z wykorzystaniem endoskopowej oceny jamy nosowej, dla dokładnej oceny rozległości zmian konieczne jest wykonanie: tomografii komputerowej zatok przynosowych oraz rezonansu magnetycznego. Badanie histopatologiczne wycinka z guza jest niezbędne do postawienia ostatecznej diagnozy i zaplanowania leczenia. Rak płaskonabłonkowy rogowaciejący to najczęściej rozpoznawany typ histologiczny w rejonie MSS. Inne częste nowotwory złośliwe tego obszaru to: gruczolakorak, rak gruczołowo-torbielowaty, chłoniaki, czerniaki błony śluzowej oraz nerwiak węchowy zarodkowy. Leczeniem z wyboru wszystkich złośliwych zmian MSS, poza chłoniakami, jest leczenie chirurgiczne. Niestety nadal duży odsetek zmian rozpoznawany jest w zaawansowanym stadium choroby, gdy naciek obejmuje struktury podstawy czaszki. W tych przypadkach decyzja o wykonaniu u chorego leczenia operacyjnego jest bardzo trudna i wymaga dużego doświadczenia w chirurgii podstawy czaszki. Z uwagi jednak na niską promienioczułość i niewielką skuteczność chemioterapii w rakach MSS, resekcja zmian i leczenie uzupełniające przyczyniają się do wydłużenia całkowitego przeżycia w tej grupie chorych. W artykule omówione zostały przypadki dwóch pacjentów z zaawansowanym nowotworem MSS, skierowanych do Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Rak nerkowokomórkowy stanowi ok. 2-3% wszystkich nowotworów złośliwych. Charakterystyczna jest dla niego wysoka częstotliwość przerzutów, które najczęściej obserwuje są w płucach, kościach, wątrobie, mózgu oraz regionalnych węzłach chłonnych. W piśmiennictwie podkreślane jest rzadkie występowanie ognisk przerzutowych raka nerki w obrębie głowy i szyi, jednakże jest on trzecim co do częstości występowania nowotworem złośliwym przerzutującym do głowy i szyi. Poniżej prezentujemy opis przypadku przerzutów raka jasnokomórkowego nerki do narządów głowy i szyi. Analizy dokonano retrospektywnie na podstawie dokumentacji pacjenta hospitalizowanego w Klinice Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2009-2019. Opisujemy 81-letniego mężczyznę po nefrektomii lewostronnej z powodu raka jasnokomórkowego nerki, z licznymi przerzutami odległymi, u którego 8 lat po zabiegu operacyjnym wykryto przerzut do ślinianki podżuchwowej lewej, a następnie po 3 latach przerzut do ślinianki podżuchwowej prawej. Pacjenta poddano 2- krotnie radykalnemu zabiegowi chirurgicznemu usunięcia ślinianek podżuchwowych. Ze względu na obecność przerzutów w płucach wdrożono także leczenie inhibitorem kinazy tyrozynowej.
Zespół Sjögrena (ZS) jest złożoną chorobą tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym i dużej heterogeniczności klinicznej, radiologicznej i molekularnej. Charakterystycznym jej obrazem jest tzw. zespół suchości (sicca, dryness syndrome), w którym suchość oczu i błon śluzowych jamy ustnej spowodowane są naciekami limfocytarnymi gruczołów ślinowych i łzowych. Wtórnie do zespołu suchości rozwijają się: próchnica zębów, zakażenia grzybicze, zaburzenie lub utrata węchu i smaku, problemy z mową i żuciem. ZS może współwystępować z innymi schorzeniami o etiologii reumatoidalnej i autoimmunologicznej. Ze względu na zróżnicowany przebieg choroby, jej rozpoznanie może stwarzać trudności. W 2016 roku American-European Consensus Group (AECG) i European League Against Rheumatism (EULAR) opracowały nowe kryteria rozpoznania ZS. Narzędziami diagnostycznymi stosowanymi w jej identyfikowaniu są: testy serologiczne, ultrasonografia ślinianek, test Schirmera, badanie niestymulowanego przepływu śliny, metoda Ocular Staining Score. Brakuje jednak jednego tzw. „złotego standardu”. Całkowite wyleczenie ZS nie jest obecnie możliwe. Opisywana choroba ma charakter wieloukładowy, jej leczenie wymaga współpracy wielodyscyplinarnej oraz indywidualnego podejścia diagnostycznoterapeutycznego u chorych. Terapia jest ukierunkowana na leczenie objawów i profilaktykę powikłań. Leczenie objawów ZS w zakresie jamy ustnej polega na wdrożeniu odpowiednich nawyków w zakresie higieny jamy ustnej oraz przyjmowaniu odpowiedniej ilości płynów. W monitorowaniu postępu i efektów leczenia choroby wykorzystuje się skalę ESSDAI (The EULAR Sjögren’s syndrome disease activity index) oraz CODS (Clinical Oral Dryness Score).
Condyloma acuminatum is a HPV-induced disease that affects the mucosa and skin ofthe anorectum and genitalia. This condition rarely is observed in the oral mucosa. Theaim of this paper is to report a case of multiple condyloma acuminatum in the mouth ofa man aged 37 years. The patient is a smoker, HIV positive, and used antiretroviral drugsirregularly. Physical examination revealed the presence of multiple lesions of vegetativeaspect, whitish and arranged on the palate, tongue, lip, buccal mucosa and gums stai-ning. An incisional biopsy was performed and histopathological examination confirmedthe diagnosis. The treatment plan included the surgical removal and chemical cauteriza-tion with trichloroacetic acid lesions. However, some recurrences occurred during thecourse of treatment. This case demonstrates the importance of correct diagnosis andplanning for HPV-induced lesions due to the risk for recurrences.
Extensive tissue defects resulting from tumor resection within the head and neck require simultaneous reconstruction. One of the most commonly used free flaps in reconstruction of the oral cavity is free anterolateral thigh flap. The work describes the case of a 57-year-old woman with squamous cell carcinoma of the cheek, who underwent reconstruction of full thickness of the cheek with a folded free anterolateral thigh flap. The authors provide treatment methods and the possibility of using ALT flap.
Wstęp: Tyreoplastyka typu I medializująca jest zabiegiem operacyjnym wykonywanym na chrząstce tarczowatej krtani. Głównym wskazaniem do tej operacji jest istotna niewydolność głośni z powodu porażenia fałdu głosowego. Może być również stosowana po operacjach usunięcia fałdu głosowego – chordektomii. Cel: Ocena wyników jakości głosu u chorych po zabiegach tyreoplastyki medializującej. Materiał i metody: W Klinice Otolaryngologii WUM wykonano dotychczas 8 zabiegów tyreoplastyki typu I z wszcze¬pieniem implantu silikonowego. Zabiegi przeprowadzono w znieczuleniu miejscowym. Sześć tyreoplastyk wykonano u chorych z jednostronnym porażeniem fałdu głosowego (JPFG), dwie – u chorych po zabiegach chordektomii laser¬owej z powodu raka fałdu głosowego T1a. Wyniki: U żadnego pacjenta nie odnotowano komplikacji około- i pooperacyjnych. Wideostroboskopowe badanie kontrolne przeprowadzone po 1, 3, 6 i 12 miesiącach wykazało poprawę zwarcia fonacyjnego u wszystkich pacjen¬tów. Jakość głosu – zarówno w ocenie percepcyjnej (skala GRBAS), jak również na podstawie analizy akustycznej (częstotliwość podstawowa – F0, jitter, shimmer, NHR) – uległy znacznej poprawie, szczególnie u chorych z JPFG. U wszystkich pacjentów stwierdzono wydłużenie maksymalnego czasu fonacji. Samoocena jakości głosu – na pod¬stawie kwestionariusza Voice Handicap Index – uległa znacznej poprawie. Wnioski: Wśród pacjentów z niewydolnością głośni nie wszyscy chorzy odnoszą korzyści z leczenia rehabilitacyjnego. Tyreo¬plastyka medializująca pozostaje standardową procedurą w trwałej poprawie jakości głosu w tej grupie chorych.
Sekcja Onkologiczna Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi jest jedną z najstarszych sekcji PTOL-u. Została ona powołana uchwałą Walnego Zebrania PTOL-u w Poznaniu 22 września 1980 r. na wniosek prof. Stanisława Iwankiewicza, który został jej Przewodniczącym. 12 grudnia 1981 r. we Wrocławiu odbyła się I Konferencja Sekcji; jej tematem był rak krtani. W ciągu 40-lecia istnienia Sekcja Onkologiczna zorganizowała 3 konferencje i 17 sympozjów, przynosząc tym chlubę całemu Towarzystwu, propagowała najnowsze trendy naukowe w podejściu do nowotworów głowy i szyi. Wraz z rozwojem nauk podstawowych, badań genetycznych, molekularnych oraz nowych metod diagnostycznych i leczniczych, tematyka spotkań stopniowo rozszerzała się, obejmując nowe działy i zagadnienia w onkologii laryngologicznej.
Chirurgia laserowa CO2 w krtani jest związana z prof. Gezą Juliusem Jako, który jako pierwszy w 1972 r. opisał kliniczne wyniki zastosowania lasera CO2 u chorych. W Polsce po raz pierwszy 28 kwietnia 1983 r., w Katedrze i Klinice Otolaryngologii Akademii Medycznej w Warszawie (obecnie WUM), użyto lasera CO2 w operacji krtani jako „noża chirurgicznego”. Laser, który powstał w Instytucie Elektroniki Kwantowej Wojskowej Akademii Technicznej w zespole prof. Zbigniewa Puzewicza, dzięki staraniom ówczesnego kierownika Kliniki prof. Grzegorza Janczewskiego został przekazany do celów naukowych i leczniczych Klinice. Pionierami chirurgii laserowej krtani w Polsce byli Zbigniew Sonnenberg, Ryszard Połubiński i Jadwiga Osuch.
Cel: Celem pracy jest analiza epidemiologiczna i kliniczna zachorowań na nowotwory z tkanki limfoidalnej w regionie szyi powstała na podstawie materiałów z 15 lat obserwacji. Materiał: Analizie retrospektywnej poddano dane z badań podmiotowych i przedmiotowych, wyników badań obrazowych i histopatologicznych 97 chorych w wieku od 17 do 88 lat (średnia wieku 60,3 lata). Wyniki: Prawie wszystkie przypadki stanowiły nowotwory wywodzące się z limfopoezy – 95 chorych (98%). Najczęściej rozpoznawano chłoniaka z komórek B – 74 przypadków (76%), następnie chłoniaka Hodgkina – 19 przypadków (20%), tylko u dwóch pacjentów stwierdzono chłoniaka z komórek T (2%). Przeważały zachorowania wśród kobiet, współczynnik kobiet do mężczyzn dla całej grupy wyniósł 51: 46, natomiast przewagę zachorowań wśród mężczyzn odnotowano w grupie chorych z chłoniakiem Hodgkina (K:M=7:12). Na przestrzeni 15 lat obserwacji stwierdzono wzrost liczby zachorowań na nowotwory z tkanki limfoidalnej. Najczęstszą lokalizacją na szyi były węzły chłonne –71 przypadków (73,2%). Pozawęzłowe umiejscowienie (26,8% przypadków) obejmowało najczęściej ślinianki przyuszne i podżuchwowe, gdzie dominował chłoniak pozawęzłowy strefy brzeżnej MALT (14 przypadków). U 57% chorych wynik BAC był fałszywie ujemny, dodatni wynik uzyskano u 32% pacjentów. Wnioski: Nowotwory z tkanki limfoidalnej w regionie szyi są najczęściej chłoniakami nieziarniczymi z komórek B lub chłoniakami ziarniczymi. Niespecyficzne objawy kliniczne i niecharakterystyczne obrazy radiologiczne, a także niemiarodajne wyniki BAC, utrudniają skuteczne różnicowanie chłoniaków z przerzutami do węzłów chłonnych. Diagnostyka histopatologiczna usuniętego węzła pozostaje nadal standardem rozpoznawania chłoniaków.
Medialization thyroplasty (type I) is surgical procedure performed on the thyroid cartilage. The major indication for this surgery is significant glottis insufficiency due to unilateral vocal fold paresis. However the proce¬dure is also performed after vocal fold resections during cordectomy. The aim: The evaluation of voice results in patients after medialisation throplasty. Material and methods: In Otolaryngology Department of Medical University of Warsaw there were performed so far 8 thyroplasty procedures under local anaesthesia with implantation of medical silicon protesis. 6 patients had unilat¬eral vocal fold paresis and the rest two underwent in the past laser cordectomy due to T1a vocal carcinoma. Results: There were no complications during and post the surgery. The follow up examination in 1st , 3rd, 6th i 12th months postoperatively revealed for all patients significant improvement of glottal closure in laryngeal videostrobos¬copy. The voice quality improved both in perceptual evaluation (GRBAS scale) and acoustic analysis (F0, jitter, shim¬mer, NHR) in both patients groups. However the rate of improvement was much more significant in group with uni¬lateral vocal fold paresis. In all patients the maximum phonation time (MPT) increased. The self-evaluation of voice quality with Voice Handicap Index questionnaire confirmed also individual improvement. Conclusions: The speech rehabilitations is not successful in each patient with glottis insufficiency. The medialisation thyroplasty remains the standard procedure for permanent improvement of voice quality in those cases.
Introduction. Non Hodgkin’s lymphomas quite often present in the head and neck region and after squamous cell carcinoma are the second most common neoplasm of this area. The most predominant localization for extranodal NHL in the head and neck region is the tonsil. The vast majority of NHL at this site are B-cell lymphomas, including diffuse large Bcell lymphoma, follicular lymphoma, mantle cell lymphoma, extranodal marginal zone Bcell of MALT type. Material and methods. The authors presented the case of primary extranodal non Hodgkin’s lymphoma of the right tonsil in patient with the long history of chronic tonsillitis and after bilateral tonsillectomy. The affected tonsil together with enlarged lymph node was surgically removed. The histologic examination detected follicular (nodular) non Hodgkin’s lymphoma, grade 3. The patient was refered to the Hematology and Oncology Department for additional treatment. Results. In the Hematology and Oncology Department staging was conducted recognizing lymphoma – clinical stage I according to Ann Arbor. The patient was treated with R-COP regiment (six cycles rituximab + COP– cyclophosphamid, vincristin, prednisolon). The complete remission was achieved. The patient is in observation period both in Otolaryngology and Hematology Department. Conclusion. Recurrent, non-typical chronic tonsillitis with enlarged neck nodes may be follicular lymphoma’s symptom, especially in older patients.
Sjogren’s syndrome (SS) is a complex connective tissue disease with autoimmune background and high clinical, radiological and molecular heterogeneity. SS is typically manifested by sicca syndrome, characterized by dry eyes and dry mouth due to autoimmune-induced inflammation of the lacrimal and salivary glands. Complications of sicca syndrome are dental caries, oral candidiasis, dysosmia, dysgeusia, difficulties in swallowing and chewing. SS may coexist with other diseases of rheumatoid and autoimmune etiology. SS is linked to an 16-fold increased risk of non-Hodgkin lymphoma. Early diagnosis results in appropriate treatment and may slow down the course of the disease and limit extraglandular involvement. Due to diverse clinical phenotypes and symptomatology, establishing of the diagnosis is often difficult. In 2016 the AmericanEuropean Consensus Group (AECG) and European League Against Rheumatism (EULAR) proposed a classification system that defines SS as a systemic disease. Diagnostic tools in establishing SS diagnosis are serological tests, ultrasonography, Schirmer’s test, unstimulated whole saliva flow rate and Ocular Staining Score. The complete curing of SS is still not possible. As a complex multisystem disease, SS requires multidisciplinary cooperation and individual diagnostic and therapeutic approaches in patients. Therapy is focused on the treatment of symptoms and prophylaxis of complications. The laryngological treatment of oral cavity symptoms in SS include supervision of proper oral hygiene habits and adequate fluids supplementation. The EULAR Sjögren’s syndrome disease activity index (ESSDAI) and Clinical Oral Dryness Score(CODS) are used to monitor disease progression and treatment effectiveness.
The Oncology Section of the Polish Society of Otorhinolaryngologists of Head and Neck Surgeons is one of the oldest sections of the PSOHNS. It was established by a resolution of the General Meeting of the PSOHNS in Poznań on September 22, 1980 upon request of prof. Stanisław Iwankiewicz, who became its Chairman. On December 12, 1981, the 1st Conference of the Section was held in Wrocław. The overarching theme of the conference was laryngeal cancer. During its 40 years of existence, the Oncology Section organized 3 conferences and 17 symposia, bringing pride to the entire Society, and promoted the latest scientific trends in the approach to head and neck cancer. With the development of basic sciences, genetic and molecular tests as well as new diagnostic and therapeutic methods, the topics of meetings gradually expanded to include new sections and issues in ENT oncology.
Aim: Epidemiological and clinical analysis of lymphoid tissue neoplasms in the neck region over a 15-year period. Material: There was performed retrospective analysis of 97 patients, aged 17 to 88 years, mean age of 60.3 years. The analysis included data from subjective study, physical examination, image and histopathological studies Results: Almost all cases were lymphoid neoplasms - 95 patients (98%). B cell lymphoma was the most commonly diagnosed lymphoma – 74 cases (76%), followed by Hodgkin's lymphoma- 19 cases (20%). Only two patients had T-cell lymphoma (2%). There was observed prevalence among women, K: M ratio for the whole group was 51: 46, while male predominance was reported in Hodgkin's lymphoma patients (K: M = 7: 12). Over the 15-year period, there was an increase in the number of lymphoid tumors. The most common location on the neck were lymph nodes - 71 (73.2%). Extranodal localizations (26.8%) were most often associated with salivary glands: parotid and submandibular involvement and with the dominant lymphoma of the marginal zone MALT (14 cases). In 57% of patients the fine needle aspiration biopsy (FNAB) results were false, with positive results only in 32% of patients. Conclusions: Tumors from lymphoid tissue in the neck region are most commonly B-cell lymphomas or Hodgkin,s lymphomas. Non-specific clinical signs and non-specific radiological images, as well as non-diagnostic results o FNAB, make it difficult to effectively differentiate lymphomas with cancer metastasis in neck lymph nodes. Histopathology results of the excised lymph nodes remains a standard for lymphoma diagnosis.
Renal cell carcinoma accounts for about 2-3% of all malignancies. It is characterized by a high frequency of metastases, which are most often observed in the lungs, bones, liver, brain and regional lymph nodes. Literature highlights the rare occurrence of renal cancer metastases to the head and neck, even though it is the third most common cancer that metastasizes to the head and neck. Below we present a case report of metastases of clear cell carcinoma from a kidney to the organs of the head and neck. The analysis was carried out retrospectively based on medical records of a patient hospitalized at the Department of Otorhinolaryngology, Head and Neck Surgery of the Medical University of Warsaw in the years 2009-2019. We describe an 81-year-old man after left-sided nephrectomy due to clear cell carcinoma, with numerous distant metastases, who was diagnosed with metastases to the left submandibular salivary gland 8 years after primary surgery, followed by a diagnosis of metastasis to the right submandibular salivary gland 3 years later. The patient underwent 2 radical procedures to remove the submandibular salivary glands. Due to the presence of lung metastases, treatment with a tyrosine kinase inhibitor was also implemented.
Carcinoma of the larynx is the one of the most common malignant deaseases. Squamouscell carcinoma are 95% of the laryngeal malignancy, the other malignant neoplasmsconsist only 5% of them. In this study we present morphological and histopathologicaltypes of the SSC of the larynx, the clinical and histopathological menagement of theprecancerous lesion and the treatment recomendations.
Professor Geza Julius Jako was involved in development of CO2 Laser larynx surgery. In 1972 he was the first one to publish clinical case results of using CO2 laser with patients. For the first time in Poland, CO2 laser was used during larynx surgery as ‘surgery knife’ in Otolaryngology Clinic of Medical Academy in Warsaw (WUM) on 28th of April 1983. CO2 Laser was created in Quantum Electronics Institute of Military Technical Academy by Professor Zbigniew Puzewicz team. The CO2 laser was donated to Clinic for medical and scientific purpose thanks to Professor Grzegorz Janczewski, who was the director of Otolaryngology Clinic. The first surgeons, who introduced laser surgery in Poland were Zbigniew Sonnenberg, Ryszard Połubiński and Jadwiga Osuch.
Rozległe ubytki tkanek powstałe w wyniku resekcji nowotworu w obrębie głowy i szyi wymagają jednoczasowej rekonstrukcji. Jednym z najczęściej stosowanych wolnych płatów w odtworzeniu ubytków jamy ustnej jest płat przednioboczny uda. Przedstawiono przypadek 57-letniej kobiety z rakiem płaskonabłonkowym policzka, u której wykonano rekonstrukcję pełnej grubości policzka zdwojonym płatem przedniobocznym uda. Autorzy podają metody leczenia oraz możliwości zastosowania płata ALT.
Pleomorphic adenoma is benign tumor of the salivary glands. It is the most common neoplasm occurring in salivary glands. Although it is a benign tumor, it should be treated as a clinically uncertain. In about half of the cases a blurred boundary between the tumor tissue and the parotid parenchyma can be observed. This tumor metastasize distant, even without malignant transformation. Malignant transformation of adenoma observed in 3-5% of cases. The aim of this study was to present the case of 75-year-old patient with recurrent mixed tumor spreading by continuity to the cranial cavity.
Gruczolak wielopostaciowy jest niezłośliwym nowotworem wywodzącym się z gruczołów ślinowych. Jest to najczęstszy nowotwór występujący w śliniankach. Pomimo że jest guzem łagodnym, powinien być traktowany jako klinicznie niepewny. Mniej więcej w połowie przypadków obserwuje się nieostre odgraniczenie pomiędzy tkanką guza a miąższem ślinianki. Nowotwór ten może dawać odlegle przerzuty nawet wówczas, gdy nie uległ zezłośliwieniu. Złośliwą przemianę gruczolaka obserwuje się w 3–5 % przypadków. Celem niniejszej pracy było przedstawienie przypadku 75-letniej pacjentki ze wznową guza mieszanego szerzącego się przez ciągłość do jamy czaszki.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.