Search results

Sort By:

Limit search:

Course of hospitalization of patients referred on an emergency basis due to bleeding into the gastrointestinal tract.

100%

Bojanowski A., Mitura K., Kisielewski K., Leszczyński P. K.

Critical Care Innovations

2021

vol. 4

issue 1

11-20

INTRODUCTION: Bleeding into the gastrointestinal tract in the prehospital setting is often a cause of a life-threatening condition. The vast majority of cases (80%) involve bleeding from the upper gastrointestinal tract and the mortality reaches even 14% of cases. It is then necessary to quickly diagnose and direct the patient for hospitalisation as the most effective treatment in the endoscopic therapy. The study aimed to analyse the profile of the patient referred to a hospital by a primary healthcare physician with suspicion and/or diagnosis of bleeding from the gastrointestinal tract. MATERIAL AND METHODS: The authors attempted to assess the initial laboratory results of critical parameters (RBC, HGB, HCT and PLT) of patients admitted on an emergency basis in 2017-2020 to the municipal hospital in Siedlce, Poland. The total number of patients with bleeding symptoms referred by a primary healthcare physician was 843. The inclusion procedure included patients referred on an emergency basis only (n=56). The statistical analysis was conducted by means of the Shapiro–Wilk test of normal distribution, Spearman's rho correlation and Chi-Square Tests of Independence. All results were regarded as significant at p < 0.05. RESULTS: The study included 32 males and 24 females referred in 60.71% of cases with the ICD-10 diagnosis of K92.2. The mean age of the patients was 65.02 years (SD±14.69). The mean hospitalisation time was 5.11 days (SD±12.14), both in males and females. The average blood test results in males were as follows: RBC: 3.28 106/μL; HGB: 9.26 g/dL; HCT: 27.94%; PLT: 229.13 103/μL, while in females: RBC: 3.26 106/μL; HGB: 9.76 g/dL; HCT: 29.12%; PLT: 240.33 103/μL. Therapy with packed red blood cells was significantly dependent on the level of RBC (p=0.000), HGB (p=0.001) and HCT (p=0.000). However, it was not dependent on PLT (p=0.141). A similar tendency was shown in the correlation of plasma therapy with critical values of selected laboratory tests (RBC: p=0,000; HGB: p=0.021; HCT: p=0.005; PLT: p=0.116). CONCLUSIONS:The hospitalisation of patients from the study group concerned mostly to older males, whose laboratory test results were usually much below the normal limits. Patients referred to hospital on an emergency basis usually warrant therapy related to deep anaemia. Despite a high survival rate, educational programmes aiming at early diagnosis of symptoms and implementation of diagnostics for bleeding from the gastrointestinal tract are to be considered.

WSTĘP: Krwawienia do przewodu pokarmowego w warunkach przedszpitalnych niejednokrotnie są przyczyną wystąpienia stanu zagrożenia życia. Zdecydowana większość przypadków (80%) dotyczy krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego, a śmiertelność wynosi wówczas nawet do 14% przypadków. Niezbędne jest wówczas szybkie rozpoznanie i skierowanie pacjenta na hospitalizację, gdyż najskuteczniejszym leczeniem jest terapia endoskopowa. Celem badania była analiza profilu pacjenta skierowanego do szpitala przez lekarza pierwszego kontaktu z podejrzeniem i/lub rozpoznaniem krwawienia z przewodu pokarmowego. MATERIAŁ I METODY: Autorzy podjęli próbę oceny wyjściowych wyników laboratoryjnych parametrów krytycznych (RBC, HGB, HCT, PLT) pacjentów przyjętych w trybie pilnym w latach 2017-2020 do szpitala miejskiego w Siedlcach, Polska. Łączna liczba chorych skierowanych przez lekarza pierwszego kontaktu z objawami krwawienia wynosiła 843. Procedura włączenia uwzględniała pacjentów skierowanych jedynie w trybie pilnym (n=56). Do opracowania statystycznego wykorzystano test normalności rozkładu zmiennych Shapiro-Wilka, korelację rho-Spearmana oraz testy niezależności Chi kwadrat. Wszystkie wyniki uznano za istotne przy p < 0,05. WYNIKI: Badaniem objęto 32 mężczyzn oraz 24 kobiety, kierowanych w 60,71% przypadkach z rozpoznaniem ICD-10: K92.2. Średnia wieku chorych wynosiła 65,02 lat (SD±14,69). Średnia długość hospitalizacji zarówno u kobiet jak i u mężczyzn wyniosła 5,11 dnia (SD±12,14). Wyniki krwi mężczyzn wynosiły średnio dla RBC: 3,28 106/µl; HGB: 9,26 g/dl; HCT: 27,94%; PLT: 229,13 103/µl, zaś u kobiet RBC: 3,26 106/µl; HGB: 9,76 g/dl; HCT: 29,12%; PLT: 240,33 103/µl. Terapia koncentratami krwinek czerwonych była istotnie zależna od wartości RBC (p=0,000), HGB (p=0,001) i HCT (p=0,000). Nie była jednak zależna od PLT (p=0,141). Podobną tendencję wykazała korelacja terapii osoczem z krytycznymi wartościami wybranych badań laboratoryjnych (RBC: p=0,000; HGB: p=0,021; HCT: p=0,005; PLT: p=0,116). WNIOSKI: Hospitalizacja pacjentów z grupy badanej dotyczyła przeważnie osób starszych płci męskiej, u których wyniki badań laboratoryjnych były zazwyczaj znacznie poniżej dolnej granic norm. Pacjenci kierowani do szpitala w trybie pilnym wymagają zazwyczaj terapii związanej z głęboką niedokrwistością. Pomimo wysokiego współczynnika przeżywalności należy rozważyć wdrożenie programów edukacyjnych mających na celu wcześniejsze rozpoznawanie objawów i wdrożenie diagnostyki w kierunku krwawienia z przewodu pokarmowego.

Tracheostomy in intensive care unit in a patient with COVID-19.

100%

Wyrzykowska D., Kisielewski K., Sawicka M., Mitura K.

Critical Care Innovations

2020

vol. 3

issue 4

21-29

INTRODUCTION: For many months now, the entire world experiences effects of the COVID-19 pandemic, and current data indicate that this condition will continue even longer. About 5% of patients who become infected with the SARSCoV- 2 coronavirus may develop a critical form of severe respiratory failure, due to which they will undergo intubation and mechanical ventilation. Prolonged mechanical ventilation will be an indication for an open tracheostomy, burdened with an increased production of aerosol containing virus particles and an increased risk of transmitting the highly contagious pathogen to medical personnel. In this situation, surgical departments with a limited number of operating theaters may be dedicated only to COVID-19 patients. Their use for other procedures will be significantly reduced or even impossible to prevent transmission of infections and exposure to other people. Taking into account the well-being of patients and staff and limiting the transmission of the virus to other departments, other safe solutions are being sought to perform a tracheostomy. An alternative procedure may be to perform a tracheostomy directly at the bedside (point-of- care) of a patient hospitalized in an intensive care unit (ICU). PURPOSE: The purpose of the study is to present an effective performance of safe, open tracheostomy in the ICU. METHODS: The bedside tracheotomy as an alternative to the procedure performed in the setting of an operating theater has been presented. A case study was based on the analysis of the procedure performed in a 42-year-old patient who was installed an open tracheotomy tube on the twenty-ninth day of intubation. CONCLUSIONS:In order to limit the transmission of the SARS-CoV-2 coronavirus outside the intensive care unit, it is recommended to perform a tracheotomy in ICU, in patients requiring mechanical ventilation, as the method is effective and safe.

WSTĘP: Od wielu miesięcy cały świat doświadcza skutków pandemii COVID-19, a obecne dane wskazują, że ten stan będzie trwał jeszcze długo. Około 5% pacjentów zarażonych koronawirusem SARSCoV-2 może rozwinąć krytyczną postać ciężkiej niewydolności oddechowej, w wyniku której zostaną poddani intubacji i wentylacji mechanicznej. Przedłużona wentylacja mechaniczna będzie wskazaniem do otwartej tracheostomii obciążonej zwiększoną produkcją aerozolu zawierającego cząsteczki wirusów i zwiększonym ryzykiem przenoszenia ich zakaźnego patogenu na personel medyczny. W tej sytuacji oddziały chirurgiczne z ograniczoną liczbą operacji mogą być przeznaczone wyłącznie dla pacjentów z COVID-19. Ich użycie do innych procedur zostanie znacznie ograniczone lub nawet niemożliwe, aby zapobiec przenoszeniu infekcji i narażeniu innych osób. Biorąc pod uwagę stan pacjentów oraz ograniczenie przenoszenia wirusa do innych oddziałów, poszukuje się innych bezpiecznych rozwiązań, aby wykonać tracheostomię. Alternatywną procedurą może być wykonanie tracheostomii bezpośrednio przy łóżku pacjenta hospitalizowanego na oddziale intensywnej terapii (OIT). CEL: Celem pracy jest przedstawienie skutecznego wykonania bezpiecznej, otwartej tracheostomii na OIT. METODY: Wykonano tracheotomię przyłóżkową jako alternatywę dla zabiegu wykonywanego na sali operacyjnej. Studium przypadku oparto na analizie zabiegu u 42-letniego pacjenta, któremu założono otwartą rurkę tracheotomijną dwudziestego dziewiątego dnia intubacji. WNIOSKI: W celu ograniczenia przenoszenia koronawirusa SARS-CoV-2 poza oddział intensywnej terapii zaleca się wykonanie tracheotomii na OIT u chorych wymagających wentylacji mechanicznej ze względu na skuteczność i bezpieczeństwo tej metody.

Refine search results

2 Critical Care Innovations

1 2021

1 2020

2 Kisielewski K.

2 Mitura K.

1 Bojanowski A.

1 Leszczyński P. K.

1 Sawicka M.

1 Wyrzykowska D.

Search results

Course of hospitalization of patients referred on an emergency basis due to bleeding into the gastrointestinal tract.

Tracheostomy in intensive care unit in a patient with COVID-19.