Search results

Sort By:

Limit search:

Reaktywne formy tlenu w oddziaływaniach allelopatycznych

100%

Krasuska U., Staszek P., Antosik A., Gniazdowska A.

Kosmos

2014

vol. 63

issue 1

95-106

Allelopatia dotyczy oddziaływań pomiędzy roślinami za pośrednictwem związków chemicznych wydzielanych do środowiska. Efekty działania związków allelopatycznych w roślinach są najczęściej negatywne (zahamowanie kiełkowania nasion, ograniczenie wzrostu korzeni i/lub pędu), szczególnie gdy toksyny występują w wysokich stężeniach. Niekiedy obserwuje się też zjawisko hormezy (stymulacji kiełkowania nasion lub wzrostu organów), gdy zawartość allelozwiązków w otoczeniu jest bardzo niska. Obecność allelozwiązków wielokrotnie wywołuje w roślinach stres oksydacyjny, manifestujący się wzrostem stężenia reaktywnych form tlenu (ROS). Nie zawsze wzrost stężenia ROS w roślinach traktowanych związkami allelopatycznymi jest skorelowany ze wzrostem aktywności systemu oksydacyjnego, chociaż w ogromnej większości przypadków obserwowane są istotne zmiany aktywności podstawowych enzymów modulujących stężenie ROS (katalazy, dysmutazy ponadtlenkowej czy enzymów cyklu Halliwella-Asady), czemu towarzyszą też modyfikacje zawartości przeciwutleniaczy drobnocząsteczkowych (glutationu i askorbinianu). Z uwagi na różnorodną naturę, różne stężenia stosowanych allelozwiązków i różną wrażliwość roślin trudno jest jednoznacznie wyrokować, że zawsze i każdy związek allelopatyczny indukuje stres oksydacyjny, chociaż taka możliwość jest prawdopodobna i często spotykana. W pracy przedstawiono szereg przykładów indukcji stresu oksydacyjnego w roślinach poddanych działaniu związków allelopatycznych. Nagromadzanie ROS w komórkach i modyfikacje wzrostu roślin akceptorowych w odpowiedzi na allelozwiązki zostały porównane z tzw. reakcją SIMR (ang. stress induced morphogenic response), a także skorelowane z modyfikacją równowagi hormonalnej i czynnikami wpływającymi na strukturę ścian komórkowych. Podjęto także problem zależności pomiędzy oddziaływaniami allelopatycznymi a wrażliwością roślin na inne stresy biotyczne i abiotyczne.

Allelopathy phenomenon describes mostly negative interactions between plants mediated by specific chemicals released into environment. Inhibition of growth of various organs, and delay or restriction of seed germination are most frequently observed effects of allelopathic interactions. At times, allelochemicals subjected in low concentration may also lead to hormesis (stimulation of seed germination or plant growth). Allelochemicals often induce oxidative stress, manifested as an increase in ROS production, which not always correlates with enhancement of cellular antioxidant systems, although in most cases there are observed significant changes in the activity of ROS modulating enzymes: catalase, superoxide dismutase and enzymes of Halliwell-Asada cycle, accompanied by modification in the level of low molecular antioxidants ascorbate and glutathione. In view of large differences in plant sensitivity to allelochemicals, and a wide range of concentration of already tested compounds, it is hardly to believe that induction of oxidative stress is an uniform response to allelopathy stress. In this work, there are described selected examples of various allelochamicals or extracts from allelopathic plants known to induce oxidative stress in acceptor organisms. Accumulation of ROS and modification of growth and/or development of organs of acceptor plants induced by allelochemicals are correlated with "stress induced morphogenic response" (SIMR), modification of phytohormonal balance and factors crucial for cell wall formation. Additionally, the relationship between allelopathic interaction and plant sensitivity to other biotic and abiotic stresses is discussed.

Refine search results

1 Kosmos

1 2014

1 Antosik A.

1 Gniazdowska A.

1 Krasuska U.

1 Staszek P.

Search results

Reaktywne formy tlenu w oddziaływaniach allelopatycznych