Search results

1

Ból psychiczny a występowanie myśli i tendencji samobójczych

100%

Chodkiewicz J., Miniszewska J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2014

|

vol. 14

|

issue 1

37-42

EN

Different ways of understanding the psychological pain, its causes and ways to measure this variable were described in the presented article. Special attention was paid to Edwin Shneidman’s concept, in which the psychological pain along with cognitive constriction in which death is seen as the only source of interruption of suffering, is the basic source of suicidal thoughts and behaviours. According to Shneidman’s concept, the source of pain lies in the frustration over important needs and without satisfying them man is not able to function. The most popular tools for the study of psychological pain were listed. The studies which show the relation between the psychological pain and suicidal tendencies and personality variables were overviewed. Most of them indicate that psychological pain has stronger relations with the occurrence of suicidal thoughts and attempts than the feeling of hopelessness and levels of depression. It was also shown that the most important factors contributing to suicidal attempts (namely feelings of hopelessness, depression and psychological pain) are highly correlated, but at the same time they retain their autonomy. In some studies, it was also found out that psychological pain plays a causal role in suicidal tendencies and that the change in suicidal thoughts is determined by changes in the level of psychological pain. The article also includes demands for further research on the psychological pain. It was pointed out that the research on psychological pain covered the period of the last decade, so it is something new. It is advisable to conduct research on psychological pain relations with other (than suicidal tendencies) self-destructive behaviours, such as, for example, psychoactive substance abuse and the factors that protect against suffering from it. It is also worth to explore the relationship between the experience of physical and psychological pain and suicidal tendencies.

PL

W artykule omówiono ujęcia bólu psychicznego i jego przyczyny oraz sposoby pomiaru tej zmiennej. Szczególną uwagę zwrócono na koncepcję Edwina Shneidmana. Według niej ból psychiczny – wraz z poznawczym zawężeniem, w którym śmierć jawi się jako jedyny sposób na przerwanie cierpienia – to podstawowe źródło myśli i zachowań samobójczych. Zgodnie z ujęciem Shneidmana źródło bólu tkwi we frustracji ważnych potrzeb. Bez ich zaspokojenia człowiek nie jest w stanie funkcjonować. W tekście wymieniono najpopularniejsze narzędzia do badania bólu psychicznego i dokonano przeglądu prac wskazujących na jego związki z myślami i zachowaniami samobójczymi. W badaniach wykazano, że najważniejsze czynniki zaangażowane w podejmowanie zachowań samobójczych, tj. poczucie beznadziejności, depresja i ból psychiczny, są ze sobą silnie skorelowane, ale jednocześnie zachowują odrębność. Okazało się również, iż ból psychiczny odgrywa przyczynową rolę w powstawaniu skłonności samobójczych, a zmiana w myślach samobójczych jest wyznaczana przez zmiany poziomu bólu psychicznego. W artykule zawarto też postulaty dotyczące dalszych kierunków badań nad bólem psychicznym. Zwrócono uwagę, że rozważania nad nim przypadają na ostatnią dekadę, są więc czymś nowym. Wskazane jest prowadzenie badań nad związkami bólu psychicznego z innymi niż tendencje samobójcze zachowaniami autodestrukcyjnymi, np. z nadużywaniem substancji psychoaktywnych, oraz nad czynnikami chroniącymi przed cierpieniem z powodu tego bólu. Warte poznania wydają się ponadto relacje między odczuwaniem bólu fizycznego i psychicznego a tendencjami suicydalnymi.

2

Przekonania na temat zdrowia i choroby a akceptacja ograniczeń wynikających z przewlekłej choroby somatycznej na przykładzie osób z łuszczycą

100%

Miniszewska J., Adamska M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2014

|

vol. 14

|

issue 3

202-212

EN

Introduction: Occurrence of a chronic disease means for an affected person significant changes in life and the disease itself can be seen in various categories. Assessment of the disease often affects its acceptance, which in turn affects the choice of coping strategies in dealing with it. Beliefs about psoriasis, a chronic skin disease that causes numerous psychosocial consequences, may influence its acceptance. Aim of the study: To determine the relationship between the way the disease is perceived, beliefs about having an impact on one’s own health, and acceptance of limitations of the disease. Material and methods: The study included 61 psoriasis patients. The following measures were employed: Acceptance of Illness Scale (AIS), Disease-Related Appraisals Scale (SOWC), Multidimensional Health Locus of Control Scale (MHLC), Self-Administered Psoriasis Area and Severity Index (SAPASI). Results: Sex and occurrence of the disease in family members did not differentiate the respondents in terms of the level of acceptance of the disease. Their perception of the disease as a threat, harm, obstacles and imbalances of life and treatment of health in terms of a chance, and severity of psoriasis measured with SAPASI correlated negatively with the disease acceptance. Internal health locus of control affected it positively. Two homogeneous subgroups were separated. Assessment of the disease in terms of an obstacle/loss, internal health locus of control and treatment of health in terms of a chance allow to predict the level of psoriasis acceptance. Conclusions: People’s beliefs relating to their own illness and their belief in having (or not) an influence on their own health are associated with the level of accepting the disease. In other words, beliefs about a disease correlate with adaptation to it.

PL

Wprowadzenie: Pojawienie się choroby przewlekłej oznacza dla pacjenta znaczące zmiany w życiu. Schorzenie bywa postrzegane w różnych kategoriach, a jego ocena często wpływa na akceptację, co z kolei oddziałuje na wybór strategii zaradczych. Przekonania na temat łuszczycy – będącej przewlekłą chorobą skóry, powodującą liczne psychospołeczne konsekwencje – mogą mieć wpływ na jej akceptację. Cel pracy: Określenie zależności między sposobami oceny własnej choroby i przekonaniem o posiadaniu wpływu na swoje zdrowie a akceptacją ograniczeń wynikających z choroby. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 61 chorych na łuszczycę. Użyto Skali Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale, AIS), Skali Oceny Własnej Choroby (SOWC), Wielowymiarowej Skali Umiejscowienia Kontroli Zdrowia (Multidimensional Health Locus of Control Scale, MHLC) i Skali Subiektywnej Oceny Nasilenia Łuszczycy (Self-Administered Psoriasis Area and Severity Index, SAPASI). Wyniki: Płeć i występowanie choroby u członków rodziny nie różnicują badanych pod względem poziomu akceptacji łuszczycy. Postrzeganie schorzenia jako krzywdy, zagrożenia, przeszkody i zakłócenia równowagi życiowej, traktowanie stanu zdrowia jako dzieła przypadku oraz duże subiektywne nasilenie schorzenia (mierzone skalą SAPASI) negatywnie korelują z akceptacją, a przekonanie o wewnętrznej kontroli zdrowia wiąże się z nią dodatnio. Ze względu na prezentowane przekonania na temat własnej choroby i zdrowia wyodrębniono dwie homogeniczne podgrupy badanych. Ocena łuszczycy w kategoriach przeszkody/straty, wewnętrzna kontrola zdrowia i postrzeganie jej jako dzieła przypadku pozwalają przewidywać poziom akceptacji schorzenia. Wnioski: Znaczenie, jakie pacjenci nadają własnej chorobie, oraz przekonanie na temat posiadanego (bądź nie) wpływu na stan zdrowia somatycznego wiążą się z poziomem akceptacji ograniczeń wynikających ze schorzenia. Innymi słowy, przekonania na temat choroby korelują z przystosowaniem do niej.

3

Męska depresja – koncepcja, metody pomiaru i związki z zachowaniami samobójczymi

100%

Chodkiewicz J., Miniszewska J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

vol. 16

|

issue 1

33-37

EN

The article presents the concept of atypical symptoms of depression occurring in men. An important source of the concept is the experience of the programme of diagnosis and treatment of depression which was carried out on Gotland (Sweden) in the 1980s. The programme, which was addressed to family practitioners, led to a reduction of suicidal behaviours in women. Among men, these behaviours did not change. It was assumed that one of the reasons for such an outcome could be a different picture of depression in both sexes. These differences could be responsible for the fact that depression in men remains undiagnosed and untreated more often than among women, leading to an increased number of suicides. Increased impulsivity, aggressive behaviour, substance abuse (alcohol, drugs, nicotine), taking risky behaviours (risky driving, casual sex) and suppression of emotions were distinguished among the dominant symptoms of male depression. The rigorous submission to the traditional male cultural roles is often mentioned as the cause of atypical depression in men. These standards refer to resistance, strength, competition, control over and suppression of feelings as well as the need to provide for the family. This article presents the most common methods to study male depression, i.e. the Gotland Male Depression Scale (GMDS) by Rutz, the Male Depression Risk Scale (MDRS-22) by Rice et al. and the Masculine Depression Scale (MDS) by Magovcevic and Addis. The results of research conducted with the use of these methods are also shown. The paper ends with reflections on further research on the problem of male depression and the controversy surrounding this issue.

PL

W artykule przedstawiono koncepcję atypowych objawów depresji występujących u mężczyzn. Ważnym źródłem tej koncepcji były doświadczenia wyniesione z programu diagnozowania i leczenia depresji wprowadzonego na Gotlandii (Szwecja) w latach 80. ubiegłego stulecia. Program, skierowany do lekarzy rodzinnych, zmniejszył liczbę zachowań samobójczych wśród kobiet, ale nie wśród mężczyzn. Przyjęto, że jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy może być odmienny obraz depresji u obu płci. Różnice między płciami mogą odpowiadać za to, że depresja u mężczyzn znacznie częściej niż u kobiet pozostaje nierozpoznana i nieleczona, co prowadzi do zwiększenia liczby samobójstw. Wśród dominujących objawów depresji u mężczyzn wyróżniono wzrost impulsywności i zachowań agresywnych, nadużywanie substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki, nikotyna), podejmowanie zachowań ryzykownych (jazda samochodem pod wpływem alkoholu, przypadkowe kontakty seksualne) oraz tłumienie emocji. Jako przyczyna występowania atypowej depresji u mężczyzn najczęściej wymieniane jest rygorystyczne podporządkowywanie się tradycyjnym męskim normom kulturowym. Normy te dotyczą odporności, wytrzymałości, konkurowania, opanowania i tłumienia uczuć oraz konieczności zapewnienia bytu rodzinie. W pracy omówiono najbardziej znane metody badania męskiej depresji – Gotland Male Depression Scale (GMDS) Rutza, Male Depression Risk Scale (MDRS-22) Rice’a i współpracowników oraz Masculine Depression Scale (MDS) Magovcevic i Addisa – a także przedstawiono wyniki badań prowadzonych z użyciem wspomnianych metod. Artykuł kończą refleksje dotyczące dalszych kierunków badań nad problemem męskiej depresji i opis kontrowersji związanych z omawianą koncepcją.

Refine search results

3 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

1 2016

2 2014

3 Miniszewska J.

2 Chodkiewicz J.

1 Adamska M.

Ból psychiczny a występowanie myśli i tendencji samobójczych

Przekonania na temat zdrowia i choroby a akceptacja ograniczeń wynikających z przewlekłej choroby somatycznej na przykładzie osób z łuszczycą

Męska depresja – koncepcja, metody pomiaru i związki z zachowaniami samobójczymi