Search results

1

Ocena wpływu pasów brzusznych na wentylację płuc i ich zastosowanie we wczesnej fizjoterapii po dużych operacjach brzusznych – badanie prospektywne

100%

Czyżewski P., Hryciuk D., Dąbek A., Szczepkowski M.

Polish Journal of Surgery

|

2016

|

vol. 88(4)

202-208

PL

Wczesna fizjoterapia jest ważnym elementem kompleksowego leczenia chorych po dużych operacjach brzusznych (DOB). Bezpieczne uruchamianie pacjentów wymaga stosowania odpowiednich technik pionizacji. Część fizjoterapeutów i chirurgów zaleca stosowanie pasów brzusznych. Sceptycy uważają, że pasy brzuszne mają niekorzystny wpływ na wentylację płuc. Celem pracy było określenie wpływu pasów brzusznych na sprawność wentylacyjną płuc we wczesnym okresie po DOB. Materiał i metodyka. W badaniu wzięło udział 20 pacjentów po DOB, w tym 9 kobiet, 11 mężczyzn w wieku od 40 do 90 lat (xˉ 66,7). W trybie planowym operowano 7 pacjentów, 13 w trybie nagłym. Wszyscy badani byli we wczesnym okresie po operacji. Spirometrię dynamiczną wykonywano dwukrotnie w okresie pooperacyjnym. Po raz pierwszy w odpowiednio dobranym pasie, a następnie bez pasa w tej samej grupie pacjentów. Oceniano pojemność życiową płuc (FVC), objętość wydechową pierwszosekundową (FEV1) i szczytowy przepływ wydechowy (PEF). W analizie statystycznej zastosowano test kolejności par Wilcoxona dla prób niezależnych oraz analizę korelacji rang Spearmana). Przyjęto poziom istotności statystycznej p<0,05. Wyniki. Wartości wskaźników wentylacyjnych oceniane w pasie brzusznym były nieznacznie niższe od wartości ocenianych bez pasa. Wyniki przedstawiono w procentach wartości należnej dla wieku i płci, FEV w pasie 52%, bez pasa 53%; FEV1 w pasie 59%, bez pasa 61%; PEF w pasie 46%, bez pasa 51%. Różnice nie były istotne statystycznie. Wnioski. Nie stwierdzono niekorzystnego wpływu pasa brzusznego na wentylację płuc we wczesnym okresie po dużej operacji brzusznej. Nie stwierdzono związku wieku i wskaźnika masy ciała ze zmianami wskaźników wentylacyjnych ocenianych w pasie i bez pasa brzusznego.

2

Assessment Of abdominal belts impact ON the lungs ventilation and their application IN early physiotherapy after major abdominal surgery – prospective trial

100%

Czyżewski P., Hryciuk D., Dąbek A., Szczepkowski M.

|

EN

Early physiotherapy is an important part of the comprehensive treatment of patients after major abdominal surgery (MAS). Accelerated mobilization should be safe and requires the use of appropriate techniques. Most of the physiotherapists and surgeons recommends using abdominal belts. Opponents claim that belts have an adverse effect on lungs ventilation. The aim of the study was to determine the effect of abdominal belt on lung ventilation efficiency in the early period after MAS. Material and methods. The study involved 20 patients after MAS. Including 9 women and 11 men, aged between 40 to 90 years (xˉ 66.7). In the scheduled 7 patients and urgent 13. All of them were in the early period after surgery. Dynamic spirometry was performed twice in the postoperative period. For the first time wearing a belt, and then without the belt in the same group. Evaluated the forced vital capacity (FVC), forced expiratory volume in one second (FEV1) and peak expiratory flow (PEF). For the analysis uses the Wilcoxon matched-pairs test and Spearman’s rank correlations. P values <0.05 were considered significant. Results. The value of the ventilation indicators measured wearing abdominal belt were slightly lower than the values evaluated without the belt. The results are shown in percent predicted for age and gender, FEV wearing belt 52%, without belt 53%; FEV1 59% vs 61%; PEF 46% vs 51%. There were no statistically significant differences Conclusions. There were no significant negative influence of abdominal belt on lungs ventilation in early period after MAS. There was no correlations between age, body mass index and changes in ventilation indicators.

3

The usefulness of anorectal manometry in patients with a stoma before and after surgery to restore the continuity of the gastrointestinal tract

88%

Zieliński T., Czyżewski P., Szczepkowski M., Zieliński T., Szczepkowski M.

Polish Journal of Surgery

|

2016

|

vol. 88(1)

1-6

EN

The operation to restore the continuity of the gastrointestinal tract is another surgical intervention in a given patient, which directly translates into an increased risk of complications during and after surgery. That is why proper qualification is important for the operation to restore the continuity of the gastrointestinal tract in terms of performance and efficiency of the anal sphincter apparatus, among other things. The aim of the study was to evaluate the effect of restoring physiological defecation routes on the sphincter function and to observe the parameters of anorectal manometry in patients before and after surgery to restore the continuity of the gastrointestinal tract. Material and methods. The study included 29 patients scheduled for restoration of the continuity of the gastrointestinal tract, 12 women and 17 men. The average age in the group was 62 years. Anorectal manometry was performed both before surgery as well as one month and three months afterwards in all patients. The average time to have a stoma was 12 months. Results. The resting pressure in the anal canal (MRP) three months after the restoration of the continuity of the gastrointestinal tract increased by 30.4%. The maximum systolic blood pressure in the anal canal (MSP) increased by 22.2%. The value of recto-anal inhibitory reflex (RAIR) decreased by 19.2%. The length of the high pressure zone in the anal canal (HPZL) increased by 27%. The study results of visceral rectal sensation thresholds decreased by 23.3% for the sensation threshold, and 14.4% for the pressure threshold. Conclusions. Restoring the continuity of the gastrointestinal tract improves the anal sphincter function which is evident in the parameters of anorectal manometry. The restoration of passage improves the sphincter function, and these changes are statistically significant.

4

Przydatność manometrii anorektalnej u osób ze stomią przed i po operacji odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego

88%

Zieliński T., Czyżewski P., Szczepkowski M., Zieliński T., Szczepkowski M.

Polish Journal of Surgery

|

2016

|

vol. 88(1)

1-10

PL

Operacja odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego jest kolejną interwencją chirurgiczną u danego chorego, co bezpośrednio przekłada się na wzrost ryzyka powikłań śród- i pooperacyjnych. Dlatego tak ważna jest odpowiednia kwalifikacja do operacji przywrócenia ciągłości przewodu pokarmowego między innymi pod kątem wydolności i sprawności aparatu zwieraczowego odbytu. Celem pracy była ocena wpływu przywrócenia drogi fizjologicznego wypróżniania się na funkcję zwieraczy oraz obserwacja parametrów manometrii anorektalnej u pacjentów przed i po operacji odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego. Materiał i metodyka. Do badania włączono 29 chorych zakwalifikowanych do odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego, z czego kobiety stanowiły 12, a mężczyźni 17 osób. Średnia wieku badanej grupy to 62 lata. U wszystkich chorych wykonano manometrię anorektalną zarówno przed operacją, jak i miesiąc i trzy miesiące po operacji. Średni czas posiadania stomii to 12 mies. Wyniki. Spoczynkowe ciśnienia w kanale odbytniczym w trzy miesiące po przywróceniu ciągłości przewodu pokarmowego wzrosło o 30,4%. Maksymalne skurczowe ciśnienie w kanale odbytniczym wzrosło o 22,2%. Wartość odbytniczo-odbytowego odruchu hamowania (RAIR) zmniejszyła się o 19,2%. Długość strefy podwyższonego ciśnienia w kanale odbytniczym wzrosła o 27%. Wyniki badania progów wisceralnego czucia odbytniczego zmniejszyły się odpowiednio o 23,3% dla progu czucia i o 14,4% do progu parcia. Wnioski. Odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego poprawia czynność aparatu zwieraczowego odbytu, co jest widoczne w parametrach manometrii anorektalnej. Przywrócenie pasażu poprawia czynność zwieraczy, a zmiany te są istotne statystycznie.

Refine search results

4 Polish Journal of Surgery

4 2016

4 Czyżewski P.

4 Szczepkowski M.

2 Dąbek A.

2 Hryciuk D.

2 Zieliński T.

Ocena wpływu pasów brzusznych na wentylację płuc i ich zastosowanie we wczesnej fizjoterapii po dużych operacjach brzusznych – badanie prospektywne

Assessment Of abdominal belts impact ON the lungs ventilation and their application IN early physiotherapy after major abdominal surgery – prospective trial

The usefulness of anorectal manometry in patients with a stoma before and after surgery to restore the continuity of the gastrointestinal tract

Przydatność manometrii anorektalnej u osób ze stomią przed i po operacji odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego