Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Przerzuty zróżnicowanego raka tarczycy do wątroby występują rzadko. W przypadku guzów niewrażliwych na terapię jodem radioaktywnym, jedną z możliwych metod dążenia do poprawy zdrowia pacjenta jest leczenie chirurgiczne. W niniejszym tekście prezentujemy dwa przypadki resekcji wątroby z powodu przerzutów raka brodawkowatego i pęcherzykowego tarczycy. U 36-letniej chorej, pierwotnie leczonej z powodu brodawkowatego raka tarczycy, po ośmiu latach zaobserwowano wzrost TSH. Rutynowo wykonane 131I SPECT nie wykazało patologii. W TK jamy brzusznej uwidoczniono guz w wątrobie. Badanie histologiczne potwierdziło przerzutowy charakter zmiany. W związku z brakiem możliwości leczenia jodem radioaktywnym, kobietę zakwalifikowano do leczenia operacyjnego. Poddano ją radykalnej resekcji wątroby, uzyskując 60-miesięczne przeżycie bez wznowy. Drugi pacjent to 65-letni mężczyzna z pojedynczym przerzutem raka pęcherzykowego tarczycy do wątroby. Brak wrażliwości komórek wykrytego przerzutu na znakowany jod był powodem podjęcia leczenia chirurgicznego. W 12-miesięcznej obserwacji pozostał bez nawrotu choroby. Przedstawione przypadki pokazują, że resekcja przerzutów DTC do wątroby jest dobrym rozwiązaniem nawet w przypadku dużych zmian. Leczenie operacyjne, obok niepozbawionego działań niepożądanych leczenia systemowego, jest skuteczne i bezpieczne. Decyzja o chirurgicznym leczeniu powinna być oparta na analizie możliwości wykonania radykalnej resekcji.
EN
Background: Liver metastases of differentiated thyroid cancers (DTC) are uncommon. Surgery has proven to be effective in patients with 131I-negative hepatic lesions. Here, we present two patients who underwent liver resection for metastatic DTC. Case presentation: The first patient is a 36-year-old woman who reported with 70-mm hepatic metastases of papillary thyroid cancer. After primary treatment of cancer, she was disease-free for 8 years when the elevation of TSH levels resulted for the need to search for metastasis. Notably, the 131I SPECT did not show any lesions. The CT scan revealed an 80mm diameter mass in the liver. Histology confirmed metastasis of thyroid cancer. Lack of iodine uptake and the size of lesion excluded treatment with radioactive iodine. Radical resection of the metastasis was performed with good short- and long-term postoperative result. The second patient is a 65-year-old man previously treated for follicular thyroid cancer. When a iodine-negative 70mm diameter metastasis was detected within the liver, he was referred for surgery. Extended right hepatectomy was performed. In a 12-months follow-up, he remained stable, with no signs of recurrence. Conclusions: These two cases show that resection of hepatic metastases of DTC is an option even in the case of large lesions. Given the effectiveness and safety of liver surgery, we reckon that it should be the treatment of choice when possible. The decision to perform surgical treatment should be based on analysis of the ability to perform radical and safe resection.
PL
Krwawienie do jamy otrzewnej jest jednym z najczęstszych powikłań chirurgicznych po transplantacji wątroby. Celem pracy była analiza czynników ryzyka krwawienia do jamy otrzewnej po transplantacji wątroby wymagającego reoperacji oraz zbadanie znaczenia tego powikłania w kontekście wczesnych i odległych wyników przeszczepień. Materiał i metodyka. Dane 603 przeszczepień wątroby wykonanych w Klinice Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby w okresie od stycznia 2011 do września 2014 r. poddano analizie retrospektywnej. Do punktów końcowych badania należały: reoperacja z powodu krwawienia oraz zgon w okresie do 90 dni i od 90 dni do 3 lat po transplantacji. Wyniki. Reoperacje z powodu krwawienia wewnątrzbrzusznego konieczne były po 45 z 603 (7,5%) transplantacji. Niższe stężenie hemoglobiny przed operacją było jedynym niezależnym predykatorem reoperacji (p=0,002), z wartością odcięcia wynoszącą 11,3 g/dl. Odsetek śmiertelności pooperacyjnej w grupie biorców poddanych relaparotomii z powodu krwawienia był istotnie wyższy (15,6% vs 5,6%, p=0,008) w porównaniu do pozostałych chorych. Przeżycie ogólne od 90 dni do 3 lat po transplantacji w grupie chorych poddanych relaparotomii z powodu krwawienia (83,3%) było nieistotnie niższe w porównaniu do pozostałych chorych (92,2%, p=0,096). Niezależnie jednak od gorszych obserwowanych wyników transplantacji, analizy wieloczynnikowe nie potwierdziły istotnego wpływu relaparotomii wykonywanych z powodu krwawienia do jamy brzusznej na wczesną śmiertelność pooperacyjną (p=0,589) oraz 3-letnie przeżycie chorych (p=0,079). Wnioski. Interwencje chirurgiczne z powodu krwawienia do jamy brzusznej nie wpływają obecnie negatywnie na wczesne i odległe wyniki transplantacji wątroby. Przedoperacyjne stężenie hemoglobiny powyżej 11,3 g/dl jest czynnikiem istotnie zmniejszającym ryzyko wystąpienia tego powikłania, jednak przydatność kliniczna tego parametru wydaje się być wątpliwa.
EN
Intraabdominal hemorrhage remains one of the most frequent surgical complications after liver transplantation. The aim of the study was to evaluate risk factors for intraabdominal bleeding requiring reoperation and to assess the relevance of the reoperations with respect to short- and long-term outcomes following liver transplantation. Material and methods. Data of 603 liver transplantations performed in the Department of General, Transplant and Liver Surgery in the period between January 2011 and September 2014 were analyzed retrospectively. Study end-points comprised: reoperation due to bleeding and death during the first 90 postoperative days and between 90 postoperative day and third post-transplant year. Results. Reoperations for intraabdominal bleeding were performed after 45 out of 603 (7.5%) transplantations. Low pre-transplant hemoglobin was the only independent predictor of reoperation (p=0.002) with the cut-off of 11.3 g/dl. Postoperative 90-day mortality was significantly higher in patients undergoing reoperation as compared to the remaining patients (15.6% vs 5.6%, p=0.008). Post-transplant survival from 90 days to 3 years was non-significantly lower in patients after reoperation for bleeding (83.3%) as compared to the remaining patients (92.2%, p=0.096). Nevertheless, multivariable analyses did not reveal any significant negative impact of reoperations for bleeding on short-term mortality (p=0.589) and 3-year survival (p=0.079). Conclusions. Surgical interventions due to postoperative intraabdominal hemorrhage do not appear to affect short- and long-term outcomes following liver transplantation. Preoperative hemoglobin concentration over 11.3 g/dl is associated with decreased risk of this complication, yet the clinical relevance of this phenomenon is doubtful.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.