Search results

Sort By:

Limit search:

Diagnostyka i leczenie torbieli rzekomych i guzów torbielowatych trzustki – na podstawie materiału własnego oraz przeglądu literatury

100%

Ćwik G., Krupski W., Zakościelny A., Wallner G.

Journal of Ultrasonography

2013

vol. 13

issue 54

263-281

Pseudocysts constitute the most basic cystic lesions of the pancreas. Symptomatic cysts may be treated by means of both minimally invasive methods and surgery. Currently, it is believed that approximately 5% of cystic lesions in the pancreas may in fact, be neoplastic cystic tumors. Their presence is manifested by generally irregular multilocular structures, solid nodules inside the cyst or in the pancreatic duct, frequently vascularized, as well as fragmentary thickening of the cystic wall or septation. Aim: The aim of this paper was to present current management, both diagnostic and therapeutic, in patients with pancreatic pseudocysts and cystic tumors. The article has been written based on the material collected and prepared in the author’s Department as well as on the basis of current reports found in the quoted literature. Material and methods, results: In 2000–2012, the Second Department of General, Gastrointestinal and Oncological Surgery of the Alimentary Tract treated 179 patients with cystic lesions in the region of the pancreas. This group comprised 12 cases of cystic tumors and 167 pseudocysts. Twenty-three patients (13.8%) were monitored only and 144 received procedural treatment. Out of the latter group, 75 patients underwent drainage procedures and 48 were qualified to endoscopic cystogastrostomy or cystoduodenostomy. The endoscopic procedure was unsuccessful in 11 cases (23%). In a group of patients with a pancreatic cystic tumor (12 patients), 6 of them (50%) underwent therapeutic resection of the tumor with adequate fragment of the gland. Conclusions: Endoscopic drainage is an effective and safe method of minimally invasive treatment of pancreatic cysts. The patients who do not qualify to endoscopic procedures require surgical treatment. The differentiation of a neoplasm from a typical cyst is of fundamental significance for the selection of the treatment method.

Do podstawowych zmian o typie torbieli trzustki należą torbiele rzekome. Objawowe torbiele można leczyć zarówno z wykorzystaniem technik małoinwazyjnych, jak i chirurgicznie. Obecnie przyjmuje się, że w około 5% torbielowatych zmian w trzustce możemy mieć do czynienia z nowotworowymi guzami torbielowatymi. Za ich obecnością przemawiają struktury wielokomorowe, najczęściej nieregularne, lite guzki we wnętrzu torbieli lub w przewodzie trzustkowym, często unaczynione, oraz odcinkowe pogrubienie ściany torbieli lub przegrody. Cel pracy: Celem niniejszej pracy jest przedstawienie obecnej taktyki postępowania zarówno diagnostycznego, jak i terapeutycznego u chorych z pseudotorbielami oraz torbielowatymi guzami trzustki. Praca została napisana na podstawie materiału zebranego i przygotowanego w Klinice autora oraz współczesnych doniesień z zaprezentowanego piśmiennictwa. Materiał i metoda, wyniki: W latach 2000–2012 w II Klinice Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Nowotworów Układu Pokarmowego przebywało 179 chorych z torbielowatymi zmianami w obrębie trzustki, w tej grupie stwierdzono 12 przypadków guzów torbielowatych oraz 167 zmian o charakterze rzekomych torbieli – u 23 pacjentów (13,8%) prowadzono jedynie obserwację, pozostałych 144 leczono zabiegowo. U 75 wykonano zabieg drenażowy na drodze operacyjnej, 48 chorych zakwalifikowano do endoskopowej cystogastrostomii lub cystoduodenostomii. Zabieg endoskopowy nie powiódł się u 11 leczonych (23%). W grupie pacjentów z guzem torbielowatym trzustki na 12 badanych u 6 (50%) wykonano leczniczą resekcję guza z odpowiednią częścią narządu. Wnioski: Zabiegi endoskopowego drenażu torbieli trzustki stanowią efektywną i bezpieczną metodę małoinwazyjnego leczenia. Chorzy niezakwalifikowani do zabiegu endoskopowego wymagają leczenia operacyjnego. Odróżnienie nowotworu od typowej torbieli trzustki ma podstawowe znaczenie dla kwalifikacji do sposobu leczenia.

Leczenie chirurgiczne torbieli rzekomych trzustki – doświadczenia własne

100%

Zakościelny A., Ćwik G., Wallner G.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2014

vol. 10

issue 2

190-199

Introduction: Pancreatic pseudocysts are frequent complications after acute and chronic pancreatitis. They are diagnosed in 6–18% of patients with the history of acute pancreatitis and in 20–40% cases with chronic pancreatitis. The aim of the study was to analyse early results of surgical treatment of pancreatic acute and chronic pseudocysts based on our experience. Material and methods: The retrospective analysis was based on early results of surgical treatment of 46 patients aged between 20 and 78 (33 males and 13 females) who underwent treatment of acute (n = 26) and chronic (n = 20) pancreatic pseudocysts from November 2005 to July 2011 at the Second Department of General and Gastrointestinal Surgery and Surgical Oncology of the Alimentary Tract in Lublin. Results: The choice of a surgical method of treatment depended on the size, localisation, thickness of pseudocystic wall and changes in the main pancreatic duct. We used the following surgical methods: cystogastrostomy (Jurasz procedure) was conducted in 22 patients (47.8%), Roux-en-Y cystojejunostomy was performed in 19 cases (41.3%), complete excision of the pseudocyst was possible in two patients (4.3%) and cystoduodenostomy – in one case (2.1%). Also, in single cases external drainage (2.1%) and cystopancreaticojejunostomy of Puestow (2.1%) were applied. Forty-four patients (95.6%) were cured. Early postoperative complications were observed in 2 patients (4.4%). Two reoperations (4.4%) were required. Early postoperative mortality was 0%. Conclusions: Classic internal drainage procedures, known since the 19th century, are still effective methods of treatment in acute and chronic pancreatic pseudocysts.

Wprowadzenie: Torbiele rzekome trzustki stanowią częste powikłania ostrego oraz przewlekłego zapalenia trzustki. Rozpoznawane są u 6–18% pacjentów diagnozowanych z powodu przebytego ostrego zapalenia trzustki oraz u 20–40% diagnozowanych z powodu przewlekłego zapalenia tego narządu. Celem pracy jest retrospektywna analiza wczesnych wyników leczenia chirurgicznego ostrych i przewlekłych torbieli rzekomych trzustki na podstawie własnego materiału. Materiał i metody: Analizę przeprowadzono, opierając się na retrospektywnej ocenie wczesnych wyników leczenia chirurgicznego 46 pacjentów w wieku 20–78 lat (33 mężczyzn oraz 13 kobiet) leczonych z powodu torbieli ostrych (n = 26) oraz torbieli przewlekłych trzustki (n = 20) od listopada 2005 do lipca 2011 roku w II Katedrze i Klinice Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Nowotworów Układu Pokarmowego w Lublinie. Wyniki: Wybór metody operacyjnej uzależniony był od wielkości, lokalizacji i grubości ściany torbieli oraz obecności zmian w obrębie przewodu Wirsunga. Zastosowano następujące metody leczenia chirurgicznego: cystogastrostomię sposobem Jurasza – u 22 chorych (47,8%), cystojejunostomię sposobem Roux-en-Y – u 19 (41,3%), wyłuszczenie torbieli – u 2 (4,3%), zespolenie torbieli z dwunastnicą – cystoduodenostomię – u 1 pacjenta (2,1%); również w pojedynczych przypadkach wykonano drenaż zewnętrzny (2,1%) oraz pankreatojejunostomię sposobem Puestowa (2,1%). Wyleczenie uzyskano u 44 operowanych (95,6%). Wczesne powikłania pooperacyjne zaobserwowano u 2 chorych (4,4%). Wykonano 2 reoperacje (4,4%). Wczesna śmiertelność pooperacyjna wynosiła 0%. Wnioski: Klasyczne zabiegi drenażu wewnętrznego, znane od XIX wieku, są w dalszym ciągu skutecznymi metodami leczenia ostrych oraz przewlekłych torbieli rzekomych trzustki.

Refine search results

1 Journal of Ultrasonography

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2014

1 2013

2 Wallner G.

2 Zakościelny A.

2 Ćwik G.

1 Krupski W.

Search results

Diagnostyka i leczenie torbieli rzekomych i guzów torbielowatych trzustki – na podstawie materiału własnego oraz przeglądu literatury

Leczenie chirurgiczne torbieli rzekomych trzustki – doświadczenia własne