Search results

1

Ideal coronary stent: development, characteristics, and vessel size impact

100%

Dola J., Morawiec B., Muzyk P., Nowalany-Kozielska E., Kawecki D.

|

issue 74

191-197

EN

The invasive treatment of coronary artery disease (CAD) has been a well-established therapeutic method for many years. Bare-metal stents (BMS), followed by subsequent generations of drug-eluting stent (DES) implantation in a narrowed coronary artery is the most effective treatment, especially in patients with acute coronary syndromes. Restenosis and stent thrombosis are the most important complications of this method. The long-term results of percutaneous coronary intervention (PCI) depend not only on the type of the implanted stent, operator skills, but also on the clinical characteristics of the patient, including the size of the treated vessel. In the era of DES, small vessels (< 3 mm) proved to be one of the most important factors significantly worsening the clinical outcomes of PCI. Among the most important features of the stents available on the market, i.e. the type of drug released, the type of polymer and the strut thickness, the latter seems to be crucial, particularly for the treatment of small vessels.

PL

Inwazyjne leczenie choroby wieńcowej od wielu lat stanowi ugruntowaną metodę terapeutyczną. Implantacja najpierw stentów metalowych (BMS), a następnie kolejnych generacji stentów uwalniających leki (DES) w miejscu zwężonej tętnicy wieńcowej jest najskuteczniejszą metodą leczenia, zwłaszcza u pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi. Restenoza i zakrzepica w stencie to główne powikłania tej metody. Wyniki odległe przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) zależą nie tylko od rodzaju implantowanego stentu, umiejętności operatora, lecz także od charakterystyki klinicznej pacjenta, w tym rozmiaru stentowanego naczynia. W erze stentów DES małe naczynia (< 3 mm) okazały się jednym z najważniejszych czynników w istotny sposób pogarszających rezultaty kliniczne PCI. Spośród najistotniejszych cech dostępnych na rynku stentów, tj. rodzaju uwalnianego leku, typu polimeru oraz grubości przęseł, ta ostatnia wydaje się kluczowa, szczególnie w przypadku leczenia małych naczyń.

2

Upgrade from ICD to CRT-D: clinical and haemodynamic impact of biventricular pacing in a patient with acquired long QT syndrome

86%

Kawecki D., Dola J., Jacheć W., Wojciechowska C., Morawski S., Tomasik A., Nowalany-Kozielska E.

Open Medicine

|

2014

|

vol. 10

|

issue 1

EN

Long QT syndrome (LQTS) is characterised by both the depolarisation and repolarisation disorder of cardiac muscle cells. Cardiac resynchronising therapy (CRT) is an important treatment option for patients with chronic heart failure (CHF) when echocardiographic and electrocardiographic criteria are met. Although CRT was introduced in clinical practice 10 years ago, doubts related to application of this treatment method persist because of its potential proarrhythmogenic effect. This is a case describing a 66-year-old Caucasian female with LQTS coexisting with a left bundle branch branch block (LBBB) and an implantable single-cavity cardioverter-defibrillator (ICD VR), who had repeated appropriate high-energy treatments. The upgrade to resynchronisation therapy defibrillator (CRT-D) significantly reduced frequency of ventricular tachycardia and the need for electrical therapies. The normalisation of the left ventricle size, as seen on echo examination, and the improvement of heart failure symptoms were also observed.

3

In vivo comparison of small- and large-bore aspiration catheters in patients with ST elevation myocardial infarction

86%

Pigoń K., Pękała M. P., Tomecka N., Radzik E., Nowalany-Kozielska E., Tomasik A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

issue 77

37-42

EN

INTRODUCTION: Aspiration thrombectomy is recommended only in selected patients with ST elevation myocardial infarction (STEMI). Optical coherence tomography analysis revealed limitations of some aspiration catheters in thrombus removal. Additionally, in vitro tests show significant differences in their effectiveness depending on the design of the distal tip and their internal diameter. The aim of this study is to compare the results of percutaneous coronary intervention (PCI) alone and adjunctive aspiration thrombectomy using catheters with small and large cross-sectional areas, compare the effectiveness of coronary angioplasty with and without aspiration thrombectomy, as well as check the effectiveness of different catheters depending on their internal diameter. MATERIAL AND METHODS: 773 patients with STEMI were enrolled in the study: 586 patients with PCI alone (Ctrl group), and 187 patients with PCI and aspiration thrombectomy. All the aspiration catheters were categorized as large-bore – 146 patients (LB group) and small-bore – 41 patients (SB group). Myocardial perfusion, left ventricular ejection fraction (LVEF) and the long-term all-cause mortality were compared. Statistical analysis was based on non-parametrical, ANOVA and Kaplan-Meier survival analysis. RESULTS: The groups were significantly biased with respect to demographics and the angiographic presentation of myocardial infarction. In comparison with the Ctrl group the LB and SB groups were younger and presented worse epicardial flow and thrombus burden according to the Thrombolysis in Myocardial Infarction (TIMI) classification. There is an insignificant trend towards inferior myocardial perfusion in the SB group in comparison with the Ctrl group. The LB group had a lower pre-discharge LVEF in comparison to the Ctrl group. The long-term all-cause mortality was comparable across the groups. CONCLUSIONS: There is not enough evidence to prove that SB catheters are less effective. A positive observation is the fact that the long-term all-cause mortality in the group of patients with adjunctive aspiration thrombectomy is comparable to the control group. However, this observation requires confirmation in future studies.

PL

WSTĘP: Trombektomia aspiracyjna jest zalecana jedynie u wybranych pacjentów z zawałem mięśnia sercowe-go z uniesieniem odcinka ST (ST elevation myocardial infarction – STEMI). Analiza z wykorzystaniem optycznej tomografii koherencyjnej wykazała ograniczenia niektórych cewników aspiracyjnych w usuwaniu skrzepliny. Ponadto testy in vitro wskazują na istotne różnice w ich skuteczności zależnie od konstrukcji koń-cówki dystalnej oraz wewnętrznej średnicy. Celem pracy jest porównanie skuteczności przezskórnej interwencji wieńcowej (percutaneous coronary intervention – PCI) z zastosowaniem trombektomii aspiracyjnej oraz bez jej użycia, a także sprawdzenie skuteczności różnych cewników w zależności od ich wewnętrznej średnicy. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 773 chorych ze STEMI: 586 chorych tylko po PCI (grupa Ctrl) oraz 187 chorych po PCI i trombektomii. Cewniki podzielono na te o dużym otworze (large-bore – LB), zastosowa-ne u 146 pacjentów (grupa LB), oraz te o wąskim otworze (small-bore – SB) – u 41 pacjentów (grupa SB). Porównano perfuzję mięśnia sercowego, frakcję wyrzutową lewej komory (left ventricular ejection fraction – LVEF) i długoterminową śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny. Analizę statystyczną oparto na nieparame-trycznej analizie przeżycia ANOVA oraz Kaplana i Meiera. WYNIKI: Grupy charakteryzowała stronniczość wyboru w odniesieniu do danych demograficznych oraz prezentacji angiograficznej zawału mięśnia sercowego. W porównaniu z grupą Ctrl grupy LB i SB były młodsze, prezentowały wolniejszy przepływ nasierdziowy i większy materiał zakrzepowy w klasyfikacji TIMI (Thrombolysis in Myocardial Infarction). W grupie SB, w porównaniu z grupą Ctrl, obserwowano nieistotny trend w kierunku gorszej perfuzji mięśnia sercowego. Grupa LB miała niższą LVEF przed wypisem w porównaniu z grupą Ctrl. Długoterminowa umieralność z przyczyn ogólnych była porównywalna we wszystkich grupach. WNIOSKI: Nie mamy wystarczających dowodów na to, że cewniki SB są mniej skuteczne. Pozytywną obserwacją jest fakt, że długoterminowa śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny w grupie pacjentów po trombektomii aspiracyjnej jest porównywalna z tą w grupie kontrolnej, wymaga ona jednak potwierdzenia w przyszłych badaniach.

4

Coronary bifurcations – anatomy, physiology and treatment with selected aspects of left main stem bifurcation

86%

Milejski W., Morawiec B., Sacha J., Nowalany-Kozielska E., Gierlotka M., Kawecki D.

|

EN

Coronary bifurcation remains a unique region of the coronary tree. The specific anatomy and blood flow determine the complex mechanisms of atherosclerotic plaque location. The treatment strategy should be chosen with caution as the failure of percutaneous coronary interventions (PCI) may expose a significantly larger area of the myocardium to ischemia than in the case of single vessel PCI. In order to understand the complexity of the clinical situation in patients after the treatment of coronary bifurcation, and the constantly evolving techniques of the procedure itself, this review presents basic information on the anatomy and classification, up-to-date step-by-step analysis of the optimal technique for PCI, beginning with qualification, planning and preparation for the procedure, through stent selection and ending with optimization techniques. Different PCI strategies are presented and explained, the indications for one- vs. two-stent techniques are evaluated, the available and recommended imaging and physiological methods for detailed bifurcation assessment are reviewed. Particular attention has been paid to left main stem bifurcation, a distinctive anatomical and physiological spot within the coronary circulation.

PL

Bifurkacja wieńcowa jest miejscem szczególnym w obrębie krążenia wieńcowego. Charakterystyczna anatomia oraz cechy przepływu krwi w złożony sposób wiążą się z rozmieszczeniem blaszek miażdżycowych. Wybór strategii leczenia zmian bifurkacji wieńcowych wymaga szczególnej uwagi, gdyż wszelkie powikłania w tym rejonie narażają na niedokrwienie istotnie większy obszar miokardium niż w przypadku pojedynczego naczynia. Niniejsza publikacja stanowi przegląd podstawowych informacji o anatomii, klasyfikacji oraz kolejnych krokach aktualnie zalecanych technik leczenia przezskórnego zmian bifurkacji wieńcowych, poczynając od kwalifikacji, przygotowania, poprzez wybór stentu, po optymalizację efektu zabiegu. Podkreśla kliniczną złożoność problemu leczenia zmian bifurkacji wieńcowych, która wymusza stały rozwój technik zabiegowych. Przedstawione zostały strategie leczenia, wskazania do wyboru techniki z użyciem pojedynczego stentu oraz zamierzonego zastosowania dwóch stentów. Zaprezentowano również zalecane metody obrazowej oraz czynnościowej oceny istotności zmian w obrębie rozwidlenia tętnic wieńcowych. Szczególną uwagę poświęcono odrębnościom bifurkacji pnia lewej tętnicy wieńcowej.

5

Quality of life in patients with severe left ventricle dysfunction due to coronary artery disease

73%

Kawecki D., Kubiak G., Orszulik K., Kusińska A., Mitręga K., Pałka M., Trzepaczyńska Z., Nowalany-Kozielska E.

Open Medicine

|

2011

|

vol. 6

|

issue 6

807-812

6

Cardiogenic shock in myocardial infarction-results of in-hospital follow-up

73%

Kawecki D., Morawiec B., Rybczyk R., Trzepaczyńska Z., Przywara-Chowaniec B., Wojciechowska C., Fudal M., Wilczewski P., Jacheć W., Nowalany-Kozielska E.

Open Medicine

|

2011

|

vol. 6

|

issue 2

213-219

EN

The purpose of this study was to present the outcomes of treatment of cardiogenic shock (CS) complicating acute myocardial infarction (AMI) among patients hospitalized from 1999 through 2006. The study enrolled 1003 patients. Group 1 comprised 87 patients presenting with AMI complicated with CS, whereas Group 2 comprised 916 patients presenting with AMI without CS symptoms. Determination of invasive treatment was according to standard guidelines. The endpoint comprised death, stroke, and reocclusion/reinfarction. Follow-up was confined to the intra-hospital period. CS was observed more frequently in cases of ST-elevation MI (STEMI) and right ventricular MI. The transportation and door-to-needle time were shorter in Group 1. CS patients were characterized by a more severe coronary artery disease, higher maximal creatinine kinase levels, lower global ejection fractions, and increased incidence of atrioventricular conduction disorders. The efficacy of percutaneous coronary intervention (PCI) was 82.26% in Group 1 and 95.03% in Group 2. Death occurred in 33.3% of CS patients and in 3.6% of AMI patients (p<0.0001). Our study proved that in a short-term follow-up, PCI is a procedure of high efficacy in CS patients. The short-term follow-up precluded a conclusion of statistically significant benefits from the shortening of the transportation and door-to-needle time.

7

Evaluation of antioxidant status in selected connective tissue diseases

73%

Przywara-Chowaniec B., Seget S., Dróżdż M., Puzio A., Czuba Z., Nowalany-Kozielska E., Kawecki D., Gawlikowski M.

|

EN

INTRODUCTION: Reactive oxygen species (ROS), which cause increased degradation of nitric oxide and defects in endothelial function, play an essential role in the pathogenesis of increased vascular contractility. Reactive oxygen species are produced in the vascular bed by endothelial cells, smooth muscle cells and fibroblasts. The destructive effect of ROS is of great importance to the pathogenesis of many diseases such as atheromatosis, ischemia, heart fail-ure, cerebral insufficiency and respiratory failure. MATERIAL AND METHODS: A total of 36 patients (31 females, 5 males; mean age 47  7 years) with connective tissue diseases (systemic lupus erythematosus – 23 patients, systemic sclerosis – 13 patients) and 40 (37 females, 3 males) healthy volunteers (mean age 50  2 years) of both sexes were enrolled in the study. This study evaluated the total antioxidant capacity in serum, using the method of reducing radical DPPH and radical ABTS•+. RESULTS: The blood plasma of the patients had lower antioxidant activities compared to the blood plasma of the healthy controls. CONCLUSIONS: This study shows the differences in the antioxidant activity in healthy volunteers and patients with connective tissue diseases. These parameters can be monitored during treatment by modulating oxidative metabolism and by stimulating antioxidant activity.

PL

WSTĘP: Reaktywne formy tlenu zwiększają degradację tlenku azotu i upośledzają funkcję śródbłonka, odgrywają ponadto istotną rolę w patogenezie zwiększonej kurczliwości naczyń. Produkowane są przez komórki śródbłonka łożyska naczyniowego, komórki mięśni gładkich oraz fibroblasty. Destrukcyjny wpływ reaktywnych form tlenu ma duże znaczenie w patogenezie wielu chorób, takich jak: miażdżyca, niedokrwienie, niewydolność serca, niewydolność naczyń mózgowych oraz niewydolność oddechowa. MATERIAŁ I METODY: W grupie badanej było 36 pacjentów (31 kobiet i 5 mężczyzn; średnia wieku 47 ± 7 lat) z chorobą tkanki łącznej (23 osoby z toczniem rumieniowatym układowym oraz 13 osób z twardziną układową), w grupie kontrolnej 40 zdrowych ochotników (37 kobiet i 3 mężczyzn; średnia wieku 50  2 lata). W pracy oceniono całkowitą zdolność antyoksydacyjną w surowicy, wykorzystując metodę redukcji rodnika DPPH i rodnika ABTS•+. WYNIKI: U pacjentów z chorobą układową tkanki łącznej aktywność antyoksydacyjna osocza jest mniejsza w porównaniu z grupą zdrowych ochotników. WNIOSKI: W pracy wykazano różnice w aktywności antyoksydacyjnej między zdrowymi ochotnikami a pacjentami z chorobą tkanki łącznej. Parametry te mogą być monitorowane podczas terapii przez modulowanie metabolizmu oksydacyjnego i stymulację aktywności antyoksydantów.

Refine search results

Ideal coronary stent: development, characteristics, and vessel size impact

Upgrade from ICD to CRT-D: clinical and haemodynamic impact of biventricular pacing in a patient with acquired long QT syndrome

In vivo comparison of small- and large-bore aspiration catheters in patients with ST elevation myocardial infarction

Coronary bifurcations – anatomy, physiology and treatment with selected aspects of left main stem bifurcation

Quality of life in patients with severe left ventricle dysfunction due to coronary artery disease

Cardiogenic shock in myocardial infarction-results of in-hospital follow-up

Evaluation of antioxidant status in selected connective tissue diseases