Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 6

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Analiza wpływu astmy oskrzelowej i nadwrażliwości na aspirynę na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia zatok z polipami nosa

100%
Podwysocka M., Dąbrowska K., Fendler W., Pagacz K., Pietruszewska W.
Otolaryngologia Polska
|
2019
|
vol. 73(5)
37-43
PL
Wprowadzenie: Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN), pomimo rozwoju immunologii, mikrobiologii i genetyki, nadal nie ma dostatecznie poznanej etiopatogenezy. W ostatnich latach liczba zachorowań na PZZP bez i z polipami nosa systematycznie wzrasta. Współwystępowanie PZZPzPN, astmy oskrzelowej i nietolerancji aspiryny (triada aspirynowa) stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy, zwiększając predyspozycję indywidualnego chorego do nawrotów choroby. Cel: Celem pracy było porównanie ciężkości przebiegu PZZPzPN u pacjentów poddanych leczeniu operacyjnemu w zależności od współistnienia AO i/lub NA. Badania przeprowadzono w grupie 204 pacjentów operowanych z powodu PZZPzPN w latach 2009–2013 z 5-letnim okresem obserwacji. Wyniki: Wykazano większe nasilenie zmian polipowatych w badaniu endoskopowym wśród osób z triadą aspirynową (p = 0,0005), z PZZPzPN i astmą oskrzelową (p = 0,0030) oraz w TK zatok przynosowych według punktowej skali Lund-Mackay (odpowiednio p < 0,0001 i p = 0,0009). Jednocześnie zauważono bardziej dokuczliwe nasilenie dolegliwości związanych z PZZPzPN w skali VAS przed zabiegiem operacyjnym wśród pacjentów z towarzyszącą astmą oskrzelową (p = 0,0126) oraz u pacjentów z triadą aspirynową (p = 0,0390) w porównaniu do pozostałych badanych z PZZPzPN. Podobnie, wykazano większe nasilenie dolegliwości w okresie 6 miesięcy po zabiegu operacyjnym w tych grupach chorych (triada aspirynowa: p < 0,0001, PZZPzPN oraz AO: p = 0,0174). Dodatkowo osoby z triadą aspirynową były statystycznie częściej poddawane zabiegom operacyjnym w przeszłości (p = 0,001), co wskazuje na dużą nawrotowość procesu zapalnego i częste nieustępowanie zmian polipowatych pomimo właściwego leczenia zachowawczego. Nie wykazano podobnych różnic dla pacjentów z PZZPzPN i izolowaną nadwrażliwością na aspirynę (bez towarzyszącej astmy oskrzelowej). Wnioski: Alergia na alergeny wziewne i nadwrażliwość na aspirynę to czynniki istotnie pogarszające przebieg PZZPzPN. Wskazane byłoby rozważanie, mimo braku wywiadu w kierunku nietolerancji aspiryny, wykonania prowokacji aspirynowej u chorych ze szczególnie ciężkim przebiegiem PZZPzPN, zwłaszcza z towarzyszącą astmą oskrzelową. Zasadne wydaje się także przeprowadzenie takiego testu u każdego pacjenta z nowo rozpoznanym PZZPzPN i astmą oskrzelową, aby móc odpowiednio zaplanować dalsze leczenie w tej grupie osób z włączeniem terapii biologicznej.
2
Publication available in full text mode
Content available

Analysis of the impact of bronchial asthma and hypersensitivity to aspirin on the clinical course of chronic sinusitis with nasal polyps

100%
Podwysocka M., Dąbrowska K., Fendler W., Pagacz K., Pietruszewska W.
Otolaryngologia Polska
|
2019
|
vol. 73(5)
37-43
EN
Chronic rhinosinusitis with nasal polyps (CRSwNP) is a disease with still not enough known pathogenesis despite the development of genetics, immunological and microbiological research. The number of patients with CRS has been constantly growing. The coexistence of CRS, bronchial asthma and aspirin intolerance (aspirin triad) is an adverse prognostic factor with higher risk of recurrences. The aim of study was to compare the severity of CRSwNP depending of coexistence of bronchial asthma and/or aspirin intolerance. The research was performed in the group of 204 patients operated 2009-2013 with 5 years follow-up. Higher nasal polyps growth in groups of patients with aspirin triad and CRSwNP and bronchial asthma in endoscopic examination (p=0,0005 and p=0,0030 respectively) and CT-scan according to Lund-Mackay point scale (p<0,0001 and p=0,0009) was showed. Also, these patients presented increased severity of nasal symptoms before surgical treatment according to VAS scale (p=0,0126 for CRSwNP with bronchial asthma; p=0,0390 for aspirin triad). Similarly, 6 months after surgery the same groups of patients presented higher severity of the disease symptoms (p<0,0001 for aspirin triad’ patients; p=0,0174 for CRSwNP and bronchial asthma’ patients) . Patients with aspirin triad had also statistically more surgeries in past (p=0,001), what proves that recurrences in this group are very likely to be observed in spite of the use of proper conservative treatment. No such differences have been shown in the group of patients with CRSwNP and isolated aspirin intolerance (without bronchial asthma). Allergy to inhaled allergens, hypersensitivity to aspirin are factors significantly worsening the course of CRSwNP. It would be advisable to consider, despite a lack of history of aspirin intolerance, a hypersensititvity to aspirin test in patients with particularly severe CRSwNP, especially those associated with bronchial asthma. It also seems reasonable to carry out such a test on every patient with newly diagnosed CRSwNP and bronchial asthma in order to be able to plan further treatment in this group of patients accordingly including biological treatment with antimonoclonal therapy against interleukin 4, 5 or13.
3
Publication available in full text mode
Content available

Clinical experience of narrow band imaging (NBI) usage in diagnosis of laryngeal lesions

86%
Popek B., Bojanowska-Poźniak K., Tomasik B., Fendler W., Jeruzal-Świątecka J., Pietruszewska W.
Otolaryngologia Polska
|
2019
|
vol. 73(6)
18-23
EN
Introduction: One of the most recent methods used in imaging of the larynx is NBI. NBI allows to detect specific patterns of pathological angiogenesis suggestive of premalignant or neoplastic lesions. Aim: The aim of the study was to compare imaging of laryngeal lesions in WLE and NBI in relation to histopathological examination. Material and methods: 333 patients with laryngeal lesions underwent endoscopic evaluation in WLE and NBI. Sensitivity, specificity, PPV, NPV for both methods were calculated. The diagnostic value for WLE and NBI was evaluated for two assumptions: a positive result indicates (1) severe dysplasia and cancer, or (2) only cancer. Results: Sensitivity, specificity, PPV, NPV for the first assumption were, respectively for white light compared to NBI: 95.4% vs 98.5%; 84.2% vs 98.5%; 79.6% vs 97.7% and 96.6% vs 99.0%. The values for the second assumption were: 97.4% vs 100%; 79.3% vs 93.5%; 72.6% vs 89.4% and 98.2% vs 100.0%. Higher sensitivity was observed for the second assumption, while higher specificity was recorded for the first assumption. Specificity was significantly higher for NBI than for WLE (p < 0.001). Conclusions: NBI allows to detect and differentiate laryngeal lesions, which are invisible in WLE. Endoscopic examination, especially in NBI mode, is non-invasive, repeatable and remains a useful tool in the daily practice and diagnosis of patients with pathological lesions in the larynx.
4
Publication available in full text mode
Content available

Niedoczynność przytarczyc po całkowitym wycięciu tarczycy – wczesne markery prognostyczne

86%
Sieniawski K., Kaczka K., Paduszyńska K., Fendler W., Tomasik B., Pomorski L.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(6)
540-555
PL
Operacje tarczycy to najczęściej wykonywane procedury w zakresie chirurgii endokrynologicznej. Podejmowane są próby stworzenia jednolitego algorytmu diagnostyki i opieki nad chorymi zagrożonymi pooperacyjną niedoczynnością przytarczyc. Celem pracy było wyznaczenie markera biochemicznego, który najdokładniej posłużyłby do określenia grupy pacjentów zagrożonych pooperacyjną niedoczynnością przytarczyc oraz identyfikacją czynników ryzyka tego powikłania. Materiał i metodyka. Do prospektywnego badania włączono 142 kolejnych pacjentów poddanych całkowitemu wycięciu tarczycy od 1 stycznia 2014 do 31 grudnia 2015 r. z powodu wola. Stężenia natywnego PTH (iPTH), wapnia całkowitego (Ca), fosforanów (P) oraz magnezu (Mg) były mierzone w surowicy przed operacją oraz w 1, 6, 24 i 48 godzinie po zabiegu. Wyniki. Objawy kliniczne niedoczynności przytarczyc wystąpiły u 25 (17,6%) ze 142 badanych pacjentów. Największą wartość prognostyczną dla niedoczynności przytarczyc na podstawie krzywych ROC miało stężenia iPTH w 6 h (AUC 0,942; 95%Cl: 0,866-1,000, p<0,001) oraz jego procentowa zmiana od wartości początkowej ΔiPTH w 6 h (AUC 0,930; 95%Cl: 0,858-1,000, p<0,001). W analizie wieloczynnikowej, większe stężenie Ca o 0,1 mmol/l, a dla iPTH o 0,1 pmol/l przed zabiegiem wiązało się z 68% (p=0,012) oraz 61% (p=0,007) mniejszą szansą na wystąpienie niedoczynności przytarczyc. Spadek stężenia iPTH o 1% od wartości początkowej zwiększał szansę wystąpienia tego powikłania o 15% (p<0,001). Wnioski. Najlepszym markerem wskazującym na duże ryzyko wystąpienia pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc jest spadek ΔiPTH w 6 h >65% lub stwierdzenie stężenia iPTH <1,57 pmol/l w 6 h po operacji. Spadek stężenia iPTH po zabiegu jest niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia niedoczynności przytarczyc. Przedoperacyjne wyższe stężenia Ca oraz iPTH są czynnikami ochronnymi dla wystąpienia tego powikłania.
5
Publication available in full text mode
Content available

Doświadczenia kliniczne w diagnozowaniu zmian patologicznych krtani z zastosowaniem obrazowania w wąskiej wiązce światła

86%
Popek B., Bojanowska-Poźniak K., Tomasik B., Fendler W., Jeruzal-Świątecka J., Pietruszewska W.
Otolaryngologia Polska
|
2019
|
vol. 73(6)
18-23
PL
Wprowadzenie: Jedną z najnowszych metod stosowanych w obrazowaniu krtani jest endoskopia wąskopasmowa (NBI). Umożliwia ona ocenę architektoniki naczyń błony śluzowej, uwidocznienie ognisk nieprawidłowej angiogenezy a tym samym zidentyfikowanie zmian patologicznych na wczesnym etapie kancerogenezy. Celem pracy było porównanie wartości diagnostycznej endoskopii w świetle białym oraz w wąskiej wiązce obrazowania (NBI) w ocenie zmian patologicznych błony śluzowej krtani. Materiał i metody: 333 pacjentów ze zmianami patologicznymi w krtani poddano ocenie w świetle białym oraz NBI. Obliczono czułość, swoistość, PPV, NPV dla obu metod. Wartość diagnostyczną WLE i NBI oceniono dla założeń, że wynik pozytywny stanowi dysplazja dużego stopnia i rak; oraz tylko rak. Wyniki: Czułość, swoistość, PPV, NPV dla założenia, że wynik pozytywny stanowi dysplazja dużego stopnia i rak wynosiły odpowiednio dla światła białego w porównaniu do NBI: 95,4% vs 98,5%; 84,2% vs 98,5%; 79,6% vs 97,7% oraz 96,6% vs 99,0%. Z kolei dla założenia, że wynikiem pozytywnym jest tylko rak powyższe wartości wynosiły: 97,4% vs 100%; 79,3% vs 93,5%; 72,6% vs 89,4% oraz 98,2% vs 100,0%. W przypadku obu wariantów wykazano, że czułość, PPV i NPV były wyższe dla NBI w porównaniu do światła białego. Stwierdzono ponadto znamiennie wyższą swoistość NBI w porównaniu do światła białego w różnicowaniu zmian patologicznych krtani (p<0,001). Wnioski: Zastosowanie NBI umożliwia zarówno rozpoznanie jak i różnicowanie zmian patologicznych w krtani, niewidocznych w świetle białym. Badanie endoskopowe, szczególnie wzmocnione NBI jest nieinwazyjne, powtarzalne i pozostaje przydatnym narzędziem w diagnostyce zmian rozrostowymi krtani. Badaniem decydującym o ostatecznym rozpoznaniu pozostaje badanie histopatologiczne.
6
Publication available in full text mode
Content available

Early predictors of post – thyroidectomy hypoparathyroidism

86%
Sieniawski K., Kaczka K., Paduszyńska K., Fendler W., Tomasik B., Pomorski L.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(6)
540-555
EN
Thyroid surgery is the most commonly performed procedure in the field of endocrine surgery. Studies are still ongoing on the development of a single algorithm for diagnosis and care of patients at risk of postoperative hypoparathyroidism. The aim of the study was to determine the biochemical marker that would allow the most accurate diagnosis of patient groups at risk of developing hypoparathyroidism and to identify risk factors for this disorder. Material and methods. The prospective study included 142 consecutive patients undergoing total thyroidectomy for benign goiter from January 1st 2014 to December 31st 2015. Serum intact parathyroid hormone (iPTH), total calcium (Ca), phosphate (P), and magnesium (Mg) levels have been measured preoperatively and at 1, 6, 24, and 48 h postoperatively. Results. Clinical symptoms of hypoparathyroidism developed in 25 (17.6%) of 142 patients. The best diagnostic accuracy for hypoparathyroidism based on ROC curves was obtained for iPTH at 6h (AUC 0.942; 95% CI: 0.866-1.000, p<0.001) and its percentage change from baseline ΔiPTH at 6h (AUC 0.930; 95% CI: 0.858-1.000, p<0.001). In an multivariate analysis, the preoperative Ca level higher by 0.1 mmol/l, and iPTH level higher by 0.1 pmol/l were associated with a lower risk of hypoparathyroidism, by 68% (p=0.012) and 61% (p=0.007), respectively. A 1% decline in iPTH from baseline increased the risk of hypoparathyroidism by 15% (p<0.001). Conclusions. The most reliable markers indicating a high risk of postoperative hypoparathyroidism are the decline in ΔiPTH at 6h by > 65% or iPTH level at 6h <1.57 pmol /l. A postoperative decline in iPTH levels is an independent risk factor for the development of hypoparathyroidism. Preoperative higher concentrations of Ca and iPTH are protective factors for the development of this disorder.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.