Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Ocena symetrii obciążania kończyn dolnych w fazie lądowania skoków u mężczyzn średnio 2 lata od rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego stawu kolanowego i nadzorowanej pooperacyjnej fizjoterapii trwającej krócej niż 6 miesięcy

100%
Królikowska A., Czamara A., Reichert P.
Polish Journal of Sports Medicine
|
2018
|
vol. 34(3)
155-166
EN
Background. The aim of the study was to assess the symmetry of load exerted on the lower limbs during the landing phase of hops in males after anterior cruciate ligament (ACL) reconstruction (ACLR) and the controlled postoperative physiotherapy procedure, lasting less than six months. Material and methods. The sample included 15 males, on average 112.60±43.88 weeks after ACL reconstruction (ACLR group) and 15 males with no history of injuries within the musculoskeletal system (control group). The mean duration of the postoperative supervised physiotherapeutic procedure was 14.67±5.30 in ACLR group. In both groups, the ground reaction force compound (vGRF) was measured bilaterally during the landing phase of single and double leg hops. The obtained results were normalized to the patient’s body mass (vGRF [BM]) and the leg symmetry index (LSI) was calculated. Results. In ACLR group, the vGRF [BM] values obtained for the operated leg were statistically significantly lower than those obtained for the uninvolved leg in the landing phase of double leg hops (p=0.001) and single leg hops (p=0.045). The LSI vGRF [BM] values, obtained during the landing phase of double leg hops, were significantly worse in the ACLR group than in the control group (p<0.001). In the landing phase of single leg hops, no between group differences were found in LSI values. Conclusions. Significant disorders in lower limb load symmetry were observed in male patients during the landing phase, on average two years after ACLR. The studied patients exerted a significantly more substantial load on the uninvolved leg as compared with the operated leg. A higher asymmetry was noted during double leg hops as compared with single leg hops. Due to the small sample size, the study should be regarded as a pilot research.
PL
Wstęp. Celem pracy była ocena symetrii obciążania kończyn dolnych w fazie lądowania skoków u mężczyzn średnio dwa lata po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (ACL) stawu kolanowego i nadzorowanej pooperacyjnej fizjoterapii trwającej krócej niż sześć miesięcy. Materiał i metody. Badany materiał stanowiło 15 mężczyzn, średnio 112,60±43,88 tygodni od rekonstrukcji ACL (Grupa ACLR) oraz 15 mężczyzn bez uszkodzeń narządu ruchu w przeszłości (Grupa kontrolna). Średni czas trwania pooperacyjnej nadzorowanej fizjoterapii w Grupie ACLR wyniósł 14,67±5,30 tygodni. W obu badanych grupach, przy wykorzystaniu dwóch platform tensometrycznych, wykonano obustronnie pomiar składowej pionowej sił reakcji podłoża (vGRF) w fazie lądowania skoków obunóż i jednonóż. Uzyskane wyniki znormalizowano do masy ciała badanego (vGRF [BM]) oraz obliczono wskaźnik symetrii kończyn (LSI). Wyniki. W Grupie ACLR wartości vGRF [BM] uzyskane w kończynie operowanej były istotnie statystycznie niższe niż w kończynie nieoperowanej w fazie lądowania skoków obunóż (p=0,001) i jednonóż (p=0,045). Wartości LSI vGRF [BM] w fazie lądowania skoków obunóż były istotnie statystycznie gorsze w Grupie ACLR niż w Grupie kontrolnej (p<0,001). W fazie lądowania skoków jednonóż, wartości LSI nie różniły się pomiędzy badanymi grupami. Wnioski. U mężczyzn, średnio dwa lata po rekonstrukcji ACL stawu kolanowego, zaobserwowano istotne zaburzenia symetrii obciążania kończyn dolnych w fazie lądowania skoków. Badani mężczyźni znacznie bardziej w fazie lądowania obciążali kończynę nieoperowaną niż kończynę operowaną. Asymetria występowała w większym stopniu w czasie skoków obunóż niż podczas skoków jednonóż. Ze względu na niewielką liczebność próby, badania należy traktować jako pilotażowe.
2
Publication available in full text mode
Content available

Ocena kliniczna i funkcjonalna wzmocnienia więzadła krzyżowego przedniego techniką internal bracing u młodzieży

100%
Barnaś M., Kentel M., Królikowska A., Reichert P.
Polish Journal of Sports Medicine
|
2018
|
vol. 34(4)
229-237
EN
Background. Damage to the anterior cruciate ligament (ACL) constitutes approximately 50% of ligamentous injuries of the knee joint. The large number of these injuries and the low potential for the primary biological healing of ACL are the reasons why the most frequently used method nowadays is a reconstruction using a transplant. Recent research shows that the technique of strengthening a damaged ligament with synthetic tapes (internal bracing) may be the alternative to reconstructive treatment, especially in cases of partial ACL damage. The aim of the study was to evaluate the possibility of using the synthetic FiberTape in partial lesions of the anterior cruciate ligament in adolescents. Material and methods. The study was a retrospective cohort study. The analysis involved 16 people treated in 2015-2016 due to partial lesion of anterior cruciate ligament (ACL) involving anteromedial bundle damage. The orthopedic examination evaluated the range of knee joint motion with the use of the Lachman Test, the Anterior Drawer Test and the Pivot-Shift Test. The forward dislocation of the tibia was evaluated by means of a Rolimeter. The surgery was supplemented with a subjective assessment based on the IKDC 2000 and the Lysholm scoring scales. The follow up was carried out after 2 years Results. The analysis of postoperative results showed that the knee joint regained anterior stability in subjective and objective assessments, with the use of the Lachman test, the Anterior Drawer test, the Pivot-Shift Test and the Rolimeter, in all the patients. The range of postoperative mobility of the knee joint was 0-0-138.35 ± 6.75 degrees. The subjective results were respectively: 92.6 ± 7.08 points on the Lysholm scale, 95,79 ± 5,42 points on the IKDC 2000 scale Conclusions. Internal bracing of the anterior cruciate ligament is an effective treatment approach for instability of the knee joint. The results of the subjective assessment correspond to the results of the functional assessment.
PL
Wstęp. Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego (WKP) stanowią ok. 50% urazów więzadłowych stawu kolanowego. Niewielki potencjał do pierwotnego biologicznego gojenia się WKP sprawia, że obecnie najczęściej stosowaną metodą leczenia jest zabieg rekonstrukcji z użyciem przeszczepu. Najnowsze badania pokazują, że alternatywą do pełnego leczenia rekonstrukcyjnego, zwłaszcza w przypadkach częściowego uszkodzenia, może być technika wzmacniania uszkodzonego więzadła za pomocą taśm syntetycznych określana jako internal bracing. Celem pracy była ocena możliwości wykorzystania taśmy syntetycznej FiberTape w częściowych uszkodzeniach więzadła krzyżowego przedniego u młodzieży. Materiał i metody. Badanie miało charakter retrospektywnych badań kohortowych. Analizie poddano 16 osób, leczonych w latach 2015-2016, z powodu częściowego uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego (uszkodzenie pęczka przednio-przyśrodkowego). W badaniu ortopedycznym oceniano zakres ruchu stawu kolanowego i wykonywano testy: Lachmana, szuflady przedniej i Pivot-Shift. Przednie przemieszczenie piszczeli oceniano za pomocą rolimetru. Badanie uzupełniono o ocenę subiektywną na podstawie skal IKDC 2000 i Lysholma. Okres obserwacji minimum 2 letni Wyniki. U wszystkich pacjentów uzyskano stabilność przednią stawu kolanowego w ocenie subiektywnej i obiektywnej, ocenianych przy użyciu testów Lachmana, szuflady przedniej, Pivot-Shifta oraz rolimetru. Zakres ruchomości wynosił 0-0-138,35±6,75. Wyniki subiektywne wynosiły w skali Lysholma 92,6±7,08 pkt, w skali IKDC 2000 95,79±5,42 Wnioski. Wzmocnienie za pomocą taśmy syntetycznej więzadła krzyżowego przedniego w częściowych uszkodzeniach pozwala uzyskać stabilność stawu kolanowego. Wyniki oceny subiektywnej odpowiadają wynikom w ocenie funkcjonalnej.
3
Publication available in full text mode
Content available

Obrzęki kończyn dolnych wśród studentów kierunku lekarskiego

100%
Załęcka M., Lipiński K., Królikowska A.
Health Promotion & Physical Activity
|
2019
|
vol. 8
|
issue 3
1-5
EN
Cel pracy: Przewlekła niewydolność żylna (PNŻ) jest chorobą, na którą składa się zespół objawów występujących w kończynach dolnych, a obrzęk jest jedną z pierwszych i zarazem najczęstszych dolegliwości. Celem pracy było określenie wpływu trybu zajęć na częstotliwość powstawania obrzęków kończyn dolnych u studentów kierunku lekarskiego. Materiał i metody: Analiza danych z kwestionariusza przeprowadzonego wśród 482 studentów kierunku lekarskiego z 12 polskich uczelni medycznych w roku akademickim 2018/2019. W ankiecie zawarto pytania dotyczące znanych i prawdopodobnych czynników ryzyka obrzęku kończyn dolnych oraz zastosowano skalę CEAP w celu oceny zaawansowania PNŻ. Wyniki: Obrzęki kończyn dolnych wystąpiły u 30% ankietowanych, spośród których 55% stwierdza nasilenie objawów w dniach, w które uczęszczali na zajęcia. Wnioski: Obrzęki kończyn dolnych występują u studentów kierunku lekarskiego, częściej wśród kobiet. Tryb zajęć ma wpływ na ich powstawanie. Czynnikami mającymi największy wpływ na nasilenie obrzęków u studentów są: długotrwałe przebywanie w pozycji stojącej i siedzącej oraz wysoka temperatura otoczenia.
4
Publication available in full text mode
Content available

Poziom świadomości studentek wybranych uczelni na temat wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet

88%
Zyznawska J., Buksa M., Załęcka M., Królikowska A., Lipiński K.
Health Promotion & Physical Activity
|
2019
|
vol. 8
|
issue 3
29-37
EN
Introduction: Stress urinary incontinence is one of the most common chronic pathologies of women. It has a significant impact on all spheres of life, at the same time degrading its quality. It is not only a huge medical problem but also a social and psychological problem. The aim of the study was to examine the level of awareness and knowledge of medical and non-medical students about stress urinary incontinence. Material and methods: The study was conducted electronically using a proprietary questionnaire consisting of 24 questions. The study was attended by 107 women, including 71 female medical students and 36 non-medical students, aged 20 to 26 years. Results analysis was evaluated using the Statistica 13 program. In all tests carried out (Pearson's Chi-2 test), a significance level of 0.05 (p = 0.05) was adopted. Results: The students have an average level of knowledge about stress urinary incontinence. There were statistically significant differences in the level of knowledge between students of different faculties. A group of female medical students had more complete knowledge. Conclusions: There is a need for continuous education of women of all ages in the field of prophylaxis, risk factors and treatment of stress urinary incontinence.
PL
Wstęp: Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest jednym z najczęstszych przewlekłych schorzeń kobiecych. Ma znaczny wpływ na wszystkie sfery życia, jednocześnie pogarszając jego jakość. Stanowi nie tylko ogromny problem medyczny, ale również społeczny i psychologiczny. Celem pracy było zbadanie poziomu świadomości i wiedzy studentek kierunków medycznych i niemedycznych na temat wysiłkowego nietrzymania moczu. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono drogą elektroniczną za pomocą autorskiego kwestionariusza ankiety składającego się z 24 pytań. W badaniu wzięło udział 107 kobiet, w tym 71 studentek kierunków medycznych i 36 niemedycznych, w wieku od 20 do 26 lat. Oceny analizy wyników dokonano przy użyciu programu Statistica 13. We wszystkich przeprowadzonych testach (test Chi-2 niezależności Pearsona) przyjęto poziom istotności równy 0,05.
5
Publication available in full text mode
Content available

Diagnostyka i leczenie zerwania dalszego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia – aktualny stan wiedzy

88%
Witkowski J., Wnukiewicz W., Królikowska A., Czamara A., Reichert P.
Polish Journal of Sports Medicine
|
2017
|
vol. 33(4)
229-237
EN
Damage to distal biceps tendon attachment is an exceptionally rare type of injury and therefore it can delay diagnostics and the choice of appropriate treatment. In the case of complete tendon rupture, diagnostics is mainly based on clinical examination and ultrasonography (USG). Magnetic resonance imaging (MRI), in turn, is applied in patients with suspected partial tendon damage. Standard treatment involves surgical anatomic reinsertion of the ruptured tendon to the radial tuberosity. Non-surgical treatment is usually applied in older patients with low levels of physical activity and in patients with contraindications to surgical treatment. Nevertheless, the choice of surgical technique as well as the choice of a proper approach of fixation are still controversial. Surgical techniques include single or double port access surgery. Most often the tendon is fixed using suture anchors or a cortical button. The access surgeries and each of the applied tendon fixation technique entail the risk of postoperative complications which increases when surgical treatment is delayed. Since damage to distal biceps tendon are extremely rare and improper diagnostics of damage and delayed surgical treatment can significantly impair the function of the involved upper limb, increasing the risk of postoperative complications, it seems reasonable to treat this type of damage in reference centers.
PL
Uszkodzenie przyczepu dalszego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia jest urazem występującym wyjątkowo rzadko, co może negatywnie wpływać na szybkość jego diagnostyki oraz wybór odpowiedniego leczenia. W przypadku całkowitego zerwania ścięgna, diagnostyka opiera się przede wszystkim na badaniu klinicznym, uzupełnionym o badanie ultrasonograficzne. Badanie rezonansem magnetycznym jest z kolei wykorzystywane u pacjentów z podejrzeniem częściowego uszkodzenia ścięgna. Standardową metodą leczenia uszkodzeń jest operacyjna anatomiczna reinsercja uszkodzonego ścięgna do guzowatości kości promieniowej. Leczenie nieoperacyjne stosowane jest zazwyczaj u pacjentów w starszym wieku, o niskim poziomie aktywności fizycznej, a także u pacjentów z przeciwwskazaniami do leczenia operacyjnego. Niemniej jednak, wybór techniki operacyjnej, a także wybór odpowiedniej metody mocowania pozostaje tematem kontrowersyjnym. Wśród technik operacyjnych wyróżnia się pojedynczy lub podwójny dostęp operacyjny. Najczęściej do mocowania ścięgna wykorzystywane są kotwice lub guzik korowy (ang. cotical button). Stosowane dostępy operacyjne oraz każda z wykorzystywanych metod mocowania ścięgna jest obarczona ryzykiem powikłań pooperacyjnych, które dodatkowo zwiększa się w przypadku opóźnionego leczenia operacyjnego. W związku z tym, że uszkodzenia dalszego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia występują bardzo rzadko, a nieprawidłowa diagnostyka uszkodzenia i opóźnienie wdrożenia odpowiedniego leczenia operacyjnego może poważnie zaburzyć funkcję kończyny górnej, a także zwiększa ryzyko wystąpienia pooperacyjnych powikłań, właściwe byłoby zalecanie leczenia tego typu uszkodzeń w ośrodkach referencyjnych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.