Search results

1

Relationship of self-image and self-acceptance with the expression of anger in girls diagnosed with conduct disorder

100%

Kruczek A.

|

EN

Objective: The aim of the study was to evaluate the structure of self-image and the level of self-acceptance in girls with conduct disorder and to determine the relationship of self-image and self-acceptance with the expression of anger. Material and method: The study included 59 girls diagnosed with conduct disorder who had been placed in a youth detention centre. The subjects were asked to complete the Polish adaptation of the Adjective Check List by H.B. Gough and A.B. Heilbrun and the Anger Expression Scale (SEG) by N. Ogińska-Bulik and Z. Juczyński. A structured interview was used to obtain social and demographic information. Results: Girls with conduct disorder checked a higher total number of adjectives than girls from the control group. They selected more unfavourable adjectives and fewer favourable adjectives than pupils from the control group. The selections made by the study group had a lower communality score. Girls with diagnosed conduct disorder presented a lower level of self-acceptance. Discussion: The literature shows that adolescents with conduct disorder often consider themselves to be worthless. The results of the present study also indicate that girls from a youth detention centre had a more negative self-image in comparison with girls from the control group. A negative self-image was associated with more frequent indirect or direct externalisation of anger, which is often considered tantamount to aggression and less effective control of anger. Conclusions: Girls with conduct disorder are different from girls in the control group in terms of the structure of self-image and the level of self-acceptance. There are links between self-image and anger expression styles in the study group. Individuals with conduct disorder who had a more positive self-image internalised their anger more often, whereas those who had a more negative self-image externalised their anger more frequently and controlled it to a lesser degree.

PL

Cel pracy: Badanie miało na celu ocenę struktury obrazu siebie i poziomu samoakceptacji dziewcząt z zaburzeniami zachowania, a także określenie związku obrazu siebie i samoakceptacji z ekspresją gniewu. Materiał i metoda: W badaniu uczestniczyło 59 dziewcząt umieszczonych w zakładzie poprawczym ze zdiagnozowanymi zaburzeniami zachowania. Badane zostały poproszone o wypełnienie Listy Przymiotnikowej (Adjective Check List) H.B. Gougha i A.B. Heilbruna w adaptacji polskiej oraz Skali Ekspresji Gniewu autorstwa N. Ogińskiej-Bulik i Z. Juczyńskiego. W celu uzyskania informacji o charakterze społeczno-demograficznym wykorzystano wywiad strukturalizowany. Wyniki: Dziewczęta z zaburzeniami zachowania zaznaczały większą całkowitą liczbę przymiotników niż dziewczęta z grupy kontrolnej. W porównaniu z uczennicami wybierały więcej przymiotników o zabarwieniu negatywnym, a mniej – o zabarwieniu pozytywnym. Wskazania grupy badanej były mniej typowe. Dziewczęta ze zdiagnozowanymi zaburzeniami zachowania prezentowały niższy poziom samoakceptacji. Omówienie: Z literatury przedmiotu wynika, że młodzież z zaburzeniami zachowania często uważa siebie za bezwartościową. Również wyniki przeprowadzonych badań wskazują, iż dziewczęta z placówki resocjalizacyjnej miały bardziej negatywny obraz siebie w porównaniu z dziewczętami z grupy kontrolnej. Negatywny obraz siebie wiązał się z częstszym kierowaniem gniewu na zewnątrz w sposób pośredni i bezpośredni – często utożsamianym z agresją i mniej efektywnym kontrolowaniem gniewu. Wnioski: Dziewczęta z zaburzeniami zachowania różnią się pod względem struktury obrazu siebie i poziomu samoakceptacji od dziewcząt z grupy kontrolnej. W grupie badanej występują związki między obrazem siebie a stylami ekspresji gniewu. Osoby z zaburzeniami zachowania mające bardziej pozytywny obraz siebie częściej kierowały gniew do wewnątrz. Te zaś, które miały bardziej negatywny obraz siebie, częściej kierowały gniew na zewnątrz i w mniejszym stopniu go kontrolowały.

2

Agresja wśród dziewcząt dokonujących eksternalizacji problemów poprzez zachowania przestępcze i zdemoralizowane

100%

Kruczek A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2014

|

vol. 14

|

issue 4

250-258

EN

The studies indicate that juvenile criminals experience far more negative emotions (sadness, fear and anger) than their peers who did not commit any offences (Iniewicz et al., 2011). It is believed that the attempt to isolate and define the emotions that accompany juvenile female offenders allows to get to know etiopathogenesis of committing criminal acts at the affective level. The study was aimed at explanation of the correlations between committing criminal acts and demoralized behaviour and aggression. Besides, it was assumed that the patients’ characteristics differed in the level and subtypes of aggression. Participants of this study were 120 girls: 59 juvenile female offenders placed in a correctional facility, shelter for juveniles and reformatory and 61 girls selected appropriately according to age and education. The respondents were examined by the Buss–Durkee inventory which assesses general hostility and its subscales, such as: physical aggressiveness, verbal aggressiveness, indirect aggressiveness, negativism, suspiciousness, resentment, irritability, and sense of guilt. The data analyses show that juvenile female offenders differ statistically significantly from girls in the control group within general hostility and its two subtypes: negativism and irritability. These studies indicate that juvenile female offenders with a higher irritability come from small towns and villages.

PL

Badania pokazują, że nieletni przestępcy doświadczają znacznie więcej negatywnych stanów emocjonalnych (smutku, strachu i gniewu) niż ich rówieśnicy, którzy nie weszli na drogę przestępczości (Iniewicz et al., 2011). Wyodrębnienie i zdefiniowanie emocji, które towarzyszą nieletnim sprawcom czynów przestępczych, pozwala na poznanie etiopatogenezy dokonywania czynów przestępczych na poziomie afektywnym. Celem badań było zbadanie związków pomiędzy popełnianiem przestępstw i zachowaniami z kręgu demoralizacji a agresją. Założono również, iż charakterystyki badanych różnią się pod względem poziomu agresji i jej podtypów. W badaniach wzięło udział 120 dziewcząt: 59 nieletnich przestępczyń, które były umieszczone w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, schronisku dla nieletnich bądź zakładzie poprawczym, oraz 61 dziewcząt dobranych odpowiednio pod względem wieku i wykształcenia. Respondentki zostały przebadane kwestionariuszem „Nastroje i Humory” A.H. Bussa i A. Durkee, który bada agresję i takie jej podtypy, jak: napastliwość fizyczna, napastliwość słowna, napastliwość pośrednia, negatywizm, podejrzliwość, uraza, drażliwość oraz poczucie winy. Z analiz danych wynika, iż nieletnie sprawczynie czynów przestępczych różnią się istotnie statystycznie od dziewcząt z grupy kontrolnej w zakresie agresji ogólnej i dwóch jej podtypów – negatywizmu i drażliwości. Niniejsze badania pokazują, że nieletnie przestępczynie, które miały większą tendencję do drażliwości, pochodziły z mniejszych miejscowości.

3

Adolescents self-esteem and its role in the anger expression

63%

Kruczek A., Grzankowska I.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2017

|

vol. 17

|

issue 4

325-333

EN

Purpose of the study: Main purposes of conducted studies were to assess adolescents self-esteem and to recognise the selfesteem role in the expression of anger. Material and method: The study involved 221 people (including 95 girls and 126 boys) aged 15–18 years. There have been applied a Polish adaptation of Coopersmith Self-Esteem Inventory (CSEI) by Z. Juczyński and N. Ogińska-Bulik and Z. Juczyński Anger Expression Scale (SEG) and our own survey. Results: The analysis has revealed that adolescents, who had lower self-esteem in a scholastic me perspective, more often directed their anger inward, were able to control or repress it more efficiently. On the other hand, those with higher self-esteem in a scholastic me perspective and overall higher level of their self-esteem more often directed their anger outward, both in an indirect and a direct manner. Discussion: Although the higher self-esteem is usually associated with a socially acceptable behaviour, some study results indicate stronger tendency to take an aggressive behaviour among people with the higher self-esteem. Probably, this is due to the fact that people with the higher self-esteem, seeing themselves as being worth of acceptance and respect, partially “exempt” themselves from their self-control. A satisfaction of their own behaviour might limit the readiness for self-correction of their reactions. Conclusions: Adolescents with higher self-esteem are more disposed to manifest their anger, and those with lower more frequently suppress this kind of emotions and control them more thoroughly. Overall self-esteem and one of its aspects – the scholastic me seem to be particularly important. Conviction of your own value and belief in your school success reduce the barrier to express the anger, as if they protect you from losing social attractiveness.

PL

Cel pracy: Głównymi celami przeprowadzonych badań były ocena poczucia własnej wartości wśród młodzieży i poznanie roli poczucia własnej wartości w ekspresji gniewu. Materiał i metoda: Badaniami objęto 221 osób (95 dziewcząt i 126 chłopców) w wieku 15–18 lat. W badaniach wykorzystano Inwentarz Poczucia Własnej Wartości (CSEI) S. Coopersmitha w polskiej adaptacji Z. Juczyńskiego, Skalę Ekspresji Gniewu (SEG) autorstwa N. Ogińskiej-Bulik i Z. Juczyńskiego oraz ankietę własną. Wyniki: Analizy wykazały, że adolescenci, którzy mieli niższe poczucie własnej wartości w aspekcie ja szkolnego, częściej kierowali gniew do wewnątrz, bardziej efektywnie kontrolowali go i tłumili. Natomiast ci, którzy mieli wyższe poczucie własnej wartości w aspekcie ja szkolnego i ogólnie wyższy poziom poczucia własnej wartości, częściej kierowali gniew na zewnątrz – w sposób pośredni i bezpośredni. Omówienie: Choć wyższe poczucie własnej wartości wiąże się zazwyczaj z zachowaniem społecznie akceptowanym, niektóre doniesienia z badań wskazują na silniejszą tendencję do podejmowania zachowań agresywnych u osób z wyższą samooceną. Przypuszczalnie jest to spowodowane faktem, że ludzie z wyższym poczuciem własnej wartości, postrzegający siebie jako wartych akceptacji i szacunku, „zwalniają się” częściowo z samokontroli. Zadowolenie z własnych zachowań może ograniczać ich gotowość do autokorekty reakcji. Wnioski: Adolescenci z wyższym poczuciem własnej wartości są w większym stopniu skłonni do uzewnętrzniania gniewu, natomiast ci z niższym częściej tłumią emocje tego rodzaju i silniej je kontrolują. Szczególnie istotne dla regulacji emocjonalnej w adolescencji wydają się ogólne poczucie własnej wartości oraz jeden z jego aspektów – ja szkolne. Przekonanie o własnej wartości i sukcesie szkolnym zmniejsza barierę uzewnętrzniania gniewu, jakby chroniły one przed utratą atrakcyjności społecznej.

Refine search results

3 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2 2017

1 2014

3 Kruczek A.

1 Grzankowska I.

Relationship of self-image and self-acceptance with the expression of anger in girls diagnosed with conduct disorder

Agresja wśród dziewcząt dokonujących eksternalizacji problemów poprzez zachowania przestępcze i zdemoralizowane

Adolescents self-esteem and its role in the anger expression