Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 15

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Eye and SARS-CoV-2 in 2022

100%
OphthaTherapy
|
2021
|
vol. 8
|
issue 4
284-291
PL
Objawy oczne COVID-19 są rzadkie, jednak najczęściej występują jako zapalenie spojówek. Znacznie rzadziej stwierdza się zmiany siatkówkowe, w tym: poszerzone naczynia żylne, kręte naczynia krwionośne, krwotoczki śródsiatkówkowe oraz kłębki waty. Ponadto mogą wystąpić obrzęk powiek oraz ich podrażnienie, najczęściej w połączeniu z przekrwieniem spojówek. Co więcej, zakażeniu COVID-19 mogą towarzyszyć różnego rodzaju zaburzenia neurookulistyczne oraz – w rzadkich przypadkach – mukormykoza. Odnotowano różne powikłania oczne po szczepieniu przeciwko COVID-19, w tym porażenie nerwu twarzowego, porażenie nerwu odwodzącego, ostrą neuroretinopatię plamkową, zakrzepicę żyły ocznej górnej, odrzucenie przeszczepu rogówki, zapalenie błony naczyniowej oka, centralną chorioretinopatię surowiczą, reaktywację choroby Vogta-Koyanagiego-Harady i początek choroby Gravesa-Basedowa. Odnotowano też urazy chemiczne oczu u dzieci spowodowane przez środki dezynfekcyjne do rąk. Chociaż liczne badania potwierdziły aktywność antywirusową chlorku benzalkoniowego, to jego rola w tym zakresie wymaga dalszych badań.
EN
The ocular symptoms of COVID-19 are rare, however, the most common is conjunctivitis. Retinal changes, including dilated veins, tortuous blood vessels, intraretinal hemorrhages, and cotton balls are much less common. In addition, there may be swelling of the eyelids, their irritation, most often in combination with conjunctival hyperemia. Moreover, COVID-19 infection may be accompanied by different neuro-ophthalmic disorders and, in rare cases, by mucormycosis. Various ocular complications have been reported following vaccination against COVID-19, including facial nerve palsy, abduction nerve palsy, acute macular neuro-retinopathy, superior ocular vein thrombosis, corneal transplant rejection, membrane inflammation vascular eye disease, central serous chorioretinopathy, reactivation of Vogt-Koyanagi-Harada disease and onset of Graves’ disease. Chemical eye injuries in children caused by hand sanitizers have also been reported. Although numerous studies have confirmed the antiviral activity of benzalkonium chloride, its role in this regard requires further research.
OphthaTherapy
|
2019
|
vol. 6
|
issue 4
244-250
EN
According to the World Health Organization, amblyopia and associated uncorrected refractive errors are the most common causes of visual disorders. Amblyopia is defined as the reduction of the best-corrected visual acuity in one or, less frequently, in both eyes. It is a neurodevelopmental disorder that occurs in childhood and results in the discontinuation of normal cortical visual pathways. Until recently, it was believed that due to the lack of sufficient plasticity of the central nervous system in adults, amblyopia is incurable after the end of the critical period, i.e. around 7 years of age. However, recent research results undermined this view, revealing underestimated recovery potential even in adulthood. Traditional methods of amblyopia treatment include correction of refractive errors and stimulation of the visually impaired eye by covering the dominant eye, most often by obturation or pharmacological penalisation with atropine. Preliminary results of research on modern methods of therapy, such as video games, perceptual learning or dichoptic training, provide opportunities not only to improve visual acuity, but also to relieve other visual deficiencies associated with ambliopia, such as reduced sensitivity to contrast or spatial vision.
PL
Według danych Światowej Organizacji Zdrowia niedowidzenie oraz związane z nim nieskorygowane wady refrakcji stanowią najczęstszą przyczynę zaburzeń układu wzrokowego. Niedowidzenie definiuje się jako redukcję najlepiej skorygowanej ostrości wzroku jednego lub rzadziej obojga oczu. Jest to schorzenie neurorozwojowe, pojawia się w dzieciństwie i powoduje przerwanie prawidłowego szlaku korowych dróg wzrokowych. Do niedawna panował pogląd, że z powodu braku wystarczającej plastyczności ośrodkowego układu nerwowego osób dorosłych niedowidzenie jest nieuleczalne po zakończeniu krytycznego okresu, ok. 7. r.ż. Jednak ostatnie wyniki badań podważyły ten pogląd, ujawniając wcześniej niedoceniany potencjał powrotu do zdrowia nawet w wieku dorosłym. Tradycyjne metody leczenia niedowidzenia obejmują korekcję wad refrakcji oraz stymulację oka niedowidzącego przez zasłonięcie oka dominującego, najczęściej przez obturację lub farmakologiczną penalizację atropiną. Wstępne wyniki badań nad nowoczesnymi metodami terapii, takimi jak gry wideo, uczenie percepcyjne czy terapia obuoczna, dają szanse nie tylko na poprawę ostrości wzroku w oku niedowidzącym, ale także na złagodzenie innych deficytów wzrokowych towarzyszących niedowidzeniu, takich jak zmniejszona wrażliwość na kontrast czy widzenia przestrzennego
EN
As a result of increasing volume of ophthalmic procedures and common use of antiplatelets or anticoagulants, the risk of using them in the perioperative period should be determined. The aim of this study was to assess the risk of bleeding in patients undergoing ophthalmic surgery based on current literature and to prepare polish recommendations in this field. Trabeculectomy, scleral buckling and vitrectomy in diabetic patients present high risk of bleeding. Phacoemulsification cataract surgery and intravitreal injections manifest low risk of intraoperative bleeding, and do not require a change in antiplatelet or anticoagulant agents dosage. Any preoperative dosage change in high-risk procedures should be consulted with the patient’s medical doctors and include an analysis of possible consequences.
PL
Wobec wzrostu liczby wykonywanych procedur okulistycznych oraz powszechności stosowania leków przeciwpłytkowych lub przeciwkrzepliwych konieczne jest określenie ryzyka związanego z ich stosowaniem w okresie okołooperacyjnym. Celem pracy jest ocena ryzyka krwawienia u pacjentów przechodzących zabiegi okulistyczne na podstawie aktualnie dostępnych publikacji oraz przygotowanie polskich zaleceń w tym obszarze. Do zabiegów wysokiego ryzyka krwawienia w chirurgii okulistycznej należą: trabekulektomia, zabiegi wgłobieniowe oraz witrektomia u pacjentów z retinopatią cukrzycową. Usunięcie zaćmy metodą fakoemulsyfikacji ze wszczepieniem soczewki wewnątrzgałkowej oraz iniekcja doszklistkowa leku są zabiegami niskiego ryzyka krwawienia śródoperacyjnego i nie wymagają modyfikacji leczenia przeciwkrzepliwego. Ewentualna przedoperacyjna zmiana schematu leczenia przeciwkrzepliwego u pacjentów z podwyższonym ryzykiem krwawienia śródoperacyjnego powinna się odbywać w porozumieniu z lekarzem prowadzącym oraz uwzględniać analizę możliwych skutków ogólnoustrojowych.
|
|
issue 3
194-199
EN
Low vision rehabilitation is becoming a very important branch of ophthalmology, as visual impairment and blindness are a growing problem not only of developing countries. This is a direct consequence of the growing average life expectancy and aging of population. Low vision has enormous social and economic consequences, and rehabilitation activities can have a real impact on their reduction. The aim of the work is to present the purpose and benefits of rehabilitation of the visually impaired, as well as to discuss barriers in access to medical care and its models in individual countries.
PL
Rehabilitacja osób słabowidzących staje się bardzo ważną gałęzią okulistyki, gdyż upośledzenie wzroku i ślepota są narastającym problemem nie tylko w krajach rozwijających się, lecz także wysoko rozwiniętych. Jest to bezpośrednia konsekwencja rosnącej średniej długości życia i starzenia się populacji. Upośledzenie widzenia ma olbrzymie konsekwencje społeczne i ekonomiczne, a działania rehabilitacyjne mogą mieć realny wpływ na ich zmniejszenie. Założeniem pracy jest przedstawienie celu i korzyści płynących z rehabilitacji osób słabowidzących, a także omówienie barier w dostępie do opieki oraz jej modeli w poszczególnych krajach.
|
2017
|
vol. 4
|
issue 1
10-14
EN
The inefficient system of cataract treatment in Poland motivates patients to look for cataract surgery treatments in the neighbouring countries within the European Union. The dynamics of the process is best reflected by the number of monthly applications for reimbursement of the treatment submitted to each provincial National Health Fund branch. There were 100 applications submitted by patients in January 2015, and the number grew to more than 1200 in December 2016. The patients’ interest in obtaining cataract treatment outside of Poland resulted in 100% increase in the public budget, which was transferred by the National Health Service to the medical facilities primarily located in the Czech Republic and other EU member states. In the past two years, spending has increased from 12 million PLN in 2015 to over 27.5 million PLN in 2016.
PL
Niewydolny system organizacji leczenia zaćmy w Polsce oraz gwarantowana przepisami unijnymi swoboda w realizacji zabiegów usunięcia zaćmy poza Polską stymulują chorych do leczenia w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Dynamikę tego procesu najlepiej oddaje miesięczna liczba wniosków o refundację kosztów leczenia składanych w oddziałach wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ). Liczba wniosków złożonych przez chorych w styczniu 2015 r. wzrosła ze 100 do ponad 1200 w grudniu 2016 r. Wzrost zainteresowania polskich pacjentów leczeniem zaćmy poza granicami kraju zaowocował ponad 100-procentowym wzrostem budżetu publicznego transferowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia do placówek medycznych w Czechach i innych krajach Unii Europejskiej. W ciągu ostatnich 2 lat wydatki wzrosły z blisko 12 mln PLN w 2015 r. do ponad 27,5 mln PLN w 2016 r.
OphthaTherapy
|
2019
|
vol. 6
|
issue 2
132-136
EN
Vision impairment in childhood often has an impact on whole life. Low vision children and their parents face enormous challenges related to general development and independence. Activities aimed at the highest possible level of functioning and participation in society provide these children with a high quality of life, and to achieve this, children should have the right to the most effective rehabilitation programs. The study presents an analysis of the effectiveness of rehabilitation interventions in visually impaired children, which lead to improvement of their skills and quality of life. The results suggest that sports camps, aids for the visually impaired and training in their use, and oral hygiene programs can effectively improve the functioning and participation and quality of life of visually impaired children. Due to the rapid development of new technologies, the small size of the study groups and the small number of high-quality studies, the results should be interpreted with caution, and future research should focus on therapies where efficacy is still unclear.
PL
Upośledzenie widzenia w dzieciństwie często ma wpływ na całe życie. Słabowidzące dzieci i ich rodzice doświadczają ogromnych wyzwań związanych z ogólnym rozwojem i dążeniem do samodzielności. Działania zmierzające do uzyskania jak najwyższego poziomu funkcjonowania i uczestnictwa w życiu społecznym zapewniają tym dzieciom wysoką jakość życia, a żeby to osiągnąć, powinny mieć one dostęp do najskuteczniejszych programów rehabilitacyjnych. W opracowaniu przedstawiono analizę skuteczności interwencji rehabilitacyjnych u dzieci słabowidzących, które prowadzą do poprawy ich umiejętności i jakości życia. Wyniki sugerują, że obozy sportowe, pomoce dla słabowidzących i szkolenia w zakresie ich stosowania oraz programy higieny jamy ustnej mogą skutecznie poprawić funkcjonowanie, a także elementy uczestnictwa i jakość życia dzieci niepełnosprawnych wzrokowo. Z powodu szybkiego tempa rozwoju nowych technologii, małej liczebności badanych grup oraz niewielkiej liczby badań wysokiej jakości wyniki należy interpretować ostrożnie, a przyszłe badania powinny się koncentrować na terapiach, których skuteczność jest nadal niejasna.
EN
Postoperative endophthalmitis after cataract surgery, although very rare, remains an important cause of blindness. Practice patterns vary in many European countries. They include topical antibiotics before surgery, use of povidone-iodine, intracameral antibiotics at the end of the procedure, subconjunctival injection, use of topical antibiotics after surgery, and also emerging ideas such as dropless cataract surgery. The purpose of this article is to present the current management strategy and the role of local antibiotic therapy used in the prevention of endophthalmitis.
PL
Zapalenie wnętrza gałki ocznej po operacji zaćmy pozostaje rzadką, ale istotną przyczyną utraty wzroku. Wzorce postępowania znacznie się różnią w wielu krajach europejskich. Obejmują miejscowe stosowanie antybiotyków przed zabiegiem, używanie roztworu jodku powidonu, aplikację antybiotyków do komory przedniej oka pod koniec zabiegu, iniekcje podspojówkowe, stosowanie miejscowych kropli po zabiegu oraz pojawiające się również nowe idee, np. chirurgię zaćmy bez użycia kropli. Celem tego artykułu jest prezentacja aktualnej strategii postępowania oraz roli miejscowej antybiotykoterapii stosowanej w profilaktyce zapalenia wnętrza gałki.
|
|
issue 1
53-58
EN
In Poland, there are more than 200,000 cataract surgeries performed annually. Unfortunately the number of patients waiting for the operation surpasses the amount of surgeries offered. Despite attempts by the National Health Fund, the number of patients waiting for the procedure is gradually increasing. Currently, more than 500,000 people are awaiting cataract surgery with concurrent intraocular lens implantation. The demographics for the aforementioned population include the elderly along with those actively working. Both groups of patients however generate indirect costs, which do not seem to be taken into account by the Ministry of Health. They indicate the necessity to increase the access of cataract surgery for actively working people.
PL
W Polsce wykonuje się ponad 200 tys. operacji usunięcia zaćmy rocznie. Niestety, liczba zabiegów jest stale niewystarczająca. Pomimo działań podejmowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia kolejka pacjentów oczekujących na leczenie systematycznie się wydłuża. Obecnie na zabieg usunięcia zaćmy z jednoczesnym wszczepieniem soczewki oczekuje ponad 500 tys. chorych. Wśród nich są nie tylko osoby w zaawansowanym wieku, lecz także osoby aktywne zawodowo. Obie grupy chorych generują koszty pośrednie, które – jak się wydaje – nie są uwzględniane przez Ministerstwo Zdrowia. Wskazują one na konieczność stworzenia ułatwień w dostępie do operacji zaćmy dla pacjentów w wieku produkcyjnym.
|
2017
|
vol. 4
|
issue 3
129-135
EN
Nowadays, 1.6 billion people worldwide struggle with myopia; in 2050, half of the world's population will be impacted by the condition. Increased incidence of myopia, especially among children and youngsters, forces us to pay greater attention to the problem and look for solutions on how to prevent and treat the defect. Progressive myopia leads to such complications as glaucoma, cataract, retinal detachment or myopic macular degeneration related to myopia, all of which lead to a significant decrease in visual acuity. Myopia treatment methods can be divided into “traditional” and pharmacological. The best outcome may be achieved by dosing drops with atropine, and treatment effects last longest, if the concentration of 0.01% is used, causing the fewest side effects at the same time. Many widespread methods, such as undercorrected spectacles, do not bring effect.
PL
Obecnie 1,6 mld ludzi na świecie jest dotkniętych krótkowzrocznością; w 2050 r. połowa ludzkości będzie miała tę wadę wzroku. Rozpowszechnienie krótkowzroczności, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży, każe nam zwrócić uwagę na ten problem oraz znaleźć sposoby zapobiegania jej i leczenia. Krótkowzroczność postępująca prowadzi do takich powikłań, jak jaskra, zaćma, odwarstwienie siatkówki czy makulopatia związana z krótkowzrocznością, które są przyczynami znacznego obniżenia ostrości wzroku. Metody leczenia krótkowzroczności dzielą się na „tradycyjne” i farmakologiczne. Najlepsze efekty przynosi podawanie kropli z atropiną, a efekt tego leczenia najdłużej utrzymuje się po zastosowaniu stężenia 0,01%, które daje równocześnie najmniejsze efekty uboczne. Wiele rozpowszechnionych metod, jak niedokorygowanie szkieł okularowych, nie przynosi rezultatów.
EN
Acute fluid misdirection syndrome is characterized by a very shallow anterior chamber with the absence of suprachoroidal effusion or hemorrhage and no noticeable pathology of the iris-lens diaphragm. It usually occurs during uneventful phacoemulsification, particularly in hyperopic eyes, as a result of inappropriate movement of balanced salt solution via the zonular fibers. This syndrome occurs from hours to months, or years, after the initial surgery. The pathophysiology of malignant glaucoma is based on a similar mechanism of aqueous outflow interference, therefore we suggest the term chronic fluid misdirection syndrome.
PL
Ostry zespół błędnej cyrkulacji płynu charakteryzuje się nasilonym spłyceniem komory przedniej przy braku patologii przepony tęczówkowo-soczewkowej oraz krwotoku do przestrzeni nadnaczyniówkowej. Do rozwoju objawów może dojść podczas fakoemulsyfikacji zaćmy, szczególnie w oczach nadwzrocznych, w wyniku przepływu płynu irygacyjnego przez obwódkę rzęskową do komory ciała szklistego. Zespół ten może też wystąpić od kilku godzin do miesięcy lub lat po zabiegu. Patofizjologia jaskry złośliwej jest oparta na podobnym mechanizmie bloku przepływu cieczy wodnistej, dlatego proponujemy określenie przewlekły zespół błędnej cyrkulacji płynu.
|
2017
|
vol. 4
|
issue 2
81-84
EN
In 2003, there were over 382 million people with diagnosed diabetes worldwide. This number is projected to triple by 2035. Up until a few years ago, the mainstay of diabetic macular edema treatment was laser photocoagulation. However, this treatment method causes irreparable damage to tissues and photoreceptors. As an alternative to conventional retinal laser therapy, 2RT laser was introduced, with the first reports of its effectiveness published in 2007. Currently, there are only a few available studies on 2RT laser efficacy. The effect of nanosecond laser on macular tissues requires further evaluation and thorough, randomized analysis.
PL
W 2013 r. liczba osób z rozpoznaną cukrzycą przekroczyła 382 miliony. Przewiduje się, że do 2035 r. wzrośnie ona trzykrotnie. Jeszcze kilka lat temu w leczeniu cukrzycowego obrzęku plamki stosowano przede wszystkim fotokoagulację laserową, metoda ta jednak bezpowrotnie niszczy tkanki i fotoreceptory. Alternatywą wobec konwencjonalnej laseroterapii siatkówki okazało się zastosowanie lasera 2RT. Pierwsze informacje na temat jego skuteczności pochodzą z 2007 r. Obecnie dostępne są nieliczne doniesienia oceniające skuteczność zabiegów 2RT. Działanie lasera nanosekundowego na plamkę wymaga dalszej obserwacji i wnikliwej randomizowanej oceny.
12
Publication available in full text mode
Content available

Obecne techniki biometrii oka

51%
EN
Cataract surgery is currently the most frequently performed surgical procedure in developed countries. In some cases it is also regarded as refractive procedure, and the use of premium intraocular lenses (aspheric, toric, multifocal) allows the patient to become spectacle independent. The improvement of surgical treatment results in rising expectations of patients. The key issue is to achieve the desired refractive outcome. Essential for this purpose are precise measurements of the eye, and selection of the optimal IOL calculation formula. The aim of this paper is to present current techniques of ocular biometry and new biometry devices available in Poland, along with a comparison of their functions. Good understanding the advantages and limitations of the current technology allows to perform measurements efficiently and to achieve highly accurate refractive outcomes.
PL
Operacja zaćmy jest obecnie najczęściej wykonywaną procedurą chirurgiczną w krajach rozwiniętych. Coraz częściej traktowana jest również jako zabieg refrakcyjny, a zastosowanie soczewek z grupy premium (asferycznych, torycznych, wieloogniskowych) pozwala pacjentowi na uniezależnienie się od korekcji okularowej i uzyskanie dobrej jakości widzenia do wszystkich odległości, nawet jeśli przed zabiegiem występowały starczowzroczność czy astygmatyzm. Wraz z poprawą standardów leczenia operacyjnego zwiększają się również oczekiwania pacjentów. Kluczowe jest uzyskanie jak najlepszej refrakcji pooperacyjnej. W tym celu przed operacją należy dokonać precyzyjnych pomiarów biometrycznych gałki ocznej i wybrać optymalną formułę obliczeniową do kalkulacji mocy wszczepianej soczewki. Celem pracy jest przedstawienie aktualnych metod przeprowadzania badań biometrycznych i najnowszych dostępnych w Polsce aparatów służących do biometrii oraz porównanie ich funkcji. Dokładne zrozumienie zalet i ograniczeń dostępnej na rynku aparatury oraz poznanie podstawowych zasad kalkulacji mocy wszczepianych soczewek pozwoli usprawnić procedury przeprowadzania badań i osiągać optymalne wartości refrakcji pooperacyjnej.
EN
Implementation of the cross-border provisions within the Polish healthcare system at the end of 2014, with a deficient system of funding the cataract treatment in Poland, prompted more than 4000 patients to seek treatment outside of the country in 2015. It caused the National Healthcare Fund to incur costs estimated as nearly 10 million PLN. Over the last few years, there have been noticeably more people leaving the country to receive treatment elsewhere. Therefore, it is expected that further public funds will be transferred outside of Poland. Meanwhile, improving the access to cataract surgery in Poland would reduce the number of people traveling abroad.
PL
Wprowadzenie pod koniec 2014 r. zapisów dyrektywy transgranicznej do polskiego systemu ochrony zdrowia, przy ciągle niedopracowanym systemie finansowania leczenia zaćmy w Polsce sprawiło, że tylko w 2015 r. na leczenie zaćmy poza granicami kraju zdecydowało się ponad 4 tys. chorych. Koszty, jakie poniósł Narodowy Fundusz Zdrowia, są szacowane na blisko 10 mln zł. Liczba wyjeżdżających pacjentów systematycznie rośnie, należy się zatem spodziewać dalszego, znacząco wyższego transferu środków publicznych poza granice Polski. Tymczasem zaspokojenie podstawowej potrzeby chorych w postaci usprawnienia dostępu do terapii w Polsce znacznie zmniejszyłoby liczbę osób poszukujących możliwości leczenia w miejscach oddalonych od kraju zamieszkania.
|
2017
|
vol. 4
|
issue 4
237-240
EN
Presbyopia is a physiological condition associated with ageing, affecting people after 40 y.o., that results in gradually worsening an ability to focus on close objects. Spectacles and contact lenses are the most popular tools used to correct presbyopia, unfortunately their usage may be bothersome. Pharmacological treatment of presbyopia is based on using ophthalmic drops, which by impact on ciliary muscle, changing pupil size and elasticity can improve near vision. Article presents current research status concerning pharmacological correction of presbyopia.
PL
Starczowzroczność to fizjologiczny stan wynikający ze starzenia się organizmu, dotykający ludzi po 40. r.ż., którego rezultatem jest utrata zdolności do wyraźnego widzenia przedmiotów z bliskiej odległości. W korygowaniu starczowzroczności najpopularniejsze jest używanie pomocy optycznych, tj. okularów i soczewek kontaktowych, które jednak bywa uciążliwe dla pacjentów. Farmakologiczne leczenie prezbiopii opiera się na stosowaniu kropli okulistycznych, które poprzez wpływ na mięsień rzęskowy, szerokość źrenicy oraz elastyczność soczewki miałyby znacząco poprawić ostrość wzroku do bliży. Artykuł przedstawia obecny stan badań naukowych na temat farmakologicznych możliwości korekcji starczowzroczności.
EN
INTRODUCTION In the recent years, the problem of emigration of young people has con- siderably increased, resulting in shortages in the domestic labour market. Aim of the survey was assessment of career plans and reasons for emigra- tion of students of chosen faculties at Polish universities. MATERIAL AND METHODS The survey was conducted at 5 Polish universities at 4 faculties (medicine, dentistry, physiotherapy and cosmetology) with the use of an anonymous author’s questionnaire. RESULTS 40.4% out of the surveyed 1812 individuals are planning to emigrate to other countries after graduation. Their destinations include mainly Great Britain and Scandinavian countries. The students do not specify duration of emigration. In majority of cases they choose the answers “for some time” and “for several years”. No signifi cant diff erences between the facul- ties were found as far as the reason of emigration, its duration and country of destination are concerned. The majority of students are well informed about relevant conditions and are actively preparing themselves to emigra- tion. CONCLUSIONS Over 40% students are planning to emigrate after graduation. The reasons why they emigrate include: salaries, diffi culties in professional education, work organization and professional prestige. Based on the aforementioned reasons for emigration proper solutions, both economic and organization-al ones, should be put in place urgently in order to encourage the young to stay in the country or return from emigration.
PL
WSTĘP Problem emigracji młodych ludzi w ostatnich latach znacznie się nasilił, doprowadzając do niedoborów na krajowym rynku pracy. Celem pracy była ocena planów zawodowych i przyczyn planowanej emigracji studentów wybranych kierunków studiów wyższych w Polsce. MATERIAŁ I METODY Badanie przeprowadzono w 5 polskich uczelniach wyższych na 4 kierunkach (medycyna, stomatologia, fizjoterapia, kosmetologia) przy użyciu anonimowego, autorskiego kwestionariusza. WYNIKI Z przebadanych 1812 studentów 40,4% planuje emigrację po studiach. Kraje docelowe to głównie Wielka Brytania i kraje skandynawskie. Studenci nie precyzują dokładnie czasu trwania emigracji, dominują odpowiedzi „na jakiś czas”, „kilka lat”. Nie stwierdzono istotnych różnic między kierunkami co do przyczyn emigracji, czasu jej trwania i kraju docelowego. Większość studentów jest dobrze poinformowana o warunkach i czynnie przygotowuje się do wyjazdu. WNIOSKI Ponad 40% studentów planuje po ukończeniu studiów emigrację. Przyczyny emigracji to: zarobki, trudności w kształceniu zawodowym, organizacja pracy, prestiż zawodu. Opierając się na wymienionych przyczynach emigracji, należałoby pilnie wdrożyć odpowiednie rozwiązania, zarówno ekonomiczne, jak i organizacyjne w celu zachęcenia młodych ludzi do pozostania w kraju lub powrotu z emigracji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.