Search results

1

Styl życia osób chorych na cukrzycę a występowanie u nich zespołu stopy cukrzycowej

100%

Dębosz M., Humańska M.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

vol. 2

|

issue 3

2

Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego

100%

Orłowski P., Humańska M.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

vol. 2

|

issue 2

3

Funkcjonowanie pacjentów w życiu codziennym po zabiegu wszczepienia stymulatora lub kardiowertera – defibrylatora serca

100%

Kaszyńska A. M., Humańska M.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

vol. 2

|

issue 1

4

JAKOŚĆ ŻYCIA PACJENTÓW PO ZAWALE MIĘŚNIA SERCOWEGO

100%

Orłowski P., Humańska M.

Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

|

2017

|

issue 2

PL

StreszczenieWstępZawał mięśnia sercowego jest często występującym schorzeniem zarówno w Polsce, jak i krajach wysoko rozwiniętych.Może ono prowadzić do spadku jakości życia tych chorych.CelCelem pracy jest próba zbadania jaka jest jakość życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego oraz poznanie determinantów,które mogą mieć wpływ na ich jakość życia.Materiał i metodyW pierwszej połowie 2011 roku przeprowadzono badanie jakości życia chorych po zawale mięśnia sercowego w KliniceKardiologii 10-go Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką w Bydgoszczy. W tym celu wykorzystano kwestionariuszWHOQOL-BREF oceniający jakość życia, zadowolenie z własnego zdrowia, oraz poziom funkcjonowania w dziedziniefizycznej, psychologicznej, społecznej oraz środowiskowej.WynikiPacjenci leczeni z powodu wystąpienia zawału mięśnia sercowego są zazwyczaj niezadowoleni ze swojego zdrowia.Pacjenci leczeni inwazyjnie z powodu zawału mięśnia sercowego mają nieco lepszą jakość życia od pacjentów leczonychzachowawczo. Pacjenci leczeni z powodu zawału mięśnia sercowego różnymi metodami charakteryzują się podobnymfunkcjonowaniem w sferze fizycznej. Pacjenci posiadający wykształcenie wyższe i średnie leczeni z powodu zawału mięśniasercowego lepiej funkcjonują w sferze psychologicznej.WnioskiW badanej grupie pacjenci leczeni z powodu wystąpienia zawału mięśnia sercowego w 73% są zadowoleni z jakości swojegożycia.Słowa kluczowe: zawał mięśnia sercowego, jakość życia, jakość życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego

5

FUNKCJONOWANIE PACJENTÓW W ŻYCIU CODZIENNYM PO ZABIEGU WSZCZEPIENIA STYMULATORA LUB KARDIOWERTERA – DEFIBRYLATORA SERCA

100%

Kaszyńska A. M., Humańska M.

Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

|

2017

|

issue 1

PL

StreszczenieWstępHistoria elektrostymulacji liczy sobie już ponad 60 lat. Przyczyniła się ona do dynamicznego rozwoju kardiologii. O sukcesie medycynyświadczy jednak nie tylko przedłużenie życia pacjentów, ale również umożliwienie odpowiedniego funkcjonowania w codziennym życiu.CelCelem niniejszej pracy było określenie stanu funkcjonalnego pacjentów po zabiegu wszczepienia stymulatora lub kardiowertera –defibrylatora serca oraz jego wpływu na polepszenie lub pogorszenie się możliwości funkcjonalnych.Materiał i metodyBadanie przeprowadzono na 50-osobowej grupie pacjentów leczących się w Klinice Kardiologii Szpitala Uniwersyteckiego nr 2w Bydgoszczy. Warunkiem zakwalifikowania do badania było przebycie przez chorego zabiegu implantacji urządzenia do stałej stymulacjiserca. W grupie badanych było 41 mężczyzn i 9 kobiet, średnia wieku wyniosła 67 lat.Narzędziem jakim posłużono się do przeprowadzenia badania była autorska ankieta, składająca się z 48 pytań dotyczących funkcjonowaniapacjentów w życiu codziennym. Poruszono w nich następujące aspekty: odczuwanie dolegliwości ze strony organizmu, stan psychiczny,aktywność fizyczną, problemy ze snem, koncentracją i zapamiętywaniem, aktywność zawodową i seksualną, stan finansowy, akceptacjęwłasnej choroby, relacje chorych z otoczeniem oraz spędzanie przez nich wolnego czasu.WynikiZ zebranych i przeanalizowanych danych wynika, że nie można ocenić jednoznacznie, czy zabieg miał negatywny lub pozytywny wpływna możliwości funkcjonalne pacjentów. Wzrost możliwości zaobserwowano w stanie psychicznym i akceptacji choroby, pogorszenie natle aktywności zawodowej i życia seksualnego. Bez zmian kształtuje się stan fizyczny chorych. Po zabiegu pacjenci otrzymują wsparcie zestrony otoczenia, nie mają problemów z koncentracją i zapamiętywaniem, określają swoją sytuację finansową jako dobrą. Połowa chorychzgłasza problemy ze snem i dolegliwości ze strony organizmu.WnioskiProblem funkcjonowania pacjentów w życiu codziennym po zabiegu wszczepienia stymulatora lub kardiowertera – defibrylatora sercawymaga dalszych badań. Temat ten jest istotny w przypadku określania skuteczności leczenia w obecnej medycynie ukierunkowanejholistycznie. Pacjent i jakość jego życia, a co za tym idzie jego możliwości funkcjonalne, stanowią najlepszy wskaźnik sukcesu czyporażki. Trudność w pomiarze i definiowaniu tego wskaźnika wymaga standaryzacji.Słowa kluczowe: stan funkcjonalny, stymulator, kardiowerter, kardiologia.

6

STYL ŻYCIA OSÓB CHORYCH NA CUKRZYCĘ A WYSTĘPOWANIE U NICH ZESPOŁU STOPY CUKRZYCOWEJ

100%

Dębosz M., Humańska M.

Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

|

2017

|

issue 3

PL

WstępCukrzyca jako zespół zaburzeń metabolicznych jest bardzo powszechną chorobą w dzisiejszych czasach. Wpływ stylu życiaosób chorych na tą chorobę może mieć istotny wpływ na wystąpienie powikłań. Jednym z częstszych powikłań cukrzycyjest zespół stopy cukrzycowej.Cel pracyOcena wpływu stylu życia osób chorych na cukrzycę na powstanie zespołu stopy cukrzycowej.Materiały i metodyBadania zostały przeprowadzone w Klinice Chirurgii Ogólnej i Endokrynologicznej, Klinice Endokrynologii i Diabetologiioraz Klinice Nefrologii, Nadciśnienia Tętniczego i Chorób Wewnętrznych Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. dr. A. Juraszaw Bydgoszczy w okresie od lutego do czerwca 2012 roku. W badaniu wzięło udział 55 pacjentów. Do analizy wpływu stylużyciu na rozwój zespołu stopy cukrzycowej u osób chorych na cukrzycę wykorzystano ankietę własnej konstrukcji orazstandaryzowany kwestionariusz IZZ Zygfryda Juczyńskiego.WynikiZaobserwowano istotną statystycznie korelację pomiędzy występowaniem zespołu stopy cukrzycowej, a wysokimwskaźnikiem masy ciała. Zauważono istotną statystycznie korelację pomiędzy występowaniem zespołu stopy cukrzycowej,a nieprawidłowym odżywianiem się i brakiem zachowań profilaktycznych. Zaobserwowano istotną statystycznie korelacjępomiędzy występowaniem zespołu stopy cukrzycowej, a negatywnym nastawieniem psychicznym i brakiem praktykzdrowotnych. Zaobserwowano istotną statystycznie korelację pomiędzy występowaniem zespołu stopy cukrzycowej,a niskim wynikiem stenu w kwestionariuszu IZZ. Nie sprawdzono zależności między powstaniem zespołu stopy cukrzycowej,a aktywnością fizyczną z powodu zbyt małej grupy osób aktywnych.WnioskiWysoki wskaźnik masy ciała sprzyja występowaniu zespołu stopy cukrzycowej. Można wnioskować, iż nieprawidłowenawyki żywieniowe wpływają na występowanie zespołu stopy cukrzycowej tak samo jak brak zachowań profilaktycznych,negatywne nastawienie psychiczne oraz praktyki zdrowotne. Niski sten w kwestionariuszu IZZ prawie zawsze oznaczawystąpienie zespołu stopy cukrzycowej u cukrzyków.Słowa kluczowe: diabetologia, cukrzyca, zespół stopy cukrzycowej, styl życia.

7

Analiza postaw młodzieży wobec transplantacji narządów

100%

Humańska M., Dudek K. M.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2017

|

issue 1

69-85

EN

Introduction. Transplantation is a surgical procedure during which the ill person receives as in form of transplant theorgan(s), tissues or cells taken from another person or animal. The demand for transplants has been continuously on the rise; still the supply of organs is insufficient. An important world problem is to attract potential donors. Currently, ethical views and religious beliefs relating to organ transplantation have triggered a lot of controversy and provoked numerous debates. Aim. The aim of the study was to analyze the stance of young people on organ transplantation procedures. Material and methods. The study was conducted at the School Complex No. 1 named after Pope John Paul II [Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 im. Jana Pawła II],in Inowrocław, and the Complex of Secondary Schools named after Pope John Paul II [Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Jana Pawła II] in Kościelec. The group researched upon consisted of 120 people. A questionnaire developed by the paper’s author was used for the purpose of collecting data and their respective analysis. Furthermore, parametric and non-parametric tests of significance were conducted in order to verify the already supported hypotheses. The survey had been primarily approved of by the Bioethics Committee of the Medical College named after L. Rydygiera in Bydgoszcz, and the Nicolaus Copernicus University in Torun. Results. The study results indicate that 90.0% of respondents approve oforgansprocurement from deceased people; what is more, the 93.3% of respondentsif placed in life-threatening situation and theneed of transplantation - would agree to receive someone else's organ.70.8% of respondents would be willing to be donors of any tissue or an even organ during their life. At the same time 75% of survey participants would agree to have their organ substracted after their death so that it might be transplanted to any other alive person in need. According to 80% of respondents, the knowledge on transplantation held by society members is not enough. 88.3% of respondents, however, believe that any bigger public awareness of transplantation may affect the quantity of transplantations. Conclusions. 1. The young people accept organ donation from deceased people;2. The young people claim that in life-threatening situations and if in need of transplantation they would approve of having another person’s organ transplanted into their body; 3. The researched young people would be willing, during their life, to be donors of any tissue or any even organ;4. Young people agree to have, after their death, their organs transplanted to another person; 5. Young people believe that public knowledge of transplantation is not enough; 6. The researched young people believe that bigger public awareness of transplantation may affect the quantity of transplantations.

PL

Wstęp. Transplantacja jest to zabieg operacyjny, polegający na przeszczepieniu osobie chorej narządu/ów, tkanek lub komórek pobranych od innej osoby lub zwierzęcia. Zapotrzebowanie na przeszczepy ma nadal tendencję wzrostową, natomiast podaż narządów jest wciąż niewystarczająca. Istotnym problemem na całym świecie jest pozyskiwanie możliwych dawców. Obecnie poglądy etyczne oraz przekonania religijne dotyczące transplantacji narządów budzą wiele kontrowersji i dyskusji. Cel. Celem badań była analiza postaw młodzieży w zakresie transplantacji narządów. Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 im. Jana Pawła II w Inowrocławiu oraz w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych im. Jana Pawła II w Kościelcu. Grupę badawczą stanowiło 120 osób. Do analizy badań wykorzystano ankietę własnej konstrukcji. Zastosowano parametryczne i nieparametryczne testy istotności w celu weryfikacji postawionych hipotez. Na przeprowadzenie badań uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej przy Collegium Medicum im L. Rydygiera w Bydgoszczy UMK w Toruniu (KB/347/2011). Wyniki. Analizowane badania ukazują istotną różnice między częstością odpowiedzi „Tak” i „Nie”. Z przeprowadzonych badań wynika iż, 90,0 % respondentów akceptuje pobieranie narządów od osób zmarłych oraz 93,3 % wśród badanych w sytuacji zagrożenia życia i konieczności wykonania przeszczepu przyjęłaby cudzy narząd. Ankietowani w 70,8 % byliby gotowi do bycia dawcą tkanki lub narządu parzystego za życia. Natomiast 75% z nich zgodziłaby się, aby po ich śmierci pobrano jakiś narząd w celu przeszczepienia go innej osobie. W ocenie badanych 80,8 % uważa, że wiedza społeczeństwa na temat transplantacji nie jest wystarczająca, a 88,3 % uważa, iż większa świadomość społeczeństwa na temat transplantacji może mieć wpływ na liczbę przeszczepów. Wnioski. 1. Badana młodzież osobiście akceptuje pobranie narządów od osób zmarłych.2. Młodzież uważa, że w sytuacji zagrożenia życia i konieczności wykonania przeszczepu przyjęłaby cudzy narząd. 3. Badana młodzież byłaby gotowa do bycia dawcą tkanki lub narządu parzystego za życia. 4. Młodzież zgodziłaby się, aby po ich śmierci pobrano od nich jakiś narząd w celu przeszczepienia go innej osobie. 5. Młodzież uważa, że wiedza społeczeństwa na temat transplantacji nie jest wystarczająca. 6. Badana młodzież uważa, że większa świadomość społeczeństwa na temat transplantacji może mieć wpływ na liczbę przeszczepów.

Refine search results

3 Long-Term Care Nursing

3 Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

1 Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

3 2019

4 2017

7 Humańska M.

2 Dębosz M.

2 Kaszyńska A. M.

2 Orłowski P.

1 Dudek K. M.

Styl życia osób chorych na cukrzycę a występowanie u nich zespołu stopy cukrzycowej

Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego

Funkcjonowanie pacjentów w życiu codziennym po zabiegu wszczepienia stymulatora lub kardiowertera – defibrylatora serca

JAKOŚĆ ŻYCIA PACJENTÓW PO ZAWALE MIĘŚNIA SERCOWEGO

FUNKCJONOWANIE PACJENTÓW W ŻYCIU CODZIENNYM PO ZABIEGU WSZCZEPIENIA STYMULATORA LUB KARDIOWERTERA – DEFIBRYLATORA SERCA

STYL ŻYCIA OSÓB CHORYCH NA CUKRZYCĘ A WYSTĘPOWANIE U NICH ZESPOŁU STOPY CUKRZYCOWEJ

Analiza postaw młodzieży wobec transplantacji narządów