Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help

  1. 40 Polish Journal of Surgery

Years help

  1. 10 2020

  2. 10 2019

  3. 4 2018

  4. 10 2017

  5. 4 2016

More...
Authors help

  1. 40 Dziki A.

  2. 18 Dziki Ł.

  3. 18 Mik M.

  4. 13 Majsterek I.

  5. 8 Wallner G.

More...
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 40

Number of results on page
first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Risk factors of 30-day mortality following surgery for colorectal cance

100%
Mik M., Dziki Ł., Trzciński R., Dziki A.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(1)
26-31
EN
The 30-day mortality is one of the factors reflecting the quality of treatment. All these efforts focused on decreasing 30-day mortality will directly improve quality of care. The aim of the study was to identify risk factors of 30-day postoperative mortality in a cohort of patients operated on for colorectal cancer in one tertiary colorectal centre. Material and methods. Patients operated on due to colorectal cancer (CRC) between 2008 and 2014 were included in the study. 30-day mortality was assessed as an endpoint of the retrospective study. All records were collected from prospective database. Results. 1744 patients were operated on due to CRC. The 30-day mortality was noted in 65 patients (3.5%). In multivariable analyses we revealed that spread disease and poor general condition at admission were risk factors of 30-day mortality: OR 2.35; 2.01‑2.57 95%CI, p=0.03 and OR 2.18; 1.95‑2.41 95% CI; p=0.01, respectively. Emergency surgery significantly increased the risk of 30-day mortality: OR 2.64; 2.45‑2.87 95%CI; p=0.009. Low serum albumin concentration level and diabetes mellitus were additional risk factors for 30-day mortality, OR 1.65; 1.52‑1.78 95%CI; p=0.01 and OR 1.67; 1.41‑1.82 95%CI; p=0.03, respectively. Mortality was significantly higher after resection procedures than after only palliative operations: 4.21% vs 1.57%; p=0.002. Conclusions. Emergent patients, patients with advanced disease and in poor general state have to be assessed by multidisciplinary team to prepare them to operation. Additionally to reduce the risk of 30-day mortality decision of extend of surgery should be made by experienced surgeons.
2
Publication available in full text mode
Content available

Czynniki ryzyka 30-dniowej pooperacyjnej śmiertelności po operacjach raka jelita grubego

100%
Mik M., Dziki Ł., Trzciński R., Dziki A.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(1)
44-53
PL
30-dniowa pooperacyjna śmiertelność jest czynnikiem odzwierciedlającym jakość leczenia. Wszystkie działania mające na celu zmniejszenie częstości jej występowania prowadzą do poprawy jakości leczenia. Celem pracy było wskazanie czynników ryzyka 30-dniowej pooperacyjnej śmiertelności na podstawie przebadanej grupy chorych operowanych z powodu raka jelita grubego w jednym ośrodku zajmującym się chirurgią jelita grubego. Materiał i metodyka. Do badania włączono chorych operowanych z powodu raka jelita grubego (RJG) w latach 2008‑2014. Badanie miało charakter retrospektywny, 30-dniowa śmiertelność była punktem końcowym badania. Wszystkie dane uzyskano z prospektywnej bazy danych. Wyniki. W okresie objętym badaniem operowano grupę 1744 chorych z powodu RJG. 30-dniową śmiertelność pooperacyjną odnotowano u 65 chorych (3,5%). W analizie wieloczynnikowej stwierdzono, że zaawansowanie procesu nowotworowego i gorszy stan ogólny pacjenta przed operacją były istotnymi czynnikami ryzyka 30-dniowej śmiertelności: OR 2,35; 2,01‑2,57 95%CI, p=0,03 i OR 2,18; 1,95‑2,41 95%CI; p=0,01. Operacja ze wskazań pilnych znamiennie zwiększała ryzyko śmiertelności w ciągu 30 dni po operacji: OR 2,64; 2,45‑2,87 95%CI; p=0,009. Niskie stężenie albumin w surowicy krwi i obecność cukrzycy były dodatkowymi czynnikami zwiększającymi ryzyko 30-dniowej śmiertelności: OR 1,65; 1,52‑1,78 95%CI; p=0,01 i OR 1,67; 1,41‑1,82 95%CI; p=0,03. Odsetek śmiertelności był wyższy po zabiegach resekcyjnych niż po zabiegach paliatywnych: 4,21% vs 1,57%; p=0,002. Wnioski. Chorzy operowani ze wskazań pilnych, pacjenci z zaawansowaną chorobą nowotworową i w ciężkim stanie ogólnym powinni być oceniani i przygotowywani do operacji przez wielospecjalistyczny zespół. Dodatkowo, aby zmniejszyć ryzyko śmiertelności pooperacyjnej, decyzję o rodzaju i rozległo- ści zabiegu muszą podejmować doświadczeni chirurdzy.
3
Publication available in full text mode
Content available

Świadomość i wiedza na temat raka jelita grubego

88%
Lewandowski M., Lipiński P., Bednarski I., Mik M., Dziki A.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(2)
34-41
PL
Wprowadzenie: Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym u mężczyzn i drugim u kobiet. Choroba ta stanowi istotny problem cywilizacyjny i społeczny. Cel: Celem pracy jest ocena w grupie badanej świadomości i wiedzy o RJG, jego diagnostyce i leczeniu. Materiał i metody: W grupie badanej rozprowadzono internetowy formularz ankietowy dotyczący zagadnień związanych z RJG, następnie wykonano analizę statystyczną oraz interpretację uzyskanych wyników badania. Wyniki: Po przeprowadzeniu analiz stwierdzono, że znaczny odsetek badanej populacji posiada podstawową wiedzę i świadomość w zakresie RJG. Jednocześnie, około połowa ankietowanych nie uważa się za osoby dostatecznie poinformowane o tej chorobie. Wnioski: Z uwagi na skalę problemu, jaki stanowi RJG, konieczne jest przeprowadzenie szerzej zakrojonych działań, mających na celu propagowanie wiedzy na temat tej choroby. Celowe byłoby przeprowadzenie tego typu badania na większej i bardziej zróżnicowanej socjoekonomicznie populacji.
4
Publication available in full text mode
Content available

Skuteczne i niepowikłane zabiegi plastyki przepukliny pachwinowej u starszych pacjentów – przesłanie anestezjologa do chirurga ogólnego

88%
Chlebny T., Zelga P., Pryt M., Zelga M., Dziki A.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(2)
5-10
PL
Wprowadzenie. Starszym pacjentom często odradza się leczenie operacyjne, ponieważ ryzyko wystąpienia powikłań okołooperacyjnych rośnie wraz z wiekiem. Cel. Chcieliśmy ocenić chorobowość i śmiertelność u pacjentów w wieku powyżej 75 lat, operowanych z powodu przepukliny pachwinowej w trybie planowym lub pilnym w jednym ośrodku, z uwzględnieniem rodzaju i ciężkości powikłań. Metody. W badaniu oceniano wszystkich pacjenci w wieku powyżej 75 lat, którzy byli operowani z powodu przepukliny pachwinowej w Klinice Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2003-2015. Zebrano szczegółowe informacje dotyczące demografii, trybu przyjęcia, rodzaju zabiegu, zastosowanego znieczulenia i 30-dniowych wyników leczenia. W przebiegu pooperacyjnym oceniano pojawienie się powikłań internistycznych lub chirurgicznych, ponowne przyjęcia do szpitala oraz śmiertelność wewnątrzszpitalną. Wyniki. Łącznie 132 pacjentów w wieku powyżej 75 lat było operowanych z powodu przepukliny pachwinowej, w tym 16 (12.1%) w trybie pilnym i 116 (87.9%) w trybie planowym. U osiemnastu pacjentów (13.6%) wystąpiły powikłania, 8 (50%) w grupie przyjęć ostrych i 10 (8.6%) planowych. W grupie przyjęć ostrych poważne powikłania (Clavien-Dindo 4) były częste, podczas gdy w grupie przyjęć planowych nasilenie powikłań nie różniło się istotnie pomiędzy powikłaniami internistycznymi i chirurgicznymi (Clavien-Dindo – mediana 2, p=0,6084) i sklasyfikowano je jako łagodne (Clavien-Dindo 1-2). Jedyny zgon nastąpił w grupie przyjęć ostrych. Wnioski. Plastyka przepukliny pachwinowej może być bezpieczna i skuteczna u starszych pacjentów, jeśli jest przeprowadzona w trybie planowym i w znieczuleniu regionalnym. Kluczowym elementem zmniejszania ryzyka powikłań jest szczegółowe badanie pacjenta przed zabiegiem oraz identyfikacja potencjalnych czynników ryzyka związanych ze współistniejącymi chorobami. Główny wniosek: Plastyka przepukliny u pacjentów w wieku ponad 65 jest zabiegiem związanym z niskim ryzykiem powikłań, pod warunkiem wykonywania w trybie planowym.
5
Publication available in full text mode
Content available

Terapia skojarzona: rifaksymina-α i arabinogalaktan w połączeniu z laktoferyną skutecznie zapobiegają nawrotom objawowej niepowikłanej choroby uchyłkowej

88%
Pietrzak A. M., Banasiewicz T., Skoczylas K., Dziki A., Szczepkowski M.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(2)
22-28
PL
Wstęp: Choroba uchyłkowa jest najczęstszym schorzeniem przewodu pokarmowego. Prawie połowa osób z uchyłkami doświadcza objawowej niepowikłanej choroby uchyłkowej (ONChU; ang. symptomatic uncomplicated diverticular disease – SUDD). Cele: Celem głównym badania była ocena skuteczności terapii skojarzonej rifaksyminą-α i arabinogalaktanem w połączeniu z laktoferyną w redukcji objawów i normalizacji częstości wypróżnień. Ponadto oceniono skuteczność w zapobieganiu nawrotom ONChU i stosowanie się pacjentów do terapii skojarzonej (ang. compliance). Materiał i metody: W 2019 roku przeprowadzono retrospektywne badanie obserwacyjne wśród lekarzy doświadczonych w leczeniu choroby uchyłkowej (ChU) w Polsce. Włączono do niego pacjentów z wcześniejszymi epizodami nawrotów ONChU, którzy byli leczeni terapią skojarzoną (rifaksymina-α w dawce co najmniej 400 mg dwa razy dziennie/7 dni/ każdego miesiąca cyklicznie oraz ciągłą suplementacją arabinogalaktanem w połączeniu z laktoferyną, 1 saszetka dziennie). Pacjentów oceniano po 3 i 6 miesiącach od momentu włączenia terapii skojarzonej, pod względem redukcji objawów ONChU w trzypunktowej skali. Analizie poddano: metody diagnostyczne, leczenie ONChU i jego wyniki, a także przestrzeganie zaleceń przez pacjentów. Wyniki: 281 pacjentów spełniło kryteria włączenia i zostało poddanych dalszej ocenie (67,6% kobiet, mediana wieku 65 lat). Po 6 miesiącach leczenia skojarzonego doszło do istotnej statystycznie redukcji ciężkości objawów ocenianych łącznie; (suma z 8,5 [maks. 15 punktów] do 1,28; p < 0,0001); oraz w zakresie każdego z objawów oddzielnie (mediana z 1,7 [maks. 3 punkty] do 0,26; p < 0,0001). Częstotliwość wypróżniania uległa normalizacji w każdej grupie. Ogółem u 31,7% doszło do całkowitego ustąpienia objawów. Przestrzeganie zaleceń terapeutycznych przez pacjentów (compliance) było bardzo dobre i dobre w 92,9% przypadków. Wnioski i omówienie: Terapia skojarzona rifaksyminą-α stosowaną cyklicznie z preparatem arabinogalaktanu w połączeniu z laktoferyną stosowanym na stałe jest skuteczna w leczeniu ONChU, redukcji jej objawów, normalizacji częstości wypróżnień, zapobieganiu nawrotom, przy bardzo dobrym przestrzeganiu zaleceń terapeutycznych przez pacjentów.
6
Publication available in full text mode
Content available

Impact of the Ser326Cys polymorphism of the OGG1 gene on the level of oxidative DNA damage in patients with colorectal cancer

88%
Kabzinski J., Walczak A., Dziki A., Mik M., Majsterek I.
Polish Journal of Surgery
|
2018
|
vol. 90(2)
13-15
EN
As a result of reactive oxygen species operation, cell damage occurs in both cellular organelles and molecules, including DNA. Oxidative damage within the genetic material can lead to accumulation of mutations and consequently to cancer transformation. OGG1 glycosylase, a component of the Base Excision Repair (BER) system, is one of the enzymes that prevents excessive accumulation of 8-oxoguanine (8-oxG), the most common compound formed by oxidative DNA damage. In case of structural changes of OGG1 resulting from polymorphic variants, we can observe a significant increase in the concentration of 8-oxG. Linking individual polymorphisms to DNA repair systems with increased risk of colorectal cancer will allow patients to be classified as high risk and included in a prophylactic program. The aim of the study was to determine the level of oxidative DNA damage and to analyze the distribution of Ser326Cys polymorphism of the OGG1 gene in a group of patients with colorectal cancer and in a control group in the Polish population. Material and methodology. DNA was isolated from the blood of 174 patients with colorectal cancer. The control group consisted of 176 healthy individuals. The level of oxidative damage was determined by analyzing the amount of 8-oxguanine using the HT 8-oxo-dG ELISA II Kit. Genotyping was performed via the TaqMan method. Results. The obtained results indicate that Ser326Cys polymorphism of the OGG1 gene increases the risk of RJG and is associated with significantly increased levels of 8-oxoguanine. Conclusions. Based on the results obtained, we conclude that Ser326Cys polymorphism of the OGG1 gene may modulate the risk of colorectal cancer by increasing the level of oxidative DNA damage.
7
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ polimorfizmu Ser326Cys genu OGG1 na poziom uszkodzeń oksydacyjnych DNA u pacjentów z rakiem jelita grubego

88%
Kabzinski J., Walczak A., Dziki A., Mik M., Majsterek I.
Polish Journal of Surgery
|
2018
|
vol. 90(2)
13-15
PL
W wyniku działania reaktywnych form tlenu na komórki dochodzi do szerokiego zakresu uszkodzeń zarówno organelli komórkowych, jak i cząsteczek, w tym DNA. Uszkodzenia oksydacyjne w obrębie materiału genetycznego prowadzić mogą do akumulacji mutacji i w konsekwencji do transformacji nowotworowej. Glikozylaza OGG1 – składowa systemu naprawy Base Excision Repair (BER) – to jeden z enzymów zapobiegających nadmiernej akumulacji 8-oksoguaniny (8-oxG), która jest najczęstszym związkiem powstającym w wyniku oksydacyjnego uszkodzenia DNA. W przypadku zmian strukturalnych OGG1 wynikających z wariantów polimorficznych obserwować możemy znaczący wzrost stężenia 8-oxG. Powiązanie poszczególnych polimorfizmów systemów naprawy DNA ze zwiększonym ryzykiem raka jelita grubego pozwoli na kwalifikację pacjentów do grup podwyższonego ryzyka i objęcie ich programem profilaktycznym. Cele pracy: Określenie poziomu uszkodzeń oksydacyjnych DNA oraz analiza rozkładu polimorfizmu Ser326Cys genu OGG1 w grupie pacjentów z rakiem jelita grubego i w grupie kontrolnej w populacji polskiej. Materiał i metody: Jako materiał wykorzystano DNA wyizolowane z krwi pobranej od 174 pacjentów ze zdiagnozowanym rakiem jelita grubego. Grupę kontrolną stanowiło 176 zdrowych osób. Poziom uszkodzeń oksydacyjnych określono na podstawie analizy ilości 8-oksguaniny, używając HT 8-oxo-dG ELISA II Kit. Genotypowanie przeprowadzono metodą TaqMan. Wyniki: Uzyskane wyniki wskazują, iż polimorfizm Ser326Cys genu OGG1 zwiększa ryzyko występowania RJG oraz jest powiązany ze znacząco zwiększonym poziomem 8-oksoguaniny. Wnioski: Na podstawie uzyskanych wyników wnioskujemy, że polimorfizm Ser326Cys genu OGG1 może modulować ryzyko występowania raka jelita grubego poprzez zwiększony poziom uszkodzeń oksydacyjnych DNA.
8
Publication available in full text mode
Content available

Safe and uncomplicated inguinal hernia surgery in the elderly – message from anesthesiologists to general surgeons

88%
Chlebny T., Zelga P., Pryt M., Zelga M., Dziki A.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(2)
5-10
EN
Introduction Elderly patients are often discouraged from surgery due to the risk of complications that increases with age. Aim We wanted to assess mortality, morbidity, and complications in patients older than 75 years who underwent elective or emergency inguinal hernia repair in a single center. Methods All patients older than 75 years who were operated on because of inguinal hernia in the Department of General and Colorectal Surgery, Medical University of Lodz between 2003 and 2015 were analyzed. Detailed information was collected with regard to patient demographics, mode of admission, comorbidities, type of intervention, applied anesthesia, and 30-day outcomes. Postoperative outcomes included medical and surgical complications, readmissions, and survival status. Results One hundred thirty-two patients older than 75 years were operated on for inguinal hernia, 16 (12.1%) in an emergency setting and 116 (87.9%) in an elective setting. Eighteen patients (13.6%) developed complications, 8 (50%) in the emergency group, and 10 (8.6%) in the elective group. In the emergency group, severe medical complications (Clavien-Dindo 4) were frequent, whereas in the elective group, severity of surgical and medical complications was not significantly different (Clavien-Dindo median score 2, p=0.6084), and these complications were classified as mild (Clavien-Dindo 1-2). One death occurred in the emergency group. Conclusion Inguinal hernia surgery in the elderly may be safe and effective in an elective setting and if regional anesthesia is used. Careful examination of patients before surgery and identification of potential risk factors associated with co-existing diseases are vital for reducing the risk of complications. Key point: Hernia surgery in patients older than 65 years is a low-risk intervention, if carried out in an elective setting.
9
Publication available in full text mode
Content available

Combined therapy: rifaximin-α and arabinogalactan with lactoferrin combination effectively prevents recurrences of symptomatic uncomplicated diverticular disease

88%
Pietrzak A. M., Banasiewicz T., Skoczylas K., Dziki A., Szczepkowski M.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(2)
22-28
EN
Background: Diverticulosis is the most common finding in the GI tract. Nearly half of the people with diverticula experience symptomatic uncomplicated diverticular disease (SUDD). Aims: The primary endpoints of our study were to assess the effectiveness of combined therapy with rifaximin-α and arabinogalactan-lactoferrin in symptom reduction and normalization of bowel movements. The secondary endpoints were an assessment of efficacy in SUDD recurrence prevention and patients’ compliance to the combined therapy. Material and methods: A retrospective observational survey study was performed in 2019 among physicians experienced in diverticular disease (DD) treatment in Poland. Patients with previous episodes of recurrences treated with combined therapy (cyclic rifaximin-α at least 400 mg b.i.d/7 days/every month and continuous arabinogalactan-lactoferrin supplementation 1 sachet daily) were assessed after 3 and 6 months regarding symptoms’ resolution in the three-point scale. The patients’ SUDD history, diagnostic methods, treatment, and results, as well as patients’ compliance were evaluated. Results: 281 patients met inclusion criteria, and were further evaluated (67.6% women, median age 65 years). After 6 months of combined treatment, there was statistically significant reduction in the total severity score (sum from 8.5 [max 15 points] to 1.28; p < 0.0001); and improvement in each symptom score (median from 1.7 [max 3 points] to 0.26; p < 0,001). Stool frequency statistically normalized in every group. As many as 31.7% had complete symptom resolution. Patients’ compliance with the therapy was very good and good in 92.9% of cases. Conclusions and discussion: Combined therapy with cyclic rifaximin-α and continuous arabinogalactan combination with lactoferrin is effective in SUDD treatment in terms of symptom resolution, bowel movement normalization, prevention of recurrences with very good patient’s compliance.
10
Publication available in full text mode
Content available

Knowledge and Awareness of Colorectal Cancer

88%
Lewandowski M., Lipiński P., Bednarski I., Mik M., Dziki A.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(2)
34-41
EN
Introduction: Colorectal cancer (CRC) is the third most common malignancy in men and the second most common in women. The disease constitutes a significant civilization and social problem. The aim: The aim of the study is to assess the sudy group’s awareness and knowledge about CRC, as well as about its diagnostics and treatment. Material and methods: An online questionaire form was distributed in the study group regarding issues related to CRC, and followed by statistical analysis and interpretation of the obtained survey results. Results: After analysis, we found that a significant percentage of the surveyed sample group had basic knowledge and awareness in the area of CRC, whereas about half of the respondents did not consider themselves sufficiently informed about the disease. Conclusions: Considering the scale of the problem posed by CRC, it is necessary to undertake broader action to promote knowledge about this disease and to carry out this type of research on a larger and more socioeconomically diverse population.
11
Publication available in full text mode
Content available

Ocena uszkodzenia DNA i poziomu wskaźników oksydacyjnych i przeciwutleniających u pacjentów z chorobą zapalną jelit

76%
Mrowicka M., Mrowicki J., Mik M., Dziki Ł., Dziki A., Majsterek I.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(5)
8-14
PL
Cel: Celem pracy było zbadanie oksydacyjnych uszkodzeń DNA oraz statusu pro-/antyoksydacyjnego u polskich pacjentów z nieswoistą chorobą zapalną jelit (NChZJ). Metoda: Oksydacyjne uszkodzenia DNA mierzono przy użyciu testu kometowego; poziom tlenku azotu (NO) i peroksydacji lipidów w osoczu (MDA) jako mierniki stresu oksydacyjnego oceniano technikami kolorymetrycznymi; aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD1), katalazy (CAT) i peroksydazy glutationowej (GPx1) jako elementów ochrony antyoksydacyjnej oznaczano metodami spektrofotometrycznymi. Wyniki: Poziom oksydacyjnych uszkodzeń DNA u pacjentów z NChZJ był znacznie wyższy w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej (p = 0,01). Zarówno u osób zdrowych, jak i u pacjentów z NChZJ, w limfocytach zachodziła całkowita naprawa uszkodzeń DNA. U pacjentów z NChZJ obserwowano znaczny spadek aktywności: SOD (p = 0,031), CAT (p = 0,006), GPx1 (p = 0,001) w porównaniu z grupą kontrolną. Stężenia MDA (p = 0,001) i NO (p = 0,001) były znacznie wyższe u pacjentów z NChZJ niż u osób zdrowych. Wniosek: Uzyskane przez nas wyniki mogą być rezultatem indukcji genów naprawy DNA, jaka ma miejsce w toku powstawania zmian patologicznych NChZJ, będących następstwem zwiększonego stresu oksydacyjnego. Poznanie charakteru tego związku, w tym jego pośredniego lub bezpośredniego wpływu, wymaga jednak dalszych badań.
12
Publication available in full text mode
Content available

Endoskopowe zaopatrzenie przetoki dwunastnicy u chorego operowanego z powodu urazu jamy brzusznej

76%
Jędrzejczak B., Bednarski P., Spychalski M., Lipiński P., Dziki A., Mik M.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(2)
64-67
PL
Biorąc pod uwagę wszystkie pourazowe uszkodzenia struktur jamy brzusznej, obrażenia dwunastnicy występują stosunkowo rzadko, ale jeżeli pojawią się, to w zdecydowanej większości sytuacji towarzyszą im uszkodzenia innych ważnych narządów. W przypadku operacyjnego zaopatrywania urazów dwunastnicy istnieje duże ryzyko wystąpienia zagrażających życiu powikłań. Jednym z najczęściej obserwowanych jest przetoka dwunastnicza. W jej leczeniu w niektórych przypadkach zarówno podstawowe, jak i zaawansowane zabiegi operacyjne w połączeniu z intensywnym leczeniem zachowawczym są niewystarczające. Postęp technik endoskopowych z wykorzystaniem nowoczesnego instrumentarium pozwolił na zastosowanie tego typu procedur w zaopatrywaniu uszkodzeń o różnej etiologii w zakresie przewodu pokarmowego. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie skutecznego endoskopowego zamknięcia pourazowej przetoki dwunastnicy.
13
Publication available in full text mode
Content available

Risk factors for impaired wound healing and prolonged hospitalization in patients after amputation of the lower limb above the knee joint

76%
Orłowski M., Pluta P., Kowalczyk A., Kasprzak-Szczepańska K., Pająk M., Dziki A.
Polish Journal of Surgery
|
2019
|
vol. 91(5)
27-33
EN
ntroduction: Lower limb amputation is a surgery performed as a last resort, when all other therapeutic options have been exhausted. The duration of treatment lasts from a few to several months and depends on the extent of amputation, the patient's overall health and the course of the stump healing process. Materials and methods: A retrospective analysis was performed using the database of the General and Vascular Surgery Ward of the Nikolay Pirogov Regional Specialist Hospital in Łódź. Patients who underwent lower limb amputation at the transfemoral level in 2017 were analyzed. 92 patients undergoing surgery were qualified for the study. Patients were divided into two groups: those with no healing complications and those with stump healing complications. Medical records of both groups were analyzed for risk factors for impaired healing. The obtained data were subjected to statistical analysis. Results: Patients with impaired stump healing most often had minimal bleeding and higher ASA scores compared to patients without healing complications. No differences between the two groups were found for the remaining parameters. Patients with complications needed an average of 28 days to heal the wound and spent an average of 40 days in hospital, compared to 14 and 21 days, respectively, for patients without complications. The percentage of deaths in the group of patients with complications was also significantly higher (35%) than in the group of patients without complications (5%). Conclusions: Statistically significant factors increasing the risk of impaired stump healing include high ASA scale and minimal muscle bleeding during surgery. Patients who experienced this complication are at greater risk of prolonged hospitalization and death in the postoperative period. This study showed statistically significant risk factors for impaired stump healing following amputation and confirmed the negative impact of this complication on the length of hospitalization and risk of death.
14
Publication available in full text mode
Content available

Inhibicja zależnego od PERK proadaptacyjnego szlaku sygnałowego, jako nowe podejście w leczeniu chorób nowotworowych

76%
Rozpędek W., Pytel D., Dziki Ł., Nowak A., Dziki A., Alan D. J., Majsterek I.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(3)
7-10
PL
Retikulum endoplazmatyczne (Endoplasmic Reticulum; ER) jest organellum komórkowym, które odgrywa istotną rolę w rozwoju komórek oraz utrzymaniu homeostazy. Ostatnie dane wskazują, iż liczne choroby człowieka, włączając raka, są ściśle związane z zaburzeniami homeostazy ER. Aby neutralizować niekorzystne warunki środowiska wewnętrznego komórki nowotworowe aktywują zależny kinazy PERK (Protein kinase R (PKR)-like Endoplasmic Reticulum kinase) proadaptacyjny szlak sygnałowy adaptacyjnej odpowiedzi na stres (Unfolded Protein Response; UPR). Gdy warunki stresu ER są ciężkie lub przedłużają się, proadaptacyjna sieć sygnałowa jest niewystarczająca, co w rezultacie prowadzi do apoptotycznej śmierci komórek nowotworowych. Głównym celem badania była ocena aktywności biologicznej niskocząsteczkowego inhibitora PERK – GSK2606414 na dwóch nowotworowych liniach komórkowych, takich jak: ludzka neuroblastoma (SH-SY5Y) oraz gruczolakorak jelita grubego (HT-29). Analizowano poziom fosforylacji eIF2α (eukaryotic initiation factor 2). Stanowi on główny substrat PERK oraz kolejny aktywator UPR, który podczas długotrwałego stresu ER może wywołać apoptotyczną śmierć komórek nowotworowych. Materiał i metody: W badaniach wykorzystano komercyjnie dostępną linię komórkową gruczolakoraka jelita grubego HT-29 oraz ludzką linię komórkową neuroblastomy SH-SY5Y. Komórki zostały poddane działaniu inhibitora kinazy PERK – GSK2606414 na odpowiedniej pożywce hodowlanej z tapsygarginą (jako czynnikiem wywołującym stres ER). W celu oceny poziomu białek użyto techniki Western blot z wykorzystaniem specyficznych przeciwciał I-rzędowych oraz II-rzędowych sprzężonych z HRP. Detekcję kompleksów immunologicznych przeprowadzano z użyciem chemiluminescencji. Wyniki: Przeprowadzone badania wykazały całkowite zahamowanie fosforylacji eIF2α przy użyciu inhibitora GSK2606414 zarówno w liniach komórkowych SH-SY5Y, jak i HT-29. Wnioski: Obecnie stosowane sposoby leczenia raka są niewystarczające i mogą wywoływać różne niekorzystne efekty uboczne. Ogólnie przyjęto, że wykorzystanie niskocząsteczkowych inhibitorów szlaków sygnałowych zależnych od PERK, jak GSK2606414, może wywołać molekularne przełączenie szlaku UPR z proadaptacyjnego na proapoptotyczny. Uważa się, że testowany inhibitor GSK2606414 może zapewnić obiecującą strategię leczenia różnych typów nowotworów.
15
Publication available in full text mode
Content available

Assessment of DNA damage profile and oxidative /antioxidative biomarker level in patients with inflammatory bowel disease

76%
Mrowicka M., Mrowicki J., Mik M., Dziki Ł., Dziki A., Majsterek I.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(5)
8-14
EN
Aim: The purpose of this study was to investigate the oxidative DNA damage, pro-antioxidant status in Polish patients with inflammatory bowel disease (IBD). Methods: Oxidative DNA damage was measured by comet assay techniques; nitric oxide (NO) and plasmatic lipid peroxidation (MDA) as oxidative stress were valuated by colometric methods; superoxide dismutase (SOD1), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx1) as antioxidative defense were determined by spectrophotometric methods. Results: The level of oxidative DNA damage in IBD patients was significantly higher in relation to controls (P = 0.01). Alike, in control subject as well as in patients with IBD, lymphocytes are characterized by complete repair of DNA damage. A significant decrease of SOD (P = 0.031), CAT (P = 0.006), GPx1 (P = 0.001) activity was seen in IBD patients vs control. MDA (P = 0.001) and NO (P = 0.001) concentrations were significantly increased in IBD patients as compared to healthy subjects. Conclusions: Our results may be due to the induction of DNA repair genes which may occur at the stage of the pathological changes (IBD) that may be caused by excessive oxidative stress. However, the cause of this relationship, and whether it is direct or indirect, remains to be explored.
16
Publication available in full text mode
Content available

Anastomotic leaks in gastrointestinal surgery and their prevention

76%
Banasiewicz T., Dziki A., Lampe P., Lorenc Z., Szczepkowski M., Zieliński J., Wallner G.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(2)
49-56
EN
Anastomotic leak in the gastrointestinal tract is one of the most important complications of resection. They are the main cause of reoperation, their occurrence worsens the prognosis of the patient, increasing the proportion of direct mortality, as well as being a significant risk factor for recurrence of cancer. The risk of leaks within the gastrointestinal tract is greatly varied, depending on the location and extent of the resection, but also on patient, disease or a surgical procedure, including surgeon. To determine the potential risk of leakage can be significant for introduction some prophylactic actions. Some of them have the character of general recommendations, as proper nutrition of the patient in the perioperative period, while another part is directly connected to the surgical procedure. The second group includes protective stoma, the use of tissue glues, insertion transrectal drain for rectal anastomosis decompression, the use of stents or the use of collagen matrix coated with fibrinogen and thrombin. Important to reduce the proportion of leaks can be more precise and targeted prophylactic recommendations, based on the individualized determination of risk factors leaks. Further research for this purpose are necessary for this purpose, the big hope can be associated with data obtained through mobile applications.
17
Publication available in full text mode
Content available

Patients’ awareness of the prevention and treatment of colorectal cancer

76%
Dziki Ł., Puła A., Stawiski K., Mudza B., Włodarczyk M., Dziki A.
Polish Journal of Surgery
|
2015
|
vol. 87(9)
459-463
EN
The aim of the study was to assess patients’ awareness of the prevention and treatment of colorectal cancer. Material and methods. Patients diagnosed with colorectal cancer, hospitalised at the Department of General and Colorectal Surgery of the Medical University in Łódź during the period from January 2015 to April 2015, were asked to complete a questionnaire concerning their families’ medical case record, factors predisposing them to the development of colorectal cancer, the tests applied in diagnostics, and the treatment process. The questionnaire comprised 42 closed-ended questions with one correct answer. A statistical analysis of all answers was carried out. Results. The study group consisted of 30 men and 20 women aged 27–94 years old. A strong, statistically significant negative correlation between a patient’s age and his/her awareness of the prevention and treatment of colorectal cancer was noted (p<0.001; r= -0.51). The study demonstrated a statistically significant relationship between the occurrence of neoplasms in a patient’s family (p=0.009) or, more specifically, the occurrence of colorectal cancer (p=0.008), and the awareness of the prevention programme. The women’s group was characterised by statistically significantly greater awareness of colonoscopy as a screening examination (p=0.004). Conclusions. Patients need more information on colorectal cancer, its risk factors, prevention, the treatment process, and postoperative care. Lack of awareness of the colorectal cancer issue can be one of the major factors contributing to the high incidence of this disease.
18
Publication available in full text mode
Content available

Czynniki ryzyka zaburzeń gojenia i przedłużonej hospitalizacji u chorych po amputacji kończyny dolnej powyżej stawu kolanowego

76%
Orłowski M., Pluta P., Kowalczyk A., Kasprzak-Szczepańska K., Pająk M., Dziki A.
Polish Journal of Surgery
|
2019
|
vol. 91(5)
27-33
PL
Wstęp: Amputacja kończyny dolnej jest operacją wykonywaną w ostateczności, gdy wszelkie inne możliwości terapeutyczne uległy wyczerpaniu. Czas leczenia trwa od kilku do kilkunastu miesięcy i jest zależny od: rozległości amputacji, ogólnego stanu zdrowia pacjenta oraz przebiegu procesu gojenia kikuta. Materiały i metody: Wykonano retrospektywną analizę, korzystając z bazy danych Oddziału Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala im. M. Pirogowa w Łodzi. Badano pacjentów, u których w 2017 r. wykonano amputację kończyny dolnej na poziomie uda. Zakwalifikowano do pracy 92 chorych poddanych leczeniu operacyjnemu. Podzielono ich na dwie grupy: bez powikłań gojenia oraz z powikłaniami gojenia kikuta. Przeanalizowano dokumentację medyczną obu grup pod kątem czynników ryzyka zaburzeń gojenia. Uzyskane dane poddano analizie statystycznej. Wyniki: Pacjenci z zaburzeniami gojenia kikuta najczęściej mieli minimalne krwawienie oraz wyższe wyniki w skali ASA w porównaniu do pacjentów bez powikłań gojenia. Dla pozostałych parametrów nie wykazano różnic pomiędzy obiema grupami. Osoby z powikłaniami potrzebowały średnio 28 dni na zagojenie rany oraz spędzali średnio 40 dni w szpitalu, w porównaniu do odpowiednio 14 i 21 dni dla pacjentów bez powikłań. Odsetek zgonów w grupie osób z powikłaniami był również istotnie wyższy (35%) niż w grupie osób bez powikłań (5%). Wnioski: Do istotnych statystycznie czynników zwiększających ryzyko zaburzeń gojenia kikuta należą: wysoki stopień skali ASA oraz minimalne krwawienie z mięśni podczas wykonywania zabiegu. Chorzy, u których wystąpiło to powikłanie, narażeni są na większe ryzyko przedłużonej hospitalizacji oraz zgonu w okresie pooperacyjnym. W pracy tej wykazano istotne statystycznie czynniki ryzyka zaburzeń gojenia kikuta po amputacji oraz potwierdzono negatywny wpływ tego powikłania na długość hospitalizacji i ryzyko zgonu.
19
Publication available in full text mode
Content available

Endoscopic management of duodenal fistula in a patient operated after abdominal injury

76%
Jędrzejczak B., Bednarski P., Spychalski M., Lipiński P., Dziki A., Mik M.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(2)
64-67
EN
Post-traumatic duodenal injuries constitute a relatively rare group among this type of lesions reported in the abdominal structures. In the vast majority of cases, a post-traumatic duodenal injury is accompanied by damage to other important organs. The surgical management of duodenum injuries poses a high risk of life-threatening complications with duodenal fistula among the most common. In some cases, the combination of basic and advanced surgical procedures and intensive conservative treatment is insufficient to treat the complication. The progress in endoscopic techniques and the application of modern instruments have allowed for the use of these procedures to manage gastrointestinal injuries of various aetiology. The aim of the study is to present an effective endoscopic occlusion of post-traumatic duodenal fistula.
20
Publication available in full text mode
Content available

Evaluation of effect CAT -262C/T, SOD + 35A/C, GPx1 Pro197Leu polymorphisms in patients with ibd in the polish population

76%
Mrowicki J., Mrowicka M., Majsterek I., Mik M., Dziki A., Dziki Ł.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(6)
565-575
EN
Inflammatory bowel disease (IBD) are a heterogeneous group of disorders in the course dominated by chronic, recurrent gastrointestinal inflammation. It is believed that the activation of IBD occurs in patients with a genetic predisposition to their development. Chronic inflammation develops as a result of an excessive reaction of the immune system principally under the influence of environmental risk factors. Among them, it has been shown that the mechanism of oxidative stress is associated with the pathophysiology of inflammatory bowel disease, responsible for the commencement and progress of these diseases. The aim of the study was the relationship between single nucleotide polymorphisms (SNPs) of individual antioxidant enzymes, and the prevalence of inflammatory bowel disease that may be associated with increased levels of oxidative stress. Material and methods. A total of 111 IBD patients, including 65 patients with ulcerative colitis (UC) and 46 with Crohn’s disease (CD) and 125 healthy controls recruited from the Polish population, were genotyped for CAT -262C / T (rs1001179), SOD + 35A / C (rs2234694), GPx Pro 197 Leu polymorphisms. Genotyping of CAT, SOD, GPx gene polymorphism was performed by a RFLP-PCR. Results. The performed analysis of genetic polymorphisms of antioxidant enzymes showed that polymorphic variant of the CAT -262 C / T may have protective effects in patients with ulcerative colitis in the range of genotype C / T; OR = 0.49 (0.25-0.99), p = 0.044. Trend protective, but statistically unrelated, it was also observed for genotype T / T and T allele of the same polymorphism and genotypes and alleles + 35A / C SOD1 in UC as well as polymorphic variants CAT -262 C / T, Pro197Leu of GPx1, + 35A / C SOD1 in CD. The results were compared with a control group of potentially healthy individuals without such diseases. Conclusions. It has been shown that the polymorphism of antioxidant enzymes CAT gene -262 C / T may have protective effects in patients who are carriers of a genotype C / T at the UC. The potential protective effect without statistical relationships were also observed for other genotypes and alleles studied polymorphic variants of antioxidant enzymes in CD and CAT- 262C / T and + 35 A / C SOD1 in UC. Conducted our audit should be extended to more group of patients in order to assess whether or not to confirm the observed during analysis, the protective effect of CAT-262 C / T in ulcerative colitis and other trends observed for other polymorphic variants tested genes.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.