Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 9

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
INTRODUCTION: Knowledge and skills of correct providing first aid by witnesses of an incident are crucial in the Chain of Survival. Ones of the places of increased risk of occur a state of emergency health risk are large groups of people, such as schools. For this reason, teachers working in them should demonstrate a high level of knowledge in the field of first aid for both adults and children. The aim of the study was to assess of teachers' knowledge about first aid. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted in central Poland in June 2018 among 80 teachers of various specialties. The research tool was the author's questionnaire consisting of 20 questions, of which 4 were sociodemographic questions. The statistical results were analyzed with use of the rho-Spearman test. The significance level was assumed at p<0.05. RESULTS: In the study involved 68 women and 12 men. The average age was 44 years (SD ± 9.54). The average result obtained by all surveyed pedagogues was 8.99 points (SD ± 3.40) on a scale of 0 to 16, giving just 56.19%. Teachers coped with questions related to resuscitation in adults the best, giving 69% of correct answers, while the worst with resuscitation in children - 34% of correct answers. The statistical analysis showed correlations between the level of knowledge and age (rho-Spearman= -0.238; p=0.034) and gender (rho-Spearman=0.315; p=0.004). No impact of residence was demonstrated (rho-Spearman= -0.073; p=0.519). The author showed a strong correlation of the test result with the field of science conducted by teachers school subject (rho-Spearman= 1; p=0.003). Teachers of natural and technical sciences were below the pass rate (51%). CONCLUSIONS:The examined teachers show significant gaps of knowledge in the field of first aid. They should undergo cyclically training on how to deal with various health or life threatening situations. There is a strong correlation between the level of first aid knowledge and the school subject that teachers teach.
PL
WSTĘP: Wiedza i umiejętności poprawnego udzielania pierwszej pomocy przez świadków zdarzenia są kluczowe w łańcuchu przeżycia. Jednym z miejsc podwyższonego ryzyka wystąpienia stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego są duże skupiska ludzkie, takie jak szkoły. Z tego powodu, pracujący w nich nauczyciele powinni wykazywać wysoki poziom wiedzy w zakresie postępowania w ramach pierwszej pomocy zarówno dorosłym jak i dzieciom. Celem badania była ocena wiedzy kadry pedagogicznej w zakresie udzielania pierwszej pomocy. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono w centralnej Polsce w czerwcu 2018 roku wśród 80 nauczycieli różnych specjalności. Narzędzie badawcze stanowił autorski kwestionariusz ankiety składający się z 20 pytań, z czego 4 były pytaniami socjodemograficznymi. Do analizy statystycznej wykorzystano test rho-Spearman’a. Poziom istotności przyjęto dla p < 0,05. WYNIKI: W badaniu wzięło udział 68 kobiet oraz 12 mężczyzn. Średnia wieku wyniosła 44 lata (SD ± 9,54). Średni wynik jaki uzyskali wszyscy przebadani pedagodzy wyniósł 8,99 pkt. (SD ± 3,40) w skali od 0 do 16, dając zaledwie poziom 56,19%. Nauczyciele najlepiej poradzili sobie z pytaniami związanymi z resuscytacją osób dorosłych udzielając 69% poprawnych odpowiedzi, z kolei najgorzej z resuscytacją dzieci – 34% prawidłowych odpowiedzi. W analizie statystycznej wykazano korelacje pomiędzy poziomem wiedzy, a wiekiem (rho-Spearman= -0,238; p=0,034) oraz płcią (rho-Spearman=0,315; p=0,004). Nie wykazano wpływu miejsca zamieszkania (rho-Spearman= -0,073; p=0,519).Autorzy wykazali silną korelację wyniku testu z dziedziną nauk prowadzonego przez nauczycieli przedmiotu (rho-Spearman= -1; p=0,003). Poniżej progu zdawalności (51%) znaleźli się nauczyciele nauk przyrodniczych i technicznych. WNIOSKI: Przebadani nauczyciele wykazują znaczne braki wiedzy w zakresie pierwszej pomocy. Powinni oni odbywać cykliczne szkolenia dotyczące postępowania w różnych sytuacjach zagrożenia zdrowia lub życia. Istnieje wśród pedagogów silna zależność poziomu wiedzy z pierwszej pomocy od nauczanego przez nich przedmiotu.
EN
INTRODUCTION: : Patients develop different types of respiratory diseases and conditions which require opening of the airways with instrumentation. If endotracheal intubation for emergency oxygen supply is impossible, the Orly remaining way is conicopuncture. The study aimed to assess the skill of localisation of the cricothyroid membrane by students of medical rescue. MATERIAL AND METHODS: 27 students of medical rescue at a University in Poland were enrolled in the study. The inclusion criteria were to pass an exam conducted on dummies. A head-and-neck preparation was the research tool: the students were to locate the cricothyroid membrane on it. The Delphi method was employed and a statistical analysis was carried out on figures. RESULTS: The study enrolled 9 women and 18 men. The mean age was 22.15 (SD±1.53). Only 13 students localised the cricothyroid membrane correctly (48.15%). The students showed a high level of satisfaction from participation in classes (4.81 points in the five-point Likert scale). CONCLUSIONS: The study showed that classes with dummies do not prepare students sufficiently for correct location of the cricothyroid membrane, which may lead to inability to perform conicopuncture to save lives. Implementation of classes with aid of cadavers in the curriculum of the medical rescue study programme must be considered.
PL
WSTĘP: Pacjenci zapadają na różnego rodzaju choroby układu oddechowego i stany wymagające przyrządowego udrożnienia dróg oddechowych. Jeśli intubacja dotchawicza w celu natychmiastowego dostarczenia tlenu jest niemożliwa, pozostaje metoda konikopunkcji. Celem pracy była ocena umiejętności lokalizacji błony pierścienno-tarczowej przez studentów ratownictwa medycznego. MATERIAŁ I METODY: Do badania zakwalifikowano 27 studentów ratownictwa medycznego Uniwersytetu w Polsce. Kryterium włączenia było zdanie egzaminu przeprowadzanego na manekinach. Narzędziem badawczym był preparat głowy i szyi: studenci mieli zlokalizować na nim błonę pierścienno-tarczową. Zastosowano metodę Delphi i przeprowadzono analizę statystyczną. WYNIKI: W badaniu wzięło udział 9 kobiet i 18 mężczyzn. Średnia wieku wynosiła 22,15 (SD±1,53). Tylko 13 studentów prawidłowo zlokalizowało błonę pierścienno-tarczową (48,15%). Studenci wykazali wysoki poziom satysfakcji z uczestnictwa w zajęciach (4,81 pkt w pięciostopniowej skali Likerta). WNIOSKI: Przeprowadzone badania wykazały, że zajęcia z manekinami nie przygotowują uczniów w wystarczającym stopniu do prawidłowej lokalizacji błony pierścienno-tarczowej, co może prowadzić do niemożności wykonania konikopunktury w celu ratowania życia. Należy rozważyć wprowadzenie zajęć z pomocą zwłok do programu studiów ratownictwa medycznego.
EN
INTRODUCTION: In Poland is equal access to the health care system, based on the insurance model. It consists of many institutions in which patients can benefit from health services. Help in pre-hospital and outpatient settings is usually performed by doctors, nurses and paramedics. The study is aimed at assessing confidence towards these selected three medical professions and indicating their the most important disadvantages and advantages. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted among 109 randomly selected people, using the authorial questionnaire. To the statistical analysis was used Kruskal–Wallis test. All results were considered significant at p<0.05. RESULTS: The study was attended by 75 women and 34 men, the average age was 29.63 years (SD±15.62). The most people had contact with a doctor (n=109), and slightly less with a nurse (n=105) and with a paramedic (n=66). In terms of the level of social trust, paramedics was rated the highest (7.81 points, SD±1.84), and slightly below doctors (7.2 points, SD±1.89) and nurses (6.9 points; SD±2.23). The accuracy of diagnosis / therapy (43.1%, n=47) was considered the best advantage among the doctors, among nurses - good contact with the patient (57.8%, n=63), and among paramedics - manual skills (36.7%, n=40). The main disadvantages of physicians were wrong diagnosis and / or therapy (44%; n=48), among nurses - bad contact with the patient (37.6%, n=41), and among paramedics - a low level of knowledge (45%, n=49). There were no statistically significant differences between the three professional groups in terms of advantages (p = 0.957) and disadvantages (p = 0.995). CONCLUSIONS: The study showed that the greatest confidence have paramedics, then doctors and the smallest nurses. Also indicated the most important advantages and disadvantages of people performing selected medical professions.
PL
WSTĘP: W Polsce istnieje równy dostęp do systemu opieki zdrowotnej, oparty na modelu ubezpieczeniowym. Składa się on z wielu instytucji, w których pacjenci mogą korzystać ze świadczeń zdrowotnych. Pomoc w warunkach przedszpitalnych i ambulatoryjna jest wykonywana zazwyczaj przez lekarzy, pielęgniarki i ratowników medycznych. Przeprowadzone badanie ma na celu ocenę zaufania względem tych wybranych trzech zawodów medycznych oraz wskazanie ich kluczowych wad i zalet. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono wśród 109 losowo wybranych osób, przy użyciu autorskiego kwestionariusza ankiety. Do analizy statystycznej posłużono się testem Kruskala – Wallisa. Wyniki uznano za istotne przy p < 0,05. WYNIKI: W badaniu wzięło udział 75 kobiet oraz 34 mężczyzn, średnia wieku wyniosła 29,63 lat (SD ± 15,62). Najwięcej osób miało kontakt z lekarzem (n=109), a nieco mniej z pielęgniarką (n=105) i z ratownikiem medycznym (n=66). Pod względem poziomu zaufania społeczeństwa najwyżej oceniono ratowników medycznych (7,81 pkt.; SD ± 1,84), a nieco niżej lekarzy (7,2 pkt.; SD ± 1,89) oraz pielęgniarki (6,9 pkt.; SD ± 2,23). Za największe zalety wśród lekarzy uznano trafność diagnozy i/lub terapii (43,1%; n=47), wśród pielęgniarek - dobry kontakt z pacjentem (57,8%; n=63), a wobec ratowników medycznych umiejętności manualne (36,7%; n=40). Za główne wady lekarzy uznano błędne diagnozy i/lub terapie (44%; n=48), u pielęgniarek - zły kontakt z pacjentem (37,6%; n=41), zaś u ratowników niski poziom wiedzy (45%; n=49). Nie wykazano istotnych statystycznie różnic między trzema grupami zawodowymi w zakresie zalet (p=0,957) oraz wad (p=0,995). WNIOSKI: Badanie wykazało, że największym zaufaniem cieszą się ratownicy medyczni, następnie lekarze, a najmniejszym pielęgniarki. Wskazano również na kluczowe zalety i wady u osób wykonujących wybrane zawody medyczne.
EN
INTRODUCTION: Acute coronary syndromes are one of the leading causes of death due to cardiovascular diseases. The diagnosis is made on the basis of the clinical picture, ECG record and laboratory tests. Diagnosis of critical myocardial ischemia in pre-hospital conditions is a challenge for emergency medical teams. MATERIAL AND METHODS: In order to determine the level of knowledge and the ability to recognize and deal with patients with acute coronary syndrome tests were carried out among fifty employees of the emergency medical service (doctors, nurses and paramedics) in the region of central Poland. Statistical analysis was carried out using the normality test of the Shapiro-Wilk distribution and non-parametric chi-square test of independence. The results were considered significant at the level p < 0,05. RESULTS: In the field of diagnostics, doctors obtained the result of 73.20% (SD ± 32.23), paramedics: 52.00% (SD ± 24.51), and nurses: 30.00% (SD ± 13.75). Correct treatment was best implemented by paramedics who obtained an average of 51.11% (SD ± 34.98). In turn, doctors gave 49.33% (SD ± 39.05) correct answers, and nurses 43.22% (SD ± 34.17). There was no statistical dependence of the test results on the profession (ᵡ² = 1.13; p> 0.05), nor being the head of the emergency medical team (ᵡ² = 0,43; p>0,05). CONCLUSIONS: The level of preparation of ambulance service personnel in the field of identifying and dealing with patients with suspected acute coronary syndrome is insufficient. Further research is indicated indicating the greatest substantive deficiencies of emergency doctors, paramedics and emergency nurses to implement the necessary professional development.
PL
WSTĘP: Ostre zespoły wieńcowe są jedną z głównych przyczyn zgonów z powodu chorób sercowo-naczyniowych. Diagnozę stawia się na podstawie obrazu klinicznego, zapisu ekg oraz badań laboratoryjnych. Rozpoznanie krytycznego niedokrwienia mięśnia sercowego w warunkach przedszpitalnych stanowi wyzwanie dla zespołów ratownictwa medycznego. MATERIAŁ I METODY: W celu określenia poziomu wiedzy i umiejętności rozpoznawania oraz postępowania z pacjentem z ostrym zespołem wieńcowym przeprowadzono testy wśród pięćdziesięciu pracowników systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego (lekarzy, pielęgniarek i ratowników medycznych) w rejonie centralnej Polski. Analizę statystyczną przeprowadzono za pomocą testu normalności rozkładu Shapiro-Wilka oraz testu nieparametrycznego chi-kwadrat niezależności. Wyniki uznano za istotne na poziomie p < 0,05. WYNIKI: W zakresie diagnostyki lekarze uzyskali wynik 73,20% (SD ± 32,23), ratownicy medyczni: 52,00% (SD ± 24,51), a pielęgniarki: 30,00% (SD ± 13,75). Poprawne postępowanie najlepiej potrafili wdrożyć ratownicy medyczni, którzy uzyskali średnią 51,11% (SD ± 34,98). Z kolei lekarze udzielili 49,33% (SD ± 39,05) poprawnych odpowiedzi, zaś pielęgniarki 43,22% (SD ± 34,17). Nie wykazano zależności statystycznej wyników testu z wykonywanym zawodem (ᵡ² = 1,13; p>0,05), ani pełnieniem funkcji kierownika zespołu ratownictwa medycznego (ᵡ² = 0,43; p>0,05). WNIOSKI: Poziom przygotowania personelu zespołów ratownictwa medycznego w zakresie rozpoznawania i postępowania z pacjentem z podejrzeniem ostrego zespołu wieńcowego jest niewystarczający. Wskazane są dalsze badania wskazujące na największe braki merytoryczne lekarzy systemu, ratowników medycznych i pielęgniarek systemu, aby wdrożyć niezbędne doskonalenie zawodowe.
EN
INTRODUCTION: Poland’s healthcare systems is based on insurance and universal and equal access. The first component of the system is primary healthcare. At night and on holidays, the medical help can be obtained by means of After Hours Medical Services. Private paid visits can also be arranged. In emergencies, and cases of risk to health or life, emergency medical team can be called at 112 or 999, or a patient can go to the hospital emergency department (ED) on their own. There are also pharmacies where selected over-the-counter medicines can be bought. MATERIALS AND METHODS: The study was conducted in the first quarter of 2023 using a proprietary questionnaire with 5 sociodemographic questions and 20 case descriptions for which the participants indicated the type of medical help which they would use. The expert panel prepared a set of cases (accidents and illnesses), taking into account patient’s age and gender, time of day and working days and holidays when the incident occurred. The group of participants was selected using the snowball sampling method. The results were subjected to statistical analysis using nonparametric tests, the Spearman’s rho test and the Wilcoxon test. The used significance level was p<0.05. RESULTS: The study comprised 233 participants (166 females and 66 males). The mean age was 25 years (SD ± 9.50). A significant correlation was showed between the decision made and the gender in case of stroke occurring on a weekday (p=0.042); stroke symptoms on a holiday (p=0.024); head injury in a child (p=0,024); chest pain in an adult (p=0.009), and also the place of residence in case of an infection in a child (p=0.008). The decision was also influenced by education in case of chest pain in an adult (p=0.048); stroke (p=0.046) and sudden weakness (p=0.009). Also performing a medical profession correlated with the decision in case of arterial hypertension (p=0.028) and chest pain (p=0.010) in adults. The type of day (working/holiday) and the time of day were also analysed, revealing statistical differences depending on the type and time of day for infection in a child (p<0.000 in each comparison); working day and holiday for abdominal pain (p=0.000), stroke (p=0.023), diarrhea (p<0.000) and weakness (p<0.000), and also depending on the time of day in arterial hypertension (p<0.000); however, no differences were found in case of chest pain depending on the time of day(p=0.073). CONCLUSIONS: Emergency medical teams are called both in urgent cases, such as stroke or chest pain, and also in cases that do not require an immediate responses, such as diarrhea or weakness. Solutions need to be sought which would provide information what healthcare system units should be used in specific situations. The EMTs are called more often during the day on weekdays than at night or on holidays. The ambulance service responds most often in emergency cases such as convulsions, stroke or chest pain, but a significant number of calls is related to cases of weakness or arterial hypertension where the medical help should be sought in other healthcare units.
PL
WSTĘP: W Polsce funkcjonuje oparty na modelu ubezpieczeniowym, powszechny i równy dostęp do opieki zdrowotnej. Jego pierwszym elementem jest podstawowa opieka zdrowotna. W nocy oraz dni świąteczne pomoc można uzyskać w Nocnej i Świątecznej Pomocy Lekarskiej. Istnieje również możliwość odpłatnego umówienia prywatnych wizyt lekarskich. W sytuacjach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia można wezwać pogotowie ratunkowe dzwoniąc pod 112 lub 999, albo samodzielnie zgłosić się na szpitalny oddział ratunkowy. Dostępne są również apteki, gdzie każdy może zakupić wybrane leki bez recepty. Celem badania była ocena reakcji społeczeństwa na nagłe zachorowania i wypadki w zakresie podjęcia decyzji o wezwaniu adekwatnej pomocy medycznej. MATERIAŁY I METODY: Badanie przeprowadzono w pierwszym kwartale 2023 roku wykorzystując autorski kwestionariusz ankiety składający się z 5 pytań socjodemograficznych oraz 20 opisów przypadków, dla których badani wskazywali rodzaj pomocy medycznej, z jakiej by skorzystali. Zespół ekspertów przygotował zestaw przypadków (wypadków i zachorowań) uwzględniając wiek i płeć pacjenta, a także porę dnia oraz dni powszednie i świąteczne, w których dochodziło do zdarzeń. Badaną grupę dobrano metodą „śnieżnej kuli”. Wyniki poddano analizie statystycznej przy użyciu testów nieparametrycznych, testu rho-Spearman’a oraz testu Wilcoxona. Poziom istotności przyjęto na poziomie p < 0,05. WYNIKI: W badaniu wzięły udział 233 osoby (166 kobiet oraz 66 mężczyzn). Średnia wieku wyniosła 25 lat (SD ± 9,50). Wykazano istotną korelację podejmowanej decyzji z płcią w sytuacji objawów udaru mózgu występującego w dzień powszedni (p=0,042); objawów udaru mózgu podczas dnia świątecznego (p=0,024); urazu głowy u dziecka (p=0,024); bólu w klatce piersiowej u dorosłego (p=0,009), jak również z miejscem zamieszkania w przypadku infekcji u dziecka (p=0,008). Na decyzję wpływało również wykształcenie w przypadku wystąpienia u osoby dorosłej bólu w klatce piersiowej (p=0,048); udaru mózgu (p=0,046) oraz nagłego osłabienia (p=0,009). Także wykonywanie zawodu medycznego korelowało z podjętą decyzją w sytuacji nadciśnienia tętniczego (p=0,028) oraz bólu w klatce piersiowej (p=0,010) u osoby dorosłej. Przeanalizowano również dzień tygodnia (powszedni/świąteczny) i porę dnia uzyskując różnice statystyczne w zależności od rodzaju i pory dnia w infekcji u dziecka (p<0,000 w każdym porównaniu); dnia powszedniego i świątecznego w bólu brzucha (p=0,000), udaru mózgu (p=0,023), biegunki (p<0,000) oraz osłabienia (p<0,000), a także w zależności od pory dnia powszedniego w nadciśnieniu tętniczym (p<0,000), jednak nie stwierdzono różnicy w przypadku bólu w klatce piersiowej zależnie od rodzaju dnia (p=0,073). WNIOSKI: Zespoły ratownictwa medycznego są wzywane zarówno do wezwań pilnych np.: udar mózgu czy bóle w klatce piersiowej, jak również niewymagających natychmiastowej interwencji np.: biegunka czy osłabienie. Należy poszukać rozwiązań, które informowałyby z jakich jednostek systemu opieki zdrowotnej należy korzystać w określonych sytuacjach. ZRM-y są wzywane częściej w dni powszednie w ciągu dnia niż nocami czy w dni świąteczne. Pogotowie ratunkowe interweniuje najczęściej w sytuacjach nagłych jak drgawki, udar mózgu czy bóle w klatce piersiowej, jednak znaczna liczba wezwań dotyczy przypadków osłabienia bądź nadciśnienia tętniczego, w których pomocy należy poszukiwać w innych jednostkach opieki zdrowotnej.
EN
INTRODUCTION: In the face of sudden events with many victims, various types of medical segregation systems were created. Their aim is to set the treatment and transport priority of patients by giving them appropriate urgency codes considering their general condition and vital parameters. The study is aimed at comparing the effectiveness of selected medical segregation systems. MATERIAL AND METHODS: The research tool consisted of one hundred virtual patients, whose condition was categorized according to the START system (Simple Triage and Rapid Treatment) for four urgency codes - 25 persons for each of four categories. Then they were segregated by assigning the wounded to individual urgency codes using the SIEVE and CAREFLIGHT systems. To the statistical analysis was used the Mann-Whitney U test. All results were considered significant at p <0.05. RESULTS: Among 100 patients using the SIEVE system, 25 were identified in green and black code, 27 in yellow code and 23 in red code. Using the CAREFLIGHT system, 25 patients were shown in green and black code, 31 in yellow code and 19 in red code. There were no differences between segregation systems between green and black code patients (Code 3 and 4: START = 25 vs. SIEVE = 25 vs. CAREFLIGHT = 25). In contrast, the yellow code showed differences in the SIEVE system compared to the control group - START system (p = 0.005, Code 2: START = 25 vs. SIEVE = 18), which, however, was not demonstrated in relation to CAREFLIGHT (Code 2: START = 25 vs. CAREFLIGHT = 25). In the red code showed differences between the control group and the SIEVE system (p = 0.001, Code 1: START = 25 vs SIEVE = 16), and the CAREFLIGHT system (p = 0.010, Code 1: START = 25 vs. CAREFLIGHT = 19). CONCLUSIONS: The effectiveness of selected medical segregation systems (START, SIEVE and CAREFLIGHT) is significantly different among patients in yellow and red code. Taking into account the highest urgency code, the most sensitive selection is shown by the START system, and the least sensitive - CAREFLIGHT.
PL
WSTĘP: W obliczu występowania nagłych zdarzeń z wieloma poszkodowanymi, powstały różnego typu systemy segregacji medycznej. Ich celem jest ustalanie priorytetu leczniczo-transportowego pacjentów poprzez nadanie im odpowiednich kodów pilności biorąc pod uwagę ich stan ogólny oraz parametry życiowe. Przeprowadzone badanie ma na celu porównanie efektywności wybranych systemów segregacji medycznej. MATERIAŁ I METODY: Narzędzie badawcze stanowiło stu wirtualnych pacjentów, których stan został skategoryzowany według systemu START (Simple Triage and Rapid Treatment) na cztery kody pilności -po 25 osób do każdej z czterech kategorii. Następnie poddano ich segregacji przyporządkowując rannych do poszczególnych kodów pilności stosując systemy: SIEVE oraz CAREFLIGHT. Do analizy statystycznej posłużono się testem U Manna-Whitney’a. Wyniki uznano za istotne przy p < 0,05. WYNIKI: Wśród 100 pacjentów przy zastosowaniu systemu SIEVE wyodrębniono po 25 w kodzie zielonym oraz czarnym, 27 w kodzie żółtym oraz 23 w kodzie czerwonym. Korzystając z systemu CAREFLIGHT wykazano po 25 pacjentów w kodzie zielonym i czarnym, 31 w kodzie żółtym oraz 19 w kodzie czerwonym. Między pacjentami w kodzie zielonym i czarnym nie wykazano różnic pomiędzy systemami segregacji (Kod 3 i 4: START = 25 vs. SIEVE = 25 vs. CAREFLIGHT = 25). Natomiast w kodzie żółtym wykazano różnice systemu SIEVE w stosunku do grupy kontrolnej – systemu START (p=0,005; Kod 2: START = 25 vs. SIEVE = 18), której jednak nie wykazano w stosunku do CAREFLIGHT (Kod 2: START = 25 vs. CAREFLIGHT = 25). W kodzie czerwonym wykazano różnice pomiędzy grupą kontrolną oraz systemem SIEVE (p=0,001; Kod 1: START = 25 vs SIEVE = 16), a także systemem CAREFLIGHT (p=0,010; Kod 1: START = 25 vs. CAREFLIGHT = 19). WNIOSKI: Efektywność wybranych systemów segregacji medycznej (START, SIEVE oraz CAREFLIGHT) jest istotnie zróżnicowana wśród pacjentów w kodzie żółtym i czerwonym. Uwzględniając najwyższy kod pilności, najbardziej czułą selekcję wykazuje system START, a najmniej czułą - CAREFLIGHT.
EN
INTRODUCTION: Emergency nursing is a young specialization enabling to take up a job in the State Emergency Medical Services in Poland. The continuous improvement of emergency medicine requires improving the qualifications of medical personnel through the implementation of various forms of professional development. The study was conducted to assess the importance of modern forms of postgraduate education among emergency nurses. MATERIAL AND METHODS: The study uses a authorial questionnaire addressed to 100 nurses and male nurses who are actively working in the emergency medical system in Poland. The parametric tests T-test and χ2, V-Cramer and One-way Anova were used for data analysis. All results were considered significant at p <0.05. RESULTS: The study group consisted of 77 women and 23 men, and the average age was 40,18 years. The majority (45%) work in a hospital emergency department or admission room, and 84% of respondents declare to have higher education. In the last five years, 24% of respondents did not participate in any development courses, and 50% took training only 1-2 times, indicating numerous difficulties. The respondents (n = 44) indicated e-learning methods as the most attractive in professional improvement. CONCLUSIONS: Professional development courses for emergency nurses are implemented sporadically. Online educational programs are a desirable form of continual learning. In order to improve the quality of postgraduate education in emergency nursing, further work towards the improvement of e-learning courses is recommended.
PL
WSTĘP: Pielęgniarstwo ratunkowe jest młodą specjalizacją umożliwiającą podjęcie pracy w systemie Państwowe Ratownictwo Medyczne w Polsce. Ciągły rozwój medycyny ratunkowej wymaga podnoszenia kwalifikacji personelu medycznego poprzez realizację różnych form doskonalenia zawodowego. Przeprowadzone badanie miało na celu ocenę znaczenia nowoczesnych form kształcenia podyplomowego wśród pielęgniarek ratunkowych. MATERIAŁ I METODY: W badaniu wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety skierowany do 100 pielęgniarek i pielęgniarzy czynnie pracujących w systemie ratownictwa medycznego w Polsce. Do analizy danych wykorzystano testy parametryczne T-test oraz χ2, V-Cramera i One-way Anova. Wszystkie wyniki uznano za istotne przy p < 0,05. WYNIKI: Grupę badaną stanowiło 77 kobiet i 23 mężczyzn, a średnia wieku wyniosła 40,18 lat. Większość (45%) pracuje w szpitalnym oddziale ratunkowym lub izbie przyjęć, a 84% respondentów deklaruje posiadanie wyższego wykształcenia. W ostatnich pięciu latach 24% ankietowanych nie uczestniczyło w żadnych kursach doskonalących, a 50% odbyło szkolenie tylko 1-2 razy, wskazując na liczne utrudnienia. Ankietowani (n=44) wskazali metody e-learningowe jako najbardziej atrakcyjne w doskonaleniu zawodowym. WNIOSKI: Kursy doskonalenia zawodowego pielęgniarek ratunkowych są realizowane sporadycznie. Internetowe programy edukacyjne stanowią pożądaną formą kształcenia ustawicznego. W celu podniesienia jakości edukacji podyplomowej w pielęgniarstwie ratunkowym wskazane są dalsze prace w kierunku rozwoju kursów e-learningowych.
EN
INTRODUCTION: The first fundamental law regarding the system of State Emergency Medical Services in Poland was passed in 2006. The basic scope of activities performed by paramedics, their rights and obligations as well as the functioning and financing of the system were determined at that time. The aim of the work is an attempt to assess the level of social awareness in the field of qualifications and entitlements of paramedics, as well as to determine the role of this profession in the rescue system in Poland. MATERIAL AND METHODS: The study uses a authorial questionnaire made available via the Internet, which was directed to random people. The form consisted of ten questions assessing knowledge and the opinion of the respondents regarding the profession of paramedic. To the statistical analysis was used rho-Spearman and U Mann- Whitney tests. All results were considered significant at p<0.05. RESULTS: The study was attended by 296 people, and the average age was 29.13 (SD±9.08). The average of the test questions was 7.03 points (SD±1.85) on a scale from 0 to 9. The average level of professional qualifications of paramedics was amounted to 7.03 points (SD±1.85) on a scale from 1 to 10. Respondents showed the greatest knowledge in the scope of prescribers' prescription (95%, n=280), education (89%, n=264) and qualifications of rescuers to receive delivery (88%, n=260). And the smallest in terms of resignation from resuscitation (50%, n=148), activities that exceed the qualifications of paramedics (55%, n=162) and the right to perform selected procedures (76%, n=224). People who were patients of paramedics rated their competence higher than those who did not declare that experience (Me=7,83 SD±1,91 vs. Me=8,54 SD±1,5; rho-Spearman: 0,18 ; p=0,002). CONCLUSIONS: The study indicates that paramedics are highly evaluated in terms of their professional competences. In addition, people who in the past were patients of paramedics assess them higher than people who have not had contact with them befor
PL
WSTĘP: Pierwsza fundamentalna ustawa dotycząca systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego w Polsce została uchwalona w 2006 roku. Określono wówczas podstawowy zakres czynności wykonywanych przez ratowników medycznych, ich prawa oraz obowiązki, a dodatkowo funkcjonowanie i finansowanie systemu. Celem pracy jest próba oceny poziomu świadomości społecznej w zakresie kwalifikacji oraz uprawnień ratowników medycznych, a także określenie roli tego zawodu w systemie ratownictwa w Polsce. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono przy użyciu autorskiej ankiety udostępnionej przez Internet, która była skierowana do losowych osób. Formularz składał się z dziesięciu pytań oceniających wiedzę oraz opinię ankietowanych dotyczącą zawodu ratownika medycznego. W analizie statystycznej wykorzystano test rho-Spearman’a oraz U Mann-Whitney’a. Wyniki uznano za istotne przy p < 0,05. WYNIKI: W badaniu wzięło udział 296 osób, a średnia wieku wyniosła 29,13 lat (SD ± 9,08). Średnia wyników pytań testowych wyniosła 7,03 punktu (SD ± 1,85) w skali od 0 do 9. Średnia poziomu kwalifikacji zawodowych ratowników medycznych wyniosła 7,03 punktu (SD ± 1,85) w skali od 1 do 10. Respondenci wykazali się największą wiedzą w zakresie możliwości przepisywania przez ratowników medycznych recept (95%; n=280), wykształcenia (89%; n=264) oraz kwalifikacji ratowników do przyjęcia porodu (88%; n=260). Najmniejszą zaś w kwestii odstąpienia od resuscytacji (50%; n=148), czynności wykraczających poza kwalifikacje ratowników medycznych (55%; n=162) oraz uprawnień do wykonywania wybranych procedur (76%; n=224). Osoby, które były pacjentami ratowników medycznych oceniły ich kompetencje wyżej niż osoby, które nie deklarowały takiego doświadczenia (Me=7,83 SD ± 1,91 vs. Me=8,54 SD ± 1,5; rho-Spearman: 0,18 ; p=0,002). WNIOSKI: Badanie wskazuje, że ratownicy medyczni są wysoko oceniani pod kątem ich kompetencji zawodowych. Dodatkowo, osoby które w przeszłości były pacjentami ratowników medycznych oceniają ich wyżej, niż osoby które dotychczas nie miały z nimi styczności.
EN
INTRODUCTION: Lung auscultation is one of the basic physical examination tests both in the pre-hospital and hospital settings and should be performed on any patient who has problems with the respiratory system. Depending on the condition, clinicians can hear different breathing sounds. Our aim is to assess the effectiveness of lung auscultation on cadavers. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted in October 2018, among 27 Emergency Medical Services (EMS) students at the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce. The research tool used in this study was prepared human cadaver. Students listened to four pulmonary fields (apices and bases) using a stethoscope. RESULTS: The study included 27 students with an average age of 21.76 (SD ± 3.20). The average auscultation results were: right lung at the apex - 59.26% (SD ± 49.14), right lung at the base - 96.30% (SD ± 18.89), left lung at the apex - 40.74% (SD ± 49 , 14), left lung at the base - 77.78% (SD ± 41.57). The average satisfaction score on a scale from 1 to 5 was 4.37 points (SD ± 1.13). CONCLUSIONS: The study showed that conducting classes on mannequins is not sufficient for effective auscultation of pulmonary fields, which could probably be obtained through practice on cadavers. Students showed a high level of satisfaction with participation in the study. In order to improve the quality of students’ education and practical skills, periodic classes oncadavers should be conducted.
PL
WSTĘP: Osłuchiwanie płuc jest jednym z podstawowych badań zarówno w warunkach przedszpitalnych jak i w trakcie hospitalizacji. Należy je wykonać u każdego pacjenta, u którego występują problemy z układem oddechowym. W zależności od obecnego schorzenia, można usłyszeć różne szmery oddechowe. Celem publikacji jest ocena efektywności osłuchiwania płuc na kadawerach. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono w październiku 2018 roku, wśród 27 studentów ratownictwa medycznego Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Narzędziem badawczym był preparat ludzkiego korpusu, który wcześniej został odpowiednio przygotowany. Studenci przy użyciu stetoskopu osłuchiwali cztery pola płucne (szczyty i podstawy). WYNIKI: W badaniu wzięło udział 27 studentów, u których średnia wieku wyniosła 21.76 (SD ± 3.20). Średnie wyniki osłuchiwania wyniosły: prawe płuco u szczytu – 59,26 % (SD ± 49,14), prawe płuco u podstawy – 96.30 % (SD ± 18,89), lewe płuco u szczytu – 40,74 % (SD ± 49,14), lewe płuco u podstawy – 77,78 % (SD ± 41,57). Średni wynik poziomu satysfakcji w skali od 1 do 5 wyniósł 4,37pkt (SD ± 1,13). WNIOSKI: Badanie wykazało, iż prowadzenie zajęć na fantomach nie jest wystarczające pod względem odpowiedniego przygotowania studentów do efektywnego osłuchiwania pól płucnych, co prawdopodobnie można by było uzyskać poprzez ćwiczenia na kadawerach. Studenci wykazali wysoki poziom satysfakcji z udziału w badaniu. Należy poszukać rozwiązań umożliwiających okresowe prowadzenie zajęć na kadawerach dla studentów w celu podnoszenia jakości ich kształcenia i umiejętności praktycznych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.