Search results

1

Analiza wzrokowego potencjału wywołanego u pacjentów z klinicznie izolowanym zespołem demielinizacyjnym

100%

Kuczko-Piekarska E., Niezgodzińska-Maciejek A.

Aktualności Neurologiczne

|

2007

|

vol. 7

|

issue 4

259-262

EN

Background and objective: Visual evoked potential (VEP) is an essential element of the diagnostic process of multiple sclerosis. It proves substantially useful in the diagnosis of clinically silent demyelinization lesions of a visual tract. The purpose of the study is the analysis of VEP in patients with diagnosed clinically isolated syndrome – CIS. Material and methods: The study involved 77 patients with diagnosed CIS at the age range from 17 to 54 years old. VEP was performed both with pattern-reversal checkboard and flesh stimulation. Results: Mean values in both tests, were within normal. Abnormal result of VEP was obtained in 24 patients. P100 values exceeded the normal range in 21 cases (27.27%) in reversal test (in 6 patients bilaterally) and in 12 cases (15.58%) in flesh test (in 5 patients bilateral). Description: Presence of abnormal VEP was observed in 31% of examined cases, including 10 cases of retrobulbar optic neuritis in the past. Our results confirm earlier studies on the frequency of occurrence of abnormal VEP values in an early stage of MS. Further observations shall allow assessment of the function of VEP testing in identification of patients at a high risk of clinically definite multiple sclerosis (CDMS).

PL

Wstęp i cel pracy: Badanie wzrokowego potencjału wywołanego (WPW) stanowi istotny element diagnostyczny stwardnienia rozsianego. Jest niezwykle przydatne w wykrywaniu niemych klinicznie ognisk demielinizacyjnych drogi wzrokowej. Celem pracy była ocena WPW u pacjentów z klinicznie izolowanym zespołem demielinizacyjnym (clinically isolated syndrome, CIS). Materiał i metody: Materiał kliniczny stanowiło 77 pacjentów w wieku od 17 do 54 lat, u których postawiono diagnozę CIS. Badanie WPW przeprowadzono, stosując stymulację siatkówki naprzemienną zmianą wzorca szachownicy oraz fleszem tego wzorca. Wyniki: Wartości średnie latencji P100 zarówno w badaniu fleszem, jak i naprzemiennym wzorcem szachownicy mieściły się w normie. Nieprawidłowy wynik WPW uzyskano łącznie u 24 pacjentów. Wartości P100 przekroczyły normę w 21 przypadkach (27,27%) w badaniu z użyciem wzorca szachownicy (u 6 chorych obuocznie) i w 12 (15,58%) w badaniu fleszem (obuocznie w 5 przypadkach). Omówienie: W materiale własnym stwierdzono obecność nieprawidłowych WPW łącznie u 24 chorych, co stanowi 31% badanych osób (w tym u 10 osób z przebytym pozagałkowym zapaleniem nerwu wzrokowego). Nasze wyniki potwierdzają wcześniejsze badania dotyczące częstości występowania nieprawidłowych wartości WPW we wczesnym stadium stwardnienia rozsianego. Dalsze obserwacje pozwolą określić przydatność badania WPW w identyfikacji pacjentów ze zwiększonym ryzykiem rozwoju klinicznie pewnego stwardnienia rozsianego.

2

Czy somatosensoryczne potencjały wywołane mogą być wskaźnikiem rokowniczym u chorych na stwardnienie rozsiane poddanych kuracji immunomodulującej?

81%

Kuczko-Piekarska E., Niezgodzińska-Maciejek A., Maciejek Z., Wawrzyniak S.

Aktualności Neurologiczne

|

2012

|

vol. 12

|

issue 1

22-25

EN

Background: Based on clinical studies published to date, it is assumed that immunomodulation therapy (DMT) is effective in the treatment of relapsing-remitting form of multiple sclerosis. The aim of this study was an analysis of predictive value of somatosensory evoked potentials (SEP) in patients treated for two years with interferon (INF β-1a, IFN β-1b) and glatiramer acetate (GA). Material and methods: The study included 106 patients (35 men, 71 women, aged 18-54 years) diagnosed with multiple sclerosis, undergoing an at-least 2-years’ DMT treatment (IFN β-1a, IFN β-1b, GA). Results: Before treatment, normal SEP response was noticed in 37 patients (35%) and abnormal values – in 69 patients (65%). In the study group, 32 patients (30.1%) had a relapse during follow-up. In this group 6 patients had baseline normal SEP value, and others had abnormal SEP value. At the end of DMT, in normal baseline SEP group, the disease progression (defined as progression at least 1 point in EDSS scale) was seen in 8 patients, while inabnormal SEP group – in 18 patients. Conclusions: In patients with baseline abnormal SEP, relapses during DMT therapy were more frequent than in those with normal SEP.

PL

Wstęp: Na podstawie dotychczasowych badań uważa się, że terapia lekami immunomodulacyjnymi (DMT) jest skuteczna w leczeniu postaci rzutowo-remitującej stwardnienia rozsianego. Celem pracy była ocena wartości rokowniczej somatosensorycznych potencjałów wywołanych (SSPW) u chorych w czasie 2-letniej kuracji interferonami beta (1a i 1b) oraz octanem glatirameru. Materiał i metody: Materiał kliniczny stanowiło 106 pacjentów (35 mężczyzn i 71 kobiet) w wieku 18-54 lat, z ustalonym rozpoznaniem stwardnienia rozsianego, poddanych co najmniej 2-letniej kuracji immunomodulującej. Wyniki: Przed wdrożeniem leczenia prawidłową wartość SSPW odnotowano u 37 (35%), zaś nieprawidłową – u 69 chorych (65%). W badanej grupie u 32 pacjentów (30,1%) wystąpił w trakcie kuracji rzut choroby. Spośród nich 6 osób miało wyjściowo prawidłowy wynik SSPW, zaś u pozostałych stwierdzono wynik nieprawidłowy. Po zakończeniu DMT w grupie z wyjściowo prawidłowym SSPW zaobserwowano pogorszenie stanu neurologicznego (ocenione jako progresja EDSS >1,0 w stosunku do oceny przed leczeniem) u 8 chorych, zaś w grupie z wyjściowo nieprawidłowym SSPW – u 18 chorych. Wnioski: W grupie pacjentów z wyjściowo nieprawidłowym wynikiem SSPW rzut choroby w trakcie leczenia immunomodulacyjnego wystąpił znacznie częściej niż w grupie z prawidłowym wynikiem SSPW.

3

Znaczenie prognostyczne wzrokowego potencjału wywołanego w terapii immunomodulującej stwardnienia rozsianego

81%

Kuczko-Piekarska E., Niezgodzińska-Maciejek A., Maciejek Z., Wawrzyniak S.

|

EN

Background: Visual evoked potential is an essential element of the diagnosis of multiple sclerosis. It is useful in the detection of asymptomatic demyelinating lesions. The aim of this study was to determine, whether VEP, apart from its diagnostic role, can also be a predictor of responsiveness to immunomodulating therapy (DMT). Material and methods: The study recruited 110 patients (35 men, 75 women, aged 18-54 years) diagnosed with multiple sclerosis, subjected to an at least 2-years’ DMT treatment (IFN β-1a, IFN β-1b, GA). Results: In this group, 32 patients (29%) had a relapse during observation period. Normal baseline VEP was documented in 8 patients and an abnormal VEP – in the remaining 24. After 2-years’ treatment in the normal VEP group, disease progression was seen in 7 patients, 3 of whom had also new lesions in their MRI scans. In the abnormal VEP group, disease progression was seen in 22 patients, 12 of whom had new demyelinating lesions in their MRI scans. Conclusions: In DMT-treated group, clinical and radiological disease progression was more common in patients with abnormal baseline VEP compared with those with normal baseline VEP.

PL

Badanie wzrokowego potencjału wywołanego stanowi istotny element diagnostyczny stwardnienia rozsianego. Jest przydatne w wykrywaniu niemych klinicznie ognisk demielinizacji. Celem pracy było zbadanie, czy WPW oprócz wartości diagnostycznej może stanowić również istotną wartość prognostyczną odpowiedzi na kurację lekami immunomodulującymi (DMT) u chorych na stwardnienie rozsiane (SM). Materiał i metody: Materiał kliniczny stanowiło 110 pacjentów (35 mężczyzn i 75 kobiet) w wieku 18-54 lat, z rozpoznanym SM, poddanych co najmniej 2-letniej kuracji immunomodulującej (IFN β-1a, IFN β-1b, GA). Wyniki: W ocenianej grupie pacjentów u 32 chorych (29%) wystąpił w trakcie kuracji rzut choroby. W tej grupie 8 pacjentów miało wyjściowo prawidłowy wynik WPW, zaś pozostałe 24 osoby – wynik nieprawidłowy. Po zakończeniu 2-letniego okresu leczenia w grupie z prawidłowym WPW przed leczeniem immunomodulującym progresję choroby stwierdzono u 7 chorych, spośród których u 3 wykryto również nowe ogniska w obrazie MRI. W grupie z nieprawidłowym WPW progresję choroby stwierdzono u 22 chorych, w tym u 12 z obecnością nowych zmian demielinizacyjnych w badaniu MRI. Wnioski: W grupie leczonej DMT progresja choroby w ocenie klinicznej oraz radiologicznej dominowała u chorych z nieprawidłowym WPW w badaniu wyjściowym, w porównaniu z pacjentami z prawidłowym wynikiem WPW.

Refine search results

3 Aktualności Neurologiczne

2 2012

1 2007

3 Kuczko-Piekarska E.

3 Niezgodzińska-Maciejek A.

2 Maciejek Z.

2 Wawrzyniak S.

Analiza wzrokowego potencjału wywołanego u pacjentów z klinicznie izolowanym zespołem demielinizacyjnym

Czy somatosensoryczne potencjały wywołane mogą być wskaźnikiem rokowniczym u chorych na stwardnienie rozsiane poddanych kuracji immunomodulującej?

Znaczenie prognostyczne wzrokowego potencjału wywołanego w terapii immunomodulującej stwardnienia rozsianego