Search results

Sort By:

Limit search:

Wpływ BMI oraz hiperlipidemii na poziom wybranych markerów biochemicznych stresu oksydacyjnego oraz ryzyka przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego

100%

HURAS H., RADOŃ-POKRACKA M., SZYMIK M., JACH R.

Ginekologia i Położnictwo

2014

vol. 9

issue 3

24-33

Introduction. Preterm deliveries in Poland are approximately 7,4-8,2% of the total number of deliveries. One of the factor leading to the occurrence of preterm labor is preterm premature rupture of membranes (pPROM). Abnormal BMI (body mass index) is associated with 2 fold increase in the occurrence of premature rupture of the membranes. This is due to the fact that pregnancy promotes lipid peroxidation process by lipid disturbances that occur during its duration. The Aim. The aim of the study was analysis of the impact of BMI and lipid profile to the level of selected biochemical markers of oxidative stress and the risk of premature rupture of membranes in pregnancy complicated by PROM. Materials and methods. The study included 40. pregnant women admitted with pPROM with excluded infectious etiology of PROM and 40. women with PROM who confirmed infectious background. The control group consisted of 40. pregnant women who are in the first stage of labor with amniotic fluid leakage and delivering at term. We analyzed BMI and the levels of total cholesterol, HDL, LDL, triglycerides and biochemichal parameters of oxidative stress: superoxide dismutase, myeloperoxidase, malonic aldehyde, glutathione reductase and gluta- thione peroxidase. Results. Women with a group of non-infectious etiology of PROM have the highest BMI compared to pregnant women with other groups, the values of the individual parameters of the lipid profile were also the highest in this group. It was observed a correlation between BMI, hyperlipidemia, and oxidative stress parameters. Abnormal BMI and lipid disorders in the study group increased the risk of pPROM. Conclusion. There is a positive relationship between hyperlipidemia, increasing BMI and the intensity of oxidative stress and risk of PROM.

Wstęp. Porody przedwczesne stanowił w Polsce około 7,4 – 8,2% ogólnej liczby porodów. Jednym z czynników prowadzących do wystąpienia porodu przedwczesnego jest przedwczesne pęknięcie pęcherza płodowego (preterm premature rupture of membranes – pPROM). Nieprawidłowy BMI (body mass index) związany jest z 2. krotnym wzrostem występowania przedwczesnego odpływania płynu owodniowego. Ciąża sprzyja procesowi peroksydacji lipidów poprzez zaburzenia gospodarki lipidów. Cel pracy. Analiza wpływu BMI oraz profilu lipidowego na poziom wybranych markerów biochemicznych stresu oksydacyjnego oraz ryzyka przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego. Materiały i metody. Badaniem objęto 40. ciężarnych hospitalizowanych z powodu pPROM, u których wykluczono infekcyjne podłoże PROM oraz 40. ciężarnych z pPROM, u których potwierdzono etiologię infekcyjną. Do grupy kontrolnej włączono 40. ciężarnych, będących w pierwszym okresie porodu z odpływaniem płynu owodniowego i rodzących w terminie porodu. Analizie poddano BMI, poziomy cholesterolu całkowitego, HDL, LDL trójglicerydów oraz markerów stresu oksydacyjnego: dysmutazy ponadtlenkowej, mieloperoksydazy, aldehydu malonowego, reduktazy oraz peroksydazy glutationowej. Wyniki. Kobiety z grupy o nieinfekcyjnej etiologii PROM miały największy BMI w porównaniu z ciężarnymi z innych grup, również wartości poszczególnych parametrów profilu lipidowego były najwyższe w tej grupie. Zaobserwowano korelację pomiędzy BMI, hiperlipidemi1 oraz parametrami stresu oksydacyjnego. Nieprawidłowe BMI oraz zaburzenia lipidogramu w badanej grupie zwiększały ryzyko PROM. Wnioski. Istnieje pozytywna zależność pomiędzy hiperlipidemią, wzrostem BMI a nasileniem stresu oksydacyjnego i ryzykiem PROM.

Znaczenie niedomykalności zastawki trójdzielnej w I trymestrze ciąży dla dalszych losów płodu

76%

WÓJTOWICZ A., HURAS H., NOWAK M., OCHREM D., JACH R., REROŃ A.

Ginekologia i Położnictwo

2014

vol. 9

issue 3

61-68

Introduction. The presence or absence of tricuspid regurgitation (called also tricuspid insufficiency) can be used to calculate the specific risk for chromosomal defects occurrence. It has been shown that tricuspid regurgitation is independent of the concentration of free ß-hCG and PAPP-A risk factor for trisomy of 21, 13 and 18 pairs of chromosomes. Aim of the study. Analysis of the fate of fetuses with tricuspid regurgitation diagnosed during ultrasound at 11 to 13 + 6 weeks of gestation Material and methods. 788 pregnant women were examined at an average age of 36.9 years (range 20-48 years), of whom 748 women were in the single pregnancies and 40 women in multiple pregnancies. To further analyzes only the pregnant in single pregnancies were included. The study was conducted with use of Logiq 7 ultrasound machine, ransabdominal probe 3,5mHz and vaginal probe 7MHz. In any case beyond the nuchal translucency easurement and tricuspid valve flow, the presence or absence of the nasal bone, the flow in the venous duct and the anatomy of the fetus were assessed. Results. Tricuspid regurgitation was found in 22 fetuses (2.8%). Increased risk of aneuploidy based on ultrasound and ß-hCG and PAPP-A determination was found in 17 (77.3%) women. The most common chromosomal defect in examined material was trisomy 21, it accounted for three-quarters of all cases. Ultrasound examination carried out in the first and second trimester (16-20 weeks of pregnancy) revealed a heart defect in 10 fetuses (45.4%). Conclusions. Tricuspid regurgitation was rarely diagnosed and was associated with an abnormal nuchal translucency values and was the first symptom of heart defects in the fetus. Isolated tricuspid regurgitation was accompanied by the correct karyotype. The most common genetic syndrome coexisting with tricuspid regurgitation was trisomy 21.

Wstęp. Obecność lub brak niedomykalności zastawki trójdzielnej może być wykorzystana do obliczenia specyficznego ryzyka wystąpienia wad chromosomalnych. Wykazano, że niedomykalności zastawki trójdzielnej jest niezależnym od stężenia wolnego ß-hCG i PAPP-A czynnikiem ryzyka wystąpienia trisomii 21, 13 i 18 pary chromosomów. Cel pracy. Analiza losów płodów z rozpoznaną w czasie badania ultrasonograficznego między 11 a 13+6 tygodniem trwania ciąży niedomykalnością zastawki trójdzielnej. Materiał i metody. Przebadano 788 kobiet ciężarnych o średniej wieku 36,9 lat (zakres 20-48 lat), w tym 748 kobiet w ciążach pojedynczych i 40 kobiet w ciążach mnogich. Do dalszych analiz uwzględniono tylko ciężarne w ciążach pojedynczych. Badania prowadzono aparatem Logiq 7 sondą przezbrzuszną 3,5mHz i dopochwową 7mHz. W każdym przypadku poza pomiarem przezierności karkowej i przepływu na zastawce trójdzielnej oceniano obecność lub brak kości nosowej, przepływ w przewodzie żylnym i anatomią płodu. Wyniki. Niedomykalność zastawki trójdzielnej stwierdzono u 22 płodów (2,8%). Podwyższone ryzyko wystąpienia aneuploidii w oparciu o badanie ultrasonograficzne i oznaczenia ß-hCG i PAPP-A stwierdzono u 17 (77,3%) kobiet. Najczęstszą wadą chromosomalną w badanym materiale była trisomia 21, stanowiła trzy czwarte przypadków. Badanie ultrasonograficzne przeprowadzone w I i II trymestrze (16-20 tydzień ciąży) ujawniło wadę serca u 10 płodów (45,4%). Wnioski. Niedomykalność zastawki trójdzielnej była rzadko diagnozowana i wiązała się z nieprawidłową wartością przezierności karkowej oraz była pierwszym objawem wady serca u płodu. Izolowanej niedomykalności zastawki trójdzielnej towarzyszył prawidłowy kariotyp. Najczęstszym zespołem genetycznym współistniejącym z niedomykalnością zastawki trójdzielnej była trisomia 21.

Refine search results

2 Ginekologia i Położnictwo

2 2014

2 HURAS H.

2 JACH R.

1 NOWAK M.

1 OCHREM D.

1 RADOŃ-POKRACKA M.

1 REROŃ A.

1 SZYMIK M.

1 WÓJTOWICZ A.

Search results

Wpływ BMI oraz hiperlipidemii na poziom wybranych markerów biochemicznych stresu oksydacyjnego oraz ryzyka przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego

Znaczenie niedomykalności zastawki trójdzielnej w I trymestrze ciąży dla dalszych losów płodu