Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 17

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Rak jelita grubego (RJG) to jeden z najczęstszych nowotworów złośliwych. Jednym z czynników zwiększających ryzyko jego wystąpienia może być obniżona efektywność naprawy uszkodzeń DNA, zarówno jądrowego, jak i mitochondrialnego. Głównym mechanizmem naprawczym uszkodzeń oksydacyjnych jest system BER (w mitochondriach mtBER), którego kluczowe białka: NEIL1, NEIL2, OGG1, MUTYH, APE1 i LIG3 uzyskują pełną wydajność tylko przy odpowiednim poziomie acetylacji. Sirtuina 3 to białko kluczowe dla homeostazy mitochondrialnej, regulujące szereg procesów metabolicznych związanych przede wszystkim z kontrolą poziomu reaktywnych form tlenu. Ponieważ Sirt3 posiada aktywność acetylazy, może modulować poziom aktywności białek mtBER poprzez ich deacetylację. W przeprowadzonym badaniu wykazane zostało, iż analizowane białka NEIL1, NEIL2, OGG1, MUTYH, APE1 i LIG3 są substratem dla enzymatycznej działalności deacetylacyjnej Sirt3, co prowadzić może w konsekwencji do modulacji ryzyka wystąpienia RJG, a w komórkach rakowych może być potencjalnym celem terapeutycznym wzmacniającym działanie leków cytostatycznych.
PL
Wstęp: Raki płaskonabłonkowe głowy i szyi (HNSCC) obejmują około 6% wszystkich nowotworów złośliwych. W epidemiologii raka jamy ustnej duże znaczenie mają czynniki ryzyka, takie jak: palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, zła higiena jamy ustnej, zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego, niedobór ryboflawiny oraz żelaza. Cel pracy: Celem pracy była synteza kompleksu Cu(II) oraz ocena enzymatycznej bariery antyoksydacyjnej w krwinkach czerwonych pacjentów z rakiem głowy i szyi oraz w grupie kontrolnej. Materiał i metody: Na przeprowadzenie badania uzyskano zgodę Komisji Bioetyki Nr. RNN/142/09/KB, Krew do badań pochodziła z Kliniki Chirurgii Nowotworów Głowy i Szyi Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Eksperymenty prowadzone były w grupie 40 pacjentów z HNSCC oraz u 40 osób zdrowych, metodą spektrofotometryczną oznaczono peroksydazę glutationową. Wyniki: Badania prowadzone były na hemolizatach pochodzących od pacjentów których podzielono na dwie grupy – badaną (1 i 2), którą stanowiły osoby ze zdiagnozowanym rakiem głowy i szyi oraz kontrolną (1 i 2) – osoby zdrowe. Znamienne statystyczne wyniki wystąpiły dla GPX w grupie kontrolnej-1 i badanej-2 ze związkiem kompleksowym Cu(II) p<0,001 ). Wnioski: Przedstawione badania dowodzą że związek kompleksowy Cis-dichlorobis(N1-hydroksymetylo-3-metylopirazol- κN2)miedz(II) ma wpływ na aktywność enzymu antyoksydacyjnego GPX.
EN
Introduction: Head and neck squamous cell carcinoma (HNSCC) accounts for about 6% of all malignant cancers. In the epidemiology of oral cavity neoplasm, important risk factors include: tobacco smoking, alcohol abuse, bad oral hygiene, papilloma virus infection, riboflavin and iron deficiency. Objective: The objective of the investigation was a synthesis of Cu(II) complex and the evaluation of antioxidative enzymatic barrier in red blood cells of patients with head and neck tumor as well as in the control group. Materials and methods: For the investigation conduction, a consent of Bioethics Committee number RNN/142/09/KB was obtained. Blood for the examination was obtained from the patients of the Dapartment of Head and Neck Neoplasms Surgery Medical University of Łódź. The experiment was conducted on the group of 40 patients with HNSCC and 40 healthy people, using spectrophotometric method, glutathione peroxidase was marked. Results: The investigation was conducted on the hemolysate obtained from the patients that were divided into two groups – a study group (1 and 2), which consisted of patients diagnosed with head and neck cancer and a control group (1 and 2) – healthy people. A significant statistical result for GPX occurred in control-1 and study-1 group with complex compound Cu(II) (p<0,001). Conclusions: Presented research prove, that complex compound Cis-dichlorobis(N1-hydroxymethyl-3methylpyrazole-κN2)copper (II) has an impact on the activity of the antioxidative GPX enzyme.
EN
Colorectal cancer (CRC) is one of the most common malignant tumors. One of the factors increasing the risk of its occurrence may be the reduced efficiency of repairing DNA damage, both nuclear and mitochondrial. The main mechanism for repairing oxidative damage is the BER system (in mitochondria mtBER), whose key proteins NEIL1, NEIL2, OGG1, MUTYH, APE1 and LIG3 obtain full efficiency only at the appropriate level of acetylation. Sirtuin 3 is a key protein for mitochondrial homeostasis, regulating a number of metabolic processes related mainly to the control of the level of reactive oxygen species. Because Sirt3 possesses acetylase activity, it can modulate the level of activity of mtBER proteins by their deacetylation. The conducted study showed that the tested proteins NEIL1, NEIL2, OGG1, MUTYH, APE1 and LIG3 are the substrate for the enzymatic deacetylation activity of Sirt3, which may lead to modulation of the risk of CRC, and in cancer cells may be a potential therapeutic target enhancing the action of cytostatic drugs.
EN
As a result of reactive oxygen species operation, cell damage occurs in both cellular organelles and molecules, including DNA. Oxidative damage within the genetic material can lead to accumulation of mutations and consequently to cancer transformation. OGG1 glycosylase, a component of the Base Excision Repair (BER) system, is one of the enzymes that prevents excessive accumulation of 8-oxoguanine (8-oxG), the most common compound formed by oxidative DNA damage. In case of structural changes of OGG1 resulting from polymorphic variants, we can observe a significant increase in the concentration of 8-oxG. Linking individual polymorphisms to DNA repair systems with increased risk of colorectal cancer will allow patients to be classified as high risk and included in a prophylactic program. The aim of the study was to determine the level of oxidative DNA damage and to analyze the distribution of Ser326Cys polymorphism of the OGG1 gene in a group of patients with colorectal cancer and in a control group in the Polish population. Material and methodology. DNA was isolated from the blood of 174 patients with colorectal cancer. The control group consisted of 176 healthy individuals. The level of oxidative damage was determined by analyzing the amount of 8-oxguanine using the HT 8-oxo-dG ELISA II Kit. Genotyping was performed via the TaqMan method. Results. The obtained results indicate that Ser326Cys polymorphism of the OGG1 gene increases the risk of RJG and is associated with significantly increased levels of 8-oxoguanine. Conclusions. Based on the results obtained, we conclude that Ser326Cys polymorphism of the OGG1 gene may modulate the risk of colorectal cancer by increasing the level of oxidative DNA damage.
PL
W wyniku działania reaktywnych form tlenu na komórki dochodzi do szerokiego zakresu uszkodzeń zarówno organelli komórkowych, jak i cząsteczek, w tym DNA. Uszkodzenia oksydacyjne w obrębie materiału genetycznego prowadzić mogą do akumulacji mutacji i w konsekwencji do transformacji nowotworowej. Glikozylaza OGG1 – składowa systemu naprawy Base Excision Repair (BER) – to jeden z enzymów zapobiegających nadmiernej akumulacji 8-oksoguaniny (8-oxG), która jest najczęstszym związkiem powstającym w wyniku oksydacyjnego uszkodzenia DNA. W przypadku zmian strukturalnych OGG1 wynikających z wariantów polimorficznych obserwować możemy znaczący wzrost stężenia 8-oxG. Powiązanie poszczególnych polimorfizmów systemów naprawy DNA ze zwiększonym ryzykiem raka jelita grubego pozwoli na kwalifikację pacjentów do grup podwyższonego ryzyka i objęcie ich programem profilaktycznym. Cele pracy: Określenie poziomu uszkodzeń oksydacyjnych DNA oraz analiza rozkładu polimorfizmu Ser326Cys genu OGG1 w grupie pacjentów z rakiem jelita grubego i w grupie kontrolnej w populacji polskiej. Materiał i metody: Jako materiał wykorzystano DNA wyizolowane z krwi pobranej od 174 pacjentów ze zdiagnozowanym rakiem jelita grubego. Grupę kontrolną stanowiło 176 zdrowych osób. Poziom uszkodzeń oksydacyjnych określono na podstawie analizy ilości 8-oksguaniny, używając HT 8-oxo-dG ELISA II Kit. Genotypowanie przeprowadzono metodą TaqMan. Wyniki: Uzyskane wyniki wskazują, iż polimorfizm Ser326Cys genu OGG1 zwiększa ryzyko występowania RJG oraz jest powiązany ze znacząco zwiększonym poziomem 8-oksoguaniny. Wnioski: Na podstawie uzyskanych wyników wnioskujemy, że polimorfizm Ser326Cys genu OGG1 może modulować ryzyko występowania raka jelita grubego poprzez zwiększony poziom uszkodzeń oksydacyjnych DNA.
PL
Cel: Celem pracy było zbadanie oksydacyjnych uszkodzeń DNA oraz statusu pro-/antyoksydacyjnego u polskich pacjentów z nieswoistą chorobą zapalną jelit (NChZJ). Metoda: Oksydacyjne uszkodzenia DNA mierzono przy użyciu testu kometowego; poziom tlenku azotu (NO) i peroksydacji lipidów w osoczu (MDA) jako mierniki stresu oksydacyjnego oceniano technikami kolorymetrycznymi; aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD1), katalazy (CAT) i peroksydazy glutationowej (GPx1) jako elementów ochrony antyoksydacyjnej oznaczano metodami spektrofotometrycznymi. Wyniki: Poziom oksydacyjnych uszkodzeń DNA u pacjentów z NChZJ był znacznie wyższy w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej (p = 0,01). Zarówno u osób zdrowych, jak i u pacjentów z NChZJ, w limfocytach zachodziła całkowita naprawa uszkodzeń DNA. U pacjentów z NChZJ obserwowano znaczny spadek aktywności: SOD (p = 0,031), CAT (p = 0,006), GPx1 (p = 0,001) w porównaniu z grupą kontrolną. Stężenia MDA (p = 0,001) i NO (p = 0,001) były znacznie wyższe u pacjentów z NChZJ niż u osób zdrowych. Wniosek: Uzyskane przez nas wyniki mogą być rezultatem indukcji genów naprawy DNA, jaka ma miejsce w toku powstawania zmian patologicznych NChZJ, będących następstwem zwiększonego stresu oksydacyjnego. Poznanie charakteru tego związku, w tym jego pośredniego lub bezpośredniego wpływu, wymaga jednak dalszych badań.
EN
Inflammatory bowel disease (IBD) are a heterogeneous group of disorders in the course dominated by chronic, recurrent gastrointestinal inflammation. It is believed that the activation of IBD occurs in patients with a genetic predisposition to their development. Chronic inflammation develops as a result of an excessive reaction of the immune system principally under the influence of environmental risk factors. Among them, it has been shown that the mechanism of oxidative stress is associated with the pathophysiology of inflammatory bowel disease, responsible for the commencement and progress of these diseases. The aim of the study was the relationship between single nucleotide polymorphisms (SNPs) of individual antioxidant enzymes, and the prevalence of inflammatory bowel disease that may be associated with increased levels of oxidative stress. Material and methods. A total of 111 IBD patients, including 65 patients with ulcerative colitis (UC) and 46 with Crohn’s disease (CD) and 125 healthy controls recruited from the Polish population, were genotyped for CAT -262C / T (rs1001179), SOD + 35A / C (rs2234694), GPx Pro 197 Leu polymorphisms. Genotyping of CAT, SOD, GPx gene polymorphism was performed by a RFLP-PCR. Results. The performed analysis of genetic polymorphisms of antioxidant enzymes showed that polymorphic variant of the CAT -262 C / T may have protective effects in patients with ulcerative colitis in the range of genotype C / T; OR = 0.49 (0.25-0.99), p = 0.044. Trend protective, but statistically unrelated, it was also observed for genotype T / T and T allele of the same polymorphism and genotypes and alleles + 35A / C SOD1 in UC as well as polymorphic variants CAT -262 C / T, Pro197Leu of GPx1, + 35A / C SOD1 in CD. The results were compared with a control group of potentially healthy individuals without such diseases. Conclusions. It has been shown that the polymorphism of antioxidant enzymes CAT gene -262 C / T may have protective effects in patients who are carriers of a genotype C / T at the UC. The potential protective effect without statistical relationships were also observed for other genotypes and alleles studied polymorphic variants of antioxidant enzymes in CD and CAT- 262C / T and + 35 A / C SOD1 in UC. Conducted our audit should be extended to more group of patients in order to assess whether or not to confirm the observed during analysis, the protective effect of CAT-262 C / T in ulcerative colitis and other trends observed for other polymorphic variants tested genes.
PL
Nieswoiste zapalenie jelit (NZJ) to grupa schorzeń o niejednorodnym przebiegu, w którym dominuje przewlekły, nawracający stan zapalny układu pokarmowego. Uznaje się, że NZJ mogą aktywować u chorych z predyspozycjami genetycznymi do ich rozwoju. Przewlekłe zapalenie rozwija się w wyniku nadmiernej reakcji układu odpornościowego, głównie pod wpływem środowiskowych czynników ryzyka. Wśród nich wykazano, że mechanizm stresu oksydacyjnego jest związany z patofizjologią NZJ i odpowiada on za rozpoczęcie i postęp tych schorzeń. Celem pracy była relacja pomiędzy polimorfizmem pojedynczego nukleotydu (SNP) poszczególnych enzymów antyoksydacyjnych oraz występowaniem, nieswoistego zapalenia jelit, które można powiązać z podwyższonym poziomem stresu oksydacyjnego. Materiał i metodyka. U łącznie 111 chorych z NZJ, w tym 65 pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (wzjg) i 46 z chorobą Crohna (ch. L-C) oraz u 125 zdrowych osób z grupy kontrolnej przeprowadzono genotypowanie pod kątem polimorfizmu CAT -262C / T (rs1001179), SOD + 35A / C (rs2234694), GPx Pro197Leu. Genotypowanie polimorfizmu genu CAT, SOD, GPx przeprowadzono metodą PCR-RFLP. Wyniki. Przeprowadzone analizy polimorfizmów genetycznych enzymów antyoksydacyjnych wykaza- ły, że wariant polimorficzny CAT -262 C / T może mieć działanie ochronne u chorych z wzjg w zakresie genotypu C / T; OR = 0,49 (0,25-0,99), p = 0,044. Trend ochronny, ale niepowiązany statystycznie, obserwowano także dla genotypu T / T oraz allelu T tegoż polimorfizmu oraz dla genotypów i alleli + 35A / C SOD1 w przypadku wzjg, jak również dla wariantów polimorficznych CAT -262 C / T, Pro197- Leu dla GPx1, + 35A / C SOD1 w przypadku ch. L-C. Uzyskane wyniki porównano z grupą kontrolną złożoną z potencjalnie zdrowych osób bez tych schorzeń. Wnioski. Wykazano, że w przypadku enzymów antyoksydacyjnych polimorfizm genu CAT -262 C / T może mieć działanie ochronne u chorych z wzjg będących nosicielami genotypu C / T. Potencjalnie ochronny niepowiązany statystycznie wpływ obserwowano również dla innych genotypów i alleli badanych polimorficznych wariantów enzymów antyoksydacyjnych w przypadku ch. L-C oraz CAT- 262C / T i + 35 A / C SOD1 w przypadku wzjg. Prowadzone przez nas badania należy rozszerzyć na większą grupę pacjentów w celu oceny czy potwierdzi się obserwowane w trakcie analiz działanie ochronne CAT-262 C / T we wzjg oraz pozostałe trendy obserwowane dla innych poliformicznych wariantów badanych genów.
EN
Endoplasmic Reticulum (ER) is an organelle that is vital for cell growth and maintenance of homeostasis. Recent studies have reported that numerous human diseases, including cancer, are strictly connected to disruption of ER homeostasis. In order to counteract adverse intracellular conditions, cancer cells induce protein kinase R (PKR)-like endoplasmic reticulum kinase (PERK)-dependent, pro-adaptive unfolded protein response (UPR) signaling branches. If ER stress is severe or prolonged, pro-adaptive signaling networks are insufficient, resulting in apoptotic cell death of cancer cells. The main aim: of the study was to evaluate the biological activity of a small-molecule PERK inhibitor GSK2606414 in two cancer cell lines - human neuroblastoma (SH-SY5Y) and human colorectal adenocarcinoma (HT-29) cell lines. We analyzed the level of phosphorylation of the eukaryotic initiation factor 2 (eIF2), which is the main substrate of PERK and a subsequent activator of UPR, which under long-term ER stress may evoke apoptotic death of cancer cells. Material and methods: In the study, we utilized commercially available cell lines of human colorectal adenocarcinoma HT-29 and human neuroblastoma SH-SY5Y. Cells were exposed to the tested PERK-dependent signaling inhibitor GSK2606414 in suitable culture media with addition of thapsigargin (500 nM) to induce ER stress. To identify the protein, Western blot with specific antibodies was used. Detection of immune complexes was performed using chemiluminescence. Results: We found a complete inhibition of p-eIF2α expression due to the GSK2606414 inhibitor in both cell lines, SH-SY5Y and HT-29. Conclusions: Currently available cancer treatments are insufficient and cause various side effects. It has been assumed that utilization of small-molecule inhibitors of the PERK-dependent signaling pathway, like GSK2606414, may switch the pro-adaptive branch of UPR to its pro-apoptotic branch. It is believed that the tested inhibitor GSK2606414 may become a promising treatment for many cancer types.
PL
Retikulum endoplazmatyczne (Endoplasmic Reticulum; ER) jest organellum komórkowym, które odgrywa istotną rolę w rozwoju komórek oraz utrzymaniu homeostazy. Ostatnie dane wskazują, iż liczne choroby człowieka, włączając raka, są ściśle związane z zaburzeniami homeostazy ER. Aby neutralizować niekorzystne warunki środowiska wewnętrznego komórki nowotworowe aktywują zależny kinazy PERK (Protein kinase R (PKR)-like Endoplasmic Reticulum kinase) proadaptacyjny szlak sygnałowy adaptacyjnej odpowiedzi na stres (Unfolded Protein Response; UPR). Gdy warunki stresu ER są ciężkie lub przedłużają się, proadaptacyjna sieć sygnałowa jest niewystarczająca, co w rezultacie prowadzi do apoptotycznej śmierci komórek nowotworowych. Głównym celem badania była ocena aktywności biologicznej niskocząsteczkowego inhibitora PERK – GSK2606414 na dwóch nowotworowych liniach komórkowych, takich jak: ludzka neuroblastoma (SH-SY5Y) oraz gruczolakorak jelita grubego (HT-29). Analizowano poziom fosforylacji eIF2α (eukaryotic initiation factor 2). Stanowi on główny substrat PERK oraz kolejny aktywator UPR, który podczas długotrwałego stresu ER może wywołać apoptotyczną śmierć komórek nowotworowych. Materiał i metody: W badaniach wykorzystano komercyjnie dostępną linię komórkową gruczolakoraka jelita grubego HT-29 oraz ludzką linię komórkową neuroblastomy SH-SY5Y. Komórki zostały poddane działaniu inhibitora kinazy PERK – GSK2606414 na odpowiedniej pożywce hodowlanej z tapsygarginą (jako czynnikiem wywołującym stres ER). W celu oceny poziomu białek użyto techniki Western blot z wykorzystaniem specyficznych przeciwciał I-rzędowych oraz II-rzędowych sprzężonych z HRP. Detekcję kompleksów immunologicznych przeprowadzano z użyciem chemiluminescencji. Wyniki: Przeprowadzone badania wykazały całkowite zahamowanie fosforylacji eIF2α przy użyciu inhibitora GSK2606414 zarówno w liniach komórkowych SH-SY5Y, jak i HT-29. Wnioski: Obecnie stosowane sposoby leczenia raka są niewystarczające i mogą wywoływać różne niekorzystne efekty uboczne. Ogólnie przyjęto, że wykorzystanie niskocząsteczkowych inhibitorów szlaków sygnałowych zależnych od PERK, jak GSK2606414, może wywołać molekularne przełączenie szlaku UPR z proadaptacyjnego na proapoptotyczny. Uważa się, że testowany inhibitor GSK2606414 może zapewnić obiecującą strategię leczenia różnych typów nowotworów.
EN
Aim: The purpose of this study was to investigate the oxidative DNA damage, pro-antioxidant status in Polish patients with inflammatory bowel disease (IBD). Methods: Oxidative DNA damage was measured by comet assay techniques; nitric oxide (NO) and plasmatic lipid peroxidation (MDA) as oxidative stress were valuated by colometric methods; superoxide dismutase (SOD1), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx1) as antioxidative defense were determined by spectrophotometric methods. Results: The level of oxidative DNA damage in IBD patients was significantly higher in relation to controls (P = 0.01). Alike, in control subject as well as in patients with IBD, lymphocytes are characterized by complete repair of DNA damage. A significant decrease of SOD (P = 0.031), CAT (P = 0.006), GPx1 (P = 0.001) activity was seen in IBD patients vs control. MDA (P = 0.001) and NO (P = 0.001) concentrations were significantly increased in IBD patients as compared to healthy subjects. Conclusions: Our results may be due to the induction of DNA repair genes which may occur at the stage of the pathological changes (IBD) that may be caused by excessive oxidative stress. However, the cause of this relationship, and whether it is direct or indirect, remains to be explored.
PL
Cel badania: Oceniono związek pomiędzy występowaniem wariantów dwóch polimorfizmów pojedynczego nukleotydu -2518 A/G MCP-1 oraz 190 G/A CCR2 z rakiem jelita grubego (RJG). Materiał i metody: Do badania włączono pacjentów z różnym stopniem zaawansowania RJG oraz osoby zdrowe. Genotypy oznaczono metodą reakcji łańcuchowej polimerazy – polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych (RFLP-PCR). Wyniki: Zaobserwowano związek pomiędzy rakiem jelita grubego i genotypem GG polimorfizmu -2518 G/A MCP-1. Nie zaobserwowano natomiast istotnej statystycznie korelacji pomiędzy RJG a polimorfizmem 190 A/G CCR2. Wnioski: Wyniki tego badania potwierdzają hipotezę, że polimorfizm w promotorze genu MCP-1 może przyczyniać się do rozwoju raka jelita grubego.
EN
The aim of the study: We evaluated the connection between the presence of the -2518 A/G MCP-1 as well as 190 G/A CCR2 polymorphic variants and colorectal cancer (CRC) occurrence. Material and methods: Study group consisted of subjects with different stages of CRC as well as healthy controls. Genotypes were determined by polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) method. Results: W observed an association between the colorectal cancer and the GG genotype of the -2518 A/G MCP-1 single nucleotide polymorphism. No statistically significant correlation was found between CRC and the 190 G/A CCR2 polymorphism. Conclusion: The results of this study support the hypothesis that polymorphism in the MCP-1 gene may contribute to the etiology of colorectal cancer.
EN
Inflammatory bowel diseases (IBD) are disorders originated from immune disturbances. The aim of the study was to evaluate the association between the -2518 A/G MCP-1 polymorphism and the risk of IBD development. Material and methods. Genotypes were determined by polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) method. Study group consisted of 197 subjects with IBD (120 with ulcerative colitis and 77 with Crohn’s disease) as well as 210 healthy controls. Results. The presence of the -2518 G/G MCP-1 genotype in the investigated groups seems to be connected with higher risk of inflammatory bowel disease as well as Crohn’s disease only (OR 2.26; 95% CI 1.44-3.54 and OR 2.08; 95% CI 1.21-3.46, respectively). Conclusions. Our data showed that the -2518 A/G MCP-1 polymorphism might be associated with the IBD occurrence and might be used as predictive factor of these diseases in a Polish population.
EN
Introduction: Colorectal cancer is the second most common cancer worldwide. DNA double strand breaks (DSBs) are the most dangerous lesions which can lead to carcinogenesis. Nonhomologous end joining (NHEJ) is an important pathway, that allows for recovering DNA by direct end joining. The XRCC6 and LIG4 genes encode respectively Ku70 protein and human ATP-dependent DNA ligase, which are the components of the NHEJ repair pathway. The aim of our study was to evaluate the influence of XRCC6 C1310G and LIG4 T9I genes polymorphisms on colorectal cancer risk among Polish population. Materials and method: Genotyping was performed using TaqMan probes based on analysis of PCR products amplified in Real Time PCR. The research has been carried out on the material obtained from 100 patients with colorectal cancer and 100 cancer-free individuals who were age and sex-matched as a control group. The results were developed using the chi – squer test and odds ratio (OR). Results: Odd ratio analysis indicates reduced risk of colorectal cancer for LIG4 T9I polymorphism in heterozygotus model C/T (OR= 0.2717 95% CI= 0.1247-0,5918) and homozygous model T/T (OR= 0.3593 95% CI= 0.1394-0.9266). Similar situation we observed for XRCC6 C1310G gene polymorphism, which indicated on heterozygotus variant C/G (OR= 0.1181 95% CI= 0.0145-0.964) and homozygotus variant G/G (OR= 0.0972 95% CI= 0.0097-0.9713) to decrease the risk of colorectal cancer. Conslusions: Our research revealed XRCC6 C1310G and LIG4 T9I polymorphisms are associated with diminished risk of colorectal cancer. However, to confirm obtained results, a further investigations should be carried out.
PL
WSTĘP: Rak jelita grubego (RJG) zajmuje na świecie drugie miejsce wśród przyczyn zgonów na nowotwory złośliwe. Utrata integralności genomu spowodowana jest uszkodzeniami DNA generowanymi przy użyciu czynników środowiskowych. Szczególnie niebezpieczny rodzaj uszkodzeń stanowią pęknięcia dwuniciowe DNA. W celu obrony przed ich skutkami, komórki wyewoluowały molekularne mechanizmy naprawy. Wiodącym szlakiem naprawy pęknięć dwuniciowych w komórkach ludzkich jest łączenie niehomologicznych końców DNA (ang. non-homologous end-joining, NHEJ). Geny XRCC6 i LIG4 kodują odpowiednio białko Ku70 i ludzką ATP- zależną ligazę DNA, będące składowymi szlaku naprawy NHEJ. Celem naszych badań była ocena wpływu polimorfizmów genów XRCC6 w pozycji C1310G i LIG4 w pozycji T9I na ryzyko występowania raka jelita grubego w populacji Polskiej. MATERIAŁY I METODY: Genotypowanie zostało przeprowadzone z użyciem sond TaqMan w oparciu o analizę produktu PCR w czasie rzeczywistym - real-time PCR. Próbę badaną stanowiło DNA wyizolowane od 100 pacjentów z rakiem jelita grubego, potwierdzonym w badaniu histopatologicznym, z kolei do grupy kontrolnej włączono taką samą liczbę osób bez chorób nowotworowych, dopasowanych pod względem płci i wieku. Analiza statystyczna obejmowała ocenę rozkładu genotypów w kontekście zgodności z modelem Hardy’ego - Weinberga na podstawie Chi-kwadrat, dodatkowo został obliczony iloraz szans z przedziałem ufności 95%. WYNIKI: Analiza statystyczna przeprowadzona dla polimorfizmu T9I genu LIG4 wykazała, że genotyp heterozygotyczny C/T (OR= 0.2717 95% CI= 0.1247-0,5918) oraz homozygotyczny T/T (OR= 0.3593 95% CI= 0.1394-0.9266) wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem występowania raka jelita grubego. Podobną zależność w kontekście zredukowanego ryzyka raka jelita grubego wykazano w rozkładzie genotypów dla polimorfizmu C1310G genu XRCC6 w modelu C/G (OR= 0.1181 95% CI= 0.0145-0.964) i G/G (OR= 0.0972 95% CI= 0.0097-0.9713). WNIOSKI: Badanie potwierdziło znaczenie polimorfizmów XRCC6 C1310G i LIG4 T9I na zmniejszenie ryzyka występowania RJG, jednakże konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia uzyskanych wyników na większej grupie respondentów.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.