Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 14

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Czynniki wpływające na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego przy zachowanym łańcuchu kosteczek słuchowych

100%
Wiatr M., Wiatr A., Kocoń S., Składzień J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 4
26-33
PL
Wstęp: Celem operacji ucha środkowego jest usunięcie nieprawidłowości, poprawa drenażu i wentylacji jamy pooperacyjnej oraz rekonstrukcja układu przewodzącego dźwięk w uchu środkowym, czego miarą jest poprawa przewodnictwa powietrznego i zamknięcie rezerwy ślimakowej. Liczne doniesienia wskazują na możliwe zmiany przewodnictwa kostnego jako konsekwencję operacji na uchu środkowym. Cel pracy: Celem pracy jest wskazanie czynników, które wpływają na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu perforacji błony bębenkowej przy zachowanym i prawidłowo ruchomym. łańcuchu kosteczek słuchowych. Materiał i metody: Przeprowadzono prospektywną analizę chorych operowanych po raz pierwszy z powodu schorzeń ucha środkowego w latach 2009–2012. Do badania włączono pacjentów, u których wykonano myryngoplastykę przy nieuszkodzonym łańcuchu kosteczek słuchowych. Ta grupa została dalej podzielona zależnie od obserwowanych prawidłowości wyściółki ucha środkowego. Niezależnie od poprawy słuchu – wyrażającej się zmianą przewodnictwa powietrznego – zwrócono uwagę na zachowanie krzywej progowej przewodnictwa kostnego u operowanych chorych. Wyniki: Istotną poprawę przewodnictwa kostnego obserwowano po leczeniu operacyjnym chorych z suchą perforacją błony bębenkowej, bez innych nieprawidłowości wyściólki ucha środkowego. Istotną pooperacyjną poprawę progowej krzywej kostnej obserwowano także u pacjentów z wyciekiem z ucha w wywiadzie przedoperacyjnym, u których przed zabiegiem zastosowano właściwe leczenie farmakologiczne. Stwierdzono także, iż usuniecie zmian ziarninowych z jamy bębenkowej wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego po przeprowadzonym leczeniu chirurgicznym. Wnioski: 1. Brak nieprawidłowości wyściółki ucha środkowego po przeprowadzonej myryngoplastyce wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego. 2. Wyciek z ucha – skutecznie leczony zachowawczo w okresie przedoperacyjnym – nie jest niekorzystnym czynnikiem prognostycznym co do poprawy słuchu po myringoplastyce. 3. Zrosty w jamie bębenkowej, a szczególnie w rejonie niszy okienka okrągłego, mają negatywny wpływ na poprawę przewodnictwa kostnego po myryngoplastyce.
2
Publication available in full text mode
Content available

Auditory ossicles in ScanningElectron Microscopy

100%
Wiatr A., Składzień J., Wiatr M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4
1-7
EN
Introduction: Knowledge about the physiology of a healthy middle ear is essential for understanding the activity and mechanics of the ear as well as the basics of ossiculoplasty. Trauma of the epithelial lining of the tympanic cavity as well as the ossicular chain may be the result of chronic inflammation and surgery. Depending on the observed changes of the middle ear lining, there are several types of distinguished chronic inflammatory changes: simple, with cholesteatoma, with the formation of inflammatory granulation tissue, in course of specific diseases. Purpose: The aim of the article is presentation of the microstructure and vasculature of the ossicular chain in the Scanning Electron Microscope. Particular attention is drawn to the anatomical aspects of the structure and connections of auditory ossicles as vital elements for reconstruction of the conduction system of the middle ear. Material and method: The analysis covered auditory ossicles standardly removed in accordance with the methodology of the investigated surgical procedures. The preparations were evaluated in a scanning electron microscope. Results: The exposure of bone surface promotes deep erosion. The advanced process of destruction of bone surface in the case of chronic otitis media correlates with a significant degree of damage to both the lining covering the auditory ossicles and that surrounding articular surfaces. Conclusions: (1) The ossicles in the image of the Scanning Electron Microscope are covered with lining. It passes from the surface of the ossicles to the vascular bundles, forming vascular sheaths; (2) Damage to lining continuity on the surface of the auditory ossicles promotes the rapid destruction of bone tissue in the inflammatory process; (3) The dimensions of the individual ossicles are respectively: malleus – 8.36 +/- 0.01, incus – 8.14 +/- 0.0, stapes – 3.23 +/- 0.01 mm. Behavior of the anatomical length of ossicular chain during tympanoplasty appears to be essential to maintaining adequate vibration amplitude of the conductive system of the middle ear.
3
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ zachowanej suprastruktury strzemiączka na poprawę słuchu

100%
Boroń A., Wiatr A., Składzień J., Wiatr M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2020
|
vol. 74
|
issue 1
17-22
PL
Wprowadzenie: Zabiegi ossikuloplastyki mogą być wykonywane na różne sposoby, w zależności od warunków anatomicznych i czynnościowych napotykanych w trakcie operacji otochirurgicznych oraz doświadczenia danej placówki. C el: Celem badania było przeprowadzenie analizy wyników leczenia w zakresie pooperacyjnej poprawy słuchu u pacjentów z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, ze szczególnym uwzględnieniem zachowania suprastruktury strzemiączka. Metody: Przeanalizowano dokumentację 294 kolejnych pacjentów poddanych w latach 2009–2013 w Klinice Otolaryngologii w Krakowie pierwszej operacji ENT w związku z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego. Do dalszej analizy z uwzględnieniem oceny roli zachowania suprastruktury strzemiączka kwalifikowało się 96 osób. Wyniki: Analiza wykazała znaczną poprawę słyszenia u osób po zabiegu ossikuloplastyki z zachowaniem suprastruktury strzemiączka w porównaniu z pacjentami po zabiegu mobilizacji płytki strzemiączka. Z drugiej strony, wyniki badań wskazują na znacznie mniejszą poprawę słuchu u chorych, u których zachowano jedynie strzemiączko w porównaniu z tymi, u których możliwa była bardziej rozległa rekonstrukcja łańcucha kosteczek słuchowych. Wniosek: Wartość rezerwy ślimakowej mierzona przed operacją ucha często nie odzwierciedla skali anomalii, a tym samym, nie może być uznawana za jedyny prognostyk pooperacyjnej poprawy słuchu.
4
Publication available in full text mode
Content available

Chronic suppurative otitis media with cholesteatoma and chronic otitis media with granulation investigated by scanning electron microscope based on an analysis of 140 patients

100%
Wiatr A., Job K., Składzień J., Wiatr M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 3
21-27
EN
Introduction: Chronic purulent cholesteatoma of the middle ear, as well as to a lesser extent chronic granulomatous otitis media, lead to destruction of bone structures within the middle ear space. The above process is controlled by the OPG/RANKL/RANK system. Aim: The aim of the study is a comparative analysis of surgical material obtained from patients with diagnosed chronić cholesteatoma and chronic otitis media with inflammatory granulation in the assessment of the Scanning Electron Microscope (SEM). Material and methods: An analysis of 140 patients operated on due to chronic otitis media was performed. Forty patients who had been diagnosed with chronic cholesteatoma of the middle ear and chronic granulomatous otitis media were selected for a detailed analysis in the SEM. The final study under SEM included 20 patients. Results: The regular structure of cholesteatoma depicted in the SEM concerned 5 patients. In the remaining 7 patients, the system was irregular and even chaotic. The lack of regularity can also be observed in the case of granulation tissue, which in the SEM image presented itself as an irregular tissue mass without detectable regularities. Conclusions: (1) The regular pattern of the cholesteatoma matrix cells observed in some patients with chronic cholesteatoma of the middle ear reduces the molecular permeability of inflammatory cytokines, concurrently limiting the destructive activity on bone structures; (2) the presence of inflammatory granulation tissue in the middle ear is accompanied by an influx of leukocytes: neutrophils and lymphocytes, which are the source of pro-inflammatory cytokines, the growth of which activates the processes leading to the damage of bone tissue and the development of inflammation; (3) no specimen of acquired cholesteatoma revealed the presence of commensal organisms from Demodex species on the surface of the exfoliated human epithelium.
5
Publication available in full text mode
Content available

The effect of preserved stapedial superstructure on hearing improvement

100%
Boroń A., Wiatr A., Składzień J., Wiatr M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2020
|
vol. 74
|
issue 1
17-22
EN
Introduction: Ossiculoplasty can be carried out in a number of ways, depending on the anatomical and functional conditions encountered during otosurgery and the experience of a given centre. The extent of damage to the ossicular chain determines the reconstruction method. Aim: The objective of the study was to analyse treatment effects in terms of postoperative hearing improvement in patients with chronic otitis media, with a particular emphasis on stapedial superstructure preservation. Material and method: The records of 294 consecutive patients undergoing their first ENT surgery due to chronic otitis media at the Department of Otolaryngology of Collegium Medicum, Jagiellonian University of Kraków in 2009–2013 were analysed. In order to assess the role of preserved stapedial superstructure, 96 patients were eligible for further analysis. Results: The analysis points to a significant hearing improvement after ossiculoplasty with the preserved stapedial superstructure as compared with the patients after footplate mobilisation. On the other hand, the research results point to significantly smaller hearing improvement in those patients, in whom only stapes was preserved, as compared with those, in whom a more extensive reconstruction of the ossicular chain was possible. Conclusions: The air-bone gap measured before otosurgery often fails to reflect the extent of abnormalities and cannot, therefore, be considered as the only prognostic factor for postoperative hearing improvement. Stapes preservation is crucial for hearing improvement after middle ear surgery.
6

Facial pain - methods of treatment according to evidence based medicine, current view

100%
Przeklasa-Muszyńska A., Wiatr M., Dobrogowski J.
Ból
|
2012
|
vol. 13
|
issue 1
28
EN
Facial pain has no rare occurrence, though there is no clear epidemiological data. Most of the complaints, especially acute pain, is associated with tooth problems and can be effectively treated by dentists. The difficulties arises when the pain is chronic. It became to be the diagnostic and therapeutic problem for many specialists. The facial pain may be caused by abnormalities in various head structures: meninges, cornea, tooth pulp, oral mucosa, and nose, temporo-mandibular joint, and thus have several physiological differences compared to the spinal nociceptive system. A helpful and widely accepted tool in diagnosis of facial pain is The International Classification of Headache Disorders [2004]. It describes many pain syndromes of the head and face. There are still reports of new pain syndromes of the head and face region not covered in this classification, or are variant already described pain syndromes. Facial pain due to a lack of objective diagnostic tests and a wide range of causes and symptoms cause difficulties for many physicians. Therefore, knowledge about chronic facial pain, the possibility of treatment is necessary not only for pain specialists, but also for GP and other medical specialties (dentists, ophthalmologists, laryngologists, neurologists).
PL
Ból w obrębie twarzy nie jest rzadkim zjawiskiem, choć nie ma jednoznacznych danych epidemiologicznych. Większość dolegliwości, zwłaszcza ból ostry, związana jest z dolegliwościami ze strony zębów i może być skutecznie leczone przez stomatologów. Problem pojawia się, jeśli ból ma charakter przewlekły, stanowi on wówczas problem zarówno diagnostyczny jak i terapeutyczny dla wielu specjalistów. Ból w obrębie twarzy może powstawać w różnych strukturach: opony mózgowe, rogówka, miazga zęba, śluzówka jamy ustnej, czy nosa, staw skroniowo-żuchwowy, tym samym posiada kilka odmiennych cech fizjologicznych w porównaniu z rdzeniowym systemem nocyceptywnym. Powszechnie akceptowana jest klasyfikacja bólów głowy i twarzy opracowana przez International Headache Society - The International Classification of Headache Disorders [2004]. Opisano w niej wiele zespołów bólowych dotyczących głowy i twarzy, ale jak wynika z doświadczeń klinicznych, wciąż pojawiają się doniesienia o nowych zespołach bólowych głowy i twarzy nie ujętych w tej klasyfikacji, bądź będących niewyodrębnioną odmianą już opisanych zespołów bólowych. Bóle twarzy ze względu na brak obiektywnych testów diagnostycznych i szeroki zakres przyczyn i objawów sprawiają trudności lekarzom wielu specjalności. Z tego względu wiedza na temat przewlekłych bólów twarzy i możliwości ich leczenia jest niezbędna nie tylko dla lekarzy zajmujących się leczeniem bólu w specjalistycznych poradniach leczenia bólu, ale także dla lekarzy pierwszego kontaktu, jak i innych specjalności medycznych (stomatologów, okulistów, laryngologów, neurologów).
7
Publication available in full text mode
Content available

Impact of surgery in otosclerosis on the non-operated ear

100%
Wiatr A., Job K., Składzień J., Wiatr M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 2
15-20
EN
Backgrounds Otosclerosis is an underlying disease of the bony labyrinth. The hearing loss is most often of conductive nature, in some cases the involvement of the bony part of the cochlea results in mixed hearing loss. Aims: The aim of the analysis was to answer the question whether a surgery on one of the ears affects the state of the other ear in the course of otosclerosis. Methods The analysis included 140 patients hospitalized and operated on between 2010 - 2016. Only patients who had not had a surgical operation within the middle ear due to otosclerosis prior to the study were included in it. An audiological assessment was performed with the use of pure tone threshold audiometry taking into account. Results In the group of patients with no Carhart's notch, the mean threshold of bone conduction was statistically lower than before the procedure for the frequencies of 500, 1000 Hz and statistically equal for the frequency of 2000 Hz. The same analysis in the group of patients with Carhart's notch present in the pre-surgical tonal audiogram of the non-operated ear showed a statistically significant lower value of the post-surgical threshold bone conduction value. Conclusion It was confirmed the possibility of improving the hearing of the non-operated ear after the stapedotomy of the opposite ear, in the author's own studies by an average of 5 dB in the low-frequency range.
8
Publication available in full text mode
Content available

Badanie przewlekłego ropnego perlakowego zapalenia ucha środkowego oraz przewlekłego zapalenia ucha środkowego z ziarniną za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego w oparciu o analizę 140 pacjentów

100%
Wiatr A., Job K., Składzień J., Wiatr M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 3
21-27
PL
Wstęp: Przewlekłe perlakowe zapalenie ucha środkowego, a także – w mniejszym stopniu – ziarninowe zapalenie ucha środkowego, prowadzą do destrukcji struktur kostnych w obrębie ucha środkowego. Proces ten jest kontrolowany przez system OPG/RANKL/RANK. Cel: Celem niniejszej pracy jest analiza porównawcza materiału operacyjnego uzyskanego od pacjentów z rozpoznanym przewlekłym perlakowym oraz przewlekłym ziarninowym zapaleniem ucha środkowego za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Materiał i metoda: Przeprowadzono analizę 140 pacjentów operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego. Do szczegółowej analizy z wykorzystaniem SEM wybrano 40 pacjentów z rozpoznaniem przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego lub ziarninowego zapalenia ucha środkowego. W ostatecznym badaniu wzięło udział 20 pacjentów. Wyniki: Podczas badania w SEM u 5 pacjentów zaobserwowano regularne utkanie perlaka. U pozostałych 7 osób perlak przejawiał nieregularną lub nawet chaotyczną budowę. Brak uporządkowanego utkania stwierdzono również w przypadku ziarniny, która w obrazie SEM prezentowała się jako nieuporządkowana masa tkankowa pozbawiona regularnych elementów budowy. Wnioski: (1) Regularny układ komórek macierzystych perlaka obserwowany u niektórych pacjentów cierpiących z powodu przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego wpływa na zmniejszenie molekularnej przepuszczalności dla cytokin zapalnych, ograniczając tym samym uszkodzenie struktur kostnych; (2) obecności ziarniny zapalnej w uchu środkowym towarzyszy migracja leukocytów: neutrofili i leukocytów, które są źródłem cytokin prozapalnych oraz których dojrzewanie aktywuje procesy prowadzące do uszkodzenia tkanki kostnej i rozwoju stanu zapalnego; (3) w żadnym preparacie tkankowym perlaka nabytego nie wykazano obecności organizmów komensalnych z gatunku Nużeniec na powierzchni złuszczonego nabłonka ludzkiego.
9
Publication available in full text mode
Content available

Factors that have an influence on bone conduction thresholds changes after otosurgery in the patients operated on due to the perforation of the tympanic membrane with the preserved ossicular chain

100%
Wiatr M., Wiatr A., Kocoń S., Składzień J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 4
26-33
EN
Introduction: The aim of the middle ear surgery is to eliminate abnormalities from the mucous, ensure the due airing of the postoperative cavity and reconstruct the sound-conducting system in the middle ear. Numerous reports can be found in literature on the changes to bone conduction as a consequence of middle ear surgery. Study objective: The aim of the work is to define the factors that affect bone conduction in the patients operated on due to the perforation of the tympanic membrane with the preserved and normal mobile ossicular chain. Material and method: A prospective analysis of patients operated on due to diseases of the middle ear in 2009–2012 was carried out. The cases of patients operated on for the first time due to chronic otitis media were taken into consideration. The analysis encompassed the patients who had undergone myringoplasty. The patients were divided into several groups taking into account the abnormalities of the mucous observed during otosurgery. Results: A significant improvement of bone conduction was observed in the patients with dry perforation, without other lesions in the middle ear. The appropriate pharmacological treatment before otosurgery in patients with permanent discharge from the ear resulted in significant bone conduction improvement. The elimination of granulation lesions turned out to be a positive factor for the future improvement of the function of the inner ear. Conclusions: The lack of abnormalities on the mucous of the middle ear (e.g. granulation,) and discharge has a positive impact on improvement of bone conduction after myringoplasty. Adhesions in the tympanic cavity, especially in the niche of the round window, have a negative impact on improvement of bone conduction in patients after myringoplasty.
10
Publication available in full text mode
Content available

Auditory ossicles in Scanning Electron Microscopy

100%
Wiatr A., Składzień J., Wiatr M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4
1-7
EN
Introduction: Knowledge about the physiology of a healthy middle ear is essential for understanding the activity and mechanics of the ear as well as the basics of ossiculoplasty. Trauma of the epithelial lining of the tympanic cavity as well as the ossicular chain may be the result of chronic inflammation and surgery. Depending on the observed changes of the middle ear lining, there are several types of distinguished chronic inflammatory changes: simple, with cholesteatoma, with the formation of inflammatory granulation tissue, in course of specific diseases. Purpose: The aim of the article is presentation of the microstructure and vasculature of the ossicular chain in the Scanning Electron Microscope. Particular attention is drawn to the anatomical aspects of the structure and connections of auditory ossicles as vital elements for reconstruction of the conduction system of the middle ear. Material and method: The analysis covered auditory ossicles standardly removed in accordance with the methodology of the investigated surgical procedures. The preparations were evaluated in a scanning electron microscope. Results: The exposure of bone surface promotes deep erosion. The advanced process of destruction of bone surface in the case of chronic otitis media correlates with a significant degree of damage to both the lining covering the auditory ossicles and that surrounding articular surfaces. Conclusions: (1) The ossicles in the image of the Scanning Electron Microscope are covered with lining. It passes from the surface of the ossicles to the vascular bundles, forming vascular sheaths; (2) Damage to lining continuity on the surface of the auditory ossicles promotes the rapid destruction of bone tissue in the inflammatory process; (3) The dimensions of the individual ossicles are respectively: malleus – 8.36 +/- 0.01, incus – 8.14 +/- 0.0, stapes – 3.23 +/- 0.01 mm. Behavior of the anatomical length of ossicular chain during tympanoplasty appears to be essential to maintaining adequate vibration amplitude of the conductive system of the middle ear.
11
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ operacji w otosklerozie na ucho nieoperowane

100%
Wiatr A., Job K., Składzień J., Wiatr M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 2
15-20
PL
Wstęp: Otoskleroza jest określana jako choroba podstawowa błędnika kostnego. Związana z nią utrata słuchu najczęściej ma charakter przewodzeniowy, a w niektórych przypadkach zajęcie kostnej tkanki ślimaka skutkuje mieszanym ubytkiem słuchu. Cel: Celem analizy było udzielenie odpowiedzi na pytanie: czy operacja jednego ucha wpływa na stan ucha przeciwnego w przebiegu otosklerozy? Metody: Badaniami objęto 140 pacjentów hospitalizowanych i operowanych w latach 2010–2016. Do badania zakwalifikowano tylko tych chorych, którzy przed włączeniem do analizy nie przeszli operacji ucha środkowego z powodu otosklerozy. W ocenie audiologicznej wykorzystano audiometrię tonalną (progową). Wyniki: W grupie osób bez załamka Carharta średni próg słyszenia przewodnictwa kostnego był statystycznie niższy niż przed zabiegiem dla częstotliwości 500 oraz 1000 Hz i statystycznie równy dla częstotliwości 2000 Hz. W tej samej analizie przeprowadzonej w grupie pacjentów z załamkiem Carharta obecnym w przedoperacyjnym audiogramie tonalnym ucha nieoperowanego wykazano istotnie statystycznie niższą wartość pooperacyjnego progu przewodzenia kostnego. Wnioski: Badanie potwierdziło możliwość poprawy słyszenia w uchu nieoperowanym po wykonaniu stapedektomii w przeciwnym uchu średnio o 5 dB w zakresie niskich częstotliwości.
12
Publication available in full text mode
Content available

Analysis of diagnostic-therapeutic results after the first year of life in children of hearing disturbance risk groups

76%
Kocoń S., Wiatr A., Hartwich P., Stręk P., Ziarno R., Składzień J., Wiatr M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3
11-18
EN
Introduction: It is assumed that the critical period for diagnosis of hearing disorders is the baby’s first three months of life and that appropriate course and implementation of treatment and/or rehabilitation should begin before a child is six months old. However various kinds of problems may occur during auditory screening of a child may exceed this interval. Aim: The aim of this study was an evaluation of auditory screening results for children over 12 months old with congenital hearing loss. Material and methods: Results from 250 children were analyzed retrospectively. The study group consisted of children between one and three months old observed between 2015–2016. For the purpose of this analysis we divided the patients into four groups: • children with Down Syndrome • children with nervous system disorders • children with cleft palate or both cleft palate and lip • and children with congenital CMV. To discuss performed diagnostics and treatment two groups of children were esteblished: • with implementation of appropriate course of treatment • without instituted treatment. Results: 250 children were examined in Level III NICUs in the years 2015–2016. The highest proportion of children with the implemented course of proceedings, was in groups with children with congenital CMV (71,1%). The highest proportion of children substituted with a hearing prosthesis was observed in the group of children with Down Syndrome. The lowest proportion of children with the implemented course of proceedings, was in groups with children with cleft palate or both cleft palate and lip (41,6%). Conclusions: • Early implementation of treatment and/or rehabilitation in children with hearing disorders is crucial to prevent depression of speech and psychological development. I t is important in children with cleft palate or both cleft palate and lip even if surgical correction is discussed. • The highest proportion of children with the implemented course of proceedings, was in groups with children with congenital CMV. This children should be observed despite of right results of hearing tests. • In children with nervous system disorders 1 year period of observation is too short to exclude problems with hearing.
13
Publication available in full text mode
Content available

Analiza efektów diagnostyczno-leczniczych po pierwszym roku życia dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu

76%
Kocoń S., Wiatr A., Hartwich P., Stręk P., Ziarno R., Składzień J., Wiatr M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3
11-18
PL
Wstęp: Optymalnym okresem do przeprowadzenia diagnostyki zaburzeń słuchu są pierwsze 3 miesiące życia dziecka, a odpowiednia terapia oraz wdrożenie leczenia i/lub rehabilitacji powinno być rozpoczęte przed ukończeniem 6. miesiąca życia. Podczas diagnozowania niedosłuchu u dzieci pojawiają się różnego rodzaju problemy, które mogą wpływać na wydłużenie czasu terapii.Cel:/ Celem pracy jest analiza efektów diagnostycznych niedosłuchu uzyskanych po 1. roku życia dzieci z wrodzonymi zaburzeniami słuchu. Materiał i metody: Opracowanie ma charakter retrospektywnej analizy przypadków dzieci od 1. do 3. miesiąca życia, a obserwowanych w latach 2015–2016. Na potrzeby przeprowadzonej analizy utworzono cztery grupy małych pacjentów:dzieci z zespołem Downa • dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego • dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej • dzieci z wrodzoną cytomegalią.W celu analizy efektów diagnostyczno-leczniczych , działania podjęto dwutorowo:• drożono postepowanie • nie wdrożono ostatecznego postępowania. Wyniki: Analizie poddano wyniki 250 dzieci przebadanych w latach 2015–2016 w ośrodku III stopnia referencyjności. Największą liczbę pacjentów w kategorii obserwacyjnej zanotowano w grupie dzieci z wrodzoną cytomegalią (71,1%). Największy odsetek dzieci, u których zaprotezowano narząd słuchu stanowiły dzieci z zespołem Downa. Brak ostatecznego postępowania najczęściej obserwowano u dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej (41,6%).Wnioski:• czesne zaprotezowanie słuchu jest istotne, ponieważ jego brak stwarza ryzyko zahamowania rozwoju mowy, a co za tym idzie – rozwoju psychicznego dziecka. Dlatego nie należy wstrzymywać się z podjęciem tej decyzji. Dotyczy to również dzieci z rozszczepem podniebienia, lub podniebienia i wargi górnej, pomimo zaplanowanych zabiegów chirurgicznych roszczepu.• Największy odsetek dzieci z wdrożonym postępowaniem obserwowano w grupie z wrodzoną cytomegalią. Przewlekły wpływ oddziaływania wirusa cytomegalii na słuch dziecka skłania do dokonywania okresowych badań kontrolnych słuchu nawet wówczas, gdy wyniki badań wskazują na słuch prawidłowy • U dzieci z nieprawidłowościami neurologicznymi obserwacja przez 1. rok życia jest często zbyt krótka, aby definitywnie wykluczyć pojawienie się problemów ze słuchem
14
Publication available in full text mode
Content available

Rehabilitation after surgical treatment of retrobulbar tumors

64%
Składzień J., Wiatr A., Wiatr M., Romanowska-Dixon B., Gniadek-Batko D., Gawlik J., Zielińska-Kubatko A., Wróbel A.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2020
|
vol. 74
|
issue 5
7-10
EN
The authors propose a set of rehabilitation exercises concerning the muscles which are responsible for movement of the eyeball. After surgical treatments of retrobulbar tumors, the function of the eyeball muscles is often inadequate. Some compensation should be created at the level of the central nervous system, which means trigging adaptation, substitution and habituation. The exercises should be started just after the patient is awakened: first in the horizontal position, then sitting position and finally standing position. The highest number of exercises should be done in the direction of extreme diplopia
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.