Search results

1

Report from the 17 th World Confederation for Physical Therapy (WCPT) 2015 Congress in Singapore

100%

Opara J.

Medical Rehabilitation

|

2015

|

vol. 19(1)

38-38

EN

Between 1 and 4 May 2015, I participated in the World Confederation for Physical Therapy Congress (WCPT) 2015 in Singapore. The Congress took place at the Suntec Singapore Convention and Exhibition Centre, and attracted 3500 attendants. In total, 572 oral reports were given and 1578 posters were presented. Furthermore, 25 focused symposia, 11 panel discussions, 18 seminars and 36 networking session were organised. The level of discussions varied. I found the reports concerning the application of new post-stroke rehabilitation methods to be the most interesting, and especially the session entitled ‘Best practice for arm recovery post-stroke: an international application’, presented by Professors Steven Wolf from Atlanta, Gert Kwakkel from Amsterdam, Mark Bayley from Toronto and Michelle McDonnell from Adelaide. At the poster session, I presented a study entitled ‘Effects of gait training with partial body-weight support (PBWS) in the early stage after a stroke – a preliminary report’ (by Jarosław Szczygieł and Józef Opara). The World Confederation for Physical Therapy brings together approximately 23 thousand physical therapists from all over the world. It was announced that the outgoing WCPT President, Marilyn Moffat, has been succeeded by Emma Stokes from Dublin. The next congress will be held between 2 and 4 July 2017 in Cape Town.

2

Cervical Myelopathy: diagnose, treatment and rehabilitation

100%

Opara J.

Medical Rehabilitation

|

2018

|

vol. 22(4)

34-38

PL

Mielopatia szyjna, znana w piśmiennictwie anglosaskim jako Cervical Spondylotic Myelopathy lub Degenerative Cervical Myelopathy, jest jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności osób w wieku podeszłym. Jest to jednostka chorobowa występująca o wiele częściej niż jest rozpoznawana. Przyczyną ucisku na korzonki i rdzeń w odcinku szyjnym kręgosłupa są zmiany zwyrodnieniowe prowadzące do krytycznego zwężenia kanału kręgowego. Pierwszymi dolegliwościami zazwyczaj są: drętwienie rąk i rwa barkowa; po jakimś czasie pojawiają się zaburzenia chodu, zaburzenia czynności zwieraczy i impotencja. Badanie neurologiczne wykazuje niedowłady i zaniki mięśni rąk, w okresie późniejszym może dochodzić do niedowładów piramidowych kończyn dolnych z dysfunkcją neurogenną pęcherza moczowego. Podstawą rozpoznania jest badanie neurologiczne, MR i badanie neurofizjologiczne. Istnieje szereg specyficznych skal klinimetrycznych i testów ułatwiających diagnostykę i ocenę wyników leczenia mielopatii szyjnej. Naturalny przebieg choroby, trudny do przewidzenia, najczęściej ma charakter wolno postępujący. Część chorych wymaga leczenia operacyjnego, jednakże obserwowana z początku poprawa z czasem zanika. W postępowaniu rehabilitacyjnym zastosowanie mają zarówno elementy stosowane u chorych z radikulopatią jak z paraplegią. W artykule przeglądowym przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat diagnostyki, leczenia i rehabilitacji osób z mielopatią szyjną.

EN

Cervical myelopathy, known in literature as Cervical Spondylotic Myelopathy or Degenerative Cervical Myelopathy, is one of the most common causes of disability in the elderly. This is an example of a disease that occurs much more often than it is diagnosed. The cause of compression of the roots and cervical core are degenerative changes leading to critical stenosing of the spinal canal. The first complaints usually are: numbness in the hands and shoulder pain; after some time, gait disturbances, sphincter dysfunction and impotence. Neurological examination shows paresis and atrophy of the hand muscles, later, paresis of the lower limbs with neurogenic bladder dysfunction may occur. The basis of the diagnosis is neurological examination, MRI and neurophysiological examination. There are a number of specific clinimetric scales and tests facilitating the diagnosis and evaluation of cervical myelopathy treatment results. The natural course of this disease, difficult to predict, usually slowly progressing. Some patients require surgical treatment, however, the improvement observed at the beginning, disappears. In comprehensive rehabilitation, both components used in patients with radiculopathy as well in paraplegia are applied. In this review article, the current state of knowledge on the diagnosis, treatment and rehabilitation of people with cervical myelopathy has been described.

3

Physical Activity in Prevention of Risk and Disability in Some Neurological Diseases

100%

Opara J.

Physiotherapy and Health Activity

|

2014

|

vol. 22

|

issue 1

21-27

EN

The question of the role of physical activity in preventing disability in neurological diseases is the issue which is not in doubt. There is well known that physical activity in Parkinson`s disease and in Multiple Sclerosis patients is less than is the case in the general population. Numerous scientific studies have confirmed the low physical activity of people with PD and MS. Improving physical activity delays the progress of physical disability and has the effect on increasing the quality of life in those two diseases. In this paper an descriptive review of the literature devoted to the effect of physical activity on risk of PD and its impact on disability progression in PD and MS has been presented. The different recommendations for physical activity and different methods of assessment have been described.

4

Are short forms of Barthel Index equally useful in assessment of ADL?

100%

Opara J.

Medical Rehabilitation

|

2018

|

vol. 22(2)

40-44

PL

Chociaż minęło ponad 50 lat, kiedy to w 1965 roku Florence Mahoney i Dorothea Barthel opublikowały artykuł zatytułowany “Functional evaluation: the Barthel Index”, skala Barthel, występująca również jako Basic ADL Index (BI), Barthel Score i Maryland Disability Index, należy do najbardziej znanych skal ADL (czynności życia codziennego, ang. Activities of Daily Living) i wciąż jest popularna. Ta prosta skala wykorzystywana jest ciągle przez przedstawicieli zawodów medycznych dla wielu celów, w tym oceny wyników leczenia, rehabilitacji, prognozowania, oceny samodzielności, oszacowania potrzeb co do opieki i dla celów orzecznictwa. Mimo swej prostoty wypełnienie kwestionariusza skali Barthel trwa około 5-10 minut, stąd pojawiło się zapotrzebowanie na skróconą formę BI, której wypełnienie zajmie mniej czasu. W artykule przeglądowym przedstawiono najczęściej stosowane skrócone wersje BI z ich wadami i zaletami.

EN

It has been more than 50 years ago, when in 1965 Florence Mahoney and Dorothea Barthel published an article entitled "Functional evaluation: the Barthel Index." Since then, Barthel scale, also known as a Basic ADL Index (BI), Barthel Score and Maryland Disability Index, is one of the most well-known scales ADL (Activities of Daily Living) and is still popular. This simple scale is still used by the representatives of a number of medical workers for many pur-poses, including the assessment of the results of treatment, rehabilitation, prognosing, assess-ment of self-reliance, assessment of needs for care and for the purposes of the judgment. De-spite its simplicity, the administration of the original Barthel questionnaire takes about 5-10 minutes; that`s why there is a demand for a shortened form of BI. Based on a review of the literature the advantages and disadvantages of the abbreviated BI versions in assessing activities of daily living has been presented. Key Words ADL, Barthel Index, Barthel scale, clinimetrics, short forms Opara J. Are short forms of Barthel Index equally useful in the assessment of ADL? Med Rehabil 2018; 22(2): 40-44. DOI: 10.5604/01.3001.0012.6932

5

Contemporary possibilities of outcome measure of rehabilitation post-stroke

64%

Opara J., Kruzel P.

|

2009

|

vol. 17

|

issue 3

41-46

PL

Udar mózgu ze względu na swoje rozpowszechnienie i skutki społeczne jest najpoważniejszą chorobą układu nerwowego. W większości krajów zajmuje trzecie miejsce na liście przyczyn zgonów, a w niektórych nawet drugie - za zawałami serca, a przed nowotworami i urazami. Niepełnosprawność, będąca następstwem udaru, odbija się na jakości życia chorego i jego opiekunów. Rehabilitacja osób po udarze mózgu jest najczęściej realizowanym zadaniem rehabilitacji neurologicznej. Głównym celem rehabilitacji po udarze jest odzyskanie jak największej samodzielności i w dalszej perspektywie poprawy jakości życia obniżonej wskutek choroby. W artykule przeglądowym przedstawiono aktualne możliwości oceny wyników rehabilitacji osób po udarze mózgu. Wymieniono skale udarów, skale funkcjonalne, sposoby oceny poszczególnych funkcji. Specjalną uwagę zwrócono na wykorzystanie oceny jakości życia w celu oszacowania wyników rehabilitacji osób po udarze.

EN

Cerebral stroke due to its prevelance and social consequences is the most seroius disease of the nervous system. In the majority of countries stroke is the third and in some countries even the second most common cause of death, listed after myocardial infarction and before cancer and inuries. Cerebral stroke causes a signifi cant deterioration of the patient's functioning and their quality of life. Rehabilitation of stroke survivours is the most signifi cant goal of neurological rehabilitation. The main aim of post-stroke rehabilitation is to help the patients regain their independence and to improve their quality of life. This review article presents contemporary possibilities of evaluating post-stroke rehabilitation. The authors mentions stroke scales, functional scales, means of assessing particular functions. Using evaluation of the quality of life in order to assess the rehabilitation results in stroke survivors has been granted special attention.

6

Klinimetria w mielopatii szyjnej

64%

Opara J., Orkiszewska-Mokry K.

Aktualności Neurologiczne

|

2010

|

vol. 10

|

issue 2

89 - 93

EN

Cervical spondylotic myelopathy (CSM) is a common disease. It is caused by increasing narrowing of the spinal canal causing compression on the nerve roots and spinal cord. The first symptoms usually are: whiplash neck pain, numbness of the hands, gait disorders, sphincter dysfunction and impotence. Neurological investigation firstly shows hand paresis and muscle atrophy, later on the paralysis of the lower limbs and the neurogenic bladder dysfunction. Often, it is concluded the presence of depression. Some patients required surgical treatment. In this review article the most commonly used scales for the clinimetric evaluation of patients with CSM has been described. There is a wide range scales for the basic clinical assessment of patients with CSM. The most commonly used are: Neck Disability Index (Modified Oswestry Low Back Pain Index), Ranawat grade, Nurick scale, Cooper scale, Myelopathy Disability Index (MDI), Japanese Orthopaedic Association (JOA) score, and European Myelopathy Score (EMS). For evaluation of pain most often used is Visual Analogue Scale (VAS; Carlsson, 1983). Basic depression scale used in CSM is Hospital Anxiety and Depression Scale (Zigmond and Snaith, 1983). In assessing the patient’s autonomy in activities of daily living (called activities of daily living, ADL) still widely used is Barthel Index. The most accurate estimation of everyday functional capacity is Functional Independence Measure (FIM). For assessment of hand function test most commonly used are: Nine Peg & Hole test (Kellor, 1971) and Jebsen-Taylor Test (1969). Prabhu et al. in 2005 assessed the results of surgical treatment of CSM’s using the Rapid Hand Flick Time (RHFT). For walking quantitative tests are most commonly used transition distance of 6 meters, 10 meters, 20 meters. Nurick in the year 1972 proposed six-level scale of qualitative walking assessment in patients with CSM which is commonly used so far. Ranawat assessed gait in patients with SCI in the CSM using neurological four-level scale (1979). Since more than 50 years for patient eligibility for surgery and the outcome measure the criteria Odom’s (1958) are still used. Myelopathy Disability Index (MDI) was created in 1996 by Casey et al. as modification of Stanford Health Assessment Questionnaire (HAQ). Modified by Keller, 1993 Japanese Orthopaedic Association Cervical Spinal Myelopathy Functional Assessment Scale (mJOACSMFAS) assesses four features: hand, gait, sensory and sphincter urinary bladder.

PL

Mielopatia szyjna (ang. cervical spondylotic myelopathy, CSM) jest dość częstą jednostką chorobową. Jej przyczyną jest narastające zwężenie kanału kręgowego powodujące ciasnotę śródkanałową skutkującą uciskiem na korzenie nerwowe, a następnie na rdzeń kręgowy. Pierwszymi objawami zazwyczaj są: bóle kręgosłupa szyjnego, drętwienie rąk, zaburzenia chodu, zaburzenia czynności zwieraczy i impotencja. Badanie neurologiczne wykazuje niedowłady i zaniki mięśni rąk, w okresie późniejszym może dochodzić do niedowładów piramidowych kończyn dolnych z dysfunkcją neurogenną pęcherza moczowego. Nierzadko stwierdza się także obecność depresji. Część chorych wymaga leczenia operacyjnego. W artykule przeglądowym przedstawiamy najczęściej używane skale służące do oceny klinimetrycznej chorych z CSM. Istnieje cały szereg skal służących do oceny klinicznej chorych z CSM. Najczęściej stosowane są: Neck Disability Index (modyfikacja Oswestry Low Back Pain Index), Nurick grade, Ranawat grade, skala Coopera, Myelopathy Disability Index (MDI), Japanese Orthopaedic Association (JOA) score i European Myelopathy Score (EMS). Do oceny bólu najczęściej używa się analogowej skali bólu – Visual Analogue Scale (VAS; Carlsson, 1983). Do oceny depresji najczęściej wykorzystuje się szpitalną skalę oceny depresji (Hospital Anxiety and Depression Scale; Zigmond i Snaith, 1983). W ocenie samodzielności chorego w czynnościach życia codziennego (ang. activities of daily living, ADL) szeroko jest jeszcze stosowany Indeks Barthel. Najdokładniejszą ocenę czynności życia codziennego zapewnia pomiar niezależności funkcjonalnej (The Functional Independence Measure, FIM). W celu oceny funkcji ręki najczęściej stosuje się test 9 otworów i 9 kołków (Nine Hole Peg Test; Kellor, 1971) oraz test Jebsena i Taylora (1969). Prabhu i wsp. w roku 2005 oceniali wyniki leczenia operacyjnego CSM przy pomocy pomiaru czasu szybkiego otwierania i zamykania dłoni. Do oceny ilościowej chodzenia najczęściej używane są testy przejścia dystansu 6 metrów, 10 metrów lub 20 metrów. Nurick zaproponował w roku 1972 sześciostopniową skalę jakościowej oceny chodu u chorych z CSM stosowaną powszechnie do tej pory. Ranawat oceniał zaburzenia chodu u chorych z CSM w tzw. czterostopniowej skali neurologicznej (1979). Od ponad 50 lat w celu kwalifikacji chorego do zabiegu i oceny jego wyników stosuje się kryteria Odoma (1958). Myelopathy Disability Index (MDI) powstał w roku 1996 przez modyfikację stanfordzkiego Health Assessment Questionnaire (HAQ). Skala Japońskiego Stowarzyszenia Ortopedycznego – Japanese Orthopaedic Association Cervical Spine Myelopathy Functional Assessment Scale (mJOACSMFAS) ocenia cztery funkcje: ręki, chodu, czucia i zwieraczy pęcherza moczowego.

7

Contemporary methods in the evaluation of activities in daily living with Alzheimer disease

64%

Opara J., Brola W.

Medical Rehabilitation

|

2011

|

vol. 15(1)

21-24

PL

Starzenie się społeczeństw doprowadzi do wzrostu zapadalności na chorobę Alzheimera. W zaawansowanym stadium choroba uniemożliwia samodzielne wykonywanie nawet prostych czynności codziennych i osoba chorująca na chorobę Alzheimera wymaga stałej opieki. Ocena samodzielności osób z otępieniem jest bardzo ważna – pozwala ona na oszacowanie potrzeb dotyczących opieki nad chorymi, gdyż pociąga to za sobą koszty i obciążenie opiekunów. W artykule przeglądowym przedstawiono aktualne możliwości oceny samodzielności w wykonywaniu czynności Ŝycia codziennego u osób z otępieniem – służą do tego skale oceniające czynności podstawowe (ADL) i skale nazwane instrumentalnymi lub rozciągniętymi skalami ADL

EN

Alzheimer disease is known for placing a great burden on caregivers which include the social, psychological, physical and/or economic aspects. The disease diminishes patients` independence in activities of daily living (ADL). Home care is usually preferred by patients and families. The role of the main caregiver is often taken by the spouse or a close relative. Dementia caregivers are subject to high rates of physical and mental disorders. ADL scales are useful for the evaluation of patients` capacity and their needs for care and burden. Those scales enable one also to arrive ar the outcome measure of rehabilitation. One can divide them into three parts: universal (generic) basic ADL scales, basic scales which are specific for Alzheimer disease and instrumental - extended (expanded) ADL scales. In this paper the most commonly used scales evaluating activities of daily living in Alzheimer disease, including as equally basic as well as instrumental ADL scales, have been presented. Due to the systematic review we were able to present their psychometric properties: content validity, internal consistency, construct validity, criterion validity, reliability, responsiveness, floor-and ceiling effects, and interpretability. Those scales that received positive ratings have been presented.

8

Potrzeby i możliwości rehabilitacji chorych na stwardnienie rozsiane w Polsce

64%

Potemkowski A., Opara J.

Aktualności Neurologiczne

|

2015

|

vol. 15

|

issue 2

74-79

EN

The nature of multiple sclerosis makes the rehabilitation of patients suffering from the disease one of the most challenging tasks neurologic rehabilitation is faced with. The numerous multiple sclerosis symptoms considerably impair the quality of life of the approx. 40,000 Polish multiple sclerosis patients. Even though rehabilitation does not significantly affect the relapse frequency, or prevent the progression of the disease, still, when adequately carried out, making use of contemporarily available options, it manages to improve not only the objective indicators, but also the patients’ subjective sense of well-being and self-esteem, resulting with patients’ more positive self-image. The needs of Polish patients are huge, yet the availability of rehabilitation options remains scarce. Therefore, it is crucial to optimize the quality of rehabilitation regime the patients follow independently on at-home basis. Hence, the patient’s knowledge concerning the impact of rehabilitation on their disease and the available forms of therapy, as well as their awareness of the potential outcome of neglecting this aspect of treatment, become of utmost importance. Multiple sclerosis, regardless of its form, leads to impaired function/disability and affects very adversely the quality of patients’ life, limiting one’s independence, putting them at risk of losing employment, and making daily life activities increasingly more difficult. The role of therapeutic rehabilitation teams, ones including neurology and rehabilitation specialist as well as physiotherapists, is therefore crucial, and these should be found at every single outpatient centre specialising in multiple sclerosis-related diagnostics and treatment. The effects that the disease’s progression has on patients’ lives could be curbed with such teams available to patients to establish the extent of the sustained loss of function, and determine the therapy objectives and a detailed therapy plan.

PL

Specyfika stwardnienia rozsianego sprawia, że rehabilitacja pacjentów cierpiących na tę chorobę jest jednym z najtrudniejszych zadań rehabilitacji neurologicznej. Liczne objawy stwardnienia rozsianego znacznie obniżają jakość życia około 40 000 chorych żyjących w Polsce. Choć rehabilitacja nie zmniejsza istotnie częstości rzutów ani nie zatrzymuje progresji choroby, to – jeśli jest odpowiednio, nowocześnie prowadzona – poprawia nie tylko obiektywne wskaźniki, lecz także subiektywne samopoczucie i samoocenę, a w rezultacie daje możliwość wytworzenia pozytywnego obrazu siebie. Potrzeby polskich chorych są duże, ale dostępność rehabilitacji (zarówno ambulatoryjnej, jak i stacjonarnej) jest wysoce niesatysfakcjonująca. W związku z tym powinno się optymalizować jakość rehabilitacji prowadzonej przez chorych samodzielnie, w warunkach domowych. Duże znaczenie mają zatem wiedza pacjenta na temat wpływu rehabilitacji na chorobę i możliwych form leczniczych, jak również świadomość skutków zaniechania tej formy leczenia. Stwardnienie rozsiane, niezależnie od postaci, prowadzi do niepełnosprawności i obniżenia jakości życia, a to ogranicza samodzielność, niesie ze sobą ryzyko utraty pracy, utrudnia samoobsługę i swobodę w zakresie aktywności dnia codziennego. Istotna staje się rola rehabilitacyjnych zespołów terapeutycznych (specjaliści neurologii i rehabilitacji plus fizjoterapeuta), które powinny istnieć w każdej poradni diagnostyki i leczenia stwardnienia rozsianego. Ustalenie przez taki zespół ubytków funkcji oraz określenie celów i planu postępowania pozwoliłyby na zmniejszanie skutków postępu choroby.

9

The continuation of post-stroke rehabilitation according to the model of Early Home Supported Discharge

52%

Opara J., Błaszczyszyn M., Barszcz J.

Medical Rehabilitation

|

2009

|

vol. 13(3)

33-38

EN

The growing costs of health care have enforced managers to look for new solutions of services which could enable them to reduce the costs of treatment. During recent years a promising alternative to conventional institutional post-stroke rehabilitation has appeared. Early Home Supported Discharge (EHSD) consists of many elements of the modern strategy of rehabilitation. It realizes the idea of early rehabilitation, its continuation after discharge from hospital, and for the first: social integration – participation. Many authors have published extended studies demonstrating the significant effect on poor final outcomes and the length of hospitalization. In 2006 these results were elaborated in a HTA of EHSD where the extra ‘H’ specifies that this intervention has to be delivered at the domicile of the patient. The HTA concludes that EHSD is a dominant intervention in comparison with conventional stroke unit rehabilitation. The biggest benefits of this model have been noticed in those survivals who displayed a middle-moderate level of disability. In this review article the contemporary state of art with regard to the post-stroke model of Early Home Supported Discharge is presented.

10

Development of post-stroke rehabilitation according to the model of Early Home Supported Discharge

52%

Opara J., Mehlich K., Błaszczyszyn M., Szczygieł J.

Medical Rehabilitation

|

2012

|

vol. 16(1)

15-18

PL

W pierwszych latach XXI wieku pojawiła się obiecująca alternatywa dla rehabilitacji stacjonarnej osób po udarze mózgu – jest nią model organizacyjny polegający na kontynuacji rehabilitacji po przebytym udarze w warunkach domowych nazwany Early Home Supported Discharge (EHSD). Model kontynuacji rehabilitacji po udarze mózgu w domu jest rozwiązaniem organizacyjnym, które pozwala na skrócenie pobytu w szpitalu i zmniejszenie kosztów leczenia i rehabilitacji - zawiera on wiele elementów nowoczesnej strategii postępowania rehabilitacyjnego. W roku 2009 przedstawiliśmy w Rehabilitacji Medycznej załoŜenia modelu ESD. Od tego czasu pojawiły się dalsze liczne doniesienia wykazujące, Ŝe model EHSD, mimo skrócenia pobytu w szpitalu zapewnia choremu realne szanse na skuteczną rehabilitację. Największe korzyści z tego typu postępowania odnoszą pacjenci ze średnim poziomem niepełnosprawności. W artykule poglądowym przedstawiamy najnowsze doniesienia na temat rozwoju koncepcji rehabilitacji po udarze mózgu według modelu EHSD.

EN

At the beginning of the twenty first century there appeared a promising alternative to stationary rehabilitation for post-stroke patients. This is the organizational model for rehabilitation continuation after a stroke at home referred to as the Early Supported Discharge Home (EHSD). This model is an organizational solution allowing for a shortening of hospital stay and a reduction in the costs of treatment and rehabilitation. This comprises many elements of modern rehabilitation strategies. In 2009 we presented in Medical Rehabilitation ESD model assumptions. Since then there have been numerous reports that have continued to demonstrate that the EHSD model, despite shortening stays in the hospital, provides the patient with a real chance for successful rehabilitation. The biggest benefit of this type of practice is experienced by patients with an average level of disability. In this review article we present the latest reports on the further development of the concept of home-based post-stroke rehabilitation according to the EHSD model.

11

Is the Barthel scale still useful 50 years after its first publication?

52%

Opara J., Kucio C., Kurek J., Małecka E.

Medical Rehabilitation

|

2015

|

vol. 19(1)

34-37

EN

It has been 50 years since, in February 1965, Florence Mahoney and Dorothea Barthel published an article entitled “Functional evaluation: the Barthel Index”. Since then, the Barthel scale, also known as the Basic ADL Index (BI), Barthel Score and Maryland Disability Index, is one of the most well-known ADL scales (Activities of Daily Living) and is still popular. This simple scale is still used by the representatives of a number of medical workers for many purposes, including the assessment of the results of treatment, rehabilitation, prognosis, assessment of self-reliance, assessment of needs for care and for determining the degree of disabilities. Based on a review of the literature and our own experience, this article presents the advantages and disadvantages of the Barthel Index, including its usefulness and place among other scales assessing the activities of daily living.

PL

Minęło 50 lat, kiedy to w lutym 1965 r. Florence Mahoney i Dorothea Barthel opublikowały artykuł zatytułowany Functional evaluation: the Barthel Index. Od tej pory skala Barthel, występująca również jako Basic ADL Index (BI), Barthel Score i Maryland Disability Index, należy do najbardziej znanych skal ADL (czynności życia codziennego, ang. Activities of Daily Living) i wciąż jest popularna. Ta prosta skala wykorzystywana jest ciągle przez przedstawicieli zawodów medycznych do wielu celów, w tym oceny wyników leczenia, rehabilitacji, prognozowania, oceny samodzielności, oszacowania potrzeb co do opieki i do celów orzecznictwa. Na podstawie przeglądu piśmiennictwa i własnego doświadczenia w artykule tym przedstawiono zalety i wady skali Barthel, jej przydatność i miejsce wśród innych skal, oceniających czynności życia codziennego.

12

Role of physical activity in preventing disability in Parkinson’s disease

52%

Opara J., Małecki A., Mehlich K., Szczygieł J.

Medical Rehabilitation

|

2013

|

vol. 17(2)

18-22

PL

Choroba Parkinsona, która dotyka około 2% ludności powyżej 65 lat i ponad 4% osób, które ukończyły 85 lat, jest jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności ruchowej wśród chorób układu nerwowego. Powszechnie wiadomo, że aktywność fizyczna chorych na chorobę Parkinsona jest mniejsza niż w populacji ogólnej. Nieliczne badania naukowe potwierdziły niską aktywność fizyczną osób z chorobą Parkinsona. Mimo wprowadzenia lewodopy, jako złotego standardu leczenia, nowych agonistów receptorów dopaminowych, a nawet leczenia neurochirurgicznego, nie udaje się kontrolować postępującej niepełnosprawności ruchowej. Aktywność fizyczna odgrywa istotną rolę w rozwoju choroby. Poprawa aktywności fizycznej opóźnia rozwój niepełnosprawności ruchowej chorych i skutkuje podwyższeniem ich jakości życia. W piśmiennictwie naukowym można znaleźć wiele badań, z których wynika, że ćwiczenia i aktywność fizyczna prowadzą do: zmniejszenia śmiertelności, poprawy siły, poczucia równowagi i postawy ciała, mobilności i samodzielności w wykonywaniu czynności życia codziennego u osób z chorobą Parkinsona. Ćwiczenia i aktywność fizyczna pełnią także ważną rolę w zapobieganiu upadkom, które mogą być u chorych brzemienne w skutkach. W artykule poglądowym przedstawiliśmy przegląd piśmiennictwa poświęconego znaczeniu aktywności fizycznej w prewencji pierwotnej i jej wpływowi na rozwój niepełnosprawności w chorobie Parkinsona. W prewencji pierwotnej aktywność fizyczna jest szczególnie ważna w odniesieniu do płci męskiej. Przedstawiono różne zalecenia dotyczące aktywności fizycznej i różne metody jej oceny.

EN

Parkinson`s disease, which affects about 2% of the population over 65 years and more than 4% of those over 85 years, is one of the most frequent causes of physical disability from among the diseases of the nervous system. It is well known that physical activity in patients with Parkinson’s disease is less than in the general population. Only a few scientific studies have confirmed the low physical activity of people with Parkinson`s disease. Despite the application of levodopa, which now seems to be the gold standard treatment, the new dopamine agonists, and even neurosurgical treatment, one is not able to control the development of physical disability within Parkinson`s disease. Physical activity plays an important role in the development of the disease. Improving the amount and type of physical activity delays the development of the physical disability in patients and has a positive effect on their quality of life. In the scientific literature, one can find a lot of research which shows that exercise and physical activity lead to a reduction in mortality, an improvement in strength, the sense of balance and posture, mobility and independence in performing Activities of Daily Living (ADL) amongst patients with Parkinson`s disease. Exercise and physical activity play an important role in the prevention of falls, which can be dangerous for patients. In this paper an descriptive review of the literature devoted to the importance of physical activity and its impact on disability progression in Parkinson's disease has been presented. Physical activity is particularly important in relation to men and disease prevention. The different recommendations for physical activity and different methods of assessment have been described.

13

Vibratory massage for complementing training in sports and physiotherapy

52%

Opara J., Mehlich K., Gieremek K., Szwejkowski W.

|

2010

|

vol. 18

|

issue 1

61-66

PL

W ostatnim czasie na polskim rynku pojawiło się wiele nowych urządzeń służących do masażu wibracyjnego. W instrukcjach obsługi zazwyczaj brak bliższych informacji na temat częstotliwości i natężenia stosowanej wibracji. W piśmiennictwie polskim trudno też znaleźć artykuły naukowe traktujące o sposobach, zastosowaniu i działaniu masażu wibracyjnego. Autorzy niniejszego doniesienia zabrali dane z piśmiennictwa naukowego na temat zastosowania wibracji dla celów treningu sportowego, odnowy biologicznej i w fizjoterapii.

EN

Recently many new devices used for vibratory massage have become available on the Polish market. Manuals usually lack information concerning frequency and intensity of the vibration to be used. Scientific papers on application and effects of vibratory massage are hard to find in Polish references. The authors of this paper gathered the available reports on using vibratory massage in sports, biological renewal and physiotherapy.

14

Aktualne kierunki rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym

52%

Opara J., Szwejkowski W., Brola W.

Aktualności Neurologiczne

|

2009

|

vol. 9

|

issue 2

140-146

EN

The number of reports describing the effectiveness of comprehensive rehabilitation in multiple sclerosis (MS) is systematically growing. The latest scientific data reported the essential difference in health state between those patients who underwent rehabilitation and those who didn’t. The advantage of inpatient rehabilitation against outpatient has been proved. The correlation between disability and quality of life has been also noticed, as well as influence on burden of patient’s caregivers. Multiple sclerosis is associated with a variety of symptoms and functional deficits that result in a range of progressive impairments and handicap. Goals of rehabilitation are: to give the management of symptoms and to improve general fitness due to aerobic exercise. First goal can be achieved using facilitation – impairment- based approach, while the second one by use of a new strategy: task- oriented – disability- focused approach. First is the treatment of the main symptoms of MS: fatigue, bladder and bowel disturbances, sexual dysfunction, cognitive and affective disorders, and spasticity. Even though these symptomatic therapies have benefits, their use is limited by possible side effects. Moreover, many common disabling symptoms, such as weakness, are not amenable to drug treatment. However, rehabilitation has been shown to ease the burden of these symptoms by improving self- performance and independence.

PL

For these aims the comprehensive multidisciplinary rehabilitation is necessary. Even though rehabilitation has no direct influence on disease progression, studies to date have shown that this type of intervention improves personal activities and ability to participate in social activities, thereby improving quality of life. Since 1890, when Wilhelm Uhthoff for the first time described that increased body temperature from physical exertion may lead to transient impairment of vision in patients with MS, the Uhthoff phenomenon has been defined the strategy of rehabilitation procedures in MS. Heat therapy and physical exercises were restricted because of fear against flare up of disease, aquatic exercises were limited till 30°C of water temperature. Last years something has been changed. Few reports on randomised controlled trials about progressive exercise program, mainly consisting of resistance training for few months has been published. Findings from those studies suggest overall disability and mobility improvement with the aerobic training. All types of rehabilitation should be tailored to fit patient specific needs. Based on the Uhthoff phenomenon, therapeutic trials with cooling vests are investigated and developed. In this review report of the contemporary trends in comprehensive rehabilitation in MS has been presented.

15

Has the description of the Uhthoff phenomenon complicated rehabilitation in multiple sclerosis?

52%

Opara J., Szwejkowski W., Pidsudko Z.

Medical Rehabilitation

|

2009

|

vol. 13(1)

25-28

EN

Professor Wilhelm Uhthoff described for the first time in 1890 that increased body temperature from physical exertion may lead to transient impairment of vision in patients with multiple sclerosis (MS). In his report entitled: “Untersuchungen über die bei der multiplen Herdsklerose vorkommenden Augenstörungen“ he described within four out of a 100 patients with MS a marked deterioration of visual acuity during physical exercise and exhaustion. This vision, referred to as retrobulbar optic neuritis, was later named after him as “Uhthoff phenomenon”. Until 1983 “the hot bath test” was accepted as a clinical test and used for diagnosing MS, subsequently being replaced by more specific investigations. Now it is known that the Uhthoff phenomenon and the characteristic deterioration of MS symptoms by increased body temperature due to physical exercise may also be observed with triggering factors such as fever, hot meals, weather, menstruation, but also smoking and psychological stress. For a long time it was not clear as to whether the nervous conduction velocity in demyelinated fibres was influenced directly by heat or whether it was due to indirect phenomena. In 2004 Humm et al. stated that Uhthoff phenomena in the motor system are due to varying degrees of conduction block and are associated with prolonged central motor conduction time. Multiple sclerosis (MS) is associated with a variety of symptoms and functional deficits that result in a range of progressive impairments and handicaps. Uhthoff phenomenon has defined the strategy of rehabilitation procedures in MS for more than a 100 years. Heat therapy and physical exercises were restricted because of fear of a flare up of the disease, and aquatic exercises were limited to a water temperature of 30°C. In recent years something has changed though. A few reports on randomised controlled trials of progressive exercise programmes, mainly consisting of resistance training for a few months have been published. The findings from these studies suggest overall disability and mobility improvement with aerobic training. All types of rehabilitation should be tailored to fit a patient’s specific needs. The first report to describe the successful outcome of a comprehensive rehabilitation programme that included aquatic therapy with a pool temperature above 30°C in a MS patient has been published. Based on the Uhthoff phenomenon, therapeutic trials with cooling jackets are being investigated and developed. In this review there is reported the current state concerning the Uhthoff phenomenon and its influence on comprehensive rehabilitation in MS.

16

Prevalence of Stress Urinary Incontinence in Elite Female Endurance Athletes

52%

Poświata A., Socha T., Opara J.

Journal of Human Kinetics

|

2014

|

vol. 44

|

issue 1

91-96

EN

The goal of the study was to assess the prevalence of stress urinary incontinence in a group of elite female endurance athletes, as professional sport is one of the risk factors for stress urinary incontinence. SUI rates in the groups of female cross-country skiers and runners were compared to determine whether the training weather conditions like temperature and humidity influenced the prevalence of urinary incontinence. An anonymous questionnaire was distributed among 112 elite female athletes ie., 57 cross-country skiers and 55 runners. We used a short form of the Urogenital Distress Inventory (UDI-6) to assess the presence of SUI symptoms and the level of urogenital distress. Only women who had been practicing sport professionally for at least 3 years, on an international and national level, were included in the research. The study group consisted of 76% nulliparous and 24% parous women. 45.54% of all participants reported leakage of urine associated with sneezing or coughing which indicates stress urinary incontinence. 29.46% were not bothered by the urogenital distress symptoms. 42.86% of the participants were slightly bothered by the symptoms, 18.75% were moderately bothered, 8.04% were significantly bothered and 0.89% were heavily bothered. The absence of statistically significant differences between both groups seems to indicate that training weather conditions did not influence the prevalence of SUI in elite female endurance athletes.

17

Fizjoterapia w wysiłkowym nietrzymaniu moczu u kobiet. Część II. Biologiczne sprzężenie zwrotne w wysiłkowym nietrzymaniu moczu / Physiotherapy in stress urinary incontinence in females. Part ii. Biofeedback in stress urinary incontinence

52%

Opara J., Socha T., Prajsner A., Poświata A.

|

2011

|

vol. 19

|

issue 4

37-42

EN

Urinary incontinence is a complaint of any involuntary leakage of urine. This ailment occurs twice as often in women than men and its frequency increases with age. Approximately 25% of women of childbearing age and 50% of postmenopausal women have problems with incontinence. In Poland it is estimated that about 5 million people suffer from this affliction. More than half of all cases of incontinence are related to stress urinary incontinence. The treatment of urinary incontinence could be divided into conservative and surgical. The contemporary state of knowledge on physiotherapy - which is one of the main methods of conservative treatment and prevention - in stress urinary incontinence has been described in three review papers. Part I presented recommendations for using Kegel exercises in stress urinary incontinence. Part II focuses on current biofeedback methods

18

Fizjoterapia w wysiłkowym nietrzymaniu moczu u kobiet Część I. Aktualne rekomendacje dotyczące ćwiczeń według Kegla / Physiotherapy in stress urinary incontinence in females. Part I. Contemporary recommendations for Kegel exercises (PFME)

52%

Opara J., Socha T., Prajsner A., Poświata A.

|

2011

|

vol. 19

|

issue 3

41-49

EN

Urinary incontinence is complaint of any involuntary leakage of urine. Data from various sources indicate that urinary incontinence as a symptom of various disease entities should be regarded as a social disease, because they relate to more than 5% of the population. Urinary incontinence is often hidden from family and the doctor. It is estimated that about 2/3 of all cases of urinary incontinence is suppressed because of the shame and embarrassment, and insufficient information about treatment options. Between the beginning of symptoms and meeting the doctor an average time of nine years is usually observed. This ailment was twice as likely relates to women than men, and its frequency increases with age. Approximately 25% of women of childbearing age and 50% of postmenopausal women have problems with incontinence. The disease also affects younger people, about 65% of pregnant women and about 30% of women in the first year after parturition does not hold urine. In Poland it is estimated that about 5 million people suffers from this affliction. More than half of all cases of incontinence are stress and mixed urinary incontinence. In three review papers the contemporary state of knowledge on physiotherapy in stress urinary incontinence has been described. This is one of main methods of conservative treatment and prevention. In part I the contemporary recommendations by Kegel exercises in stress urinary incontinence has been described.

19

The role of physical activity in preventing disability in Multiple Sclerosis

52%

Opara J., Kucio C., Socha T., Szczygieł J.

Medical Rehabilitation

|

2012

|

vol. 16(3)

22-26

PL

Problemy aktywności fizycznej osób ze stwardnieniem rozsianym nie były dotąd poruszane w piśmiennictwie polskojęzycznym. Powszechnie wiadomo, że aktywność fizyczna chorych na stwardnienie rozsiane jest mniejsza niż w populacji ogólnej. Jest ona większa u chorych z postacią pierwotnie postępującą (Primary Progressive Multiple Sclerosis – PPMS) niż z postacią rzutowozwalniającą (Relapsing Remitting Multiple Sclerosis – RRMS) choroby. Liczne badania naukowe potwierdziły niską aktywność fizyczną osób z SR. Najczęściej do jej oceny stosuje się akcelerometrię, pedometrię i kwestionariusze samooceny – najbardziej rozpowszechnione są Godin Leisure-Time Exercise Questionnaire – GLTEQ i International Physical Actiivity Questionnaire – IPAQ. Okazało się, że metody behawioralne prowadzą do zwiększenia aktywności fizycznej chorych. Poprawa aktywności fizycznej opóźnia rozwój niepełnosprawności ruchowej chorych na stwardnienie rozsiane i skutkuje podwyższeniem ich jakości życia.

EN

The question of the role of physical activity in preventing disability in Multiple Sclerosis has to date not been described in Polish literature. It is well known that physical activity in Multiple Sclerosis patients is less than is the case in the general population. It is higher in patients with primary progressive (Primary Progressive Multiple Sclerosis - PPMS) than in the relapsing-remitting form (Relapsing Remitting Multiple Sclerosis - RRMS) of the disease. Numerous scientific studies have confirmed the low physical activity of people with MS. Most of them used an accelerometer, pedometer and questionnaires - the most widespread being: the Godin Leisure-Time Exercise Questionnaire - GLTEQ and the International Physical Activity Questionnaire - IPAQ. It has been found that behavioural methods lead to increased physical activity in patients. Improving physical activity delays the development of physical disability in multiple sclerosis patients and has the effect of increasing the quality of life.

20

Where is the idea of Early Supported Discharge after stroke going?

52%

Opara J., Błaszczyszyn M., Mehlich K., Kucio C.

|

vol. 21(1)

32-36

PL

W roku 2009 i w roku 2012 opublikowaliśmy w „Rehabilitacji Medycznej” dwa artykuły przedstawiające rozwój idei Early Home Supported Discharge w rehabilitacji poudarowej. Obecnie coraz częściej używa się skrótu ESD, pomijając słowo „Home”. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie najnowszych kierunków rozwoju idei kontynuacji rehabilitacji po udarze mózgu po wczesnym wypisie ze szpitala. Skoncentrujemy się przede wszystkim na najnowszych doniesieniach, zwłaszcza systematycznych przeglądach. W każdym kraju stosuje się własne kryteria kwalifikacji do wczesnego wypisu ze szpitala i kontynuacji rehabilitacji w miejscu zamieszkania, różny też bywa skład rehabilitacyjnego zespołu wyjazdowego. Dotychczas przeprowadzone badania wykazały, że optymalną rolą zespołu rehabilitacyjnego jest koordynacja i realizacja rehabilitacji w miejscu zamieszkania. Nie ulega również wątpliwości, że model ESD przynosi konkretne korzyści ekonomiczne, głównie poprzez skrócenie pobytu chorego w szpitalu. Szczegółowe rozwiązania organizacyjne, stosowane w poszczególnych krajach, zależą od tradycji kulturowych, możliwości i zasobności finansowej.

EN

In 2009 and in 2012 we published two articles in “Medical Rehabilitation” regarding the development of idea of Early Home Supported Discharge in stroke rehabilitation. Today, omitting the word “Home”, the abbreviation ESD is more popular. The aim of this article is to present the latest developments around the idea of continuing rehabilitation after early discharge from the hospital in a home setting. We primarily focus on the most recent reports, particularly systematic reviews. Each country has its own eligibility criteria which are different for early hospital discharge and follow-up rehabilitation in the place of residence, and sometimes the rehabilitation team staff also differs. So far, studies have shown that the optimal role of the rehabilitation team is coordination and delivery of rehabilitation in a home setting. It is also clear that the ESD model brings tangible economic benefits, mainly by shortening hospital stays. Specific organizational solutions used in different countries depend on cultural traditions, capabilities and financial sources.

Refine search results

Report from the 17 th World Confederation for Physical Therapy (WCPT) 2015 Congress in Singapore

Cervical Myelopathy: diagnose, treatment and rehabilitation

Physical Activity in Prevention of Risk and Disability in Some Neurological Diseases

Are short forms of Barthel Index equally useful in assessment of ADL?

Contemporary possibilities of outcome measure of rehabilitation post-stroke

Klinimetria w mielopatii szyjnej

Contemporary methods in the evaluation of activities in daily living with Alzheimer disease

Potrzeby i możliwości rehabilitacji chorych na stwardnienie rozsiane w Polsce

The continuation of post-stroke rehabilitation according to the model of Early Home Supported Discharge

Development of post-stroke rehabilitation according to the model of Early Home Supported Discharge

Is the Barthel scale still useful 50 years after its first publication?

Role of physical activity in preventing disability in Parkinson’s disease

Vibratory massage for complementing training in sports and physiotherapy

Aktualne kierunki rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym

Has the description of the Uhthoff phenomenon complicated rehabilitation in multiple sclerosis?

Prevalence of Stress Urinary Incontinence in Elite Female Endurance Athletes

Fizjoterapia w wysiłkowym nietrzymaniu moczu u kobiet. Część II. Biologiczne sprzężenie zwrotne w wysiłkowym nietrzymaniu moczu / Physiotherapy in stress urinary incontinence in females. Part ii. Biofeedback in stress urinary incontinence

Fizjoterapia w wysiłkowym nietrzymaniu moczu u kobiet Część I. Aktualne rekomendacje dotyczące ćwiczeń według Kegla / Physiotherapy in stress urinary incontinence in females. Part I. Contemporary recommendations for Kegel exercises (PFME)

The role of physical activity in preventing disability in Multiple Sclerosis

Where is the idea of Early Supported Discharge after stroke going?