Search results

Sort By:

Limit search:

Diagnostyka ultrasonograficzna guzów przydatków – praktyczna przydatność różnych schematów prognostycznych oceny ryzyka onkologicznego

100%

Nowosielski K., Witek A., Kapuśniak E., Stawicka-Ociepka E.

Current Gynecologic Oncology

2017

vol. 15

issue 3

194-217

Adnexal masses are found in women of all ages, both pre- and postmenopausal. A large majority of them are benign and are diagnosed incidentally. Some cases, nonetheless, pose diagnostic and clinical challenges regarding the character of the lesion (whether benign or malignant). Correct preoperative classification is crucial for proper management both in terms of the scope and technique of surgery as well as the choice of the medical center where a given medical procedure is to be held (an gynecologic oncology center/a gynecologic ward). The usefulness of various imaging modalities (each characterized by a given level of sensitivity and specificity) for the diagnosis of ovarian cancer has been analyzed in multicenter studies. Studies by international groups, such as the IOTA, indicate the possibility of applying various diagnostic algorithms, relying on ultrasound assessment (Simple Rules model), complex mathematical models (LR1, LR2), biomarker measurements (ROMA, ROCA, OVERA), or a conjunction of clinical data, serum marker levels and ultrasound findings (ADNEX, RMI). All these models facilitate a differential diagnosis of ovarian tumors and help to triage patients into low-, moderate- or highrisk groups, thus warranting correct classification of patients for further management even when expert diagnosis is not feasible, and optimizing the quality of care provided. This study is a review of the available predictive formulas utilizing ultrasound findings, serum biomarker measurements and complex mathematical models as well as newly proposed diagnostic algorithms, based on the results of the most recent studies and guidelines of various gynecologic and obstetric societies. They may be helpful in day-to-day practice of gynecologists, aiding preoperative classification of adnexal masses as likely benign or malignant.

Guzy przydatków występują u kobiet w różnym wieku, zarówno przed menopauzą, jak i po niej. Zdecydowana większość z nich ma charakter łagodny i jest rozpoznawana przypadkowo. Część zmian przydatków budzi jednak wątpliwości diagnostyczno-kliniczne co do charakteru zmiany (łagodna czy złośliwa). Właściwe rozpoznanie przedoperacyjne warunkuje odpowiednie postępowanie w odniesieniu zarówno do zakresu i techniki operacji, jak i ośrodka wykonującego daną procedurę medyczną (ośrodek ginekologii onkologicznej/oddział ginekologiczny). W wielośrodkowych badaniach dotyczących diagnostyki guzów przydatków analizowane są różne metody obrazowania, z których każda cechuje się odpowiednim poziomem czułości i specyficzności. Prace międzynarodowych grup, w tym grupy IOTA, wskazują na możliwość zastosowania różnych schematów diagnostycznych, opartych na ocenie obrazów ultrasonograficznych (model prostych reguł), złożonych modelach matematycznych (LR1, LR2), markerach biochemicznych (ROMA, ROCA, OVERA) czy wreszcie skojarzeniu danych klinicznych, markerów biochemicznych i cech ultrasonograficznych (ADNEX, RMI). Wszystkie te schematy mają na celu diagnostykę różnicową guzów i ustalenie przynależności do grup niskiego, pośredniego i wysokiego ryzyka. Dzięki takiemu postępowaniu nawet przy braku możliwości oceny dokonanej przez eksperta możliwa staje się właściwa kwalifikacja pacjentek, co z kolei optymalizuje jakość zapewnianej im opieki medycznej. Niniejsza praca ma charakter poglądowy i prezentuje dostępne metody diagnostyki obrazowej guzów przydatków, oparte na ultrasonografii, markerach biochemicznych oraz złożonych modelach matematycznych. Przedstawia również nowe propozycje schematów diagnostycznych guzów przydatków, oparte na wynikach najnowszych opracowań naukowych i wytycznych towarzystw ginekologów i położników. Mogą one być pomocne w codziennej praktyce lekarzy ginekologów w przedoperacyjnej klasyfikacji guzów jako prawdopodobnie łagodnych lub wysokiego ryzyka onkologicznego.

Obraz kliniczny celiakii u dzieci hospitalizowanych w Klinice Pediatrii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w latach 2003–2008

100%

Łopatecka M., Stawicka-Ociepka E., Pyziak J., Więcek S.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2011

vol. 65

issue 5-6

28-34

In recent years a changeable clinical picture of celiac disease has been observed. In children latent and silent types of coeliac disease occur predominantly and bring numerous diagnostic problems. To evaluate the clinical course of coeliac disease in children hospitalized in the Department of Paediatrics at the Silesian Medical University in years 2003 to 2008. MATERIAL AND METHODS The study involved 88 children: 48 girls and 40 boys, aged from11 months to 18 years (mean age 8 years), in whom coeliac disease was diagnosed on the basis of the obligatory standards. The analysis included the age, clinical picture, abnormalities in laboratory and imaging tests, and coexisting diseases. RESULTS The coeliac disease was diagnosed in 42/88 (48%) school children, in 29/88 (33%) pre-school children, and the most rare in children under 3 years of age 17/88 (19.3%). Coeliac disease was slightly more common in girls (55%). In the clinical picture of school children body weight and/or height defi ciency and abdominal pains were the predominant symptoms, whereas in the youngest patients – chronic diarrhoea. CONCLUSION In this study we would like to draw attention to non-characteristic symptoms of coeliac disease, occurring particularly in school children and associated with diagnostic problems.

W ostatnich latach obserwuje się zmieniający obraz kliniczny celiakii. U dzieci dominuje postać utajona oraz skąpoobjawowa, sprawiająca wiele problemów diagnostycznych. Celem pracy była ocena obrazu klinicznego celiakii u dzieci hospitalizowanych w Klinice Pediatrii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2003–2008. MATERIAŁ I METODY Badaniami objęto 88 dzieci: 48 dziewczynek i 40 chłopców, w wieku od 11 miesięcy do 18 lat (średni wiek 8 lat), u których rozpoznano celiakię na podstawie obowiązujących standardów. W analizie uwzględniono wiek, objawy kliniczne, nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych i obrazowych oraz choroby współistniejące. WYNIKI Celiakię rozpoznano u 42/88 (48%) dzieci w wieku szkolnym, u 29/88 (33%) w wieku przedszkolnym, najrzadziej u dzieci poniżej 3 roku życia 17/88 (19,3%). Nieco częściej celiakia występowała u dziewczynek (55%). W obrazie klinicznym u dzieci w wieku szkolnym dominowały niedobór masy ciała i/lub wzrostu oraz bóle brzucha, a u najmłodszych pacjentów przewlekłe biegunki. WNIOSKI Objawy kliniczne celiakii występujące szczególnie u dzieci w wieku szkolnym są niecharakterystyczne, co przysparza trudności diagnostycznych.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Current Gynecologic Oncology

1 2017

1 2011

2 Stawicka-Ociepka E.

1 Kapuśniak E.

1 Nowosielski K.

1 Pyziak J.

1 Witek A.

1 Więcek S.

1 Łopatecka M.

Search results

Diagnostyka ultrasonograficzna guzów przydatków – praktyczna przydatność różnych schematów prognostycznych oceny ryzyka onkologicznego

Obraz kliniczny celiakii u dzieci hospitalizowanych w Klinice Pediatrii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w latach 2003–2008