Introduction. Nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) currently occupy a leading position in the frequency of drug-induced hypersensitivity reactions. Aim. The present paper analyses referrals for laboratory tests with regard to determination of NSAIDs-specific IgE as well as the results of these tests. The abovementioned referrals were sent to the Immunological and Allergological Laboratory of the Department of Allergology, Clinical Immunology and Internal Diseases at University Hospital No. 2 in Bydgoszcz between 17.04.2012 and 16.04.2017. Material and methods. The analysis took into account age and sex of patients, number of referrals, the type of drugs for which IgE determination had been ordered, as well as accompanying tests. The obtained results were analyzed for the presence of specific IgE. Results. It was observed that the asIgE determined for NSAIDs accounted for 2.47% of all referrals that had been received by the laboratory. The orders included asIgE for the following drugs: acetylsalicylic acid, paracetamol, ibuprofen, ketoprofen and pyralgine. The most commonly ordered laboratory test was asIgE for aspirin, less often for ketoprofen, ibuprofen, paracetamol and metamizole. Half of the referrals for NSAIDs-specific IgE were combined with referrals for asIgE for other allergens and their mixtures. Only one positive ketoprofen-specific IgE test result was obtained. Conclusions. The analysis of test results suggests non-IgE mediated bases of hypersensitivity symptoms associated with NSAIDs or other undetermined causes not connected with these drugs.
PL
Wprowadzenie. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) zajmują obecnie czołową pozycję pod względem częstości wywoływanych reakcji nadwrażliwości na leki. Cel. Praca miała na celu analizę skierowań na oznaczenie stężenia alergenowo-swoistych immunoglobulin E (asIgE) przeciwko lekom z grupy NLPZ i wyniki tych analiz zarejestrowanych w Pracowni Immunologiczno-Alergologicznej Kliniki Alergologii, Immunologii Klinicznej i Chorób Wewnętrznych SU nr 2 im. Jana Biziela w Bydgoszczy w okresie czasu od 17.04.2012 do 16.04.2017. Materiał i metody. Przy analizie skierowań uwzględniono liczbę zleceń, płeć i wiek pacjentów, rodzaj leków, względem których zlecono oznaczenie asIgE oraz inne badania towarzyszące. Uzyskane wyniki poddano analizie pod kątem obecności swoistych IgE. Wyniki. Oznaczenia asIgE dla leków NLPZ stanowiły 2,47% wszystkich skierowań, które wpłynęły do laboratorium w uwzględnionym okresie czasu. Zlecenia obejmowały oznaczenia asIgE dla następujących leków: kwas acetylosalicylowy, paracetamol, ibuprofen, ketoprofen i pyralgina. Najczęściej zlecano oznaczenie asIgE dla kwasu acetylosalicylowego, kolejno dla ketoprofenu, ibuprofenu, paracetamolu i pyralginy. Połowie skierowań obejmujących asIgE dla leków towarzyszyło zlecenie oznaczenia alergenowoswoistych immunoglobulin E dla innych alergenów lub ich mieszanin. Uzyskano jeden wynik pozytywny asIgE dla ketoprofenu. Wnioski. Analizowane wyniki badań sugerują niezależne od IgE pod- łoże obserwowanych objawów związanych z zażywaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub też nieokreśloną ich przyczynę niezwiązaną z tymi lekami.
In the last 10-15 years, we have been dealing with a “second wave” of allergic disease outbreaks caused by food allergies. 60% of cases of food allergy in adults and children are associated with the co-occurrence of inhaled allergy. The structural similarity of proteins, even those of a different origin, is the main factor determining the occurrence of cross-reactions. The article reviews important clinical aspects of food allergy related to cross-reactivity syndromes.
PL
W ostatnich 10-15 latach mamy do czynienia z „drugą falą” epidemii chorób alergicznych wywołaną uczuleniem na pokarmy. 60% przypadków alergii pokarmowej u osób dorosłych i dzieci związane jest z współwystępowaniem alergii wziewnej. Strukturalne podobieństwo białek, nawet tych o odmiennym pochodzeniu, jest głównym czynnikiem determinującym występowanie reakcji krzyżowych. W artykule dokonano przeglądu istotnych klinicznych aspektów alergii pokarmowej związanych z zespołami klinicznymi alergii krzyżowej.
There are a number of unconventional diagnostic methods and laboratory tests whose application in diagnosis of food allergy is sometimes suggested by physicians, dietetitians or advocates of the so called „clinical ecology”, atrenative medicine practicioners and by patients themselves. The results of such tests are not reproductible and there is lack of research to confirm their clinical usefulness in detecting allergies or food intolerance. Among these methods there are both in vitro tests (food-specific IgG testing, microbiome analysis), ex vivo tests (cytotoxic testing) on the samples collected from the patient and in vivo trials (pulse test, iridology, electrodermal tests or VEGA tests). The creators and propagators of these tests maintain that they detect „hidden allergies” which cannot be diagnosed by means of recognized medical tests. It is unnadvisable to apply any of such unconventional and unproved methods in diagnosing food allergy.
PL
Istnieje wiele niekonwencjonalnych metod diagnostycznych i testów laboratoryjnych, których zastosowanie w diagnostyce alergii na pokarmy sugerowane jest czasami przez lekarzy, dietetyków czy zwolenników tzw. nurtu „ekologii klinicznej”, medycyny alternatywnej oraz samych pacjentów. Wyniki tych testów często nie są powtarzalne i nie ma wystarczających badań, które potwierdzałyby ich użyteczność kliniczną w wykrywaniu alergii czy nietolerancji pokarmowej. Pośród tych metod wyróżnić można, zarówno testy in vitro (m.in. alergenowoswoiste IgG, badanie mikrobiomu), jak i badania wykonywane ex vivo (m.in. testy cytotoksyczne) w materiale pobranym od pacjenta oraz próby prowadzone in vivo (m.in. puls test, irydologia, testy elektrodermalne czy testy VEGA). Twórcy i propagatorzy tych testów twierdzą, że ujawniają one „ukryte alergie”, których nie da się wykryć uznanymi metodami. Wszelkie tego typu niekonwencjonalne testy i metody o nieudokumentowanej przydatności klinicznej, nie są zalecane do stosowania w diagnozowaniu alergii pokarmowej.
Asthma is a heterogeneous disease characterized by chronic airway inflammation. It is defined by the history of respiratory symptoms such as wheeze, shortness of breath, chest tightness and cough that vary over time and in intensity, together with variable expiratory airflow limitation. This disease is a serious global health problem, especial-ly in developed countries. There exist many hypotheses which try to explain reason of asthma development. Epidemiologic studies sug-gest associations between dietary antioxidants and lipids, especially vegetable oils, and parameters of asthma. It has been hypothesized that decreasing antioxidant and vitamin D deficiency, and an excess of polyunsaturated fatty acids (PUFA) n -6 to n-3 contributes to the development of asthma and severity of its symptoms. It seems that the behavior of a proper diet can reduce the frequency and severity of asthma symptoms.
PL
Astma jest heterogenną chorobą, która charakteryzuje się przewlekłym zapaleniem dróg oddechowych i występowaniem takich objawów, jak świszczący oddech, duszność, uczucie ściskania w klatce piersiowej i kaszel, o zmiennej częstości i nasileniu. Zwiększona reaktywność dróg oddechowych prowadzi do utrudnionego i zmniejszonego przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Ograniczenie to jest spowodowane przez skurcz mięśni gładkich i obrzęk błony śluzowej oskrzeli, tworzenie czopów śluzowych. Z czasem dochodzi do przebudowy ściany oskrzeli. Choroba ta stanowi poważny, globalny problem zdrowotny, szczególnie w krajach rozwiniętych. Istnieje wiele hipotez próbujących wyjaśnić przyczyny rozwoju astmy. Badania epidemiologiczne wska-zują na istnienie związku pomiędzy zawartością w diecie antyoksydantów, tłuszczy, szczególnie roślinnych oraz sztucznych dodatków do żywności, a wystąpieniem objawów choroby oraz częstotliwością i intensywnością zaostrzeń. Niewystarczająca ilość antyoksydantów, niedobór witaminy D oraz nadmiar wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA) omega 6 w stosunku do omega 3 może przyczynić się do rozwoju astmy i nasilenia jej objawów. Wydaje się, że zachowanie odpowiedniej diety może zmniejszyć częstość i nasilenie objawów astmy.
Ogromna populacja kotów, występująca powszechnie na świecie, przekłada się na możliwość codziennego kontaktu z alergenami tych zwierząt. Stanowi to potencjalny czynnik ryzyka rozwoju astmy i alergicznego nieżytu nosa. Alergia na kota dotyka od 10 do 15% populacji świata, co odpowiada blisko połowie wszystkich przypadków alergii na zwierzęta futerkowe. Zjawisko to stanowi poważny problem pod względem diagnostyki jak i nakładów na ochronę zdrowia. Albuminy to białka globularne, obecne we krwi ssaków, ślinie, mięsie, mleku, jajach nabłonkach oraz łupieżu. Pełnią ważne funkcje w organizmach zwierząt. Albuminy wykazują wysokie podobieństwo sekwencji, pomiędzy różnymi organizmami żywymi. Wiąże się to z ryzykiem reaktywności krzyżowej. Przeciwciała wytworzone, przeciwko albuminom pochodzącym od jednego gatunku zwierząt mogą wiązać albuminy pochodzące od innego gatunku. Fel d 2 to kocie białko o masie cząsteczkowej 69 kDa należące do albumin surowiczych. Reaguje krzyżowo z albuminami innych ssaków. Odsetek obserwowanych reakcji krzyżowych, różni się w zależności od pochodzenia gatunkowego albuminy i wynosi od 14 do 54%. U młodzieży oraz dorosłych pierwotnie uczulonych na Fel d 2, może z czasem dojść do uczulenia na mięso wieprzowe. Zjawisko takie określa się mianem zespołu wieprzowina-kot. Zespół ten związany jest z pierwotnym uczuleniem na albuminę kota Fel d 2 oraz reaktywnością krzyżową przeciwciał IgE anty-Fel d 2 z albuminą świńską Sus s 1, będącą alergenem głównym mięsa wieprzowego. U osób, u których występuje zespół wieprzowina-kot po zjedzeniu surowej lub średnio dopieczonej wieprzowiny pojawiają się pokrzywka, objawy ze strony układu pokarmowego lub zagrażająca życiu anafilaksja.
It is estimated that about 27% of the saliva proteins are derived from blood. Due to the specificity of food allergies, saliva seems to be extremely reliable material for laboratory tests, with high clinical usefulness. This material is easily available and simple to collect by various techniques, including using standardized saliva collection tubes. Available literature data show that currently used saliva collection methods do not have a significant impact on the results of measured laboratory parameters, including total IgE concentration. The results for IgE specific for various food allergens in saliva compared to the values measured in serum also seem promising, although a small number of studies available in the literature limits conclusion. Saliva seems to be a good material for diagnosis food allergies, although this subject certainly requires further research.
PL
Szacuje się, że około 27% białek zawartych w ślinie pochodzi z krwi. Ze względu na specyfikę alergii pokarmowej, ślina wydaje się być niezwykle miarodajnym materiałem do badań laboratoryjnych, o dużej przydatności klinicznej. Jest to materiał łatwo dostępny i prosty do pobrania różnymi technikami, w tym z zastosowaniem standaryzowanych probówek do pozyskiwania śliny. Z dostępnych danych literaturowych wynika, że aktualnie stosowane metody pobierania śliny nie mają znaczącego wpływu na uzyskiwane wyniki mierzonych parametrów laboratoryjnych, w tym stężenia całkowitego IgE. Obiecujące są również wyniki odnoszące się do stężenia IgE swoistych dla różnych alergenów pokarmowych w ślinie w porównaniu do wartości zmierzonych w surowicy, jednak skąpość dostępnych w piśmiennictwie badań ogranicza wnioskowanie. Ślina wydaje się być dobrym materiałem do diagnostyki alergii na pokarmy i z pewnością temat ten wymaga dalszych badań.
Pszczoły są powszechnie hodowane przez ludzi w celu pozyskiwania miodu, wosku oraz mleczka pszczelego. Owady te uczestniczą także w zapylaniu roślin dziko rosnących oraz uprawnych. Koegzystencja ludzi i pszczół, wiąże się z ryzykiem użądlenia, co u osób predysponowanych może prowadzić do anafilaksji. Zwykle w miejscu użądlenia pojawia się miejscowy rumień, któremu towarzyszy ból oraz obrzęk do 10 cm, utrzymujący się do 24 godzin. Stanowi to fizjologiczną odpowiedź organizmu na jad. Ciężkie reakcje ogólnoustrojowe dotyczą od 0,9% do 3,4% wszystkich przypadków użądleń przez owady błonkoskrzydłe u dorosłych. Są one przyczyną 48,2% wszystkich śmierci wywołanych anafilaksją w tej grupie wiekowej. U dzieci od 0,5% do 0,9% użądleń kończy się ciężkimi reakcjami ogólnoustrojowymi, które stanowią 20,2% wszystkich anafilaksji. W jadzie pszczół zidentyfikowano ponad 103 substancje czynne, z czego dwanaście zostało zaklasyfikowanych jako alergeny. Pięć spośród nich odpowiada za 95% wszystkich reakcji alergicznych. Do tej grupy należą: fosfolipaza A2 (Api m 1), hialuronidaza (Api m 2), kwaśna fosfataza (Api m 3), dipeptydylowa peptydaza IV (Api m 5) oraz ikarapina (Api m 10). Obecnie dostępny jest szeroki panel metod diagnostycznych, które umożliwiają diagnozowanie oraz leczenie pacjentów z alergią na jad pszczoły. Można również przypuszczać, iż ciągłe poszukiwanie coraz lepszych narzędzi diagnostycznych w przyszłości zaowocuje jeszcze lepszymi testami.
Commonness of citrus fruits as food products and additives for cosmetics and cleaning products contribute to the increase of the number of people suffering from citrus allergy. Citrus allergens can cause gastrointestinal, respiratory and skin symptoms. Citrus allergens are cross-reactive with many allergens from different sources. This makes diagnostics of citrus allergy problematical and determination of the allergen responsible for allergy symptoms is difficult. The purpose of this article is systematization of information available in literature on citrus allergens, clinical symptoms of citrus allergy, its diagnostics and diagnostics-related problems.
PL
Popularność cytrusów zarówno jako produktów spożywczych jak i dodatków do kosmetyków i środków czystości przyczynia się do wzrostu liczby osób uczulonych na cytrusy. Alergeny owoców cytrusowych mogą powodować objawy ze strony przewodu pokarmowego i układu oddechowego, a także objawy w postaci zmian skórnych. Liczne reakcje krzyżowe alergenów cytrusów z alergenami z innych źródeł utrudniają diagnostykę oraz określenie źródła alergenów odpowiedzialnych za powstawanie objawów alergii. Niniejsza praca ma na celu zebranie i usystematyzowanie informacji dostępnych w literaturze na temat alergenów cytrusów, objawów klinicznych alergii na cytrusy oraz diagnostyki i związanych z nią problemów.
Overweight and obesit, as well as allergies, represent a growing problem in all developed countries. An interesting issue is the impact of these health problems on one another. At present, a characteristic phenotype of asthma associated with obesity is distinguished. There is plenty of evidence that weight loss results in improved bronchial asthma control. What is more, weight gain can aggravate the course of asthma. Adipose tissue is immunologically active, which may be an important factor in the development of allergies. It is known that allergic inflammation is promoted by some cytokines and interleukins. Weight gain results in an increase of levels of Il-6, leptin, TNF-alpha. Il-6 and leptin influence the decrease in T-regs activity. The relationship between asthma and obesity is evident, but does diet affect the development of other atopic diseases? In this article we attempt to answer this question based on the latest publications.
PL
Nadwaga i otyłość, podobnie jak alergia, stanowią coraz większy problem w krajach rozwiniętych. Interesującym zagadnieniem jest wpływ tych problemów zdrowotnych na siebie nawzajem. Obecnie wyodrębnia się charakterystyczny fenotyp astmy związanej z otyłością. Istnieje szereg dowodów, że utrata masy ciała powoduje poprawę kontroli astmy oskrzelowej w tym fenotypie astmy. Co więcej przyrost masy ciała pogarsza przebieg astmy. Tkanka tłuszczowa jest immunologicznie czynna, przez co wydaje się, że może mieć istotne znaczenie w rozwoju alergii. Wiadomo, że proces zapalny o charakterze alergicznym jest promowany przez niektóre cytokiny i interleukiny. Wzrost masy ciała powoduje wzrost poziomu krążącej Il 6, leptyny, TNF-alfa. Il-6 i leptyna wpływają na spadek aktywności limfocytów T regulatorowych (T regs). Związek pomiędzy astmą oskrzelową a otyłością jest ewidentny, jednak czy dieta wywiera wpływ na rozwój innych chorób atopowych? W pracy podjęto próbę odpowiedzi na to pytanie w oparciu o najnowsze publikacje.
Allergy to house dust mites is the most common cause of perennial allergic rhinitis in Poland. Shrimps, on the other hand, are a rich source of proteins that may be the cause of hypersensitivity. It is known that tropomyosin of house dust mite is highly homologous to the tropomyosin of shrimps. Several dozen mite allergens have been described so far. Over 97% of patients are sensitized to cysteine protease (Der p 1, Der f 1) and members of the NPC2 protein family (Der p 2, Der f 2). Due to relatively small number of patients allergic to other allergen components of house dust mite, the number of commercially available allergen components of house dust mite is still limited. Nevertheless, the number of commercially available allergen components of house dust mite is constantly increasing, and the interpretation of the result can often cause difficulties. In this article we present house dust mite and shrimp allergens that were described so far. The current diagnostic possibilities in sensitization to these allergens are also presented.
PL
Alergia na roztocza kurzu domowego jest najczęstszą przyczyną ca- łorocznego alergicznego nieżytu nosa w Polsce. Krewetki natomiast stanowią bogate źródło białek, które mogą stanowić powód nadwraż- liwości. Wiadomo, że tropomiozyna roztoczy kurzu domowego ma budowę sekwencyjną homologiczną do tropomiozyny krewetek. Opisano do tej pory kilkadziesiąt alergenów roztoczy. Ponad 97% pacjentów uczulonych jest na białka roztoczy będące proteazą cysteinową (Der p 1, Der f 1) oraz należących do rodziny NPC2 (Der p 2, Der f 2). Pomimo to liczba dostępnych komponent stale wzrasta, a interpretacja wyniku niejednokrotnie może sprawiać trudności. W pracy scharakteryzowano opisane do tej pory alergeny roztoczy kurzu domowego i krewetek. Przybliżono także dostępne możliwości w diagnostyce uczulenia na te alergeny.
Allergy to soy is still a big diagnostic and therapeutic problem. It seems that this problem will not lose its significance in the coming years, because soy proteins, mainly due to their prevalence and unique amino acid composition, are still extremely popular in food production, processing and breeding. Allergy to soy is most often manifested clinically as gastrointestinal symptoms, but other ailments are not uncommon. Despite the availability of many diagnostic methods, the diagnosis of soy allergy is not easy. A double-blind placebo-controlled oral provocation test remains the gold standard. However, the future certainly belongs to the molecular methods that allow to assess the sensitivity to specific allergen components, which opens up new possibilities both in predicting the course of natural disease and its treatment, and also in identifying patients at the highest risk of severe anaphylactic reactions
PL
Alergia na soję nadal stanowi duży problem diagnostyczny i terapeutyczny. Wydaje się, że problem ten nie straci na znaczeniu w najbliższych latach, gdyż białka soi, głównie ze względu na swoje rozpowszechnienie oraz unikatowy skład aminokwasowy, są nadal niezwykle chętnie używane w produkcji żywności, w przetwórstwie i w hodowli. Alergia na soję najczęściej manifestuje się klinicznie jako objawy ze strony przewodu pokarmowego, ale inne dolegliwości nie należą do rzadkości. Pomimo dostępności wielu metod diagnostycznych rozpoznanie alergii na soję nie jest sprawą łatwą. Nadal złotym standardem diagnostycznym pozostaje doustna próba prowokacyjna z podwójnie ślepą próbą kontrolowaną placebo. Jednakże przyszłość z pewnością należy do metod molekularnych, pozwalających ocenić nawdrażliwość na konkretne komponenty alergenowe, co otwiera nowe możliwości zarówno w przewidywaniu przebiegu naturalnego choroby, jak i jej leczenia, a także wyodrębnienia pacjentów, u których występuje największe ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji anafilaktycznych.
The relationship between man and horse goes back to prehistoric times. Horses are among the most significant human domesticated animals. Currently, due to mechanization, the role of horses as an economic resource has decreased, but their recreational role is still important. Taking into account frequent contact with humans, they are of great importance as a potential source of allergens, constituting a significant cause of various allergic reactions. The article describes a case of an acute allergic reaction in a patient with bronchial asthma after contact with a horse allergen, which was brought along with the clothing of a person who had contact with the animal. The frequency of allergies, the prevalence and types of allergens as well as anaphylactic reactions to horses are discussed. The application of diagnostics based on allergen components was discussed, as well as component diagnostics performed in the patient in the context of allergy to panallergens from the lipocalin group was described
PL
Związek człowieka z koniem sięga czasów prehistorycznych. Konie to jedne z najbardziej znaczących zwierząt udomowionych przez człowieka. Aktualnie z uwagi na mechanizację rola koni jako środka gospodarczego uległa zmniejszeniu, jednakże ich rola rekreacyjna nadal jest istotna. Biorąc pod uwagę częsty kontakt z człowiekiem, mają one duże znaczenie jako potencjalne źródło alergenów, stanowiąc istotną przyczynę różnorodnych reakcji alergicznych. W pracy opisano przypadek ostrej reakcji alergicznej, u pacjentki z astmą oskrzelową, po kontakcie z alergenem konia, który został przyniesiony wraz z odzieżą osoby mającej kontakt ze zwierzęciem. Omówiono częstość występowania alergii, rozpowszechnienie i rodzaje alergenów oraz przypadki reakcji anafilaktycznych na konia. Przybliżono zastosowanie diagnostyki opartej o komponenty alergenowe, a także opisano diagnostykę komponentową wykonaną u pacjentki w kontekście uczulenia na panalergeny z grupy lipokalin.
Diagnosis of food allergy is often very difficult. Patients report numerous symptoms that are sometimes difficult to associate with a specific kind of food. Despite the development of immunological diagnostic methods, most importantly the increasing availability of component resolved diagnosis, in vivo tests, in particular oral challenge tests, are necessary to reliably assess the actual course of the patient's symptoms. Food challenges are time-consuming and often difficult to prepare. For this reason, other alternative diagnostic methods are being sought, such as various skin prick test modifications. These methods raise numerous controversies and doubts in clinicians. In particular many concerns are gathered with the diagnosis of IgE-independent reactions. Atopy patch tests raised hopes in this area, but it turned out that their specificity is limited and the interpretation of the result difficult. In this article we present practical aspects of conducting in vivo diagnosis in patients suspected of food allergies. Based on literature data and own observations, we explaine what are the limitations of in vivo diagnostic tests and how the patient’s diagnostic procedure can be improved.
PL
Diagnostyka alergii pokarmowej niejednokrotnie jest bardzo trudna. Pacjenci zgłaszają liczne objawy, które czasem trudno powiązać z konkretnym pokarmem. Pomimo rozwoju immunologicznych metod diagnostycznych, przede wszystkim zwiększenia dostępności diagnostyki opartej o komponenty alergenowe, badania in vivo, w szczególności próby prowokacyjne, są niezbędne by rzetelnie ocenić faktyczny przebieg reakcji u pacjenta. Próby prowokacyjne są czasochłonne i niejednokrotnie trudne do przygotowania. Z tego powodu poszukuje się innych, alternatywnych metod diagnostycznych, takich jak np. różne modyfikacje testów skórnych. Metody te budzą liczne kontrowersje oraz wątpliwości u klinicystów. Szczególny problem dotyczy diagnostyki reakcji o charakterze niezależnym od IgE. W tym przypadku testy skórne płatkowe budziły nadzieje, jednak okazało się, że ich swoistość jest ograniczona, a interpretacja trudna. W pracy przedstawiono praktyczne aspekty przeprowadzania badań in vivo u chorych z podejrzeniem alergii na pokarmy. Wyjaśniono, na podstawie danych literatury oraz obserwacji własnych, jakie ograniczenia mają badania diagnostyczne in vivo i jak można usprawnić postępowanie diagnostyczne u pacjenta.
The number of people suffering from atopic dermatitis is increasing every year. This disease has a complex etiology, and one of the factors intensifying its symptoms is food hypersensitivity. There are many studies indicating the contribution of food allergies to exacerbations of atopic dermatitis. However, the more accurate role of food allergy in this process leaves much to be explained. It is interesting that there are scientific reports showing a significant improvement in the skin condition of patients with AD after eliminating allergenic foods from their diet. The aim of the work is to collect and systematize knowledge on the common occurrence of AD and food allergy, and the impact of food allergy on the course of AD, based on current domestic and foreign literature.
PL
Liczba osób cierpiących z powodu atopowego zapalenia skóry z roku na rok rośnie. Choroba ta ma złożoną etiologię, a jednym z czynników nasilających jej objawy jest nadwrażliwość pokarmowa. Istnieje wiele prac wskazujących na udział alergii pokarmowej na zaostrzenia atopowego zapalenia skóry. Niemniej dokładniejsza rola alergii pokarmowej w tym procesie pozostawia wiele do wyjaśnienia. Interesującym jest fakt, że istnieją doniesienia naukowe wykazujące znaczącą poprawę stanu skóry chorych z AZS po wyeliminowaniu z ich diety pokarmów uczulających. Praca ma na celu, na podstawie aktualnej literatury krajowej i zagranicznej, zebranie i usystematyzowanie wiedzy na temat wspólnego występowania AZS i alergii pokarmowej oraz wpływu alergii pokarmowej na przebieg AZS.
Peach allergy is particularly common in the Mediterranean countries, but in other parts of the Europe, including Poland, this is a growing problem. The main peach allergen is the non-specific, low molecular weight lipid transfer protein (LTP) Pru p 3, belonging to the prolamin superfamily, mainly found in the peach skin. The most common clinical manifestation of peach allergy is oral allergy syndrome (OAS), which occurs in 79% of peach allergic patients. The diagnostic gold standard in peach allergy remains the double blind placebo controlled food challenge (DBPCFC). The future lies with molecular diagnostics, which is becoming more and more popular nowadays. It enables precise determination of allergic components to which a patient is hypersensitive. It has crucial in predicting the patient’s allergic disease’s natural course, and is useful in identifying patients with higher risk of anaphylactic reactions.
PL
Alergia na brzoskwinie jest szczególnie często obserwowana w krajach basenu Morza Śródziemnego, natomiast w innych częściach Europy, w tym także w Polsce jest to narastający problem. Głównym alergenem brzoskwini jest nieswoiste, niskocząsteczkowe białko transportujące lipidy (LTP) Pru p 3, należące do nadrodziny prolamin, znajdujące się głównie w skórce brzoskwini. Najczęstszą manifestacją kliniczną alergii na brzoskwinie jest zespół alergii jamy ustnej występujący aż u 79% uczulonych na ten owoc. Złotym standardem diagnostycznym w alergii na brzoskwinie wciąż pozostaje podwójnie ślepa, kontrolowana placebo, próba prowokacyjna z pokarmem. Przyszłość należy do cieszącej się coraz większym zainteresowaniem diagnostyki molekularnej, która umożliwia precyzyjne określenie, na które komponenty alergenowe chory wykazuje nadwrażliwość. Ma to istotne znaczenie w przewidywaniu przebiegu naturalnego choroby alergicznej u pacjenta, umożliwiając wyodrębnienie chorych o wysokim ryzyku reakcji anafilaktycznych.
Panallergens are proteins commonly found in nature. Although they are present in unrelated organisms, they perform a similar function in them. Panallergens have highly conserved amino acid sequence regions and a similar three-dimensional structure, and thus meet the requirements for cross-recognition by IgE. Some of them are pathogenesis-releted proteins produced in plant tissues as a result of biotic and abiotic environmental stress. The article describes the most important panallergen families described so far
PL
Panalergeny to powszechnie występujące w przyrodzie białka. Pomimo, iż są one obecne w niespokrewnionych organizmach, to pełnią w nich podobną funkcję. Panalergeny w swojej budowie posiadają wysoce konserwatywne regiony sekwencji aminokwasów oraz podobną strukturę trójwymiarową, a zatem spełniają wymagania dotyczące wzajemnego, krzyżowego rozpoznawania przez IgE. Część z nich stanowi białka obronne, produkowane w tkankach roślinnych w wyniku działania biotycznego i abiotycznego stresu środowiskowego. W artykule scharakteryzowano opisane do tej pory najważniejsze rodziny panalergenów.
Macrophage activation syndrome (MAS) is a reactive form of haemophagocytic lymphohistiocytosis (HLH). The mechanisms causing the disease include activation and proliferation of macrophages, which is associated with symptoms of systemic inflammatory reaction, enlargement of organs and cytopenia due to hemophagocytosis of hematopoietic cells. MAS may develop in the course of systemic connective tissue diseases, most commonly in juvenile idiopathic arthritis, Still’s disease and systemic lupus erythematosus. In clinical image is characterized by persistent fever despite the use of antibiotics, hepatosplenomegaly, lymph node enlargement, rash, neurological symptoms, hepatic and myocardial insufficiency are observed. It is a serious, life-threatening and potentially fatal complication. Therefore, proper diagnostic process and providing optimal treatment is crucial. In the diagnostic process the HScore scale can be used to assess the probability of MAS occurrence in a patient. In the case of MAS secondary to systemic connective tissue diseases, the treatment should be considered individually depending on the underlying disease, triggering factor and the severity of symptoms. The first line of treatment are intravenous glucocorticosteroids. In case of ineffective treatment, cyclosporin A, intravenous immunoglobulin, etoposide, plasmapheresis, anti-thymocyte globulin, granulocyte-macrophage colony-stimulating factor (GM-CSF) as well as biological treatment are used.
PL
Zespół aktywacji makrofagów (macrophage activation syndrome, MAS) jest reaktywną postacią limfohistiocytozy hemofagocytarnej (haemophagocytic lymphohistiocytosis, HLH). U podłoża choroby znajduje się nadmierne pobudzenie i proliferacja makrofagów, co łączy się z objawami uogólnionej reakcji zapalnej, powiększeniem narządów wewnętrznych oraz cytopenią związaną z hemofagocytozą komórek krwiotwórczych w szpiku. Zespół może występować w przebiegu układowych chorób tkanki łącznej, najczęściej w młodzieńczym idiopatycznym zapaleniu stawów, chorobie Stilla i toczniu rumieniowatym układowym. W obrazie klinicznym dominują długo trwające stany gorączkowe utrzymujące się pomimo stosowania antybiotykoterapii, hepatosplenomegalia, powiększenie węzłów chłonnych, zmiany skórne, objawy neurologiczne, niewydolność wątroby i mięśnia sercowego. Jest to ciężkie, zagrażające życiu i potencjalnie śmiertelne powikłanie, dlatego bardzo istotne jest szybkie rozpoznanie oraz zastosowanie optymalnego leczenia. W procesie diagnostycznym MAS można wykorzystać skalę HScore oceniającą prawdopodobieństwo MAS u pacjenta. W przypadku MAS wtórnego do chorób układowych tkanki łącznej, leczenie powinno być rozpatrywane indywidualnie zależnie od choroby podstawowej, czynnika indukującego oraz nasilenia objawów. Pierwszą linię leczenia stanowią glikokortykosteroidy podawane dożylnie w dużych dawkach. W przypadku braku efektów leczenia stosuje się cyklosporynę A, immunoglobuliny dożylnie, etopozyd, plazmaferezę, globulinę antytymocytarną, czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytów i makrofagów (granulocyte-macrophage colonystimulating factor, GM-CSF) a także leki biologiczne.
Primary Immunodeficiencies (PIDs) are more common than we think. The most common PNO, is isolated IgA deficiency, occurs in the Caucasian population with a frequency of 1:500. These deficiencies are the result of one or more parts of the immune system missing, weakened or not working properly. Allergy also results from an abnormality in the immune system, so it is assumed to be associated with Primary Immunodeficiencies. It has been shown that allergies are more common in patients with PID, and it has been proven that allergy symptoms may precede or even mask symptoms of PID, making diagnosis difficult, which is associated with a delay in the correct diagnosis of deficiency and a worse prognosis for these patients.
PL
Pierwotne Niedobory Odporności (PNO) występują częściej niż nam się wydaje. Najczęściej występujący PNO, tj. izolowany niedobór IgA występuje w populacji kaukaskiej z częstością 1:500. Niedobory te są wynikiem braku, osłabienia lub nieprawidłowego funkcjonowania jednego lub więcej elementów układu immunologicznego. Alergia również wynika z pewnej nieprawidłowości zachodzącej w układzie immunologicznym, z założenia może więc współwystępować z Pierwotnymi Niedoborami Odporności. Wykazano znacznie częstsze występowanie alergii u pacjentów z PNO, a ponadto udowodniono, że niejednokrotnie objawy alergii mogą wyprzedzać, a nawet maskować objawy PNO, utrudniając diagnostykę, co wiąże się z opóźnieniem prawidłowego rozpoznania niedoboru i gorszym rokowaniem dla tych chorych.
Introduction. Examination of IgE levels specific to allergen components is indicated in patients with anaphylaxis of unclear cause. Case report. A 27 year old male underwent diagnosis because of recurrent allergic reactions, occurring only after physical exertion, without any specific cause. Patient had 3 episodes of anaphylaxis in the last 3 years, always due to food and physical exercise. The first reaction occurred after consumption of kiwi, the second and third after meals, which were consumed by the patient regularly, without any side effects. Methods. During the diagnostics, the patient underwent skin prick tests (SPT) with selected inhaled and food allergens, prick by prick tests with selected fruits and vegetables. IgE levels specific to allergen components were determined using ImmunoCap ISAC. Patient performed exercise provocation test, with and without proceeding food challenge. Results. SPT were positive with the following allergens: weed, poplar, alder, birch, Artemisia vulgaris, tomato, banana. Prick by prick tests were positive for peach. In the ImmunoCap ISAC we found elevated IgE levels specific to birch Bet v 1, allergens belonging to the LTP family (Ara h1, Cor 8, Jug r 3, Pru p 3, Art v 3, Pla 3) and Mal d 1, Pru p 1, and Act d 2. Food-exercise challenges, both without and with suspected allergen consumption, were negative. Conclusions. The clinical pattern of allergic disease, its heterogeneous course, and co-occurrence of cofactors necessary to induce anaphylaxis may suggest that in this case LTP-allergy is the source of symptoms.
PL
Wstęp. Badanie stężeń IgE swoistych dla komponent alergenowych jest wskazane u chorych z anafilaksją o niejasnej przyczynie. Opis przypadku. Mężczyzna, lat 27, został poddany diagnostyce z powodu nawracających reakcji alergicznych występujących wyłącznie po wysiłku fizycznym bez uchwytnej dla pacjenta przyczyny. Anafilaksja u chorego wystąpiła 3 razy w ciągu ostatnich 3 lat, zawsze w związku z pokarmem i wysiłkiem fizycznym. Pierwsza reakcja wystąpiła po spo- życiu kiwi, druga i trzecia po posiłkach, które chory spożywał regularnie bez objawów niepożądanych. Metody. W trakcie diagnostyki u chorego wykonano testy skórne punktowe z wybranymi alergenami inhalacyjnymi i pokarmowymi, testy punktowo-punktowe z wybranymi owocami i warzywami, badanie poziomów IgE swoistych dla komponent alergenowych metodą ImmunoCap ISAC. Wykonano także próbę prowokacji wysiłkiem fizycznym bez obciążenia alergenem i po obciążeniu wybranymi alergenami. Wyniki. Testy skórne punktowe były dodatnie w przypadku alergenów chwastów, topoli, olchy, brzozy, bylicy, pomidora, banana. Testy natywne były dodatnie w przypadku brzoskwini. W badaniu ImmunoCap ISAC stwierdzono podwyższony poziom IgE dla Bet v 1 brzozy, alergenów należących do rodziny LTP (Ara h1, Cor a 8, Jug r 3, Pru p 3, Art v 3, Pla a 3), a także Mal d 1, Pru p 1 i Act d 2. Próby prowokacji wysiłkiem fizycznym, zarówno bez jak i z obciążeniem alergenem były ujemne. Wnioski. Obraz kliniczny choroby alergicznej, jej niejednorodny przebieg i współudział kofaktora w reakcji może sugerować, że za objawy anafilaksji u chorego odpowiada uczulenie na LTP.
Diagnosis of allergic diseases is one of the most difficult in medicine. Detailed gathering of a medical history, especially if it concerns food allergy is a big challenge, among others due to the amount and variety of food intake, the presence of cofactors, or the use of food additives. The problem is also the presence of the so-called hidden allergens. Diagnostic process is also complicated by the lack of precise research tools, which are characterized by 100% sensitivity and specificity. Each of the methods used has its limitations, and the negative result is not the basis for the exclusion of allergies. The article presents problems that may be encountered by a doctor diagnosing allergic diseases. The authors hope that it will be helpful, especially in those patients whose clinical manifestations do not correlate with the results of the tests. The more so that allergic diseases are an increasing problem that affects not only the patient himself, but they also constitute a social and economical problem. The symptoms of allergic diseases are so troublesome for patients that they have been combined into one disease entity known as: allergic irritability syndrome.
PL
Diagnostyka chorób alergicznych należy do najtrudniejszych w medycynie. Dużym wyzwaniem jest prawidłowe zebranie wywiadu, szczególnie jeżeli chodzi o alergię pokarmową m.in. ze względu na ilość i różnorodność spożywanych pokarmów, obecność kofaktorów, czy stosowanie dodatków do żywności. Problemem jest również obecność tak zwanych alergenów ukrytych. Diagnostykę komplikuje również brak precyzyjnych narzędzi badawczych, które charakteryzują się 100% czułością i swoistością. Każda ze stosowanych metod ma swoje ograniczenia, a ujemny wynik nie jest podstawą do wykluczenia alergii. W artykule przedstawiono problemy, z którymi może spotkać się lekarz zajmujący się diagnostyką alergii. Autorzy mają nadzieję, że bę- dzie on pomocny, szczególnie u tych chorych, u których obraz kliniczny nie koreluje z wynikiem otrzymywanych badań. Tym bardziej, że choroby alergiczne stanowią coraz większy problem, który dotyczy on nie tylko samego chorego, ale również stanowią problem społeczny i ekonomiczny. Objawy chorób alergicznych są na tyle uciążliwe dla pacjentów, że połączono w jedną jednostkę chorobową określaną jako: allergic irritability syndrome.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.