Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane kwasy fenolowe i biopierwiastki w roślinnych surowcach leczniczych

100%
Arceusz A., Wesołowski M.
Annales Academiae Medicae Silesiensis
|
2011
|
vol. 65
|
issue 4
7-13
EN
Everlasting interest at herbal preparations as potential supporting drugs in treatment is the reason for determination of type and concentration of phenolic acids in them, as well as of their elemental contents. Due to this the objective of the work was to determine the contents of phenolic acids (ferulic, gallic and caff eic) and macroelements (K, Mg, Ca, Na) and microelements (B, Fe, Zn) in 14 plant materials used popularly in medicine. Analysis of the obtained data showed that the concentrations of ferulic, gallic and caff eic acids were in the ranges: 1.39–145.23 μg/g d. m.; 0.33–85.95 μg/g d. m. and 0.84–270.54 μg/g d. m., respectively. However, in some plant materials the level of ferulic and gallic acids was so low, that it was not possible to determine them. Macroelements were found in the ranges of concentrations: 10.60 – 38.69 mg K/g d. m.; 1.67–8.65 mg Mg/g d. m.; 5.31–39.71 mg Ca/g d. m. and 31.95–995.58 mg Na/kg d. m., whereas microelements in amounts of 24.04–67.01 mg B/kg d. m.; 31.27–260.74 mg Fe/kg d. m. and 13.93–83.35 mg Zn/kg d. m. Correlation analysis indicated the strict inter-relation between Fe level in the studied samples and the concentration of Ca, B and caff eic acid. Principal component analysis (PCA) and cluster analysis (CA) enabled identifi cation of plant materials characterized by high contents of phenolic acids and elements, as well as of such materials, in which the studied analytes were on the lowest level. Cluster analysis confi rmed also the results of correlation analysis, indicated by clusters created on the lowest bonding level, which describe the pairs of analytes with high values of the correlation coeffi cients.
PL
CEL PRACY Nieustające zainteresowanie preparatami roślinnymi jako potencjalnymi lekami wspomagającymi przyczynia się do określenia w nich rodzaju i zawartości substancji czynnych oraz ich składu pierwiastkowego. Celem pracy było oznaczenie zawartości kwasów fenolowych (ferulowego, galusowego, kawowego) oraz makroelementów (K, Mg, Ca, Na) i mikroelementów (B, Fe, Zn) w 14 surowcach roślinnych powszechnie stosowanych w lecznictwie. WYNIKI Stwierdzono że zawartość kwasów: ferulowego, galusowego i kawowego mieściła się w zakresach, odpowiednio: 1,39–145,23 μg/g s. m.; 0,33–85,95 μg/g s.m. i 0,84–270,54 μg/g s.m., ale w przypadku niektórych surowców zawartość kwasów ferulowego i galusowego była tak niska, że nie udało się ich oznaczyć. Makroelementy oznaczono w zakresie stężeń 10,60–38,69 mg K/g s.m.; 1,67–8,65 mg Mg/g s.m.; 5,31–39,71 mg Ca/g s. m. i 31,95–995,58 mg Na/kg s.m., natomiast mikroelementy w ilości 24,04–67,01 mg B/kg s.m.; 31,27–260,74 mg Fe/kg s.m. i 13,93–83,35 mg Zn/kg s. m. WNIOSKI Analiza korelacji wskazała na ścisłą współzależność między stężeniem Fe w badanych próbkach a zawartością Ca, B i kwasu kawowego. Analiza głównych składowych (PCA) i analiza skupień (CA) umożliwiły identyfikację surowców roślinnych charakteryzujących się wysoką zawartością fenolokwasów i pierwiastków oraz surowców, w których ilości oznaczanych analitów były na najniższym poziomie. Analiza skupień potwierdziła również wyniki analizy korelacji, na co wskazują skupienia utworzone na najniższym poziomie wiązania, opisujące pary analitów, które charakteryzują wysokie wartości współczynników korelacji.
2
Publication available in full text mode
Content available

Fosfor i jego forma nieorganiczna ekstrahowana wodą w roślinnych surowcach leczniczych

100%
Konieczyński P., Wesołowski M.
Annales Academiae Medicae Silesiensis
|
2011
|
vol. 65
|
issue 5-6
61-66
EN
INTRODUCTION It is known from studies of impact of phosphorus’ chemical form on bioavailability of other essential elements that phosphorus occurring as phytate decreases bioavailability of several metallic elements, such as calcium and iron. Taking this into consideration, the investigations on bioavailable form of phosphorus have signifi cance in aspect of supplementation of a human organism in essential elements. Therefore the aim of the work was to determine in what degree the inorganic form of phosphorus absorbed with often applied herbal preparations (infuses and decoctions), can be a source of this element for humans. RESULTS Based on literature review and the results of own studies, the contents of phosphorus in medicinal plant raw materials was characterized, as well as the utility of infuses obtained from them as the sources of bioavailable phosphorus for a human organism was evaluated. The results of cited investigations indicate the diff erentiation of level of the studied macro-element in plant material, and of P-PO4 in infuses. Sources of this diff erentiation are origin of plant material from diff erent anatomical organs of medicinal plants, from diff erent botanical plant species, as well as from diff erent conditions of growth or harvest. The level of total phosphorus was determined on average in mg/g d.m. of plant material, and its water-extractable form was from 28.3 to 62.3% of total phosphorus. CONCLUSIONS It was found that in the majority of cases there was statistically signifi cant correlation between total phosphorus and P-PO4 passing to an aqueous extract (infusion). The concentration of total phosphorus is also correlated with total nitrogen in medicinal plants, which can be justifi ed by participation of both elements in synthesis of biologically active compounds. It was also indicated that infuses obtained from medicinal plant raw materials deliver about 1% of recommended daily intake of phosphorus for a human organism.
PL
WSTĘP Z badań nad wpływem formy chemicznej fosforu w żywności na przyswajalność innych biopierwiastków wiadomo, że fosfor w postaci fi tynianów ogranicza biodostępność niektórych pierwiastków metalicznych, np. wapnia i żelaza. Badania nad biodostępną postacią fosforu mają znaczenie w aspekcie zaopatrzenia organizmu człowieka w pierwiastki niezbędne. Celem prowadzonych badań jest określenie, w jakim stopniu fosfor w postaci nieorganicznej, przyjmowany wraz z często stosowanymi przetworami roślinnymi (naparami i odwarami), może być źródłem tego pierwiastka dla człowieka. WYNIKI Na podstawie przeglądu piśmiennictwa oraz badań własnych scharakteryzowano zawartość fosforu w roślinnych surowcach leczniczych oraz oceniono przydatność uzyskanych z nich naparów jako źródła biodostępnego fosforu dla organizmu człowieka. Wyniki cytowanych prac wskazują na zróżnicowanie poziomu badanego makroelementu w materiale roślinnym oraz formy P-PO4 w wyciągach wodnych. Źródła tego zróżnicowania to pochodzenie surowca z różnych części wegetatywnych roślin leczniczych, z roślin należących do różnych gatunków botanicznych, a także różne warunki uprawy lub zbioru. Poziom fosforu całkowitego określono przeciętnie jako kilka mg/g s.m. surowca roślinnego, natomiast jego forma ekstrahowana wodą stanowi 28,3–62,3% całkowitej ilości tego pierwiastka. WNIOSKI Stwierdzono, że w większości przypadków istnieje statystycznie istotna zależność między fosforem całkowitym a P-PO4 przechodzącym do wyciągu wodnego (naparu). Zawartość fosforu całkowitego jest także skorelowana z całkowitą ilością azotu w roślinach leczniczych, co wynika z udziału obu pierwiastków w syntezie związków biologicznie czynnych. Wskazano również, że napary uzyskane z roślinnych surowców leczniczych dostarczają około 1% zalecanego dziennego pobrania fosforu dla organizmu człowieka.
3
Publication available in full text mode
Content available

Analiza termomechaniczna i termiczna analiza dielektryczna w farmacji

100%
Szynkaruk P., Wesołowski M.
Farmacja Polska
|
2019
|
vol. 75
|
issue 11
633-637
EN
Methods of thermal analysis, first of all differential scanning calorimetry (DSC) and thermogravimetric analysis (TGA), play an important role in investigation of phase transitions and degradation, that undergo active pharmaceutical ingredients (APIs), excipients and pharmaceutical products under heating or cooling. The most important areas of the DSC and TGA application in the pharmaceutical science and industry include the purity evaluation, the polymorphism and pseudo-polymorphism investigation for proper selection of APIs solid forms, the phase diagrams examination in multicomponent systems, the bioavailability of APIs improvement by formation of cyclodextrins complexes or co-crystals, and the usefulness in preformulation stage of the solid dosage forms, e.g., for study API-excipient compatibility or API-polymer miscibility. However, in the last twenty years more and more articles are published pointing out on potential usefulness of thermomechanical analysis (TMA), dynamic mechanical analysis (DMA) and dielectric analysis (DEA) in the solid dosage technology. The TMA and DMA involve the application of an external force in order to measure the sample deformation. In this way, a rapid and nondestructive method for quantitative investigation of thermo-mechanical and rheological properties of the solid materials has been developed. Consequently, methods of thermomechanical analysis gained increased attention in the pharmaceutical research and dosage form technology to characterize the glass transition temperature and other secondary transitions of the materials (polymers), the miscibility of ingredients in multicomponent systems, the examination of drug delivery systems and their behavior during storage. The DEA, in turn, is commonly used to characterize the glassy (amorphous) and crystalline solid materials using A.C. electrical properties (conductivity) over a wide range of frequencies. For this reason, methods of thermomechanical and dielectric analysis can be successfully used to study the morphological and thermodynamic transitions in APIs and to examine their crystalline and amorphous content in the solid state. For this reason, the aim of this paper was to show a short characteristics of these methods along with the examples which illustrate their potential application in the pharmaceutical science and industry.
PL
Metody analizy termicznej, przede wszystkim różnicowa kalorymetria skaningowa (DSC) i analiza termograwimetryczna (TGA), odgrywają istotną rolę w badaniu przemian fazowych oraz degradacji, jakim ulegają aktywne składniki farmaceutyczne (APIs), substancje pomocnicze i produkty farmaceutyczne podczas ogrzewania lub chłodzenia. W okresie ostatnich XX lat pojawia się jednak coraz więcej publikacji wskazujących na potencjalną użyteczność w technologii stałych postaci leku innych metod analizy termicznej, takich jak analiza termomechaniczna (TMA), dynamiczna analiza mechaniczna (DMA) i analiza dielektryczna (DEA). Z związku z tym, celem niniejszej pracy jest przedstawienie krótkiej charakterystyki tych metod wraz z ilustracją na przykładach ich potencjalnego zastosowania w farmacji.
4
Publication available in full text mode
Content available

Właściwości prozdrowotne melisy lekarskiej (Melissa officinalis L.)

81%
Połumackanycz M., Wesołowski M., Viapiana A.
Farmacja Polska
|
2020
|
vol. 75
|
issue 12
659-663
EN
More than 20.000 plant species are used in various traditional medicines around the world, and are considered as potential reservoirs for discovery of new drugs. One of these plants is Melissa officinalis L., commonly known as lemon balm, belongs to the family of Lamiaceae. For more than 2000 years, fragrant leaves of this plant have been widely used in cooking to add flavor to dishes. Moreover, lemon balm has also been used for the treatment of various mental diseases [1], migraines, digestion and cardiovascular problems [2], and sleeping aid [3]. Medicinal properties of Melissa officinalis L. Were first introduced by Dioscorides, the father of pharmacology, in De Materia Medica. Since them, medicinal properties of this plant were mentioned in many other medical books including Canon of Medicine by Avicenna. Melissa officinalis L. is listed in several pharmacopeias including European Pharmacopeia, British Herbal Pharmacopeia and Iranian Herbal Pharmacopeia. Modern studies demonstrated that Melissa officinalis L. has several biological properties including hypoglycemic, antioxidant, hypolipidemic, anticancer, antidepressant, antimicrobial, anxiolytic, anti-inflammatory, antinociceptive and spasmolytic properties. Melissa officinalis L. owes its biological properties to the chemical composition. The main active constituents of lemon balm are volatile compounds, terpenes, phenolic acids and flavonoids, while hydrocxycinnamic acids, commonly expressed as rosmarinic acid, are biomarkers of quality control according to World Health Organization (WHO) monographs on medicinal plants. Therefore, this study aimed to provide a summary on the botanical characterization, traditional use, chemical composition and pharmacological properties of Melissa officinalis L. Modern pharmacological studies have validated many traditional uses of lemon balm. The data showed in this study reviewed that Melissa officinalis L. is a potential source for the treatment of a wild range of civilization diseases.
PL
Na świecie ponad 20 000 różnych gatunków roślin jest stosowanych w medycynie tradycyjnej, a ponadto stanowią one cenny składnik wielu współczesnych leków ziołowych. Jedną z takich roślin jest melisa lekarska (Melissa officinalis L.), powszechnie znana, należąca do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Od ponad 2000 lat liście melisy, ze względu na swój zapach, są stosowane jako przyprawa do potraw. Poza tym, melisa jest także stosowana we wspomaganiu leczenia chorób psychicznych [1], migren, zaburzeń układu trawiennego, układu krążenia [2] czy problemów z zasypianiem [3]. Po raz pierwszy właściwości prozdrowotne melisy lekarskiej opisał Dioskurydes w słynnej księdze De Materia Medica. Od tego czasu roślina ta zaczęła być opisywana w wielu innych książkach, jak np. w Kanonie Medycyny, napisanym przez perskiego lekarza Awicennę. Obecnie prowadzone badania naukowe wykazały szereg właściwości prozdrowotnych melisy lekarskiej, jak chociażby jej właściwości przeciwutleniające, przeciwdepresyjne, uspokajające, przeciwzapalne czy spazmolityczne. Właściwości te melisa zawdzięcza swemu składowi chemicznemu. Głównymi składnikami aktywnymi melisy są związki lotne, terpeny, kwasy fenolowe i flawonoidy. Według monografii Światowej Organizacji Zdrowia kwas rozmarynowy jest biomarkerem wskazującym na jakość tego surowca. Celem niniejszej pracy było przedstawienie charakterystyki botanicznej, zastosowania, składu chemicznego oraz właściwości farmakologicznych melisy lekarskiej. Współczesne badania farmakologiczne potwierdzają zastosowanie melisy lekarskiej w medycynie ludowej. Przegląd danych literaturowych potwierdza, iż melisa lekarska jest potencjalnym źródłem wspomagającym leczenie wielu chorób cywilizacyjnych.
5
Publication available in full text mode
Content available

DETERMINATION OF PARACETAMOL IN COMMERCIAL SUPPOSITORIES USING DIFFERENTIAL SCANNING CALORIMETRY

81%
Leyk E., Komar S., Wesołowski M.
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
|
2019
|
vol. 76
|
issue 2
241-249
EN
Paracetamol, also known as acetaminophen, has been commonly used as a major active pharmaceutical ingredient in numerous analgesics for over 30 years. This means that specific and reliable methods are crucial for quality control of its formulations. The purpose of this work was to show to what extent differential scanning calorimetry (DSC) can be useful for the determination of paracetamol in formulations intended for rectal use. Suppositories commonly available in Polish pharmacies were chosen for the study. In order to assess the impact of various suppository bases on active ingredient determination in the formulations analyzed, the selection was made from various producers and with varying doses of paracetamol. DSC scans were taken on a heat-flux instrument with a liquid nitrogen cooling system. To achieve the aim of this study, a well-defined endothermic DSC peak was used, assigned to the melting-point of paracetamol at 168.64ºC with the heat of transition of 183.99 J/g. A multiple standard addition method was chosen for the calibration. Except for one formulation containing 50 mg of paracetamol, the relative standard deviation for all the DSC determinations varied over the range of 0.27 to 2.64%, while the relative error varied between 0.24 and 12.50%. The study demonstrated that DSC could successfully be employed as a simple, specific and reliable method for the determination of paracetamol in rectal preparations based on the measurement of its heat of fusion. The results are consistent with the data obtained using UV spectrophotometry (pharmacopoeial method) as reference.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.