Search results

Sort By:

Limit search:

Obrażenia czaszkowo-mózgowe u dzieci powstałe w wyniku pokąsania przez psy – opis przypadków i przegląd piśmiennictwa

100%

Bucki B., Myrcik D., Niczyporuk A., Makarska J., Luszawski J., Mandera M.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2012

vol. 66

issue 5

93-99

Body injuries caused by dog bites are of diff erent kinds; they depend on the dog’s breed and size, which relates to the pressure strength of its jaws and to the child’s age and body mass. The above-mentioned factors may create life threatening conditions especially in the group of small children. The most dangerous ones consist of head injuries, including cranial bone fractures with invagination, often combined with a disruption of the pachymeninx. This type of open bone fractures was observed in three reported cases; the perpetrators were dogs of large breeds: German Shepard, Doberman and Bullmastiff . The children had CT of the head, and in one case it showed an undiagnosed bone fracture in another site. This fact indicates the signifi cance of using Computed Tomography imaging in children bitten by animals. The children were operated on, in all cases the invaginated bone fragments were removed and the disrupted pachymeninx was debrided surgically. Since there was a possibility of infection, antibiotic therapy was applied in the post operation period. Some authors underline that surgical treatment and a hospital stay are the initial stage of longterm therapy including psychological support for the child and parents. Behavioural disorders which are a result of the injuries, and expenditures incurred for the hospital treatment of children bitten by dogs have become a signifi cant problem of public health systems in developed countries. It can be suspected that these problems can, in the nearest future, become a serious challenge for the public health system in Poland.

Obrażenia ciała spowodowane pogryzieniem przez psy są zróżnicowane, zależą od rasy i wielkości psa (co przekłada się na siłę nacisku jego szczęk) oraz wieku i masy ciała dziecka. Wymienione czynniki powodują, że pogryzienia są znacznie poważniejsze u najmłodszych dzieci, zagrażając ich życiu. Szczególnie dotyczy to obrażeń głowy, w tym złamań kości czaszki z wgłobieniem, często z rozerwaniem opony twardej. Tego typu otwarte złamania kości czaszki obserwowano w trzech opisywanych przypadkach, sprawcami obrażeń były duże psy: owczarek niemiecki, doberman i bullmastiff. Dzieci poddane zostały badaniu tomografii komputerowej (TK) głowy, tylko w jednym wypadku badanie uwidoczniło nierozpoznane złamanie kości w innym miejscu. Wskazuje to na istotne znaczenie badania TK głowy u dzieci pogryzionych przez zwierzęta. Dzieci poddano leczeniu operacyjnemu, we wszystkich przypadkach usunięto wgniecione fragmenty kości oraz chirurgicznie zaopatrzono rozerwaną oponę twardą. W okresie pooperacyjnym, z uwagi na możliwość zakażenia, profilaktycznie zastosowano antybiotykoterapię. W piśmiennictwie podkreśla się, że leczenie operacyjne i szpitalne to wstępny etap długofalowej terapii, obejmującej również wsparcie psychologiczne dziecka i rodziców. Zaburzenia behawioralne będące następstwem doznanych obrażeń oraz nakłady finansowe ponoszone na leczenie szpitalne dzieci pogryzionych przez psy, stają się w państwach wysoko rozwiniętych istotnym problemem zdrowia publicznego. Należy przypuszczać, że również w Polsce problemy te mogą w niedługim czasie stanowić równie poważne wyzwanie dla zdrowia publicznego.

Depth and rate of chest compression in CPR simulation during 10-minute continuous external cardiac compression

84%

Bucki B., Karpe J., Michnik R., Niczyporuk A., Makarska J., Waniczek D., Bieniek A., Misiołek H.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2017

vol. 71

1-6

INTRODUCTION: External cardiac massage has been a basic CPR maneuver for years. The aim of the study was to assess the quality of chest compression during a real-time continuous cardiac compression simulation on a cardio-pulmonary resuscitation mannequin (considering medical rescuer experience and BMI). MATERIAL AND METHODS: This was a prospective study involving 17 medical rescuers, and 21 Medical Rescue stu-dents and university lecturers. During the simulation the participants performed continuous external cardiac compres-sion for 15 minutes or until the refusal to continue. The depth and rate were analyzed at 60-second periods, leading to average values of cardiopulmonary resuscitation effectiveness. The analysis covered complete research data gathered in real time (10 minute periods). RESULTS: The average compression depth significantly decreased from the first (40.66 SE ± 0.80 mm) to the fourth minute of the study (38.21 SE ± 0.95 mm). The average compression rate was significantly different between the initial values (120.97 SE ± 2.83/min) and the sixth minute of the study (123.69 SE ± 2.55/min). The average com-pression depth amounted to n 36.03 SE ± 1.22 mm in non-professionals and 40.06 SE ± 1.37 mm in professionally active participants. In the participants with a BMI > 25, the only differentiating point in time was the beginning of the task when the average compression depth was 41.97 SE ± 1.12 mm. In the participants with a BMI < 25, there was a gradual decrease in the compression depth within the initial four minutes of the task. CONCLUSION: Rescuer body mass is an important factor influencing proper chest compression depth during conti-nuous cardiac compression. Professional rescuers are capable of performing continuous cardiac compression longer than non-professionals, at the same time maintaining acceptable sternum deflection and compression rate.

WSTĘP: Celem pracy była prospektywna ocena jakości kompresji klatki piersiowej podczas symulacji ciągłego masażu serca na manekinie w czasie rzeczywistym, wykonywanego przez czynnych zawodowo ratowników medycznych, z uwzględnieniem ich BMI. MATERIAŁ I METODA: Badanie przeprowadzono w grupie 17 ratowników medycznych oraz 21 studentów kierunku ratownictwo medyczne i wykładowców uczelni. Podczas próby każdy badany wykonywał nieprzerywany masaż ze-wnętrzny serca na manekinie do osiągnięcia punktu końcowego, jakim był czas 15 minut lub odmowa dalszego wy-konywania zadania. WYNIKI: Średnia głębokość wykonywanych uciśnięć zmniejszała się istotnie od pierwszej (40,66, SE ± 0,80 mm) do czwartej minuty badania, osiągając wartość 38,21 SE ± 0,95 mm. Średnia częstość uciśnięć klatki piersiowej istotnie różniła się od szóstej minuty (123,69 SE ± 2,55/min) w stosunku do wartości wyjściowych (120,97 SE ± 2,83/min). W dziesiątej minucie średnie wartości głębokości uciśnięć oraz częstości masażu klatki piersiowej osiągnęły odpo-wiednio 36,62 SE ± 1,04 mm oraz 128,06 SE ± 2,43/min. Istotnym czynnikiem wpływającym na głębokość kompresji klatki piersiowej była przynależność do grupy czynnych zawodowo ratowników medycznych. Średnia głębokość ucisku w całym badanym przedziale czasowym w grupie nie-profesjonalistów wynosiła 36,03 SE ± 1,22 mm, podczas gdy w grupie profesjonalistów – 40,06 SE ± 1,37 mm. Drugim istotnym czynnikiem różnicującymi zakres głębokości kompresji klatki piersiowej był czas oraz BMI ratow-nika. U osób z BMI > 25 jedynym różnicującym punktem czasowym był początek badania, w którym średnia głębo-kość ucisku wynosiła 41,97 SE ± 1,12 mm. WNIOSKI: Masa ciała ratownika jest istotnym czynnikiem wpływającym na uzyskanie głębszej kompresji klatki pier-siowej. Profesjonalni ratownicy są w stanie prowadzić skutecznie ciągłą kompresję klatki piersiowej w dłuższym czasie, osiągając zadowalające ugięcie oraz częstotliwość jej kompresji.

Refine search results

2 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 2017

1 2012

2 Bucki B.

2 Makarska J.

2 Niczyporuk A.

1 Bieniek A.

1 Karpe J.

1 Luszawski J.

1 Mandera M.

1 Michnik R.

1 Misiołek H.

1 Myrcik D.

1 Waniczek D.

Search results

Obrażenia czaszkowo-mózgowe u dzieci powstałe w wyniku pokąsania przez psy – opis przypadków i przegląd piśmiennictwa

Depth and rate of chest compression in CPR simulation during 10-minute continuous external cardiac compression