Search results

1

Ogólnopolska Konferencja Ordynatorów i Kierowników Klinik Chirurgii Ogólnej w Brzegu

100%

Wallner G.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(1)

86-89

PL

W dniach 28–29 października 2016 roku, w Zamku Piastów Śląskich w Brzegu, odbyła się Ogólnopolska Konferencja Ordynatorów i Kierowników Klinik Chirurgii Ogólnej pod honorowym patronatem Ministra Zdrowia Konstantego Radziwiłła. Wzięło w niej udział blisko 250 ordynatorów i kierowników oddziałów i klinik chirurgii z całej Polski, a także Konsultanci Krajowi w dyscyplinach zabiegowych i Konsultanci Wojewódzcy w dziedzinie chirurgii ogólnej. Współorganizatorami konferencji byli: Fundacja Wspierania Chirurgii im. prof. Feliksa Skubiszewskiego w Lublinie i wydawnictwo Czelej. Konferencja Ordynatorów i Kierowników Klinik Chirurgii Ogólnej w Brzegu nawiązywała do tradycji spotkań chirurgów kierujących oddziałami chirurgicznymi z lat 90. XX wieku. W trakcie spotkania omówiono najistotniejsze problemy nurtujące środowisko polskich chirurgów, niezależnie od poziomu referencyjności, zakresu wykonywanych procedur chirurgicznych.

2

Anastomotic leaks in gastrointestinal surgery and their prevention

39%

Banasiewicz T., Dziki A., Lampe P., Lorenc Z., Szczepkowski M., Zieliński J., Wallner G.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(2)

49-56

EN

Anastomotic leak in the gastrointestinal tract is one of the most important complications of resection. They are the main cause of reoperation, their occurrence worsens the prognosis of the patient, increasing the proportion of direct mortality, as well as being a significant risk factor for recurrence of cancer. The risk of leaks within the gastrointestinal tract is greatly varied, depending on the location and extent of the resection, but also on patient, disease or a surgical procedure, including surgeon. To determine the potential risk of leakage can be significant for introduction some prophylactic actions. Some of them have the character of general recommendations, as proper nutrition of the patient in the perioperative period, while another part is directly connected to the surgical procedure. The second group includes protective stoma, the use of tissue glues, insertion transrectal drain for rectal anastomosis decompression, the use of stents or the use of collagen matrix coated with fibrinogen and thrombin. Important to reduce the proportion of leaks can be more precise and targeted prophylactic recommendations, based on the individualized determination of risk factors leaks. Further research for this purpose are necessary for this purpose, the big hope can be associated with data obtained through mobile applications.

3

Statement of the expert group on the current practice and prospects for the treatment of complex perirectal fistulas in the course of Crohn’s disease

39%

Banasiewicz T., Eder P., Rydzewska G., Reguła J., Dobrowolska A., Durlik M., Wallner G.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(1)

38-46

EN

Perirectal fistulas in the course of Crohn’s disease (CD) constitute an important problem in this group of patients. They are observed in a vast majority of patients with involvement through colorectal inflammation. Perirectal fistulas in CD present a great diagnostic and therapeutic challenge due to the intensified clinical symptoms and worse prognosis than in the case of crypt originating fistulas. The condition for implementation of effective treatment of perirectal fistulas in the course of CD is the correct diagnosis, defining the anatomy of fistulas, presence of potential stenoses and inflammation in the gastrointestinal tract. Treatment of these fistulas is difficult and requires close cooperation between the colorectal surgeon and the gastroenterologist. The combination of surgical and pharmacological treatment has higher efficacy compared to surgical treatment or pharmacotherapy alone. In conservative treatment, aminosalicylates and steroids are of minor importance, while chemotherapeutics, antibiotics, and thiopurines find application in daily clinical practice. TNF-α neutralizing antibodies such as infliximab (IFX), adalimumab (ADA) or certolizumab (CER) prove to be the most effective. Surgical treatment may be provided as ad hoc; in this case, drainage procedures are recommended, usually with leaving a loose seton. Planned procedures consist in the excision of fistulas (simple fistulas) or performing more complex procedures, such as advancement flaps or ligation of the intersphincteric fistula tract Surgical measures can be complemented by the use of video technology (video-assisted anal fistula treatment VAAFT) or vacuum therapy. In extreme cases, it may be necessary to create the stoma. Treatment of perirectal fistulas includes adhesives or so-called plugs. High hopes may be associated with the introduction of stem cells into clinical practice, which is the administration of non-hematopoietic multipotent cells to the fistulas to induce the phenomenon of immunomodulation and tissue healing.

4

Nieszczelności zespoleń w obrębie układu pokarmowego i sposoby ich profilaktyki

39%

Banasiewicz T., Dziki A., Lampe P., Lorenc Z., Szczepkowski M., Zieliński J., Wallner G.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(2)

49-56

PL

Nieszczelności po zespoleniach w obrębie przewodu pokarmowego są jednym z najistotniejszych powikłań zabiegów resekcyjnych i główną przyczyną reoperacji. Ich wystąpienie pogarsza również rokowanie chorego – zwiększa odsetek zgonów bezpośrednich, jak również jest istotnym czynnikiem ryzyka nawrotów choroby nowotworowej. Ryzyko wystąpienia nieszczelności w obrębie układu pokarmowego jest mocno zróżnicowane. Zależy od lokalizacji i zakresu resekcji, ale również od czynników związanych z pacjentem, jego schorzeniem, procedurą chirurgiczną oraz pracą chirurga. Określenie potencjalnego ryzyka powstania nieszczelności może być istotne przy wprowadzeniu działań mogących zmniejszyć odsetek nieszczelności. Część z nich ma charakter ogólnych zaleceń, np. prawidłowe żywienie chorego w okresie okołooperacyjnym, część zaś związana jest bezpośrednio z wykonaną procedurą chirurgiczną. W tej drugiej grupie wymienić można wyłonienie stomii protekcyjnej, zastosowanie klejów tkankowych, wprowadzenie drenu doodbytniczego celem dekompresji zespolenia, użycie stentów czy też zastosowanie matrycy kolagenowej pokrytej fibrynogenem i trombiną. Dla zmniejszenia odsetka nieszczelności istotne mogą być bardziej precyzyjne i celowane zalecenia profilaktyczne, oparte o zindywidualizowane określenie czynników ryzyka nieszczelności. W tym celu niezbędne są dalsze badania, przy czym duże nadzieje można wiązać z danymi pozyskiwanymi przez mobilne aplikacje medyczne.

5

Stanowisko grupy ekspertów na temat aktualnej praktyki i perspektyw leczenia złożonych przetok okołoodbytniczych w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna

39%

Banasiewicz T., Eder P., Rydzewska G., Reguła J., Dobrowolska A., Durlik M., Wallner G.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(1)

38-46

PL

Przetoki okołoodbytnicze w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna (ChLC) stanowią istotny problem w tej grupie chorych. Obserwuje się je u zdecydowanej większości pacjentów z zajęciem przez proces zapalny odbytnicy. Przetoki okołoodbytnicze w ChLC stanowią duże wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne z uwagi na nasilone objawy kliniczne oraz gorsze rokowanie niż w przypadku przetok pochodzenia odkryptowego. Warunkiem wdrożenia skutecznego leczenia przetok okołoodbytniczych w przebiegu ChLC jest prawidłowa diagnostyka, która określi anatomię przetok, obecność potencjalnych zwężeń i stanu zapalnego w obrębie przewodu pokarmowego. Leczenie przetok okołoodbytniczych jest trudne i wymaga ścisłej współpracy chirurga kolorektalnego z gastroenterologiem. Połączenie leczenia operacyjnego z farmakologicznym jest skuteczniejsze niż samo leczenie chirurgiczne, a także niż sama farmakoterapia. W leczeniu zachowawczym niewielkie znaczenie mają aminosalicylany czy steroidy, znajdują natomiast zastosowanie chemioterapeutyki, antybiotyki oraz tiopuryny. Największą skuteczność wykazują przeciwciała neutralizujące TNF-alfa, jak m.in. infliksymab (IFX), adalimumab (ADA) czy certolizumab (CER). Leczenie chirurgiczne może mieć charakter doraźny – w takich sytuacjach zalecane są zabiegi drenażowe, najczęściej z pozostawieniem luźnego setonu. Zabiegi planowe polegają na wycięciu przetok (przetoki proste) lub wykonaniu procedur bardziej złożonych, takich jak przemieszczenie płatów błony śluzowej czy podwiązanie międzyzwieraczowej części kanału przetoki. Działania chirurgiczne mogą być wspomagane techniką wideo (video-asssisted anal fistula treatmnet; VAAFT) czy zastosowaniem terapii podciśnieniowej. W skrajnych przypadkach konieczne może być wyłonienie stomii. W leczeniu przetok okołoodbytniczych stosowane są również kleje oraz tzw. zatyczki. Duże nadzieje wiąże się z wprowadzeniem do praktyki klinicznej komórek macierzystych, czyli podawaniem multipotencjalnych komórek linii niehematopoetycznej w okolicę przetok w celu indukcji zjawiska immunomodulacji i gojenia tkankowego.

6

Surgical care in Poland after COVID-19 outbreak: a national survey

37%

Stefura T., Rymarowicz J., Wysocki M., Szeliga J., Wallner G., Pędziwiatr M., Nowakowski M., Major P., Stefura T., Rymarowicz J., Wysocki M., Szeliga J., Wallner G., Pędziwiatr M., Nowakowski M., Major P.

Folia Medica Cracoviensia

|

2020

|

vol. 60

|

issue 3

7

The influence of patient-related constutional and environmental factors on early results of a combined modality therapy of esophageal cancer

33%

Pudło K., Błotniak A., Skoczylas T., Dąbrowski A., Szawłowski A., Kozłowski M., Lampe P., Wallner G.

Polish Journal of Surgery

|

2016

|

vol. 88(5)

448-463

EN

Among many various factors affecting the outcome of cancer treatment one can distinguish patient, tumor- and treatment-related factors. The association of patient-related factors and results of a combined modality therapy of esophageal cancer has not been extensively explored. The aim of the study was to analyze the impact of patient-related constitutional and environmental factors on early results of combined modality therapy of esophageal squamous cell carcinoma. Material and methods. We retrospectively analyzed prospectively collected data of 84 patients with esophageal cancer randomly assigned to a combined modality treatment. We evaluated the relationship between early outcome of neoadjuvant therapy (overall toxic events, serious toxic events, treatmentrelated mortality, clinical and pathological response to the treatment) or surgical treatment (postoperative morbidity, mortality and curative resections – R0) and constitutional (age, gender, height, body mass index, Karnofski Performance Status – KPS, blood type) or environmental (inhabitation, smoking duration and intensity, frequency and amount of alcohol consumption and occupational exposure) patient-related factors. Results. Significantly more neoadjuvant therapy related deaths were found in patients with KPS 70‑80 (p=0.0016). Interestingly, significantly more toxic events (p=0.0034) after neoadjuvant therapy and a higher postoperative morbidity rate (p=0.0293) were observed in nonsmokers. Similarly, significantly more toxic events (p=0.0029) after neoadjuvant therapy and a higher postoperative mortality rate (p=0.0405) were found in light drinkers. Conclusions. Smoking and consumption of excessive amount of alcohol may attenuate toxic effect of neoadiuvant and surgical therapy in patients treated due to esophageal cancer. The information regarding the mentioned above addictions should not result in giving up an attempt to provide a curative treatmen

8

Lista kontrolna w chirurgii kolorektalnej – propozycja ekspertów Polskiego Klubu Koloproktologii oraz Konsultanta Krajowego w chirurgii ogólnej

33%

Banasiewicz T., Krokowicz Ł., Richter P., Dziki A., Krokowicz P., Lorenc Z., Szczepkowski M., Drews M., Wallner G.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(6)

44-49

PL

Lista kontrolna (z ang. checklist) to zbiór informacji pomagających zmniejszyć ryzyko wystąpienia niepowodzenia wynikające z ograniczeń ludzkiej pamięci i uwagi. W chirurgii pierwsza edycja checklisty (SSC z ang. Surgical Safety Checklist) powstałej pod nadzorem WHO (Światowa Organizacja Zdrowia z ang. World Health Organization) powstała w 2007 roku i obejmuje trzy etapy związane z pobytem pacjenta na sali operacyjnej i samej operacji: 1. przed rozpoczęciem (indukcją) znieczulenia; 2. przed nacięciem skóry; 3. przed opuszczeniem przez pacjenta sali operacyjnej Chirurgia kolorektalna jest szczególnie obciążona dużym ryzykiem powikłań i relatywnie wysokim odsetkiem śmiertelności. Eliminacja lub, co bardziej prawdopodobne, zmniejszenie ryzyka powikłań poprzez wystandaryzowanie procedur okołooperacyjnych może być szczególnie istotna w tej grupie. Wprowadzenie “dedykowanych” chirurgii kolorektalnej checklist wydaje się być jak najbardziej uzasadnione. Proponowana przez autorów checklista w chirurgii kolorektalnej podzielona jest na cztery etapy, podczas których sumienne wypełnianie list kontrolnych ma zmniejszyć potencjalne ryzyko związane z hospitalizacją i leczeniem operacyjnym pacjentów. Prezentowana checklista nie ma oczywiście charakteru zamkniętego, w miarę pojawiania się nowych publikacji czy rekomendacji pewne punkty mogą ulegać modyfikacjom, nowe zagadnienia mogą uzupełniać checklistę. Na chwilę obecną jest ona jednak narzędziem biorącym pod uwagę znane i potwierdzone elementy postępowania śródoperacyjnego, których przestrzeganie może znacząco zmniejszyć odsetek zdarzeń niepożądanych czy powikłań chirurgicznych.

9

Checklist in colorectal surgery – proposal of experts of the Polish Club of Coloproctology and National Consultant in general surgery

33%

Banasiewicz T., Krokowicz Ł., Richter P., Dziki A., Krokowicz P., Lorenc Z., Szczepkowski M., Drews M., Wallner G.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(6)

44-49

EN

A checklist is a collection of information that helps reduce the risk of failure due to limitations in human memory and attention. In surgery, the first Surgical Safety Checklist (SSC), created under the supervision of WHO (World Health Organization), was established in 2007 and covers three stages related to the patient's stay in the operating theater and operation: 1. Prior to initiation (induction) of anesthesia; 2. before cutting the skin; 3. before the patient leaves the operating room Colorectal surgery is particularly at high risk for complications and relatively high mortality. Elimination or, more likely, reducing the risk of complications by standardizing perioperative procedures may be particularly important in this group. The introduction of "dedicated" colorectal checklist surgery seems to be justified. The checklist proposed by the authors in colorectal surgery is divided into four stages, in which conscientious completion of checklists is intended to reduce the potential risk of complications due to hospitalization and surgical treatment. The presented checklist is obviously not closed, as a new publications or recommendations appear, some points may be modified, new issues may be added to the checklist. At present, however, it is a tool considering the well-known and confirmed elements of intraoperative procedures, the compliance of which may significantly reduce the rate of adverse events or surgical complications.

10

Wpływ czynników konstytucyjnych i środowiskowych zależnych od pacjenta na wczesne wyniki terapii skojarzonej raka przełyku

33%

Pudło K., Błotniak A., Skoczylas T., Dąbrowski A., Szawłowski A., Kozłowski M., Lampe P., Wallner G.

Polish Journal of Surgery

|

2016

|

vol. 88(5)

448-463

PL

Wśród wielu różnych czynników wpływających na wyniki leczenia raka można wyróżnić czynniki zależne od pacjenta, czynniki zależne od guza nowotworowego oraz czynniki zależne od leczenia. Wpływ czynników zależnych od pacjenta na wyniki terapii skojarzonej raka przełyku zwykle pozostawał poza zakresem dotychczasowych prac badawczych. Celem pracy była analiza wpływu czynników konstytucyjnych i środowiskowych związanych z pacjentem na wczesne wyniki terapii skojarzonej płaskonabłonkowego raka przełyku. Materiał i metodyka. Przeanalizowano prospektywnie gromadzone dane 84 pacjentów z rakiem płaskonabłonkowym przełyku leczonych w ramach wieloośrodkowego badania klinicznego z randomizacją do leczenia skojarzonego. Oceniano związek między wczesnymi efektami terapii neoadiuwantowej (objawami toksycznymi ogółem, poważnymi objawami toksycznymi, śmiertelnością związaną z leczeniem, kliniczną i patologiczną odpowiedzią na leczenie) oraz wczesnymi wynikami leczenia chirurgicznego (powikłaniami i zgonami pooperacyjnymi, częstością resekcji leczniczej R0) a czynnikami konstytucjonalnymi (wiek, płeć, wzrost, wskaźnik masy ciała, współczynnik sprawności w skali Karnofsky’ego – KPS, grupę krwi) i środowiskowymi zależnymi od pacjenta (miejsce zamieszkania, czas i intensywność palenia, częstość i ilość spożywania alkoholu oraz narażenie zawodowe). Wyniki. Istotną różnicę w częstości zgonów związanych z terapią neoadiuwantową stwierdzono u pacjentów z gorszym stopniem sprawności (KPS 70‑80 vs 90‑100; p=0,0016). Co ciekawe, znacznie więcej objawów toksycznych terapii neoadiuwantowej (p=0,0034) i powikłań pooperacyjnych (p=0,0293) obserwowano u pacjentów niepalących. Podobnie, więcej objawów toksycznych terapii neoadiuwantowej (p=0,0029) i wyższą śmiertelność pooperacyjną (p=0,0405) stwierdzono u chorych spożywających umiarkowane ilości alkoholu. Wnioski. Palenie tytoniu i spożywanie nadmiernej ilości alkoholu może osłabiać działanie toksyczne terapii neoadiuwantowej i leczenia chirurgicznego u chorych leczonych z powodu raka przełyku. Informacje dotyczące tych uzależnień nie powinny być przyczyną odstępowania od prób radykalnego leczenia choroby podstawowej.

11

Polish Consensus on Treatment of Gastric Cancer; update 2017

27%

Kulig J., Wallner G., Drews M., Frączek M., Jeziorski A., Kielan W., Kołodziejczyk P., Nasierowska-Guttmejer A., Starzyńska T., Zinkiewicz K., Wojtukiewicz M., Tomasz S. W., Richter P., Krawczyk M.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(5)

59-73

EN

The “Polish Research on Gastric Cancer” project has been continued since 1986. The main aim of this project, which is a multicenter and interdisciplinary research, is enhancing the treatment results of gastric cancer patients by developing and promoting the use of optimal methods for diagnosis and treatment, both surgical as well as combined. One of the more important achievements of the project is the development and publication of a document named “Polish Consensus on Treatment of Patients with Gastric Cancer”, whose first version was published in 1998. Following versions were updated adequately to changing trends in the proceedings in patients with gastric cancer. A scientific symposium on “Polish Consensus on Treatment of Gastric Cancer – update 2016” was held in 3-4 June 2016 in Cracow. During the symposium a panel session was held during which all authors publicly presented the Consensus assumptions to be discussed further. Moreover, the already mentioned session was preceded by a correspondence as well as a working meeting in order to consolidate the position. It has to be underlined that the directions and guidelines included in the Consensus are not the arbitrarily assumed rules of conduct in a legal aspect and as such every doctor/team of doctors is entitled to make different decisions as long as they are beneficial to a patient with gastric cancer. The Consensus discusses as follows: a) recommended qualifications (stage of advancement, pathological, lymph node topography and the extent of lymphadenectomy, division of cancer of the gastroesophageal junction), b) rules for diagnostics including recommendations regarding endoscopic examination and clinical evaluation of the advancement stage, c) recommendations regarding surgical treatment (extent of resection, extent of lymphadenectomy, tactics of proceedings in cancer of the gastroesophageal junction), d) recommendations regarding combined treatment with chemotherapy or radiotherapy, e) place of endoscopic and less invasive surgery in the treatment of gastric cancer. This publication is a summary of the arrangements made in the panel session during the abovementioned scientific symposium in Cracow in 2016.

12

Postoperative pain relief in general surgery – recommendations of the Association of Polish Surgeons, Polish Society of Anaesthesiology and Intensive Therapy, Polish Association for the Study of Pain and Polish Association of Regional Anaesthesia and Pain Treatment

27%

Wordliczek J., Zajączkowska R., Dziki A., Jackowski M., Richter P., Woroń J., Misiołek H., Dobrogowski J., Paśnik K., Wallner G., Malec-Milewska M.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(1)

47-68

EN

It is estimated that there are over 310 million surgeries performed in the world every year. Appropriate analgesic management in the perioperative period constitutes a fundamental right of every patient, significantly reducing the number of postoperative complications and the time and costs of hospitalization, particularly in the high-risk group of patients (ASA III-V) subject to extensive surgical procedures and hospitalized in intensive care units. Despite such significant arguments speaking for the conduct of effective analgesia in the perioperative period, nearly 79% of patients operated in hospitalization settings and 71% of patients operated in outpatient settings (so-called first day surgery) experienced postoperative pain of moderate, strong or extreme intensity. Hence, effective relief of postoperative pain should constitute one of the priorities of integrated, modern perioperative management, the components of which apart from adequate analgesia involve early nutrition through the alimentary canal, early patient activation and active physiotherapy. In the currently published “Guidelines”, a team of authors has updated the previous “Recommendations” primarily in terms of methods for optimizing postoperative pain relief and new techniques and drugs introduced for postoperative pain therapy in recent years. The algorithms of postoperative pain management in different treatment categories were also updated.

13

Uśmierzanie bólu pooperacyjnego w chirurgii ogólnej – zalecenia Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Polskiego Towarzystwa Badania Bólu oraz Polskiego Towarzystwa Znieczulenia Regionalnego i Leczenia Bólu

27%

Wordliczek J., Zajączkowska R., Dziki A., Jackowski M., Richter P., Woroń J., Misiołek H., Dobrogowski J., Paśnik K., Wallner G., Malec-Milewska M.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(1)

47-68

PL

Szacuje się, że każdego roku na świecie przeprowadzanych jest ponad 310 milionów zabiegów operacyjnych. Prawidłowe postępowanie przeciwbólowe w okresie okołooperacyjnym jest fundamentalnym prawem każdego pacjenta, zmniejsza także znacząco liczbę powikłań pooperacyjnych oraz czas i koszty hospitalizacji, szczególnie u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka (ASA III-V), poddawanych rozległym zabiegom chirurgicznym oraz hospitalizowanych w oddziałach intensywnej terapii. Pomimo tak istotnych argumentów przemawiających za prowadzeniem skutecznej analgezji w okresie okołooperacyjnym, u blisko 79% pacjentów operowanych w trybie hospitalizacji oraz 71% pacjentów operowanych w trybie ambulatoryjnym (tzw. chirurgia 1-dnia) obserwowano pooperacyjny ból o nasileniu umiarkowanym, silnym lub ekstremalnym. Dlatego też skuteczne uśmierzanie bólu pooperacyjnego powinno być jednym z priorytetów zintegrowanego, nowoczesnego postępowania okołooperacyjnego, którego składowymi poza adekwatną analgezją są wczesne odżywianie drogą przewodu pokarmowego, wczesne uruchamianie pacjentów oraz aktywna fizjoterapia. W obecnie publikowanych „Zaleceniach” zespół autorów dokonał aktualizacji poprzednich „Rekomendacji” przede wszystkim w zakresie dotyczącym metod optymalizacji uśmierzania bólu pooperacyjnego oraz nowych technik i leków wprowadzonych do terapii bólu pooperacyjnego w ostatnich latach. Zaktualizowano także algorytmy pooperacyjnego postępowania przeciwbólowego w różnych kategoriach zabiegów.

14

Wytyczne postępowania w oddziałach zabiegowych szpitali niejednoimiennych podczas pandemii COVID-19

27%

Mitura K., Myśliwiec P., Rogula W., Solecki M., Furtak J. P., Kazanowski M., Kłęk S., Nowakowski M., Pędziwiatr M., Zawadzki M., Wallner G., Sobocki J.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

vol. 92(2)

42-53

PL

Od kilku tygodni jesteśmy uczestnikami wykładniczo postępującej pandemii koronawirusem SARS-CoV-2. Wraz z przyrostem liczby osób zakażonych SARS-CoV-2, narasta problem postępowania chirurgicznego z pacjentami wymagającymi pilnej operacji. W szpitalach innych niż jednoimienne będą pojawiać się osoby zakażone wirusem SARS-CoV-2 z ujemnymi wynikami badań, które mogą stanowić zagrożenie dla innych pacjentów oraz personelu szpitali. Pracownicy ochrony zdrowia stanowią niemal 17% zakażonych Polaków, zatem priorytetem staje się wczesne wychwytywanie osób zakażonych, celem ochrony zasobów ludzkich i zapewnienia ciągłości dostępu do opieki chirurgicznej. Zarówno operacje chirurgiczne, jak i badania oraz zabiegi endoskopowe, są procedurami o podwyższonym ryzyku zakażenia. Zatem kluczowe staje się nie tylko określenie algorytmu kwalifikacji pacjentów do leczenia chirurgicznego, ale także stratyfikacja ryzyka zakażenia personelu podczas operacji i adekwatna ochrona personelu. Każdy szpital powinien być przygotowany organizacyjnie i logistycznie na konieczność przeprowadzenia pilnej operacji u chorego z podejrzeniem lub potwierdzonym zakażeniem, łącznie z zabezpieczeniem środków ochrony indywidualnej. Ograniczona dostępność sprzętu, praca pod presją i braki kadrowe w sytuacji zagrożenia wysoce zakaźnym patogenem zmuszają do pragmatycznego gospodarowania zasobami ludzkimi w ochronie zdrowia. Konieczne są: natychmiastowe, skoordynowane działanie i jasne, jednolite wytyczne, aby system opieki zdrowotnej mógł zapewnić obywatelom niezbędną opiekę chirurgiczną, jednocześnie chroniąc pacjentów i personel. W niniejszym dokumencie przedstawiono aktualne zalecenia dotyczące postępowania chirurgicznego w czasie pandemii COVID-19 w Polsce.

15

Polski konsensus w sprawie leczenia chorych na raka żołądka – aktualizacja 2017

27%

Kulig J., Wallner G., Drews M., Frączek M., Jeziorski A., Kielan W., Kołodziejczyk P., Nasierowska-Guttmejer A., Starzyńska T., Zinkiewicz K., Wojtukiewicz M., Tomasz S. W., Richter P., Krawczyk M.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(5)

59-73

PL

Od roku 1986 kontynuowany jest projekt naukowy pt. „Polskie Badania nad Rakiem Żołądka”. Głównym celem tego projektu czyli wieloośrodkowych i interdyscyplinarnych badań jest poprawa wyników leczenia chorych na raka żołądka poprzez opracowanie i propagowanie optymalnych metod rozpoznawania i leczenia zarówno chirurgicznego, jak i skojarzonego. Jednym z ważniejszych osiągnięć projektu jest opracowanie i publikacja dokumentu pt. „Polski Konsensus w Sprawie Leczenia Chorych na Raka Żołądka”, którego pierwsza wersja została opublikowana w roku 1998. Kolejne wersje były aktualizowane adekwatnie do zmieniających się trendów w postępowaniu u chorych na raka żołądka. W Krakowie w dniach 3-4 czerwca 2016r. odbyło się sympozjum naukowe „Polski konsensus w sprawie leczenia raka żołądka – aktualizacja 2016”. W czasie sympozjum odbyła się sesja panelowa w trakcie wszyscy autorzy przedstawili publicznie założenia Konsensusu do dalszej dyskusji. Ponadto wspomniana sesja była poprzedzona zarówno dyskusją w formie korespondencji i jak i spotkaniem roboczym w celu ujednolicenia stanowiska. Należy podkreślić, że zawarte w Konsensusie wskazówki i zalecenia nie są arbitralnie przyjętymi zasadami postępowania w aspekcie prawnym a tym samym każdy lekarz/zespół lekarzy ma prawo podjęcia innych decyzji o ile będzie to korzystne dla chorego na raka żołądka. Konsensus omawia kolejno: a) zalecane kwalifikacje (stopnia zaawansowania, patologiczna, topografii węzłów chłonnych oraz zakresu wycięcia węzłów chłonnych, podziału raka połączenia przełykowo-żołądkowa) b) zasady rozpoznawania w tym zalecenia dotyczące badania endoskopowego i klinicznej oceny stopnia zaawansowania c) zalecenia dotyczące leczenia chirurgicznego (zakres resekcji, zakres limfadenektomii, taktyka postępowania w raku połączenia przełykowo-jelitowego) d) zalecenia dotyczące leczenia skojarzonego z chemioterapią lub radioterapią. e) miejsce chirurgii endoskopowej i małoinwazyjnej w leczeniu raka żołądka. Niniejsza publikacja jest podsumowaniem ustaleń sesji panelowej w trakcie wspomnianego sympozjum naukowego w Krakowie w 2016 roku.

16

Guidelines for the management of surgical departments in non-uniform hospitals during the COVID-19 pandemic

27%

Mitura K., Myśliwiec P., Rogula W., Solecki M., Furtak J. P., Kazanowski M., Kłęk S., Nowakowski M., Pędziwiatr M., Zawadzki M., Wallner G., Sobocki J.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

vol. 92(2)

42-53

EN

In the last several weeks we have been witnessing the exponentially progressing pandemic SARS-CoV-2 coronavirus. As the number of people infected with SARS-CoV2 escalates, the problem of surgical management of patients requiring urgent surgery is increasing. Patients infected with SARS-CoV2 virus but with negative test results will appear in general hospitals and may pose a risk to other patients and hospital staff. Health care workers constitutes nearly 17% of infected population in Poland, therefore early identification of infected people becomes a priority to protect human resources and to ensure continuity of the access to a surgical care. Both surgical operations, and endoscopic procedures are considered as interventions with an increased risk of infection. Therefore, determining the algorithm becomes crucial for qualifying patients for surgical treatment, but also to stratify the risk of personnel being infected during surgery and to adequately protect staff. Each hospital should be logistically prepared for the need to perform urgent surgery on a patient with suspected or confirmed infection, including personal protective equipment. Limited availability of the equipment, working under pressure and staff shortages in addition to a highly contagious pathogen necessitate a pragmatic management of human resources in health care. Instant synchronized action is needed, and clear uniform guidelines are essential for the healthcare system to provide citizens with the necessary surgical care while protecting both patients, and staff. This document presents current recommendations regarding surgery during the COVID-19 pandemic in Poland.

17

Guidelines of the Association of Polish Surgeons and the Polish Society of Surgical Oncology on the accreditation of healthcare centers providing cytoreductive surgery and HIPEC for primary and secondary peritoneal cancers

21%

Jastrzębski T., Richter P., Zegarski W., Dziki A., Wallner G., Jeziorski A., Wysocki W., Jackowski M., Bębenek M., Olesiński T., Polkowski W., Wyrwicz L., Wydra D., Biernat W., Czauderna P., Studniarek M., Polec T., Owczuk R., Sommer A., Szewczyk K., Mielko J.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

vol. 92(4)

47-53

EN

Surgical interventions in patients with peritoneal metastases combined with hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) and systemic treatment are becoming more common and, when applied to selected patient groups, they reach 5-year survival rates of 32–52%. Good clinical outcomes require experienced and well-equipped healthcare centers, experienced surgical team and adequate patient qualification process. As a result of the discussion on the need for evaluation of quality of care and treatment outcomes and at the request of the Peritoneal Cancer Section of the Polish Society of Surgical Oncology, accreditation standards have been developed and the Accreditation Committee has been established for healthcare centers providing cytoreductive surgery and HIPEC for the management of primary and secondary peritoneal cancers.

18

Wytyczne Towarzystwa Chirurgów Polskich i Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej w zakresie akredytacji dla ośrodków wykonujących zabiegi cytoredukcyjne oraz procedury HIPEC w leczeniu pierwotnych i wtórnych nowotworów otrzewnej

21%

Jastrzębski T., Richter P., Zegarski W., Dziki A., Wallner G., Jeziorski A., Wysocki W., Jackowski M., Bębenek M., Olesiński T., Polkowski W., Wyrwicz L., Wydra D., Biernat W., Czauderna P., Studniarek M., Polec T., Owczuk R., Sommer A., Szewczyk K., Mielko J.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

vol. 92(4)

47-53

PL

Chirurgiczne leczenie chorych z przerzutami do otrzewnej, w skojarzeniu z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w hipertermii (HIPEC) oraz terapiami systemowymi, jest coraz powszechniej stosowane i przy właściwej kwalifikacji chorych pozwala uzyskać 5-letnie przeżycia na poziomie 32–52%. Niezbędnymi warunkami dobrych wyników takiego leczenia są: wysokie doświadczenie i infrastruktura ośrodka, doświadczenie zespołu operacyjnego oraz właściwa kwalifikacja do zabiegu. W następstwie dyskusji związanej z potrzebą oceny jakości i wyników leczenia, na wniosek Sekcji Nowotworów Otrzewnej Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej, opracowano warunki akredytacji i powołano Komisję Akredytacyjną dla ośrodków wykonujących zabiegi cytoredukcyjne oraz HIPEC w leczeniu pierwotnych i wtórnych nowotworów otrzewnej.

Refine search results

Ogólnopolska Konferencja Ordynatorów i Kierowników Klinik Chirurgii Ogólnej w Brzegu

Anastomotic leaks in gastrointestinal surgery and their prevention

Statement of the expert group on the current practice and prospects for the treatment of complex perirectal fistulas in the course of Crohn’s disease

Nieszczelności zespoleń w obrębie układu pokarmowego i sposoby ich profilaktyki

Stanowisko grupy ekspertów na temat aktualnej praktyki i perspektyw leczenia złożonych przetok okołoodbytniczych w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna

Surgical care in Poland after COVID-19 outbreak: a national survey

The influence of patient-related constutional and environmental factors on early results of a combined modality therapy of esophageal cancer

Lista kontrolna w chirurgii kolorektalnej – propozycja ekspertów Polskiego Klubu Koloproktologii oraz Konsultanta Krajowego w chirurgii ogólnej

Checklist in colorectal surgery – proposal of experts of the Polish Club of Coloproctology and National Consultant in general surgery

Wpływ czynników konstytucyjnych i środowiskowych zależnych od pacjenta na wczesne wyniki terapii skojarzonej raka przełyku

Polish Consensus on Treatment of Gastric Cancer; update 2017

Postoperative pain relief in general surgery – recommendations of the Association of Polish Surgeons, Polish Society of Anaesthesiology and Intensive Therapy, Polish Association for the Study of Pain and Polish Association of Regional Anaesthesia and Pain Treatment

Uśmierzanie bólu pooperacyjnego w chirurgii ogólnej – zalecenia Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Polskiego Towarzystwa Badania Bólu oraz Polskiego Towarzystwa Znieczulenia Regionalnego i Leczenia Bólu

Wytyczne postępowania w oddziałach zabiegowych szpitali niejednoimiennych podczas pandemii COVID-19

Polski konsensus w sprawie leczenia chorych na raka żołądka – aktualizacja 2017

Guidelines for the management of surgical departments in non-uniform hospitals during the COVID-19 pandemic

Guidelines of the Association of Polish Surgeons and the Polish Society of Surgical Oncology on the accreditation of healthcare centers providing cytoreductive surgery and HIPEC for primary and secondary peritoneal cancers

Wytyczne Towarzystwa Chirurgów Polskich i Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej w zakresie akredytacji dla ośrodków wykonujących zabiegi cytoredukcyjne oraz procedury HIPEC w leczeniu pierwotnych i wtórnych nowotworów otrzewnej