Search results

1

Ultrasonografia endoskopowa (EUS) w diagnostyce i leczeniu kamicy przewodów dróg żółciowych. Współczesna rola ECPW

100%

Kiełtucki J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2017

|

vol. 71

326-330

EN

Precise evaluation of the presence of bile duct stones, performed using the most non-invasive method, is important for the planning of optimal treatment. Not only simple imaging procedures (like conventional transabdominal ultrasound – US) but also more sophisticated imaging methods (CT or MRI) are frequently unreliable. The optimal method of bile duct stone non-invasive diagnostics is magnetic resonance cholangiography. The role of endoscopic retrograde cholangiopancreatography in diagnostics has receded into the background due to the possibility of numerous serious complications. Despite some limitations such as potentially increased treatment costs as well as the necessity of the procedure to be performed by a surgeon experienced in both endoscopic retrograde cholangiopancreatography as well as endoscopic ultrasonography, diagnostic endoscopic ultrasonography followed by simultaneous endoscopic retrograde cholangiopancreatography aimed at gallstone removal is the most efficient diagnostic and therapeutic management scheme in cases of suspected choledocholithiasis. The use of endoscopic ultrasonography allows one to limit the number of performed endoscopic retrograde cholangiopancreatography procedures by more than 2/3. Ascending endoscopic retrograde cholangiopancreatography combined with an endoscopic incision into the ampulla of Vater followed by mechanical evacuation of stone deposits from the ducts still remains a the optimal procedure in the treatment of choledocholithiasis.

PL

Precyzyjna diagnostyka obecności kamicy żółciowej przewodowej, przeprowadzona możliwie najmniej inwazyjnymi metodami, jest ważna przy podejmowaniu decyzji terapeutycznych. Nie tylko proste badania (jak konwencjonalna ultrasonografia – USG), ale też bardziej wyszukane metody obrazowania (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny) są często zawodne. Złotym standardem nieinwazyjnej diagnostyki kamicy przewodowej jest cholangiografia rezonansu magnetycznego – cholangio MRI. Rola cholangiopankreatografii wstecznej – ECPW w diagnostyce nieco przesunęła się na dalszy plan, ze względu na możliwość licznych istotnych powikłań. Pomimo pewnych wad, takich jak potencjalnie zwiększony koszt leczenia, konieczność wykonywania zabiegu przez lekarza doświadczonego zarówno w endoskopowej cholangiopankreatografii, jak i endoskopowej ultrasonografii, najbardziej efektywnym schematem postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w przypadku podejrzenia kamicy przewodowej jest wykonanie diagnostycznej endoskopowej ultrasonografii z następową, jednoczasową endoskopową cholangiopankreatografią celem usunięcia złogów. Zastosowanie endoskopowej ultrasonografii pozwala ograniczyć liczbę wykonywanych endoskopowych cholangiopankreatografii o ponad 2/3. Endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna połączona z endoskopowym nacięciem zwieracza brodawki Vatera i mechaniczną ewakuacją złogów z przewodu nadal pozostaje złotym standardem w leczeniu kamicy przewodowej.

2

Atypical form of microscopic colitis in 56-year-old patient presenting with long-lasting watery diarrhea

63%

Kiełtucki J., Zając J.

|

issue 73

114-118

EN

Microscopic colitis (MC) is a common cause of unexplainable, chronic diarrhea. The disease is characterized by the presence of clinical symptoms, a normal colonoscopy and typical histopathological changes upon microscopic examination. The aim of the study was to present a case of an atypical histological form of MC. A 56 year-old man presented with chronic, watery diarrhea. Gastrointestinal infection had been excluded. The colon appeared almost normal on the colonoscopy. Inconsistent histological findings were observed. The pathology of randomly taken colon biopsies showed collagenous colitis (CC; thickness of collagen bands > 10 μm, < 20 IELs). Six months later during a follow-up colonoscopy, colonic specimens revealed typical findings of lymphocytic colitis (LC), namely, no thickened subepithelial collagen bands were identified. The authors analyzed the risk factors, diagnosis, treatment response, clinical course and the atypical histological outcomes.

PL

Mikroskopowe zapalenie jelita grubego to częsta przyczyna przewlekłej biegunki niewiadomego pochodzenia. Choroba charakteryzuje się obecnością objawów klinicznych, makroskopowo prawidłowym wyglądem błony śluzowej jelita grubego w kolonoskopii i obecnością typowych zmian w badaniu histopatologicznym. Celem pracy jest przedstawienie nietypowego obrazu histologicznego mikroskopowego zapalenia jelita grubego. Autorzy prezentują przypadek 56-letniego mężczyzny z uporczywą, wodnistą biegunką, z pochopnie rozpoznaną niewydolnością zewnątrzwydzielniczą trzustki. Po wykluczeniu infekcyjnego tła biegunki wykonano kolonoskopię, ukazując makroskopowo niemal prawidłowy obraz jelita grubego. Otrzymano niespójne wyniki badań histopatologicznych. W badaniu mikroskopowym wycinków z okrężnicy potwierdzono rozpoznanie kolagenowego mikroskopowego zapalenia jelita grubego (w preparacie grubość kolagenu podnabłonkowego wynosiła > 10 μm, liczba limfocytów śródnabłonkowych < 20 w przeliczeniu na 100 komórek nabłonka). Tymczasem podczas kontrolnej kolonoskopii w wycinkach z jelita grubego ujawniono cechy zapalenia limfocytowego, w badanych próbkach nie wykazano obecności złogów podnabłonkowego kolagenu. Autorzy analizują czynniki ryzyka zachorowania, odpowiedź na zastosowane leczenie, przebieg kliniczny choroby oraz rozbieżne wyniki badań histopatologicznych

3

Wpływ przewlekłego zatrucia ołowiem na zmiany patofizjologiczne w układzie pokarmowym oraz interakcje ołowiu z wybranymi mikroelementami

51%

Dobrakowski M., Kiełtucki J., Wyparło-Wszelaki M., Kasperczyk S.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

|

2013

|

vol. 16

|

issue 3

42-46

EN

Lead compounds are still the most dangerous poisons. The effects of lead intoxication occur mainly as a result of environmental exposure through lead paints, dust, soil, potable water. Pathophysiology of lead poisoning is still poorly understood, especially gastrointestinal and hepatological aspects. In consequence, the aim of the paper is to present the most important data concerning the effects of chronic lead exposure on the digestive system and the interactions between lead and selected trace elements.

PL

Związki ołowiu są nadal jedną z najgroźniejszych trucizn. Zjawisko zatrucia tym metalem występuje głównie wskutek narażenia środowiskowego – kontakt z farbami ołowiowymi, zanieczyszczoną glebą, wodą pitną czy pyłem. Patofizjologia zatrucia ołowiem jest ciągle jeszcze niedostatecznie zbadana, zwłaszcza jej aspekty z zakresu gastroenterologii i hepatologii. Dlatego też celem pracy jest przedstawienie najważniejszych danych z zakresu wpływu przewlekłego narażenia na związki ołowiu na układ pokarmowy oraz interakcji ołowiu z wybranymi mikroelementami.

Refine search results

2 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

1 2019

1 2017

1 2013

3 Kiełtucki J.

1 Dobrakowski M.

1 Kasperczyk S.

1 Wyparło-Wszelaki M.

1 Zając J.

Ultrasonografia endoskopowa (EUS) w diagnostyce i leczeniu kamicy przewodów dróg żółciowych. Współczesna rola ECPW

Atypical form of microscopic colitis in 56-year-old patient presenting with long-lasting watery diarrhea

Wpływ przewlekłego zatrucia ołowiem na zmiany patofizjologiczne w układzie pokarmowym oraz interakcje ołowiu z wybranymi mikroelementami