Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 6

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Ból
|
2012
|
vol. 13
|
issue 2
37
EN
Persistent postsurgical pain is a chronic pain, which extends beyond the period of tissue healing. The pain arises from an intraoperative peripheral nervous system damage and is a neuropathic type of pain, sometimes with a nociceptive component. Persistent postsurgical pain is mostly described on chest, breast glands, inguinal hernias, hysterectomies and after limb amputations procedures. The risk factors are: the kind of procedure, its location and surgery technique; patients placement; complications of regional analgesia methods and inappropriate postoperative analgesia. The significant role of genetic, psychological and sociological factors is emphasized. The management should include the appropriate prophylaxis: minimally invasive surgical techniques, preemptive analgesia, multimodal perioperative management. In the case if pain syndrome occurs, treatment should be multifactorial and should take into consideration the pharmacotherapy, interventional techniques, psychotherapy and neuromodulation.
PL
Przetrwały ból pooperacyjny jest to przewlekły ból, który utrzymuje się po operacji lub urazie pomimo wygojenia tkanek. Ból ten wynika z śródoperacyjnego uszkodzenia obwodowego układu nerwowego i jest rodzajem bólu neuropatycznego, rzadziej z komponentą nocyceptorową. Przetrwały ból pooperacyjny jest najczęściej opisywany po zabiegach na klatce piersiowej, gruczole piersiowym, przepuklinach pachwinowych, histerektomiach oraz amputacjach kończyn. Za czynniki ryzyka wystąpienia tego zespołu bólowego uważa się rodzaj zabiegu, jego lokalizację, zastosowaną technikę chirurgiczną, ułożenie chorego podczas zabiegu, powikłania analgezji regionalnej oraz nieprawidłowo prowadzoną analgezję pooperacyjną. Podkreśla się rolę czynników genetycznych, psychologicznych i socjologicznych. Postępowanie powinno polegać na wdrożeniu postępowania profilaktycznego: minimalnie inwazyjnych technik chirurgicznych, preemptywnej analgezji, prowadzeniu multimodalnej terapii okresu pooperacyjnego. W przypadku wystąpienia zespołu bólowego leczenie powinno być wielokierunkowe i uwzględniać farmakoterapię, techniki interwencyjne, psychoterapię i neuromodulację.
EN
Fibromialgia is a chronic syndrome with widespread musculoskeletal pain, accompanied by chronic fatigue, depression and sleep disturbances. Pathophysiology is still not fully understood, may include peripheral and central sensitization, failure of descending antinociceptive systems and hypothalamic-pituitary-adrenal axis. Due to unknown etiology, negative impact on quality of life and the high prevalence the treatment should be multimodal and according to experts recommendations and evidence-based medicine pharmacotherapy (antidepressants, antiepileptics), cognitive-behavioral therapy, aerobic exercises and multimodal treatment programs should be implemented.
PL
Fibromialgia jest przewlekłym schorzeniem z uogólnionym bólem mięśniowo-szkieletowym, z towarzyszącymi: zmęczeniem, zaburzeniami snu i nastroju. Patofizjologia nie została do końca wyjaśniona, ale może obejmować obwodową i ośrodkową sensytyzację, upośledzenie zstępujących układów antynocyceptywnych oraz osi podwzgórze-przysadka-nadnercza. Ze względu na niejasną etiologię, znaczny negatywny wpływ na jakość życia pacjentów oraz wysoką zachorowalność leczenie powinno być wielokierunkowe i zgodnie z zaleceniami ekspertów powinno obejmować farmakoterapię (leki przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe), terapię poznawczobehawioralną, ćwiczenia aerobowe, wielokierunkowe programy terapeutyczne jako metody o udowodnionej skuteczności.
EN
Chronic pain is a disease in its own right and requires a multimodal treatment including pharmacotherapy, interventional procedures, rehabilitation, psychotherapy and neuromodulation. Multimodal pharmacotherapy remains the main and best available method of symptomatic chronic pain treatment. In clinical practice, the choice of analgesics is based on the pharmacological properties, the risk of side effects, ease of use, and availability of the drug,. A special group of patients with chronic pain are elderly patients in whom, due to changes in the pharmacokinetics of drugs, many limitations and contraindications to the use of analgesics are present. In the paper an elderly patient suffering from severe pain was described, in whom the use of drugs with different mechanisms of action in the transdermal and topical form provided the effective pain control while minimizing risk of side effects.
PL
Ból przewlekły jest chorobą samą w sobie, wymaga kompleksowego leczenia z uwzględnieniem farmakoterapii, zabiegów interwencyjnych, rehabilitacji, psychoterapii oraz neuromodulacji. Farmakoterapia multimodalna pozostaje nadal główną i najbardziej dostępną metodą leczenia objawowego bólu przewlekłego. W praktyce klinicznej wybór analgetyków opiera się na własnościach farmakologicznych leku, ryzyku objawów niepożądanych, łatwości stosowania leku oraz jego dostępności. Szczególną grupę pacjentów z bólem przewlekłym stanowią osoby w wieku podeszłym, u których ze względu na zmiany w farmakokinetyce leków istnieje wiele ograniczeń i przeciwwskazań do stosowania analgetyków. W pracy opisano pacjentkę w wieku podeszłym cierpiącą z powodu silnego bólu, u której zastosowanie leków o różnym mechanizmie działania aplikowanych w postaci przezskórnej pozwoliło na skuteczną kontrolę bólu przy zminimalizowanym ryzyku objawów niepożądanych.
EN
Headaches are one of the most common disorders affected approximately 45% of the general population and have a considerable socioeconomic impact. It is known and described about two hundreds of different headaches. Most of them has rare occurrence and they are not life-threatening. Severe chronic headaches, where patients experience daily or almost-daily headache attacks, are highly disabling and have been estimated to affect approximately 1.4-2.2% of the population. Although effective treatments are available for most primary headaches, a proportion of chronic headache sufferers are poor responders or intolerant to pharmacological treatments. Neurostimulation techniques have increased our therapeutic options, providing additional methods for the treatment of patients with drug-resistant headache. Neurostimulation techniques for treating primary headaches range from invasive deep brain stimulation to less invasive peripheral nerves stimulation, and also noninvasive transcranial stimulation methods. Peripheral nerves stimulation (occipital or supraorbital) is one of noninvasive, safe options for primary headache treatment. In our study we used this method as a prophylaxes of migraine headaches. The trans-cutaneus nerve stimulation (supraorbital, or occipital nerves) were used for migraine prophylaxis. 32 patients with diagnosed migraine (ICHD-III) headaches were included to the study, 25 patients were treated with supraorbital nerve stimulation (10 times), 7 were treated with occipital nerves stimulation (10 times). After treatment we observed during 30 days observation period decrease of the number of pain attacks compared to pre-treatment period. The average intensity of pain and pain duration also decreased compared to pre-treatment period. The patients assessed pain relief at 50%.
PL
Bóle głowy są jedną z częściej występujących dolegliwości, mogą dotyczyć blisko 45% populacji i mają istotny wpływ społeczno-ekonomiczny. Znanych i opisanych jest około dwieście różnych zespołów bólowych głowy. Większość z nich występuje rzadko i nie stanowi zagrożenia życia. Ocenia się, że silne bóle głowy, kiedy pacjent codziennie, lub prawie codziennie odczuwa ból głowy ograniczający jego sprawność mogą dotyczyć około 1,4-2,2% populacji. Chociaż skuteczne leczenie jest możliwe w przypadku pierwotnych bólów głowy, to jednak pewna część pacjentów nie odpowiada, lub nie toleruje zaproponowanego leczenia farmakologicznego. Techniki neurostymulacyjne zwiększają możliwości terapeutyczne stając się dodatkową metodą leczenia u pacjentów opornych na leczenie farmakologiczne. Techniki neurostymulacyjne wykorzystywane w leczeniu pierwotnych bólów głowy obejmują różne metody: od głębokiej stymulacji mózgu poprzez stymulację nerwów obwodowych aż do metod nieinwazyjnych stymulacji przezczaszkowej. Stymulacja nerwów obwodowych (nerwów potylicznych, nadoczodołowych) jest jedną z nieinwazyjnych, bezpiecznych metod leczenia pierwotnych bólów głowy. W prezentowanym badaniu zastosowano tą metodę, jako metodę profilaktyczną w leczeniu migrenowego bólu głowy. Przezskórna elektrostymulacja nerwów nadoczodołowych, lub potylicznych została zastosowana u pacjentów z migrenowym bólem głowy. Do badania włączono 32 pacjentów ze zdiagnozowanym migrenowym bólem głowy (ICHD-III), u 25 pacjentów wykonywano stymulacje nerwów nadoczodołowych (10 zabiegów), u 7 pacjentów wykonywano stymulację nerwów potylicznych (10 zabiegów). Po zastosowanym leczeniu w ciągu 30 dni prowadzonej obserwacji zostało odnotowane zmniejszenie liczby napadów bólu w porównaniu z okresem przed leczeniem. Średnie natężenie bólu i czas trwania poszczególnych napadów także zmniejszyły się w porównaniu z okresem przed zabiegiem. Pacjenci ocenili ulgę w dolegliwościach na 50%.
EN
Neuropathic pain may be caused by a variety of damages or diseases of both the peripheral and central nervous system. The most common and best known syndromes of peripheral neuropathic pain are painful diabetic neuropathy, trigeminal neuralgia and postherpetic neuralgia, persistent post-operative and post-traumatic pain, complex regional pain syndrome, cancer-related neuropathic pain, HIV-related neuropathic pain and pain after amputation. The much less common central pain is primarily central post-stroke pain, post-traumatic pain in spinal cord, central pain in Parkinson's disease, in other neurodegenerative diseases, in syringomyelia and multiple sclerosis. A multidisciplinary team of Polish experts, commissioned by the Polish Association for the Study of Pain and the Polish Neurological Society, has reviewed the literature on various types of neuropathic pain, with special focus on the so far published international recommendations, and has formulated recommendations on their diagnosis and treatment, in accordance with the principles of evidence-based medicine (EBM). The number of randomised studies on the efficacy of various medicines and medical procedures in many neuropathic pain syndromes is small, which makes the strength of published recommendations poor.
PL
Ból neuropatyczny może być wywołany różnymi uszkodzeniami lub chorobami, zarówno obwodowego, jak i ośrodkowego układu nerwowego. Do najczęstszych i najlepiej poznanych zespołów obwodowego neuropatycznego zalicza się bolesną neuropatię cukrzycową, neuralgię trójdzielną i popołpaścowa, przetrwały ból pooperacyjny i pourazowy, zespół wieloobjawowego bólu miejscowego, neuropatyczny ból nowotworowy i w przebiegu infekcji wirusem HIV, a także bóle po amputacji. Znacznie rzadszy ból ośrodkowy to przede wszystkim ośrodkowy ból poudarowy, pourazowy ból rdzeniowy, ośrodkowy ból w chorobie Parkinsona, w innych chorobach neurozwyrodnieniowych, w jamistości rdzenia i w stwardnieniu rozsianym. Wielodyscyplinarny zespół polskich ekspertów, powołany przez Polskie Towarzystwo Badania Bólu, oraz Polskie Towarzystwo Neurologiczne dokonał przeglądu piśmiennictwa na temat różnych rodzajów bólu neuropatycznego, ze szczególnym uwzględnieniem opublikowanych dotychczas międzynarodowych zaleceń i sformułował zalecenia dotyczące ich rozpoznawania i leczenia, zgodne z zasadami medycyny opartej na faktach (EBM). Liczba randomizowanych badań na temat skuteczności różnych leków i innych procedur medycznych w wielu zespołach bólu neuropatycznego jest niewielka, co powoduje, że siła publikowanych zaleceń jest słaba.
EN
Neuropathic pain still present a major diagnostic and therapeutic challenge despite considerable progress in the understanding of its mechanisms and publication of a number of studies which assessed the efficacy and safety of drugs used in the symptomatic treatment of neuropathic pain. In practice, it is diagnosed less frequently than in epidemiological studies, and many patients do not achieve satisfactory outcomes of treatment. A multidisciplinary team of Polish experts, commissioned by the Polish Association for the Study of Pain and the Polish Neurological Society, has reviewed the literature on neuropathic pain, with special focus on the so far published international recommendations, and formulated recommendations on its diagnosis and treatment, in accordance with the principles of evidence-based medicine (EBM). The paper presents also background information on the neuropathic pain definition, epidemiology, pathomechanism and method of assessment. The diagnosis of neuropathic pain may be established based on medical history and physical examination including special assessment of the somatosensory system. First-line drugs used in pharmacological management of neuropathic pain are: tricyclic antidepressants, serotonin and norepinephrine reuptake inhibitors, gabapentin, pregabalin, opioids and lidocaine patches.
PL
Ból neuropatyczny stanowi duże wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne, mimo znacznej poprawy w zakresie poznania jego mechanizmów i opublikowania wielu badań oceniających skuteczność i bezpieczeństwo leków w objawowym jego leczeniu. W praktyce rozpoznawany jest rzadziej niż występuje w badaniach epidemiologicznych, a wielu chorych nie osiąga satysfakcjonującego wyniku leczenia. Wielodyscyplinarny zespół polskich ekspertów, powołany przez Polskie Towarzystwo Badania Bólu, oraz Polskie Towarzystwo Neurologiczne dokonał przeglądu piśmiennictwa na temat bólu neuropatycznego, ze szczególnym uwzględnieniem opublikowanych dotychczas międzynarodowych zaleceń i sformułował zalecenia dotyczące jego rozpoznawania i leczenia, zgodne z zasadami medycyny opartej na faktach (EBM). W opracowaniu zawarto także podstawowe informacje na temat: definicji, epidemiologii, patomechanizmu oraz metod oceny bólu neuropatycznego. Rozpoznanie bólu neuropatycznego może być postawione na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego, ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń czucia. Lekami pierwszego wyboru w farmakologicznym leczeniu bólu neuropatycznego są: trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny, gabapentyna, pregabalina, opioidy i lidokaina w plastrach.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.