Search results

Sort By:

Limit search:

Patellofemoral Conflict – pathobiomechanical conditions and their consequences for therapy

100%

Lesiak A., Sapuła R., Szpunar P.

Medical Rehabilitation

2011

vol. 15(2)

28-37

Zespół bólowy rzepkowo-udowy jest jedną z najbardziej powszechnych dolegliwości mięśniowo-szkieletowych. Ból wynika z przeciążenia stawu rzepkowo-udowego. Wśród przyczyn przeciążenia wyróżnia się zmiany w chrząstce stawowej, w kości, zmiany okołostawowe, pozastawowe i ogólnoustrojowe. Łatwość, z jaką ulega przeciążeniom staw kolanowy wynika z jego budowy, ruchomości i braku stabilności. Staw kolanowy jako największy staw ustroju ludzkiego, jest zbudowany z dwóch stawów: udowo-piszczelowego i rzepkowo-udowego. Oba te stawy nie są dopasowane wzajemnie swoimi krzywiznami. Ich zwartość zależy głównie od systemu więzadłowego. Układ mięśniowy również stabilizuje staw kolanowy, chociaż w mniejszym stopniu zapewnia bezpieczeństwo powierzchniom stawowym. Z drugiej strony, mięśnie działając w warunkach statyki i dynamiki, mogą czasem przeciążać powierzchnie stawowe, nawet w warunkach pełnej wydolności zdrowego stawu, doprowadzając do wczesnych zmian zwyrodnieniowo-zniekształcających. Istotą niekorzystnego działania mięśni na staw rzepkowo-udowy jest zaburzenie współdziałania w rozwijaniu siły i szybkości skurczu poszczególnych głów mięśnia czworogłowego (zwłaszcza przyśrodkowej i bocznej), jak równieŜ zakłócenia proporcji wielkości udziału prostowników i zginaczy goleni w stawie kolanowym, przywodzicieli i odwodzicieli oraz rotatorów zewnętrznych i wewnętrznych uda w stawie biodrowym. Zespół rzepkowo-udowy jest poddawany także znacznym obciążeniom w codziennych warunkach, np.: schodzenie schodami, używanie obuwia z wysokimi obcasami, duża aktywność ruchowa, szczególnie podczas biegania. U osób chorych z bolesnym stawem rzepkowo-udowym często bezkrytycznie stosowane są ćwiczenia wzmacniające mięsień czworogłowy uda, dodatkowo naraŜając wspomniany staw na jego przeciążenie i uszkodzenie. Na podstawie analizy wielkości obciążenia powierzchni stawu rzepkowo-udowego i udowo-piszczelowego oraz warunków mechanicznych dla mięśni działających na te stawy, z uwzględnieniem wielkości ramion siły w funkcji kąta stawowego, oraz roli hypomochlionu jakim jest rzepka, oceniono stopień zagrożenia stawu kolanowego. Przedstawiono sposoby postępowania w codziennych czynnościach, używania wkładek ortopedycznych, wyboru właściwego obuwia. Podano przykłady właściwych ćwiczeń wzmacniających poszczególne mięśnie w warunkach zachowania bezpieczeństwa dla stawu rzepkowo-udowego i uczynnienia w tym celu elementów kompensacji wewnętrznej, w układzie otwartego lub zamkniętego łańcucha biokinematycznego kończyny dolnej.

Paellofemoral pain syndrome is one of the most widespread muscular-skeletal disorders. The pain results from an overloading of thepaellofemoral joint. Amongst the causes of overloading are changes in the articular cartilage, in the bone, alterations around and outside the joint as well as systematic changes. The ease with which the knee joint may be subjected to overloading is a result of its construction, mobility, and lack of stability. The knee joint as the biggest joint of the human organism is comprised of two joints: the tibiofemoral and the paellofemoral. Both of these joints are not mutually matched by their curvature. Their compactness depends chiefly on the ligament system. The muscle system equally stabilises the knee joint, while guaranteeing to a lesser degree the safety of the joint surfaces. On the other hand, muscles operating in conditions of equilibrium and dynamics, can, sometimes, overload the joint surface, even given conditions of totally healthy joint workings, this leading to earlier degenerative-disfiguring changes. The essence of this detrimental effect of muscle action on the paellofemoral joint is interactive disturbance in the development of the force and speed of contraction for the individual heads of the quadriceps (particularly the medial and lateral), as equally disruption in the size proportions of shin extensor and flexor participation within the knee joint, of adductors and abductors as well as of the thigh external and internal rotators in the hip joint. Paellofemoral pain syndrome is also subject to significant strain in daily conditions e.g. walking up stairs, wearing high heels, a lot of physical activity particularly when running. In individuals with a painful paellofemoral joint uncritically are employed exercises strengthening the quadriceps thigh muscle, additionally jeopardising the joint in question to being over burdened and consequent damage. On the basis of an analysis of the magnitude of burden of the surface of the paellofemoral and tibiofemoral joint as well as the mechanical conditions for the muscles acting on these joints, taking into consideration the magnitude of the arm forces employed in the functioning of the joint angle, as well as the hypomochlion role that is the knee cap, the degree of threat for the knee joint was evaluated. The means of conducting oneself within daily activities are presented, the use of orthopaedic insoles, the choice of appropriate footwear. Examples of suitable exercises for the strengthening of individual muscles in conditions ensuring the safeguarding of the paellofemoral joint are given with the activating in this aim of elements of external compensation, within the open or closed system of the biokinematic chain of the lower limb.

Refine search results

1 Medical Rehabilitation

1 2011

1 Lesiak A.

1 Sapuła R.

1 Szpunar P.

Search results

Patellofemoral Conflict – pathobiomechanical conditions and their consequences for therapy