Search results

Sort By:

Limit search:

Primary progressive multiple sclerosis in the Polish population

100%

Brola W., Sobolewski P., Flaga S., Fudala M., Potemkowski A.

issue 1

5-14

Objectives: The aim of the study was the epidemiological analysis and evaluation of selected clinical and sociodemographic factors in Polish patients with primary progressive multiple sclerosis. Methods: The study included patients from 7 provinces in central and eastern Poland registered in the Registry of Patients with Multiple Sclerosis on 31 December 2016. The incidence of various forms of the disease was compared, and clinical, demographic and social disparities between relapsing-remitting and primary progressive multiple sclerosis were analysed. Results: Of 3,199 registered patients, 2,188 persons (66.2%) had the relapsing-remitting form of multiple sclerosis, 774 (24.2%) had the secondary progressive type and 307 (9.6%) suffered from primary progressive disease. The first symptoms of primary progressive multiple sclerosis appeared almost 10 years later than in patients with the relapsing-remitting type (39.2 ± 11.4 vs. 29.8 ± 9.8). The period from the first symptoms to diagnosis was more than twice as long in patients with primary progressive multiple sclerosis (5.8 ± 3.4) as in those with relapsing-remitting disease (2.4 ± 1.6). The average degree of disability in the Expanded Disability Status Scale was similar and amounted to 3.2 ± 2.1 for relapsing-remitting and 3.6 ± 2.4 for primary progressive multiple sclerosis. The relapsing-remitting form was observed more often in women (2.4:1), and the primary progressive form appeared with equal frequency in both sexes (1:1). Disease-modifying treatment was received by 34% of patients with relapsing-remitting and in only 1.9% of patients with primary progressive multiple sclerosis. Conclusions: The primary progressive form affects approximately 10% of Polish patients with multiple sclerosis. The first symptoms appear at about 40 years of age with equal frequency in both sexes, and its diagnosis takes more than twice as much time as in the case of relapsing-remitting multiple sclerosis.

Cel: Celem badania była analiza epidemiologiczna oraz ocena wybranych czynników klinicznych i socjodemograficznych polskich pacjentów z pierwotnie postępującym stwardnieniem rozsianym. Metody: Do badania włączono pacjentów zamieszkujących 7 województw środkowej i wschodniej Polski, objętych Rejestrem Chorych ze Stwardnieniem Rozsianym w dniu 31 grudnia 2016 roku. Porównywano częstość występowania poszczególnych postaci choroby, a także analizowano różnice kliniczne, demograficzne i społeczne między postacią rzutowo-remisyjną i pierwotnie postępującą stwardnienia rozsianego. Wyniki: Spośród 3199 zarejestrowanych pacjentów postać rzutowo-remisyjną miało 2188 osób (66,2%), wtórnie postępującą – 774 (24,2%), a pierwotnie postępującą – 307 (9,6%). Pierwsze objawy postaci pierwotnie postępującej stwardnienia rozsianego pojawiały się prawie 10 lat później niż w przypadku postaci rzutowo-remisyjnej (39,2 ± 11,4 vs 29,8 ± 9,8). U chorych z postacią pierwotnie postępującą okres od pierwszych objawów do rozpoznania był ponad dwukrotnie dłuższy (5,8 ± 3,4) niż u tych z postacią rzutowo-remisyjną (2,4 ± 1,6). Średni stopień niesprawności w Rozszerzonej Skali Niewydolności Ruchowej (Expanded Disability Status Scale, EDSS) był zbliżony i wynosił 3,2 ± 2,1 dla postaci rzutowo- -remisyjnej i 3,6 ± 2,4 dla pierwotnie postępującej. Postać rzutowo-remisyjną częściej stwierdzano u kobiet (2,4:1), natomiast postać pierwotnie postępująca występowała z równą częstością u obu płci (1:1). Leczenie modyfikujące przebieg choroby otrzymywało 34% osób z postacią rzutowo-remisyjną i tylko 1,9% z pierwotnie postępującą. Wnioski: Postać pierwotnie postępująca występuje u około 10% polskich pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, pierwsze objawy pojawiają się około 40. roku życia z jednakową częstością u obu płci, a diagnoza postaci pierwotnie postępującej zajmuje ponad dwukrotnie więcej czasu niż rozpoznanie postaci rzutowo-remisyjnej.

Polski rejestr chorych na stwardnienie rozsiane – stan obecny, perspektywy i problemy

100%

Brola W., Fudala M., Flaga S., Ryglewicz D., Potemkowski A.

Aktualności Neurologiczne

2015

vol. 15

issue 2

68-73

Multiple sclerosis is a progressive, inflammatory demyelinating disease of the central nervous system, of an unknown aetiology. It predominantly affects younger people. Approximately, 40,000 people in Poland are estimated to suffer from multiple sclerosis, with about 2000 new patients diagnosed annually. Those rates are based solely on the statistics provided by the National Health Fund, and do not cover various essential information e.g. about the course and form of the disease, the degree of disability, the type of treatment, or the data on patients’ quality of life. In most European countries, this information is gathered by national registries of patients, which in many cases have operated for many years now. Up until recently, Poland stood as an embarrassing exception, being the biggest country with so many patients and no systematic registry. In 2013, the National Register of MS Patients was finally created following other countries’ example, in order to evaluate the basic epidemiological parameters collected from all centres specialising in the treatment of multiple sclerosis countrywide. The article presents the most important European databases, and explains the assumptions of the Polish Register of MS Patients that has been in existence since 2013. It also discusses the results from the Świętokrzyskie province, the national leader in multiple sclerosis data collection. As of December 31, 2013, the prevalence in this region of Poland was estimated at 109.1/100,000, and the incidence rate in 2011–2013 at 4.1/100,000 per year, with both rates higher than previously presented. A preliminary analysis of patients’ self-assessment of quality of life is also provided here, along with a discussion of the confinements, limitations and problems the further development of the registry is currently facing.

Stwardnienie rozsiane jest postępującą zapalno-demielinizacyjną chorobą ośrodkowego układu nerwowego o nieznanej etiologii, dotykającą przede wszystkim ludzi młodych i stanowiącą najczęstszą przyczynę niesprawności neurologicznej w tej grupie wiekowej. Szacuje się, że w Polsce na stwardnienie rozsiane choruje około 40 000 osób, a rocznie stwierdza się około 2000 nowych przypadków. Wskaźniki te oparte są jedynie na statystykach Narodowego Funduszu Zdrowia i nie zawierają wielu istotnych danych, m.in. na temat postaci i przebiegu choroby, stopnia niepełnosprawności, rodzaju leczenia czy jakości życia chorych. W większości krajów europejskich takie informacje są zbierane przez narodowe rejestry chorych, często funkcjonujące już od lat. Polska była pod tym względem białą plamą na mapie świata i największym państwem o tak dużej liczbie chorych, w którym nie wprowadzono żadnej bazy danych. Wzorem innych krajów w 2013 roku powołano ogólnopolski rejestr chorych na stwardnienie rozsiane, którego celem było opisanie podstawowych parametrów epidemiologicznych zebranych ze wszystkich ośrodków zajmujących się leczeniem stwardnienia rozsianego. W artykule przedstawiono założenia polskiego Rejestru Chorych ze Stwardnieniem Rozsianym (RejSM) i omówiono wyniki z regionu świętokrzyskiego, który jest najbardziej zaangażowany w zbieranie danych. Na dzień 31 grudnia 2013 roku chorobowość w tym rejonie Polski określono na 109,1/100 000, a zapadalność w latach 2011–2013 – na 4,1/100 000/rok. Wskaźniki te są wyższe od dotychczas publikowanych polskich danych. Przedstawiono również wstępną analizę samooceny jakości życia pacjentów oraz ograniczenia i problemy związane z dalszym rozwojem rejestru.

Refine search results

2 Aktualności Neurologiczne

1 2017

1 2015

2 Brola W.

2 Flaga S.

2 Fudala M.

2 Potemkowski A.

1 Ryglewicz D.

1 Sobolewski P.

Search results

Primary progressive multiple sclerosis in the Polish population

Polski rejestr chorych na stwardnienie rozsiane – stan obecny, perspektywy i problemy