Search results

1

STROKE FOLLOWING PERIPHERAL ARTERIO VENIUS MALFORMATION ALCOHOL EMBOLIZATION – SHOULD WE LOOK FOR PERSISTED FORAMEN OVALE IN ADVANCE?

100%

Błaż M., Ostrowska M., Zasada J., Maciąg R., Komar M., Michalski M., Trystuła M.

Acta Neuropsychologica

|

2022

|

vol. 20(1)

81-85

EN

Stroke due to paradoxical embolism can be a complication of certain peripheral venous procedures in patients with coexisting patent foramen ovale. There is an established link between venous sclerotherapy and stroke, however there are no known reports of this complication following peripheral arteriovenous embolization.We present a case of a 36-year- old woman who experienced symptoms of disorientation and apraxia following a hypoxic event during percutaneous alcohol embolization of a large arteriovenous malformation in her right gluteal region. An MRI scan revealed multiple foci of restricted diffusion in both cerebral hemispheres corresponding to acute ischemic stroke lesions. As the subsequent work-up revealed patent foramen ovale, we speculate on the pathomechanism of stroke and conclude with a recommendation to screen for patent foramen ovale in patients undergoing peripheral venous procedures including arteriovenous malformation embolization.

2

Effect of targeted physiotherapy on the quality of life of patients with epilepsy of unknown etiology – a pilot study

100%

Szczygieł-Pilut E., Mirek E., Filip M., Pilut D., Pasiut S., Michalski M.

Medical Rehabilitation

|

2020

|

vol. 24(3)

15-24

PL

Wstęp: Padaczka jest jedną z najczęstszych chorób ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Według Światowej Organizacji Zdrowia (ang. World Health Organization) stanowi ona 1% globalnego obciążenia chorobami na świecie. Farmakoterapia pozostaje nadal podstawowym narzędziem leczniczym w tej chorobie. Coraz większy nacisk kładzie się jednak na podejście do tej grupy chorych w sposób interdyscyplinarny z uwzględnieniem ich potrzeb: społecznych, zawodowych, ekonomicznych czy psychologicznych. Zwraca się także uwagę na pozytywny wpływ aktywności fizycznej na jakość życia pacjentów z padaczką. Pacjenci z rozpoznaną padaczką dodatkowo nierzadko skarżą się na uczucie niestabilności, które w standardowym badaniu neurologicznym nie znajduje odzwierciedlenia. Wczesne wykrycie zaburzeń kontroli posturalnej jest możliwe przy użyciu obiektywnego narzędzia badawczego jakim jest zmodyfikowany test CTSIB (Integracji sensorycznej równowagi, ang. Clinical test of Sensory Interaction and Balance). Cel pracy: Celem badania była ocena wpływu ukierunkowanej fizjoterapii na jakość życia pacjentów z rozpoznaną padaczką o nieustalonej etiologii za pomocą kwestionariusza jakości życia SF-36. Materiał i metody: Do badania włączono 11 aktywnych zawodowo dorosłych chorych z rozpoznaną padaczką uogólnioną o nieustalonej etiologii, leczonych w Oddziale lub Poradni Neurologii Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II w Krakowie. Ostatecznie spośród 11 zrekrutowanych pacjentów (5 kobiet i 6 mężczyzn), jeden chory został wyłączony z badania z uwagi na przebyty w przeszłości uraz czaszkowo-mózgowy. Pacjenci byli badani trzykrotnie co miesiąc za pomocą badania EEG, kwestionariusza jakości życia SF-36. Grupa badana dodatkowo pomiędzy drugim a trzecim miesiącem badania pilotażowego została poddana fizjoterapii ukierunkowanej na zaburzenia równowagi z wykorzystaniem platformy stabilometrycznej Biodex SD. Wyniki: Ogólnie indeks jakości życia mierzony za pomocą kwestionariusza jakości życia SF-36 u pacjentów z grupy badanej po zakończeniu ukierunkowanej fizjoterapii uległ poprawie. Wnioski: 1. Uogólniona padaczka o nieustalonej etiologii skutkuje zdecydowanym pogorszeniem jakości życia chorych, czemu mogą towarzyszyć także zaburzenia kontroli posturalnej. 2. Ukierunkowany program fizjoterapii w leczeniu chorych z uogólnioną padaczką o nieustalonej etiologii być może wpływa pozytywnie na jakość ich życia.

EN

Introduction: Epilepsy is one of the most common diseases of the central nervous system. According to the World Health Organization, it accounts for 1% of the global burden of disease worldwide. Pharmacotherapy remains the primary therapeutic tool in this disease. However, more and more emphasis is placed on approaching this group of patients in an interdisciplinary manner, taking their various needs into account: social, professional, economic or psychological. Attention is also paid to the positive impact of physical activity on the quality of life of patients with epilepsy. The patients with diagnosed epilepsy often complain of a feeling of instability not reflected in standard neurological examination. Early detection of postural control disorders is possible using an objective research tool which is the modified CTSIB test (Clinical Test of Sensory Interaction and Balance). Aim of the study: The aim of the study was to assess the influence of targeted physical therapy on the quality of life among patients with diagnosed epilepsy of unknown etiology using the SF-36 quality of life questionnaire. Materials and methods: The study included 11 professionally active adults with diagnosed generalized epilepsy of unknown etiology, treated at the Department or Outpatient Clinic of Neurology at John Paul II Specialist Hospital in Kraków. Finally, out of the 11 recruited patients (5 women and 6 men), 1 patient was excluded from the study due to a history of craniocerebral trauma. Patients were examined 3 times every month using EEG and the SF-36 quality of life questionnaire. Additionally, between the 2nd and the 3rd month of the pilot study, the study group underwent physical therapy focused on balance disorders using the Biodex SD stabilometric platform. Results: Overall, the quality of life index measured using the SF-36 quality of life questionnaire in the study group improved after the completion of targeted physical therapy. Conclusions: 1. Generalized epilepsy of unknown etiology results in a significant deterioration in the quality of life of patients, which may also be accompanied by disorders of postural control. 2 A targeted program of physiotherapy in the treatment of patients with generalized epilepsy of unknown etiology may has a positive effect on their quality of life. null

3

Physical activity in pregnancy and its impact on duration of labor and postpartum period

84%

Brzęk A., Naworska B., Plasun K., Famuła A., Gallert-Kopyto W., Skrzypulec-Plinta V., Michalski M., Sprada Z., Plinta R.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2016

|

vol. 70

256-264

EN

OBJECTIVES: The aim of the work was to assess the level of physical activity of women before and during pregnancy and to determine whether physical exercise influences the course and duration of labor and the postpartum period. MATERIAL AND METHODS: The study encompassed 63 pregnant women aged 19–36, with a mean pregnancy weight gain of 7–27 kg, no contraindication to physical activity, and term birth. Physical activity was assessed at three stages: before and during pregnancy, and during the postpartum period, with the use of the seven-day international IPAQ questionnaire. The respondents’ physical condition in the postpartum period was assessed with an original 26-item questionnaire. RESULTS: The self-assessed level of physical activity before pregnancy was moderate in most respondents (60.3%); only 12.7% of the respondents declared a low level of physical activity. During pregnancy the level of physical activity decreased in 25.4% of the respondents and significantly reduced in 11%. Women who were inactive before pregnancy remained inactive during pregnancy. The mean duration of the second stage of labor in women with moderate and high levels of physical activity was 43.61 min. The length of the entire postpartum period was the shortest (four weeks) in active women. CONCLUSIONS: Physical activity before and during pregnancy has an impact on the duration of labor and the postpartum period.

PL

CEL PRACY: Celem pracy była ocena poziomu aktywności fizycznej kobiet przed i w trakcie ciąży oraz ustalenie, czy aktywność fizyczna wpływa na trwanie porodu i okres połogu. MATERIAŁ I METODY: Badania przeprowadzono na 63 kobietach w ciąży w wieku 19–36 lat bez przeciwwskazań do aktywności fizycznej, u których odnotowano przyrost ciężaru ciała pomiędzy 7–27 kg. Poziom aktywności fizycznej mierzono trzykrotnie: przed i w trakcie ciąży oraz podczas połogu. W tym celu użyto kwestionariusza IPAQ – wersji siedmiodniowej oraz dodatkowo autorskiego kwestionariusza ankiety składającego się z 26 pytań. WYNIKI: Poziom aktywności fizycznej przed ciążą był u większości badanych kobiet umiarkowany (60,3%), tylko 12,7% kobiet deklarowało niski poziom aktywności fizycznej. W trakcie trwania ciąży poziom tej aktywności obniżył się w 25,4% przypadków i istotnie zmniejszył w 11%. Kobiety, które były nieaktywne przed ciążą, pozostały nieaktywne również w okresie jej trwania. Średni czas II etapu porodu u kobiet o średnim i wysokim poziomie aktywności fizycznej wynosił 43,61 min. Długość okresu połogu była krótsza u kobiet aktywnych i twała średnio 4 tygodnie. WNIOSKI: Aktywność fizyczna przed ciażą i w trakcie jej trwania ma wpływ na fazy porodu oraz długość okresu połogu.

4

Analysis of the effects of the upper limb improvement programme in patients after ischemic stroke treated with botulinum toxin

84%

Mirek E., Opoka K., Kozioł K., Filip M., Pasiut S., Szymura J., Legwant A., Wasielewska A., Michalski M., Tomaszewski T.

|

vol. 21(3)

14-22

PL

Wprowadzenie: Udar mózgu stanowi nie tylko problem medyczny lecz także, ze względu na trwałą niepełnosprawność poszkodowanych, znaczny problem społeczny. U znacznej liczby chorych po przebytym zdarzeniu neurologicznym rozwija się podwyższone napięcie mięśniowe. Zespół uszkodzenia górnego motoneuronu sprzyja powstawaniu bólu, zesztywnienia, przykurczu ścięgien mięśniowych i osłabienia mięśni co potencjalnie może opóźnić lub uniemożliwić osiągnięcie sukcesu w procesie rehabilitacji. W kończynie górnej wzorzec spastyczny najczęściej wyraża się przez przywiedzenie i rotacje wewnętrzną stawu ramiennego połączoną ze zgięciem w stawie łokciowym, promieniowo-nadgarstkowym i stawach międzypaliczkowych. Specyfika wzmożonego napięcia o typie spastyczności sprawia, że rehabilitacja pacjentów cierpiących na to zaburzenie jest jednym z najtrudniejszych zadań rehabilitacji neurologicznej. Cel: Celem pracy była ocena napięcia mięśniowego oraz zakresu ruchu kończyny niedowładnej u pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu poddanych 4 cyklom domięśniowych iniekcji preparatu toksyny botulinowej i poddanych usprawnianiu ruchowemu. Projekt Badawczy: Pilotażowe badanie eksperymentalne. Metodyka: Badanie przeprowadzono na Oddziale Neurologicznym z Pododdziałem Udarowym i z Pododdziałem Rehabilitacji Neurologicznej w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II w okresie od września 2014 do listopada 2015. Grupę eksperymentalną stanowiło 20 chorych po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu (mężczyzn 13, kobiet 7) w wieku od 30 do 72 lata. Wszyscy chorzy ukończyli czterokrotny cykl badawczy na który składały się iniekcje preparatu toksyny botulinowej połączone z 15 dniowym cyklem indywidualnych ćwiczeń rehabilitacyjnych. Każda sesja treningowa trwała 90 minut. W celu weryfikacji procesu terapeutycznego dokonano pomiaru ruchomości czynnej i biernej według metody SFTR, oraz oceny poziomu napięcia mięśniowego z zastosowaniem Zmodyfikowanej Skali Ashworth. Wyniki: Podjęte działania terapeutyczne pozytywnie wpłynęły na zwiększenie ruchomości, w największej mierze biernej, w stawie barkowym, łokciowym, przedramieniu a także w stawie promieniowo-nadgarstkowym. Odnotowano również niewielki przyrost ruchomości czynnej stawów kończyny górnej. W toku uzyskanych wyników wykazano, że zastosowanie toksyny botulinowej połączone z programem ćwiczeń rehabilitacyjnym w znaczący sposób wpłynęło na zmniejszenie patologicznego napięcia mięśniowego zarówno w obrębie stawu łokciowego, stawu promieniowo-nadgarstkowego jak i stawów międzypaliczkowych. Wnioski: Przedstawione wyniki badań wykazały, że zastosowanie toksyny botulinowej połączone z rehabilitacja medyczną oferuje możliwość miejscowego leczenia ogniskowej spastyczności bez narażania pacjentów na niepożądane reakcje ogólnoustrojowe związane z doustnym przyjmowaniem leków. Ponadto wpływa korzystnie na powiększenie biernego oraz, w mniejszym stopniu, czynnego zakresu ruchu w stawach kończyny niedowładnej.

EN

Introduction: Stroke is not only a medical problem, but also - due to the permanent disability of the injured person - a significant social problem. A significant number of patients after a neurological event develop increased muscle tone. Upper motoneuron damage syndrome promotes pain, stiffness, muscle contracture and weakness, which can potentially delay or prevent success in the rehabilitation process. In the upper limb, the spastic pattern is most often expressed through adduction and internal rotation of the glenohumeral joint, combined with flexion in the elbow, radiocarpal joint and interphalangeal joints. The specificity of spasticity-type increased tension makes rehabilitation of patients suffering from this disorder one of the most difficult tasks of neurological rehabilitation. Aim: The aim of the study was to assess muscle tone and range of motion of the inferior limb in patients after ischemic stroke subjected to 4 cycles of intramuscular injections of a botulinum toxin preparation and subjected to motor rehabilitation. Research Project: Pilot experimental study. Methodology: The study was carried out in the Neurological Unit with Stroke Sub-unit and Sub-Department of Neurological Rehabilitation at John Paul II Specialist Hospital in Krakow in the period from September 2014 to November 2015. The study group consisted of 20 patients after ischemic stroke (13 men, 7 women), age 30 to 72. All patients completed a 4-cycle study, which included injections of the botulinum toxin preparation, combined with a 15-day cycle of individual rehabilitation exercises. Each training session lasted 90 minutes. In order to verify the therapeutic process, active and passive mobility was measured according to the SFTR method and the assessment of muscle tone level was done using the Modified Ashworth Scale. Results: The taken therapeutic actions caused a positive increase in mobility, mostly passive, in the glenohumeral-scapular, elbow and forearm as well as the radiocarpal joints. There was also a slight increase in active mobility of the upper limb joints. In the course of obtaining results, it was shown that the use of botulinum toxin, combined with the rehabilitation exercise programme, significantly reduced pathological muscle tone both within the elbow, radiocarpal joint, and the interphalangeal joints of the hands. Conclusions: The presented results showed that the use of the botulinum toxin combined with medical rehabilitation allows local treatment of spasticity without exposing patients to adverse systemic reactions associated with oral medication. In addition, it has a positive effect on the increase in passive and - to a lesser extent - active range of motion in the joints of the inferior limb.

Refine search results

2 Medical Rehabilitation

1 Acta Neuropsychologica

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 2022

1 2021

1 2017

1 2016

4 Michalski M.

2 Filip M.

2 Mirek E.

2 Pasiut S.

1 Brzęk A.

1 Błaż M.

1 Famuła A.

1 Gallert-Kopyto W.

1 Komar M.

1 Kozioł K.

1 Legwant A.

1 Maciąg R.

1 Naworska B.

1 Opoka K.

1 Ostrowska M.

1 Pilut D.

1 Plasun K.

1 Plinta R.

1 Skrzypulec-Plinta V.

1 Sprada Z.

1 Szczygieł-Pilut E.

1 Szymura J.

1 Tomaszewski T.

1 Trystuła M.

1 Wasielewska A.

1 Zasada J.

STROKE FOLLOWING PERIPHERAL ARTERIO VENIUS MALFORMATION ALCOHOL EMBOLIZATION – SHOULD WE LOOK FOR PERSISTED FORAMEN OVALE IN ADVANCE?

Effect of targeted physiotherapy on the quality of life of patients with epilepsy of unknown etiology – a pilot study

Physical activity in pregnancy and its impact on duration of labor and postpartum period

Analysis of the effects of the upper limb improvement programme in patients after ischemic stroke treated with botulinum toxin