Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 9

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem niniejszego badania było dokonanie oceny krótkoterminowych wyników leczenia chirurgicznego guzów torbielowatych trzustki. Materiał i metody: Dokonaliśmy retrospektywnej oceny dokumentacji medycznej 46 pacjentów (31 kobiet i 15 mężczyzn), którzy zostali poddani w naszym oddziale operacjom chirurgicznym w związku z guzami torbielowatymi trzustki. Wyniki: Guzy torbielowate trzustki zlokalizowane były w głowie trzustki (21), trzonie trzustki (11), ogonie trzustki (13), a także w całym narządzie trzustki (1). Wykonano następujące zabiegi chirurgiczne: pankreatoduodenektomię (20), pankreatektomię centralną (9), pankreatektomię dystalną (3), pankreatektomię ze splenektomią (3), pankreatektomię dystalną poszerzoną ze splenektomia (2), całkowitą pankreatektomię (1), resekcję głowy trzustki z zachowaniem dwunastnicy (1), lokalne wycięcie guza (4) i inne (2). Zidentyfikowano następujące histopatologiczne typy guzów: torbielakogruczolaka surowiczego (14), wewnątrzprzewodowego brodawkowatego gruczolaka śluzowego (5), wewnątrzprzewodowego brodawkowatego raka śluzowego (5), litego guza pseudobrodawkowatego (5), torbielakogruczolaka śluzowego (5), torbielakogruczolaka śluzowego o granicznej złośliwości (1), torbielakogruczolakoraka śluzowego (2), gruczolakoraka (4) i inne (5). Wczesne powikłania pooperacyjne stwierdzono u 14 chorych (30,43%). Reoperacje wykonano u 9 pacjentów (19,56%). Śmiertelność okołooperacyjna wyniosła 6,52%. Wnioski: Najczęstszym guzem torbielowatym w badanej grupie pacjentów był torbielakogruczolak surowiczy trzustki. Guzy torbielowate trzustki najczęściej zlokalizowane były w głowie narządu. U większości pacjentów możliwa była resekcja trzustki, przy czym najczęściej wykonywanym rodzajem resekcji trzustki był zabieg pankreatoduodenektomii.
EN
The aim of this study was to assess short-term outcomes of surgical treatment of pancreatic cystic tumors (PCTs). Material and methods: We retrospectively reviewed medical records of 46 patients (31 women and 15 men) who had undergone surgery for pancreatic cystic tumors in our department. Results: Pancreatic cystic tumors were located within the pancreatic head (21), body (11), tail (13), and whole pancreas (1). The following surgical procedures were performed: pancreatoduodenectomy (20), central pancreatectomy (9), distal pancreatectomy (3), distal pancreatectomy with splenectomy (3), distal extended pancreatectomy with splenectomy (2), total pancreatectomy (1), duodenum preserving pancreatic head resection (1), local tumor resection (4), and other procedures (2). Histopathological tumor types were as follows: serous cystadenoma (14), intraductal papillary mucinous adenoma (5), intraductal papillary mucinous carcinoma (5), solid pseudopapillary tumor (5), mucinous cystadenoma (5), mucinous cystadenoma with border malignancy (1), mucinous cystadenocarcinoma (2), adenocarcinoma (4), and other tumors (5). Early postoperative complications were observed in 14 (30.43%) patients. Reoperations were performed in 9 (19.56%) patients. The perioperative mortality rate was 6.52%. Conclusions: Serous cystadenoma was the most common pancreatic cystic tumor in the analyzed group. PCTs were most frequently located within the pancreatic head. Pancreatic resection was possible in most patients, and pancreatoduodenectomy was the most common pancreatic resection type.
PL
Nieszczelności po zespoleniach w obrębie przewodu pokarmowego są jednym z najistotniejszych powikłań zabiegów resekcyjnych i główną przyczyną reoperacji. Ich wystąpienie pogarsza również rokowanie chorego – zwiększa odsetek zgonów bezpośrednich, jak również jest istotnym czynnikiem ryzyka nawrotów choroby nowotworowej. Ryzyko wystąpienia nieszczelności w obrębie układu pokarmowego jest mocno zróżnicowane. Zależy od lokalizacji i zakresu resekcji, ale również od czynników związanych z pacjentem, jego schorzeniem, procedurą chirurgiczną oraz pracą chirurga. Określenie potencjalnego ryzyka powstania nieszczelności może być istotne przy wprowadzeniu działań mogących zmniejszyć odsetek nieszczelności. Część z nich ma charakter ogólnych zaleceń, np. prawidłowe żywienie chorego w okresie okołooperacyjnym, część zaś związana jest bezpośrednio z wykonaną procedurą chirurgiczną. W tej drugiej grupie wymienić można wyłonienie stomii protekcyjnej, zastosowanie klejów tkankowych, wprowadzenie drenu doodbytniczego celem dekompresji zespolenia, użycie stentów czy też zastosowanie matrycy kolagenowej pokrytej fibrynogenem i trombiną. Dla zmniejszenia odsetka nieszczelności istotne mogą być bardziej precyzyjne i celowane zalecenia profilaktyczne, oparte o zindywidualizowane określenie czynników ryzyka nieszczelności. W tym celu niezbędne są dalsze badania, przy czym duże nadzieje można wiązać z danymi pozyskiwanymi przez mobilne aplikacje medyczne.
EN
Anastomotic leak in the gastrointestinal tract is one of the most important complications of resection. They are the main cause of reoperation, their occurrence worsens the prognosis of the patient, increasing the proportion of direct mortality, as well as being a significant risk factor for recurrence of cancer. The risk of leaks within the gastrointestinal tract is greatly varied, depending on the location and extent of the resection, but also on patient, disease or a surgical procedure, including surgeon. To determine the potential risk of leakage can be significant for introduction some prophylactic actions. Some of them have the character of general recommendations, as proper nutrition of the patient in the perioperative period, while another part is directly connected to the surgical procedure. The second group includes protective stoma, the use of tissue glues, insertion transrectal drain for rectal anastomosis decompression, the use of stents or the use of collagen matrix coated with fibrinogen and thrombin. Important to reduce the proportion of leaks can be more precise and targeted prophylactic recommendations, based on the individualized determination of risk factors leaks. Further research for this purpose are necessary for this purpose, the big hope can be associated with data obtained through mobile applications.
EN
Sutures are the most versatile materials used in surgery. Despite recent technological advances and availability of novel materials such as tissue cements, it appears that surgical sutures will continue to be used for many years to come. The objective of this study was to provide an overview of the most common absorbable sutures used in general surgery. The appropriate suture choice for a particular procedure is of key importance for the success of that procedure.
EN
Among many various factors affecting the outcome of cancer treatment one can distinguish patient, tumor- and treatment-related factors. The association of patient-related factors and results of a combined modality therapy of esophageal cancer has not been extensively explored. The aim of the study was to analyze the impact of patient-related constitutional and environmental factors on early results of combined modality therapy of esophageal squamous cell carcinoma. Material and methods. We retrospectively analyzed prospectively collected data of 84 patients with esophageal cancer randomly assigned to a combined modality treatment. We evaluated the relationship between early outcome of neoadjuvant therapy (overall toxic events, serious toxic events, treatmentrelated mortality, clinical and pathological response to the treatment) or surgical treatment (postoperative morbidity, mortality and curative resections – R0) and constitutional (age, gender, height, body mass index, Karnofski Performance Status – KPS, blood type) or environmental (inhabitation, smoking duration and intensity, frequency and amount of alcohol consumption and occupational exposure) patient-related factors. Results. Significantly more neoadjuvant therapy related deaths were found in patients with KPS 70‑80 (p=0.0016). Interestingly, significantly more toxic events (p=0.0034) after neoadjuvant therapy and a higher postoperative morbidity rate (p=0.0293) were observed in nonsmokers. Similarly, significantly more toxic events (p=0.0029) after neoadjuvant therapy and a higher postoperative mortality rate (p=0.0405) were found in light drinkers. Conclusions. Smoking and consumption of excessive amount of alcohol may attenuate toxic effect of neoadiuvant and surgical therapy in patients treated due to esophageal cancer. The information regarding the mentioned above addictions should not result in giving up an attempt to provide a curative treatmen
PL
Wśród wielu różnych czynników wpływających na wyniki leczenia raka można wyróżnić czynniki zależne od pacjenta, czynniki zależne od guza nowotworowego oraz czynniki zależne od leczenia. Wpływ czynników zależnych od pacjenta na wyniki terapii skojarzonej raka przełyku zwykle pozostawał poza zakresem dotychczasowych prac badawczych. Celem pracy była analiza wpływu czynników konstytucyjnych i środowiskowych związanych z pacjentem na wczesne wyniki terapii skojarzonej płaskonabłonkowego raka przełyku. Materiał i metodyka. Przeanalizowano prospektywnie gromadzone dane 84 pacjentów z rakiem płaskonabłonkowym przełyku leczonych w ramach wieloośrodkowego badania klinicznego z randomizacją do leczenia skojarzonego. Oceniano związek między wczesnymi efektami terapii neoadiuwantowej (objawami toksycznymi ogółem, poważnymi objawami toksycznymi, śmiertelnością związaną z leczeniem, kliniczną i patologiczną odpowiedzią na leczenie) oraz wczesnymi wynikami leczenia chirurgicznego (powikłaniami i zgonami pooperacyjnymi, częstością resekcji leczniczej R0) a czynnikami konstytucjonalnymi (wiek, płeć, wzrost, wskaźnik masy ciała, współczynnik sprawności w skali Karnofsky’ego – KPS, grupę krwi) i środowiskowymi zależnymi od pacjenta (miejsce zamieszkania, czas i intensywność palenia, częstość i ilość spożywania alkoholu oraz narażenie zawodowe). Wyniki. Istotną różnicę w częstości zgonów związanych z terapią neoadiuwantową stwierdzono u pacjentów z gorszym stopniem sprawności (KPS 70‑80 vs 90‑100; p=0,0016). Co ciekawe, znacznie więcej objawów toksycznych terapii neoadiuwantowej (p=0,0034) i powikłań pooperacyjnych (p=0,0293) obserwowano u pacjentów niepalących. Podobnie, więcej objawów toksycznych terapii neoadiuwantowej (p=0,0029) i wyższą śmiertelność pooperacyjną (p=0,0405) stwierdzono u chorych spożywających umiarkowane ilości alkoholu. Wnioski. Palenie tytoniu i spożywanie nadmiernej ilości alkoholu może osłabiać działanie toksyczne terapii neoadiuwantowej i leczenia chirurgicznego u chorych leczonych z powodu raka przełyku. Informacje dotyczące tych uzależnień nie powinny być przyczyną odstępowania od prób radykalnego leczenia choroby podstawowej.
PL
Nici chirurgiczne to najbardziej uniwersalne materiały wykorzystywane w chirurgii. W dobie rozwoju nowych technologii i nowych materiałów, takich jak np. kleje tkankowe, mimo wszystko wydaje się, że nici chirurgiczne będą w użyciu w chirurgii jeszcze przez wiele lat. Praca ta ma na celu prezentację najczęściej używanych w chirurgii ogólnej wchłanialnych nici chirurgicznych. Ich odpowiedni dobór do zabiegu jest kluczowy dla powodzenia operacji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.