Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Paradoksy snu paradoksalnego

100%
Kosmos
|
2014
|
vol. 63
|
issue 2
181-187
PL
Sen paradoksalny (REM, PS) obejmuje szereg przejawów, wykazujących podobieństwo do czuwania, które wydają się paradoksalne dla stanu snu. Są to aktywacja korowa (choć dotycząca innych obszarów korowych, głównie kory limbicznej), fazowe okresy pobudzenia ruchowego (szybkie ruchy gałek ocznych, skurcze mięśniowe) czy aktywacja współczulnej części układu autonomicznego, skutkująca wzrostem ciśnienia tętniczego krwi oraz wzrostem częstości akcji serca. Atonia mięśniowa i brak świadomości to główne przejawy odróżniające PS od czuwania. Regulacja poszczególnych składowych PS wymaga współdziałania różnych układów transmiterowych oraz udziału licznych struktur mózgowych, wspólnie składających się na system generujący ten stan.
EN
Many symptoms of paradoxical sleep (REM, PS) are typical of the waking state, and seem paradoxical to sleep. These symptoms include: cortical activation (though the activation of different cortical areas, mainly the limbic cortex), phasic periods of motor arousal (rapid eye movements, muscle contractions) and activation of the sympathetic nervous system leading to increased blood pressure and heart rate. Muscle atony and lack of consciousness are the main REM sleep manifestations, which distinguish PS from wakefulness. Regulation of particular components of REM sleep requires cooperation of different neurotransmitter systems and numerous brain structures, which all comprise the PS generating system.
PL
Brzuszne pole nakrywkowe śródmózgowia (VTA), kluczowa struktura układu mezolimbicznego jest anatomicznie powiązana z formacją hipokampa. Stwierdzono również zaangażowanie tej okolicy w regulację korowej i hipokampalnej aktywności EEG u czuwających szczurów podczas takich zachowań (np. eksploracyjne węszenie), które są z łatwością wywoływane przez stym ulację VTA i zwykle towarzyszy im rytm theta. Obecne doświadczenia miały na celu poznanie przypuszczalnej roli VTA w kontroli tego rytmu. Materiał i metody. Doświadczenia przeprowadzono na uretanizowanych szczurach, u których rytm theta wywoływano poprzez ucisk nasady ogona. Badano efekty jednostronnej lezji elektrolitycznej (1 mA, 10 s) lub mikroiniekcji prokainy (20% roztwór/0,5 ц1) do VTA. Analizowano 60-sekundowe zapisy wykonane przed i podczas stymulowanego sensorycznie rytmu theta. Określano maksimum mocy i odpowiadającą mu częstotliwość osobno dla pasm o częstotliwości theta (3-6, 6-9 i 9-12 Hz) i dla pasma delta (1-3 Hz). Wyniki. Jednostronna, czasowa inaktywacja VTA po mikroiniekcji prokainy spowodowała dwustronny zanik hipokampalnego rytmu theta, co przejawiało się osłabieniem synchronicznej czynności hipokampalnego EEG i odpowiednią redukcją mocy w paśmie 3-6 Hz. Trwałe uszkodzenie VTA poprzez jednostronną lezję elektrolityczną wywołało długotrwałe, głównie ipsilateralne zmniejszenie mocy rytmu theta, z pewnymi zmianami jego częstotliwości w paśmie 6-9 Hz. Jednocześnie wystąpił wzrost mocy w wyższych pasmach częstotliwościowych, co wskazuje na zmniejszenie synchroniczności hipokampalnej aktywności EEG. Wnioski. VTA należy do systemu struktur pnia mózgu włączonych w synchronizację aktywności polowej hipokampa.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.