Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 18

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Krzywa uczenia się laparoskopowego wyłączenia żołądkowo-jelitowego na podstawie doświadczenia nowo powstałego ośrodka bariatrycznego

100%
Dworak J., Wysocki M., Rzepa A., Pędziwiatr M., Radkowiak D., Budzyński A., Major P.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(4)
23-30
PL
Wstęp: Laparoskopowe wyłączenie żołądkowo-jelitowe (LRYGB) jest jednym z najczęstszych sposobów leczenia chorobliwej otyłości. Krzywa uczenia się tej procedury dla pojedynczego chirurga wynosi około 50–75 przypadków i jest uważana za najważniejszy czynnik zarówno w zmniejszaniu liczby powikłań, jak i śmiertelności. Prezentujemy nasze doświadczenie i krzywą uczenia się LRYGB dla nowo powstałego ośrodka bariatrycznego w Polsce. Materiały i metody: Badanie prowadzono w II Katedrze Chirurgii Ogólnej UJCM w oparciu o prospektywnie gromadzone dane chorych, u których w okresie od 06.2010 do 03.2019 wykonano LRYGB z powodu otyłości olbrzymiej. Pacjentów podzielono na grupy po 30 osób (G1-G10) w kolejności wykonanych zabiegów. W badaniu: (1) analizowano przebieg operacji i hospitalizacji pacjentów oraz (2) ustalono krzywą uczenia dla nowo utworzonego ośrodka bariatrycznego. Wyniki: Czas operacyjny w G1-G3 różnił się istotnie od tego w G4-G10. Punktem stabilizacji była 90. procedura. Powikłania okołooperacyjne zaobserwowano u 36 (12,63%) pacjentów. Zarówno trudności śródoperacyjne i zdarzenia niepożądane, jak i powikłania okołooperacyjne, nie różniły się istotnie pomiędzy grupami. Liberalne wykorzystanie „konwersji operatora” od chirurga do bardziej doświadczonego chirurga zapewnia bezpieczeństwo i zapobiega komplikacjom. Wnioski: Instytucjonalny punkt stabilizacji procesu uczenia się LRYGB w nowo powstałym ośrodku bariatrycznym to około 90 operacji. LRYGB jest bezpiecznym zabiegiem w takcie osiągania krzywej uczenia się. Specjalistyczny trening bariatryczny pod nadzorem doświadczonego chirurga bariatry w bariatrycznym centrum doskonałości może poprawić wyniki i bezpieczeństwo w czasie krzywej uczenia się LRYGB.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wczesne wyniki resekcji wątroby techniką laparoskopową

100%
Stranek M., Pędziwiatr M., Radkowiak D., Zychowicz A., Budzyński P., Major P., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(1)
33-43
PL
Celem pracy było przedstawienie wczesnych wyników resekcji wątroby techniką laparoskopową. Materiał i metodyka. Przeprowadzono retrospektywną analizę chorych, u których wykonano resekcję wątroby sposobem laparoskopowym. Do analizowanej grupy włączono 23 chorych (11 kobiet i 12 mężczyzn). Średni wiek chorych wyniósł 61,3 lat (37-83 lat). U 15 chorych powodem kwalifikacji do zabiegu były przerzuty do wątroby raka jelita grubego, u 1 przerzut raka sutka, u 5 chorych pierwotny nowotwór wątroby. Pozostałych 2 chorych zakwalifikowano do resekcji wątroby w celu poszerzenia marginesu operacyjnego z powodu raka pęcherzyka żółciowego rozpoznanego w trakcie oceny patomorfologicznej preparatu po laparoskopowej cholecystektomii, pierwotnie wykonanej ze wskazań innych niż onkologiczne. Wyniki. U 11 chorych wykonano hemihepatektomię (9 prawostronnych i 2 lewostronne), u pozostałych 12 chorych mniejsze zabiegi resekcyjne (5 metastazektomię, 4 nieanatomiczne resekcje wątroby, u 1 bisegmentektomię, 2 resekcje łożyska pęcherzyka żółciowego). Średni czas zabiegu wyniósł 275 min (65-600 min). Średnia wielkość usuniętych guzów wyniosła 28 mm (7-55 mm). W trzech przypadkach wystąpiła konieczność konwersji do laparotomii spowodowana nadmiernym krwawieniem z miąższu wątroby. Powikłania pooperacyjne stwierdzono u 4 chorych (17,4%). Mediana czasu hospitalizacji wyniosła 6 dni (2 – 130 dni). Jeden chory (4,3%) został ponownie rehospitalizowany z powodu ropnia podwątrobowego i wymagał ponownej operacji. U wszystkich chorych w naszej grupie ocena histopatologiczna potwierdziła radykalność zabiegu (R0). Wniosek. Laparoskopowe resekcje wątroby wydają się być interesującą alternatywą dla leczenia zmian ogniskowych w wątrobie.
3
Publication available in full text mode
Content available

Laparoscopic gastric resections with per oral specimen extraction in treatment of intramural gastric tumors

100%
Stanek M., Major P., Wierdak M., Pędziwiatr M., Radkowiak D., Zychowicz A., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(1)
16-21
EN
Aim: The goal of this work was to present our experiences and results of treatment of gastric tumors using the per oral specimen extraction (POSE) technique. Material and methods: A retrospective analysis a group of patients treated with laparoscopic stomach wedge resection of gastrointestinal stromal tumor (GIST). During that time 50 patients underwent laparoscopy due to the suspicion of GIST. In 12 patients resected material was removed endoscopically per os (POSE). In the remaining 38 subjects it was evacuated through minilaparotomy. Mean age of patients treated using POSE technique was 65.6 years (48-81 years). There were 9 women and 3 men in this group Results: Mean time of the POSE procedure was 92.5 min (40-160 min). Size of removed tumors ranged from 14 mm to 40 mm (mean: 25 mm). The mean length of hospital stay was 3.2 days (2 to 8 days) for patients treated with POSE. One patient (8.3%) required longer hospitalization (8 days) due to the presence of a fluid collection at the site of gastric suture. This patient was treated conservatively. One patient (8.3%) was diagnosed with surgical site infection (navel wound after an optical trocar). Histopathological examination confirmed radical excision in all of our patients (R0). Conclusions: It seems that the POSE technique is the next stage of development of minimally invasive surgery and may constitute a link in evolution of natural orifice translumenal surgery techniques. Removal of excised material through oral cavity is an attractive, effective, and safe method despite its many limitations.
4
Publication available in full text mode
Content available

Early results of liver resection using laparoscopic technique

100%
Stranek M., Pędziwiatr M., Radkowiak D., Zychowicz A., Budzyński P., Major P., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(1)
20-25
EN
The aim of the study was to present early outcomes of liver resection using laparoscopic technique. Material and methods. Retrospective analysis of patients who underwent liver resection using laparoscopic method was conducted. The analyzed group included 23 patients (11 women and 12 men). An average patient age was 61.3 years (37 – 83 years). Metastases of the colorectal cancer to the liver were the cause for qualification to the procedure of 15 patients, metastasis of breast cancer in 1 patient and primary liver malignancy in 5 patients. The other 2 patients were qualified to the liver resection to widen the surgical margins due to gall-bladder cancer diagnosed in the pathological assessment of the specimen resected during laparoscopic cholecystectomy, initially performed for other than oncology indications. Results. Hemihepatectomy was performed in 11 patients (9 right and 2 left), while the other 12 patients underwent minor resection procedures (5 metastasectomies, 4 nonanatomical liver resections, 1 bisegmentectomy, 2 resections of the gall-bladder fossa). An average duration of the surgical procedure was 275 minutes 65 – 600). An average size of the resected tumors was 28 mm (7 – 55 mm). In three cases conversion to laparotomy occurred, caused by excessive bleeding from the liver parenchyma. Postoperative complications were found in 4 patients (17.4%). Median hospitalization duration was 6 days (2 – 130 days). One patient (4.3%) was rehospitalized due to subhepatic abscess and required reoperation. Histopathology assessment confirmed radical resection (R0) in all patients in our group. Conclusion. Laparoscopic liver resections seem to be an interesting alternative in the treatment of focal lesions in the liver.
5
Publication available in full text mode
Content available

Learning curve for laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass based on the experience of a newly created bariatric center

100%
Dworak J., Wysocki M., Rzepa A., Pędziwiatr M., Radkowiak D., Budzyński A., Major P.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(4)
23-30
EN
Introduction: Laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass (LRYGB) is one of the most common treatments for morbid obesity. The learning curve for this procedure is 50–75 cases for an independent surgeon, and it is considered the most important factor in decreasing complications and mortality. We present our experience and learning curve with LRYGB for a newly established bariatric center in Poland. Material and methods: A prospectively collected database containing 285 LRYGB procedures performed in the II Department of General Surgery of the Jagiellonian University MC in Krakow between 06.2010 and 03.2019 was retrospectively reviewed. Patients were divided into groups of 30 (G1–G10) in the order of the procedures performed by each surgeon. The study analyzed the course of the operation and patient hospitalization, comparing those groups. Learning curve for the newly created bariatric center was established. Results: Operative time in G1–G3 differed significantly from G4–G10 (P < 0.0001). The stabilization point was the 90th procedure. Perioperative complications were observed in 36 (12.63%) patients. Perioperative complications, intraoperative difficulties and adverse events did not differ importantly among groups. Liberal use of “conversions of the operator” from a surgeon to a senior surgeon provides reasonable safety and prevents complications. Conclusions: The institutional learning process stabilization point for LRYGB in a newly established bariatric center is around the 90th operation. LRYGB can be a safe procedure from the very beginning in newly established bariatric centers. Specific bariatric training with active proctoring by an experienced surgeon in a bariatric centre can improve the laparoscopic gastric bypass outcome during the learning curve.
6
Publication available in full text mode
Content available

Laparoskopowe resekcje żołądka z usunięciem preparatu przez usta w leczeniu guzów śródściennych żołądka

100%
Stanek M., Major P., Wierdak M., Pędziwiatr M., Radkowiak D., Zychowicz A., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(1)
16-21
PL
Cel: Celem pracy jest przedstawienie doświadczeń i wczesnych wyników leczenia guzów żołądka z zastosowaniem techniki usunięcia preparatu operacyjnego przez usta (POSE - per oral specimen extraction).. Materiał i Metodyka: Przeprowadzono retrospektywną analizę leczenia chorych, u których wykonano klinową resekcję żołądka techniką laparoskopową z powodu podejrzenia nowotworu podścieliskowego przewodu pokarmowego (GIST). W okresie tym operowano sposobem laparoskopowym 50 chorych z powodu podejrzenia GIST żołądka. U 12 chorych materiał pooperacyjny usunięto przez usta przy pomocy endoskopu (POSE). U pozostałych 38 chorych preparat usunięto przez minilaparotomię. Średni wiek chorych leczonych techniką POSE wyniósł 65,6 lat (48 – 81 lat). W grupie tej znalazło się 9 kobiet oraz 3 mężczyzn. Wyniki: Średni czas zabiegu z użyciem techniki POSE wyniósł 92,5 min (40 – 160). Wielkość usuniętych zmian wahała się od 14 mm do 40 mm (średnio 25 mm). Czas pobytu po zabiegu w oddziale chirurgicznym chorych leczonych techniką POSE wyniósł średnio 3,2 dnia (od 2 do 8 dni). Jeden chory (8,3%) wymagał dłuższego pobytu (hospitalizacja 8-dniowa) ze względu na obecność zbiornika płynowego w okolicy miejsca szycia ściany żołądka. Chorego tego leczono zachowawczo. U jednego chorego (8,3%) stwierdzono infekcję rany pooperacyjnej (rany w pępku po trokarze optycznym). U wszystkich chorych w naszej grupie ocena histopatologiczna potwierdziła radykalność zabiegu (R0). Wnioski: Wydaje się, że technika POSE jest kolejnym etapem rozwoju chirurgii małoinwazyjnej, który może stanowić pośrednie ogniwo w rozwoju technik operacyjnych przez naturalne otwory ciała. Usuwanie preparatu przez usta jest efektowną, skuteczną i bezpieczną metodą, posiadającą jednak wiele ograniczeń.
7
Publication available in full text mode
Content available

Randomized Clinical Trial to Compare the Effects of Preoperative Oral Carbohydrate Loading versus Placebo on Insulin Resistance and Cortisol Level after Laparoscopic Cholecystectomy

84%
Pędziwiatr M., Pisarska M., Matłok M., Major P., Kisielewski M., Wierdak M., Natkaniec M., Budzyński P., Rubinkiewicz M., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2015
|
vol. 87(8)
402-408
EN
Postoperative insulin resistance, used as a marker of stress response, is clearly an adverse event. It may induce postoperative hyperglycemia, which according to some authors can increase the risk of postoperative complications. One of the elements of modern perioperative care is preoperative administration of oral carbohydrate loading (CHO-loading), which shortens preoperative fasting and reduces insulin resistance. The aim of the study is to establish the influence of CHO-loading on the level of insulin resistance and cortisol in patients undergoing elective laparoscopic cholecystectomy. Material and methods. Patients were randomly allocated to one of 2 groups. The intervention group included 20 patients who received CHO-loading (400 ml Nutricia pre-op®) 2 hours prior surgery. The control group received a placebo (clear water). In every patient blood samples were taken 2 hours prior to surgery, immediately after surgery, and on the 1st postoperative day. Levels and changes in glucose, cortisol and insulin resistance were analyzed in both groups. Results. Although there were differences in the levels of cortisol, insulin, and insulin resistance, no statistically significant differences were observed between groups in every measurement. The length of stay and postoperative complications were comparable in both groups. Conclusions. We believe that CHO-loading is not clinically justified in case of laparoscopic cholecystectomy. No effect on the levels of glucose, insulin resistance and cortisol was observed. Even though such procedure is safe, in our opinion there is no clinical benefit from CHO-loading prior to laparoscopic cholecystectomy.
8
Publication available in full text mode
Content available

Impact of bariatric surgery on non-alcoholic fatty liver disease

84%
Major P., Pędziwiatr M., Rubinkiewicz M., Stanek M., Głuszewska A., Pisarska M., Małczak P., Budzyński A., Budzyński P.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(2)
1-4
EN
Introduction; p to 300 million people have the body mass index (BMI) greater than 30 kg/m2. Obesity is the cause of many serious diseases, such as type 2 diabetes, hypertension, and non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD). Bariatric surgery is the only effective method of achieving weight loss in patients with morbid obesity. Objectives: The aim of the study was to assess the impact of bariatric surgery on non-alcoholic fatty liver disease in patients operated on due to morbid obesity. Material and Methods: We included 20 patients who were qualified for bariatric procedures based on BMI > 40 kg/ m2 or BMI > 35kg/m2 with the presence of comorbidities. The average body weight in the group was 143.85kg, with an average BMI of 49.16kg/m2. Before the procedure, we evaluated the severity of non-alcoholic fatty liver disease in each patient using the Sheriff-Saadeh ultrasound scale. We also evaluated the levels of liver enzymes. Follow-up evaluation was performed twelve months after surgery. Results: Twelve months after surgery, the average weight was 102.34 kg. The mean %WL was 33.01%, %EWL was 58.8%, and %EBMIL was 61.37%. All patients showed remission of fatty liver disease. Liver damage, evaluated with ultrasound imaging, decreased from an average of 1.85 on the Sheriff-Saadeh scale, before surgery, to 0.15 twelve months after surgery (p < 0.001). As regards liver enzymes, the level of alanine aminotransferase decreased from 64.5 (U/l) to 27.95 (U/l) (p < 0.001), and the level of aspartate aminotransferase decreased from 54.4 (U/l) to 27.2 (U/l). Conclusions: Bariatric procedures not only lead to a significant and lasting weight loss, but they also contribute to the reduction of fatty liver disease and improve liver function.
9
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ operacji bariatrycznych na przebieg niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby

84%
Major P., Pędziwiatr M., Rubinkiewicz M., Stanek M., Głuszewska A., Pisarska M., Małczak P., Budzyński A., Budzyński P.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(2)
1-4
PL
Wstęp: prawie 300 milionów ludzi na świecie BMI przekracza 30 (kg/m2). Otyłość jest przyczyną wielu poważnych schorzeń, takich jak cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze czy niealkoholowe stłuszczenie wątroby. Chirurgia bariatryczna jest jedyną efektywną metodą uzyskania redukcji masy ciała u pacjentów z otyłością olbrzymią. Cele: Celem tej pracy jest ocena wpływu chirurgii bariatrycznej na niealkoholowe stłuszczenie wątroby u pacjentów operowanych z powodu otyłości olbrzymiej. Materiał i metodologia: Włączyliśmy 20 pacjentów zakwalifikowanych do zabiegu bariatrycznego z BMI >40 kg/m2 lub BMI >35kg/m2 z współwystępującymi chorobami towarzyszącymi. Średnia masa ciała badanej grupy wynosiła 143,85 kg, ze średnim BMI 49,16 kg/m2. Przed zabiegiem dokonano oceny stopnia niealkoholowego stłuszczenia wątroby przy użyciu skali Sherifa Saadeha podczas badania ultrasonograficznego. Dokonaliśmy także oceny stężeń enzymów wątrobowych. Obserwację i wizyty kontrolne kontynuowano do 12 miesięcy po zabiegu. Wyniki: Dwanaście miesięcy po operacji średnia masa ciała badanej grupy wynosiła 102,34 kg. WL wyniosło średnio 33,0%, EWL 58,8%, a EBMIL 61,37%. U wszystkich pacjentów zaobserwowano remisję stłuszczenia wątroby. Uszkodzenie wątroby, ocenione przy użyciu ultrasonografii, zmniejszyło się ze średnio 1,85 pkt w skali Sherifa Saadeha przed zabiegiem do 0,15 pkt po 12 miesiącach (p=0,00). Poziomy enzymów wątrobowych zmalały z 64,5 (U/l) do 27,95 (U/l) dla ALT (p=0,00) oraz z 54,4 (U/l) do 27,2 (U/l) dla AST. Wnioski: rocedury bariatryczne nie tylko pozwalają na znaczącą oraz trwała utratę masy ciała, ale także przyczyniają się do zmniejszenia stłuszczenia wątroby oraz poprawy jej funkcjonowania.
10
Publication available in full text mode
Content available

A periampullary duodenal diverticula in patient with choledocholithiasis – single endoscopic center experience

84%
Major P., Dembiński M., Winiarski M., Pędziwiatr M., Rubinkiewicz M., Stanek M., Dworak J., Pisarska M., Rembiasz K., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(6)
576-586
EN
The reported prevalence of periampullary duodenal diverticula varies between 9 and 32.8%. The aim of the study was to evaluate the prevalence of periampullary diverticula in the studied population and establish whether their presence influence the risk of choledocholithiasis and the risk of Endoscopic Retrograde Cholangio Pancreatography (ERCP) related complications. Material and methods. The study group of 3788 patients who underwent ERCP between 1996 and 2016at the 2nd Department of General Surgery Jagiellonian University Medical College in Kraków were analyzed. The group comprised of 2464 women (mean age 61.7 years) and 1324 men (mean age 61.8 years). The patients were divided into two groups. Group A included patients in whom there were no periampullary diverticula detected. Group B included patients in whom the opening of the bile duct was in the vicinity of a duodenal diverticulum. Results. There were 3332 patients included in group A (2154 women and 1178 men) and 456 patients in group B (310 women and 146 men). The prevalence of periampullary duodenal diverticula in the analyzed group was 12.8%. The presence of stones or biliary sludge was diagnosed in 1542 patients (47.6%) in group A and 290 patients (68.1%) in group B. Recurrence of choledocholithiasis occurred in 4.5% of patients (70/1542) in group A and 10.3% of patients (30/290) in group B. Complications occurred in a total of 76 patients in group A (2.3%) and 22 patients in group B (4.8%). Conclusions. The presence of choledocholithiasis and the risk of ERCP related complications are significantly higher in the group with duodenal diverticula.
11
Publication available in full text mode
Content available

The use of the enhanced recovery after surgery (ERAS) protocol in patients undergoing laparoscopic surgery for colorectal cancer – a comparative analysis of patients aged above 80 and below 55

84%
Pędziwiatr M., Pisarska M., Wierdak M., Major P., Rubinkiewicz M., Kisielewski M., Matyja M., Lasek A., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2015
|
vol. 87(11)
565-572
EN
Age is one of the principal risk factors for colorectal adenocarcinoma. To date, older patients were believed to achieve worse treatment results in comparison with younger patients due to reduced vital capacity. However, papers have emerged in recent years which confirm that the combination of laparoscopy and postoperative care based on the ERAS protocol improves treatment results and may be particularly beneficial also for elderly patients. The aim of the study was to compare the outcomes of laparoscopic surgery for colorectal cancer in combination with the ERAS protocol in patients aged above 80 and below 55. Material and methods. The analysis included patients aged above 80 and below 55 undergoing elective laparoscopic colorectal resection for cancer at the 2nd Department of General Surgery of the Jagiellonian University. They were divided into two groups according to their age: ≥80 years of age (group 1) and ≤55 years of age (group 2). Both groups were compared with regard to the outcome of surgery: length hospital stay, complications, hospital readmissions, degree of compliance with the ERAS protocol, and recovery parameters (tolerance of oral nutrition, mobilisation, need for opioids, restored gastrointestinal function). Results. Group 1 comprised 34 patients and group 2, 43 patients. No differences were found between both groups in terms of gender, BMI, tumour progression or surgical parameters. Older patients typically had higher ASA scores. No statistically significant differences were found with regard to the length hospital stay following surgery (5.4 vs 7 days, p=0.446481), the occurrence of complications (23.5% vs 37.2%, p=0.14579) or hospital readmissions (2.9% vs 2.4%). The degree of compliance with the ERAS protocol in group 1 and 2 was 85.2% and 83.0%, respectively (p=0.482558). Additionally, recovery parameters such as tolerance of oral nutrition (82.4% vs 72.1%, p=0.28628) and mobilisation (94.1% vs 83.7%, p=0.14510) within 24 hours of surgery did not differ among the groups. However, a smaller proportion of older patients required opioids in comparison with younger patients (26.5% vs 55.8%, p=0.00891). Conclusions. Similar levels of compliance with the ERAS protocol may be achieved among patients aged ≥80 and younger patients. When laparoscopy is combined with the ERAS protocol, age does not seem to be a significant factor that could account for worse utcomes. Therefore, older patients should not be excluded from perioperative care based on ERAS principles.
12
Publication available in full text mode
Content available

Foxp3+ lymphocyte count in Barrett’s esophagus tissue is higher than in infl amedesophageal tissue

84%
Rubinkiewicz M., Migaczewski M., Hankus J., Major P., Pędziwiatr M., Budzyński P., Okoń K., Budzyński A.
Folia Medica Cracoviensia
|
2016
|
issue 3
13
Publication available in full text mode
Content available

Elective laparoscopic cholecystectomy – is it safe in the hands of residents during training?

84%
Kisielewski M., Pędziwiatr M., Pisarska M., Major P., Rubinkiewicz M., Matłok M., Migaczewski M., Budzyński P., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2015
|
vol. 87(9)
429-433
EN
The aim of the study was to assess safety of elective laparoscopic cholecystectomy (LC) performed by residents that are undergoing training in general surgery. Material and methods. A retrospective analysis was conducted on 330 patients operated electively due to cholelithiasis. Patients with acute cholecystitis, choledocholithiasis, undergoing cholecystectomy as a part of more extensive operation and patients with gall-bladder cancer were excluded. Group 1 included patients operated by resident, group 2 – by specialist. Duration of operation, mean blood loss, number of major complications, number of conversions to the open technique and conversions of the operator, reoperations and length of hospital stay were analyzed. Results. Mean operative time overall was 81 min (25 – 170, SD±28.6) and 71 min (30-210, SD±29.1) in groups 1 and 2 respectively (p=0.00009). Mean blood loss in group 1 was 45±68.2 ml and in group 2 – 41±73.4 ml (p=0.23). Six major complications has occurred (1.81%) – 2 (2%) in group 1 and 4 (1.7%) in group 2. 18 cases (15.5%) of conversion of the operator occurred in group 1, and 6 cases (2.6%) of conversion of the operator happened in group 2. Average LOS was 1.9 days in group 1 and 2.3 days in group 2 (p=0.03979). Conlcusions. Elective LC performed by a supervised resident is a safe procedure. Tactics of “conversion of operator” allowed to prevent major complications. Longer LC by residents is natural during the learning curve. Modifications of residency program in the field of laparoscopy may increase its accessibility.
14
Publication available in full text mode
Content available

Uchyłki okołobrodawkowe dwunastnicy u pacjentów z kamicą przewodową – doświadczenia własne

84%
Major P., Dembiński M., Winiarski M., Pędziwiatr M., Rubinkiewicz M., Stanek M., Dworak J., Pisarska M., Rembiasz K., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(6)
576-586
PL
Uchyłki okołobrodawkowe dwunastnicy występują w 9 do 32,8% populacji dorosłych. Celem pracy była ocena częstości występowania uchyłków okołobrodawkowych dwunastnicy w badanej grupie oraz określenie czy ich obecność wpływa na ryzyko wystąpienia kamicy przewodowej oraz liczba komplikacji okołozabiegowych w przebiegu endoskopowej wstecznej cholangiopankreatografii (EWCP). Materiał i metodyka. Do badania włączono 3788 pacjentów, u których wykonano EWCP w latach 1996 – 2016 w II Katedrze Chirurgii Ogólnej UJ CM w Krakowie. Badaną grupę stanowiły 2464 kobiety (średni wiek 61,7 lat) oraz 1324 mężczyzn (średni wiek 61,8 lat). Pacjenci zostali przydzieleni odpowiednio do jednej z dwóch grup. Grupę A stanowili chorzy, u których nie zdiagnozowano uchyłków okołobrodawkowych dwunastnicy. W grupie B znaleźli się chorzy, u których stwierdzono uchyłki dwunastnicy umiejscowione w pobliżu brodawki Vatera. Wyniki. Grupę A stanowiło 3332 pacjentów (w tym 2154 kobiety oraz 1178 mężczyzn), a grupę B 456 chorych (w tym 310 kobiet i 146 mężczyzn). Częstość występowania okołobrodawkowych uchyłków dwunastnicy w analizowanej grupie wynosiła 12,8%. Obecność złogów żółciowych wykazano u 1542 pacjentów (47,6%) w grupie A oraz u 290 chorych (68,1%) w grupie B. Nawrót kamicy przewodowej obserwowano w 4,5% (70/1542) przypadków z grupy A oraz w 10,3% (30/290) z grupy B. Komplikacje okołozabiegowe wystąpiły u 76 chorych z grupy A (2,3%) i 22 pacjentów z grupy B (4,8%). Wnioski. Częstość występowania kamicy przewodowej i ryzyko wystąpienia komplikacji po EWCP są znamiennie wyższe w grupie chorych, u których stwierdzono obecność uchyłku w pobliżu brodawki Vatera w porównaniu z pacjentami bez takiej diagnozy.
15
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ zabiegów bariatrycznych na czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych u pacjentów z otyłością olbrzymią

69%
Major P., Kowalczuk A., Wysocki M., Osadnik S., Pędziwiatr M., Głuszewska A., Pisarska M., Małczak P., Lasek A., Kisielewski M., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(1)
41-49
PL
Cel badania: Celem badania była ocena wpływu laparoskopowej rękawowej resekcji żołądka oraz laparoskopowego wyłączenia żołądkowego typu Roux-en-Y na czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Materiał i metody: Analizowaliśmy prospektywnie zebrane dane dotyczące pacjentów poddawanych leczeniu operacyjnemu z powodu otyłości olbrzymiej, których zakwalifikowano do laparoskopowej rękawowej resekcji żołądka (LSG) lub laparoskopowego wyłączenia żołądkowego typu Roux-en-Y (LRYGB). Czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oceniano z użyciem karty ryzyka SCORE oraz skali całkowitego ryzyka i ryzyka ciężkich chorób sercowonaczyniowych Framingham (FCR). Dane zebrano przy przyjęciu oraz rok po zabiegu. Do badania włączono 235 pacjentów (119 kobiet i 116 mężczyzn, średnia wieku 40,2 lat+/-9,9 lat), z których 117 zostało poddanych LRYGB, a 118 – LSG. Wyniki: Przed operacją 12% pacjentów znajdowało się w grupie wysokiego ryzyka SCORE, 65% w grupie umiarkowanego ryzyka, a 24% w grupie niskiego ryzyka. Mediana wyniku SCORE wyniosła 1 (1–2). Wynik FCR w oparciu o stężenie lipidów wyniósł 34,5% (24–68%), ryzyko ciężkich chorób wyniosło 17,5% (10–52%), podczas gdy wyniki FCR w oparciu o BMI wyniosły odpowiednio 59% (31–84%) oraz 37% (15–67%). W rok po zabiegu średnie %EBMIL (62,88%+/-20,02%) oraz %EWL (53,18%+/-15,87%) były porównywalne w przypadku obu zabiegów. Łącznie 33 pacjentów po LSG i 55 po LRYGB nie wymagało leczenia przeciwnadciśnieniowego. Obserwowano remisję cukrzycy u odpowiednio 9 i 29 pacjentów. Oba zabiegi znacząco zmniejszyły występowanie wysokiego i umiarkowanego ryzyka SCORE na korzyść niskiego ryzyka. Interwencje chirurgiczne spowodowały znaczące zmniejszenie wyników FCR w rok po zabiegu (p<0,001). Wnioski: Zarówno LSG jak i LRYGB prowadzą do znaczącego i porównywalnego spadku masy ciała.
16
Publication available in full text mode
Content available

Effects of bariatric surgery on cardiovascular risk factors among morbidly obese patients

69%
Major P., Kowalczuk A., Wysocki M., Osadnik S., Pędziwiatr M., Głuszewska A., Pisarska M., Małczak P., Lasek A., Kisielewski M., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(1)
41-49
EN
Aim of the study: The aim of this study was to evaluate the influence of laparoscopic sleeve gastrectomy and laparoscopic Roux-en-Y gastric by-pass on risk factors of cardiovascular diseases. Material and methods: We analyzed prospectively collected data of patients operated for morbid obesity who were qualified for laparoscopic sleeve gastrectomy (LSG) or laparoscopic Roux-en-Y gastric by-pass (LRYGB). Risk factors for wyłączecardiovascular diseases were assessed with the SCORE scale and both full and hard Framingham cardiovascular risk scores (FCRs). The data were collected on admission and one year after the procedures. We enrolled 264 patients (119 females, 116 males, 40.2±9.9 years old), of whom 117 underwent LRYGB and 118 LSG, respectively. Results: Preoperatively, 12% of patients were in the high-risk category of the SCORE scale, 65% were in the moderate risk category, and 24% were in the low-risk category. The median score of the SCORE scale was 1 (1-2). Lipid-based full FCR was 34.5% (24%-68%) and the hard FCR was 17.5% (10%-52%), while the respective BMI-based FCRs were 59% (31%-84%) and 37% (15%-67%). One year after the procedures, the mean %EBMIL (62.88%±20.02%) and %EWL (53.18%±15.87) were comparable between both procedures. Hypertension treatment was not necessary in 33 patients after LSG and in 55 after LRYGB. Diabetes mellitus remitted in 9 and 29 patients, respectively. Both procedures significantly reduced high and moderate risk prevalence in the SCORE scale in favor of the low risk category. Surgical interventions resulted in significant reductions of FCRs 1 year after surgery ( p<0.001). Conclusions: Both LSG and LRYGB lead to a significant and comparable body mass reduction. Both procedures significantly decrease of the risk of cardiovascular diseases, based on SCORE and Framingham scales.
17
Publication available in full text mode
Content available

Niedrożność przewodu pokarmowego u chorych leczonych wcześniej z powodu nowotworu złośliwego

69%
Budzyński P., Pędziwiatr M., Kenig J., Lasek A., Winiarski M., Major P., Wałęga P., Natkaniec M., Rubinkiewicz M., Rogala J., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(2)
159-168
PL
Mechaniczna niedrożność przewodu pokarmowego jest częstym schorzeniem spotykanym podczas ostrego dyżuru chirurgicznego. Szczególną grupę stanowią chorzy, którzy wcześniej byli leczeni z powodu nowotworów złośliwych. W grupie tej występują trudności w przedoperacyjnym ustaleniu charakteru niedrożności oraz ograniczone możliwości radykalnego leczenia u chorych ze wznową lub rozsiewem nowotworu. Celem pracy była analiza przyczyn niedrożności przewodu pokarmowego u chorych wcześniej leczonych radykalnie z powodu nowotworu złośliwego. Materiał i metodyka. Do badania włączono pacjentów operowanych w II i III Katedrze Chirurgii Ogólnej CM UJ w latach 2000‑2014 z powodu objawów niedrożności przewodu pokarmowego, leczonych wcześniej radykalnie z powodu choroby nowotworowej. Kryterium wyłączenia stanowiło pierwotnie paliatywne leczenie oraz potwierdzona wznowa procesu nowotworowego. Chorych podzielono na dwie grupy, w zależności od przyczyny niedrożności (grupa 1 – zrosty, grupa 2 – choroba nowotworowa). Wyniki. Do badania włączono 128 pacjentów – grupa pierwsza: 67 (52,3%), grupa druga 61 (47,7%). W grupie drugiej u 25 chorych stwierdzono wznowę miejscową (40,98%), a u 36 (59,02%) rozsiew nowotworowy. Średni odstęp pomiędzy wystąpieniem objawów niedrożności a pierwotnym leczeniem wynosił w grupie pierwszej 3,7 lat, natomiast w grupie nowotworowej był nieistotnie dłuższy – 4,4 lat (p>0,05). Mediana czasu trwania objawów wynosiła odpowiednio 11,6 ± 17,8 dni w grupie 2, a w grupie 1 5,1± 6,9 dni (p=0,01). W grupie 1 u większości (61,19%) przeprowadzono zabieg bez konieczności resekcji jelita. W grupie 2 najczęstszym zabiegiem było wyłonienie stomii (68,85%). Zaobserwowano częstsze występowanie powikłań w grupie 2 (45,9% vs 28,36%, p<0,05) przy podobnym odsetku śmiertelności (26% vs 24%, p>0,05). Najczęstszą pierwotną lokalizacją nowotworu w obu grupach było jelito grube. Wnioski. W analizowanej grupie chorych częstość występowania niedrożności nowotworowej była porównywalna z niedrożnością spowodowaną przyczynami nienowotworowymi. W grupie chorych z niedrożnością nowotworową odsetek powikłań był istotnie wyższy, a czas trwania objawów wyraźnie dłuższy. Ponieważ nie istnieje technika diagnostyczna pozwalająca jednoznacznie odróżnić obie grupy przedoperacyjnie, ostateczne rozpoznanie stawiane jest zwykle podczas operacji.
18
Publication available in full text mode
Content available

Gastrointestinal obstruction in patients previously treated for ma

69%
Budzyński P., Pędziwiatr M., Kenig J., Lasek A., Winiarski M., Major P., Wałęga P., Natkaniec M., Rubinkiewicz M., Rogala J., Budzyński A.
Polish Journal of Surgery
|
2016
|
vol. 88(2)
93-98
EN
Bowel obstruction is a common condition in acute surgery. Among the patients, those with a history of cancer consist a particular group. Difficulties in preoperative diagnosis – whether obstruction is benign or malignant and limited treatment options in patients with reoccurrence or dissemination of the cancer are typical for this group. The aim of the study was to analyze causes of bowel obstruction in patients with history of radical treatment due to malignancy. Material and methods. Patients with symptoms of bowel obstruction and history of radical treatment for malignancy who were operated in 2nd and 3rd Department of General Surgery JUCM between 2000 and 2014 were included into the study. The patients were divided into 2 groups based on type of mechanical bowel obstruction (group 1 – adhesions, group 2 – malignant process). Results. 128 patients were included into the study – group 1: 67 (52.3%) and group 2: 61 (47.7%). In the second group bowel obstruction was caused by reoccurrence in 25 patients (40.98%) and dissemination in 36 (59.02%). The mean time between onset of the symptoms of bowel obstruction and the end of treatment for the cancer was 3.7 and 4.4 years, respectively in group 1 and 2 (p>0.05). Median time between onset of the symptoms and admission to Emergency Department was significantly longer in patients with malignant bowel obstruction compared to those with adhesions (11.6 ±17.8 days vs 5.1 ± 6.9 days, p=0.01). Considering type of surgery due to bowel obstruction, in first group in most patients (69.2%) bowel resection was not necessary and in the second group creation of jejuno-, ileo- or colostomy was the most common procedure. Morbidity was significantly higher in second group (45.9% vs 28.26%, p<0.05) but there was no difference in mortality (26% vs 24%, p>0.05). In both groups the most common localization of primary malignancy was colon. Conclusions. In analyzed group of patients frequency of bowel obstruction caused by adhesions and malignancy was similar. However, in patients with bowel obstruction caused by malignancy morbidity was significantly higher and duration of symptoms was longer. There was no diagnostic procedure which would allow to differentiate the cause of bowel obstruction preoperatively and the diagnosis was made during the operation.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.