Search results

1

Place of phytotherapy in the treatment of acute infections of upper respiratory tract and upper gastrointestinal tract

100%

Pietruszewska W., Barańska M., Wielgat J.

Otolaryngologia Polska

|

2018

|

vol. 72(4)

42-50

EN

Acute infections of the upper respiratory tract and upper gastrointestinal tract (mouth and throat) are still the most common reason for reporting to the general practitioner or ENT specialist. Despite the fact that the most common causative agent of these diseases is a virus, antibiotics are still flavored in about 60-80% of patients who report to the doctor. In consensuses such as EPOS, WHO reports and other local/ / national reports, there is a need to limit antibacterial treatment for and to replace it with symptomatic and anti-inflammatory drugs. In addition to intranasal steroids and mucocutaneous decongestants, supplementary treatment should be considered which resolves persistent symptoms. Plant preparations are used here. The growing role of rational phytotherapy is emphasized, especially due to the most frequent the etiological factor of these infections, i.e. viruses. Modern phytotherapy is a part of pharmacology, and all preparations based on plants meet the standards for of medicines and are subject to standard registration procedures. The article discusses the use and mechanism of action of selected herbs, among others: sorrel, elderberry, yarrow, and horsetail in the treatment of upper respiratory tract infections and upper gastrointestinal tract. The phytotherapy shows good efficacy and tolerance and can be used both in children and adults in recurrent infections of the upper respiratory tract. It is worth paying attention to the combined preparations, the components of which have the effects confirmed by randomized trials and long-term registration for use in treatment, both during the first signs of cold and its further duration, and supportive as support in chronic inflammation especially of the paranasal sinuses.

2

Miejsce fitoterapii w leczeniu ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych i górnego odcinka drogi pokarmowej

100%

Pietruszewska W., Barańska M., Wielgat J.

Otolaryngologia Polska

|

2018

|

vol. 72(4)

42-50

PL

Ostre zakażenia górnych dróg oddechowych oraz górnego odcinka drogi pokarmowej (jama ustna i gardło) nadal stanowią najczęstszy powód zgłaszania się do lekarza zarówno podstawowej jak i specjalistycznej opieki. Mimo tego, że najczęstszym czynnikiem sprawczym tych chorób są wirusy, nadal antybiotyki sosowane są u ok. 60-80% pacjentów zgłaszających się do lekarza. W konsensusach jak EPOS, raportach WHO i innych o zasięgu lokalnym/państwowym wskazuje się na konieczność ograniczenia leczenia przeciwbakteryjnego na rzecz leków objawowych, przeciwzapalnych. Poza donosowymi steroidami podawanymi donosowo oraz lekami obkurczającymi błonę śluzową należy rozważyć leczenie uzupełniające, które znosi uporczywe objawy. Znajdują tu zastosowanie preparaty roślinne. Podkreśla się rosnącą rolę racjonalnej fitoterapii, zwłaszcza ze względu na najczęstszy czynnik etiologiczny tych zakażeń, czyli wirusy. Nowoczesna fitoterapia jest częścią farmakologii, a preparaty na bazie roślin spełniają normy dla leków i podlegają standardowym procedurom rejestracji. W artykule omówiono zastosowanie oraz mechanizm działania wybranych ziół między innymi: szczawiu, bzu czarnego, krwawnika pospolitego i skrzypu w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych i górnego odcinka drogi pokarmowej. Fitoterapeutyki wykazują dobrą skuteczność i tolerancję, można je stosować zarówno u dzieci, jak i dorosłych w ostrych i nawracających infekcjach górnych dróg oddechowych. Warto zwrócić uwagę na preparaty złożone, których składniki mają działanie potwierdzone przez randomizowane badania i podlegają standardowym procedurom rejestracyjnym. Mają zastosowanie w leczeniu, zarówno w czasie pierwszych oznak przeziębienia jak i jego dalszego trwania oraz wspomagająco w przewlekłych stanach zapalnych zwłaszcza zatok przynosowych.

3

Gastroesophageal reflux disease – from the point of view of a gastroenterologist, otolaryngologist and surgeon

76%

Jurkiewicz D., Waśko-Czopnik D., Pietruszewska W., Tarnowski W., Barańska M., Kowalczyk M., Jaworski P.

Otolaryngologia Polska

|

2021

|

vol. 75(2)

42-50

EN

Gastrooesophageal reflux disease is the regurgitation of stomach contents into the esophagus, which causes troublesome symptoms or complications for the patient. Before starting the treatment, it is always necessary to objectively confirm gastroesophageal reflux disease, especially in correlation with ENT symptoms, as extra esophageal complications. In diagnostics, the "gold standard" is a 24-hour impedance-pH supplemented with endoscopy. Treatment without objective confirmation of the disease is not recommended, the more so that non-acid gas proximal reflux, detectable only in the MIIpH test, causes the greatest number of laryngological complications. It is important to confirm the coexistence of clinical symptoms of GERD with ESS. Considering the time of treating the disease and its consequences, it is worthwhile to be cautious and careful with the diagnosis of the disease, and the treatment should be carried out for a long time in relation to the recommendation, preferably in cooperation with an ENT specialist and gastroenterologist. The greatest therapeutic effectiveness is achieved by combining PPI with itopride while maintaining the appropriate doses of drugs and observing a sufficiently long duration of treatment, while maintaining the correct dose reduction and drug discontinuation regimen. In case of failure of pharmacological treatment, antireflux surgery should be take into consideration.

4

Choroba refluksowa przełyku – spojrzenie specjalisty gastroenterologa, otolaryngologa i chirurga

76%

Jurkiewicz D., Waśko-Czopnik D., Pietruszewska W., Tarnowski W., Barańska M., Kowalczyk M., Jaworski P.

Otolaryngologia Polska

|

2021

|

vol. 75(2)

42-50

PL

Choroba refluksowa przełyku to zarzucanie treści żołądkowej do przełyku, powodujące kłopotliwe dla pacjenta objawy lub powikłania. Przed włączeniem leczenia należy zawsze obiektywnie potwierdzić tę chorobę, zwłaszcza w korelacji z dolegliwościami laryngologicznymi jako powikłaniami pozaprzełykowymi. W diagnostyce „złotym standardem” jest 24-godzinna impedancja-pH, uzupełniona endoskopią. Nie zaleca się leczenia bez obiektywnego potwierdzenia choroby, tym bardziej, że najwięcej powikłań laryngologicznych powoduje refluks niekwaśny gazowy proksymalny, możliwy do detekcji wyłącznie w badaniu MII-pH. Ważne jest potwierdzenie współwystępowania wraz z zespołami pozaprzełykowymi objawów klinicznych GERD (ang. Gastroesophgaeal Reflux Disease). Mając na uwadze czas leczenia choroby i jej konsekwencji, warto rozważnie i ostrożnie podchodzić do rozpoznania choroby, a leczenie powinno być odpowiednio długo prowadzone, w odniesieniu do rekomendacji, najlepiej przy współpracy specjalisty laryngologa i gastroenterologa. Największą efektywność terapeutyczną uzyskujemy poprzez połączenie inhibitorów pompy protonowej (PPI) z itoprydem przy zachowaniu odpowiednich dawek leków oraz przestrzegając odpowiednio długiego czasu leczenia z zachowaniem prawidłowego schematu redukcji dawek i odstawiania leków. W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego, należy rozważyć leczenie chirurgiczne antyrefluksowe.

Refine search results

4 Otolaryngologia Polska

2 2021

2 2018

4 Barańska M.

4 Pietruszewska W.

2 Jaworski P.

2 Jurkiewicz D.

2 Kowalczyk M.

2 Tarnowski W.

2 Waśko-Czopnik D.

2 Wielgat J.

Place of phytotherapy in the treatment of acute infections of upper respiratory tract and upper gastrointestinal tract

Miejsce fitoterapii w leczeniu ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych i górnego odcinka drogi pokarmowej

Gastroesophageal reflux disease – from the point of view of a gastroenterologist, otolaryngologist and surgeon

Choroba refluksowa przełyku – spojrzenie specjalisty gastroenterologa, otolaryngologa i chirurga