Search results

Sort By:

Limit search:

Adiuwantowa chemioterapia raka jajnika według schematu paklitaksel/cisplatyna u kobiet powyżej 70. roku życia – analiza przebiegu leczenia i toksyczności

100%

Stanirowski P., Zyguła A., Nalewczyńska A., Cendrowski K.

Aim of paper: Analysis of clinical course of 1st line chemotherapy acc. to paclitaxel/cisplatin protocol in women over 70 with ovarian cancer. Secondary endpoint was treatment-related toxicity in this population of patients. Material and method: This retrospective study included 25 patients over 70 with confirmed diagnosis of ovarian cancer at the beginning of their therapy (study group) and 25 patients under 70 continuing their therapy (control group). All patients underwent primary surgery and received adjuvant chemotherapy (paclitaxel 135 mg/m2 and cisplatin 75 mg/m2). Treatmentrelated toxicity was assessed using Common Terminology Criteria for Adverse Events v. 3.0 (CTCAE). Results: Patients in both groups did not differ significantly in clinical stage of their disease. Women in the study group presented a significantly higher proportion of poorly differentiated ovarian cancer as compared with controls. Baseline mean CA-125 level was similar in both groups. No significant intergroup differences occurred concerning the number of chemotherapy cycles delivered or mortality rate during the therapy. Proportion of patients requiring delay or cessation of treatment was similar in both groups. No significant difference was observed in remission rates between study and control groups. Incidence of hematologic complications, renal failure, neurotoxicity and hepatotoxicity was similar in both groups. No cardiologic complications were noticed in this population of patients and proportion of patients who required blood transfusion was similar in both groups. Conclusions: Course of treatment, toxicity and clinical response are not age-dependent in patients with ovarian cancer receiving paclitaxel/cisplatin protocol.

Cel: Analiza przebiegu chemioterapii I rzutu z wykorzystaniem schematu paklitaksel/cisplatyna u kobiet powyżej 70. roku życia chorujących na raka jajnika. Dodatkowo oceniano toksyczność tego leczenia w badanej grupie pacjentek. Materiał i metody: Badaniem retrospektywnym objęto grupę 25 pacjentek z rozpoznanym rakiem jajnika, które miały ponad 70 lat w momencie rozpoczęcia terapii (grupa badana), oraz grupę 25 pacjentek w wieku poniżej 70 lat w trakcie trwania terapii (grupa kontrolna). Pacjentki z obu grup zostały poddane pierwotnemu zabiegowi operacyjnemu i następowej chemioterapii: paklitakselem (135 mg/m2) i cisplatyną (75 mg/m2). Toksyczność terapii oceniano według Common Terminology Criteria for Adverse Events v. 3.0 (CTCAE). Wyniki: Pacjentki z obu grup nie różniły się znamiennie w odniesieniu do stopnia klinicznego zaawansowania. U kobiet z grupy badanej odnotowano istotny wzrost odsetka raka jajnika o niskim stopniu histologicz nego zróżnicowania w porównaniu z grupą kontrolną. Średnie stężenie markera CA-125 przed rozpoczęciem leczenia było podobne w obu grupach. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic pomiędzy grupami w odniesieniu do liczby podanych cykli chemioterapii oraz odsetka zgonów w trakcie terapii. Odsetek pacjentek wymagających czasowego przerwania terapii lub odstąpienia od jej kontynuowania był podobny w obu grupach. Wśród pacjentek z grupy badanej w porównaniu z grupą kontrolną nie wykazano znamiennej statystycznie różnicy w odniesieniu do odsetka pacjentek, które osiągnęły remisję. Częstość występowania powikłań hematologicznych, niewydolności nerek, neurotoksyczności i hepatotoksyczności była podobna w obu grupach. W obu grupach nie stwierdzono występowania powikłań kardiologicznych. Odsetek pacjentek wymagających transfuzji krwi w obu grupach był podobny. Wnioski: Przebieg i toksyczność terapii oraz odpowiedź kliniczna nie są czynnikami zależnymi od wieku pacjentki podczas stosowania schematu paklitaksel/cisplatyna w leczeniu raka jajnika.

Can ultrasound be helpful in selecting optimal management methods for pregnancies complicated by placental non-trophpblastic tumors?

76%

Abdalla N., Piórkowski R., Stanirowski P., Pazura M., Cendrowski K., Sawicki W.

Journal of Ultrasonography

2017

vol. 17

issue 69

116-122

Placental chorioangioma is the most common subtype of non-trophoblastic placental tumors. Other subtypes are very rare and usually associated with an uneventful course of pregnancy. Most chorioangiomas are small and of no clinical significance. Giant chorioangiomas may be associated with serious fetal and maternal complications. So far, no established ultrasound guidelines are available for the management of placental non-trophoblastic tumors. This may be attributed to the rarity of the disease entity and its different clinical features and complications. In this article, the role of ultrasound findings such as the tumor’s size, vascularity, feeding vessels, amniotic fluid and location of the placenta in the diagnosis, treatment and follow up of these tumors is presented relying on up-todate literature review. Conservative management with serial ultrasound examinations can be an adequate method for monitoring small uncomplicated tumors. Ultrasound-guided procedures such as amnioreduction and cordocentesis can be used for amelioration of complications. Chorioangioma-specific treatment is reserved for complicated cases in the second trimester of pregnancy when prematurity is a matter of concern. Endoscopic laser ablation is indicated when the feeding vessel is superficial and small. Interstitial laser ablation is helpful when the placenta is located in the anterior uterine wall. Ligation of the feeding vessels is preferred when they are large. Alcohol injection should be performed away from the vasculature to prevent toxicity. Microcoils should be inserted as near as possible to the tumor to prevent collateral formation. Ultrasound is also a method of choice for monitoring the effectiveness of these procedures.

Naczyniak łożyskowy jest najczęstszym typem nietrofoblastycznego guza łożyska. Inne są bardzo rzadkie i zwykle nie wikłają ciąży. Większość naczyniaków kosmówki to zmiany małe bez znaczenia klinicznego. Olbrzymie naczyniaki kosmówki mogą być związane z poważnymi komplikacjami matczynymi i płodowymi. Jak dotąd nie powstały ultrasonograficzne wytyczne dotyczące postępowania w przypadku nietrofoblastycznych guzów łożyska. Może to wynikać z rzadkiego występowania tej jednostki chorobowej, jej różnorodnego obrazu klinicznego i powikłań. W niniejszym artykule, na podstawie przeglądu aktualnej literatury, zostanie przedstawiona rola takich cech ultrasonograficznych jak: wielkość guza, unaczynienie, naczynia odżywiające, płyn owodniowy i umiejscowienie łożyska w diagnostyce, leczeniu i dalszej kontroli omawianych guzów. Klasyczne postępowanie, uwzględniające serię badań ultrasonograficznych, może być odpowiednią metodą monitorowania małych, nieskomplikowanych guzów. Procedury przeprowadzane pod kontrolą ultrasonografii, jak amnioredukcja i kordocenteza, mogą być używane w celu poprawy w przypadkach powikłanych. Postępowanie specyficzne dla naczyniaków kosmówki jest zarezerwowane dla przypadków powikłanych w II trymestrze, kiedy istnieje ryzyko porodu przedwczesnego. Endoskopową ablację laserową zaleca się, gdy naczynie odżywiające jest drobne lub przebiega powierzchownie. Śródtkankowa ablacja laserowa jest pomocna, gdy łożysko jest zlokalizowane na przedniej ścianie macicy. Podwiązanie naczyń odżywiających może być preferowane, gdy są one duże. Iniekcje alkoholu powinny być wykonywane z daleka od unaczynienia, aby uniknąć jego toksycznego działania. Mikrospirala powinna być wprowadzona tak blisko guza, jak to możliwe, aby zapobiec tworzeniu się krążenia obocznego. Ultrasonografia jest również metodą z wyboru w monitorowaniu efektywności powyższych procedur. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-69

Refine search results

1 Current Gynecologic Oncology

1 Journal of Ultrasonography

1 2017

1 2010

2 Cendrowski K.

2 Stanirowski P.

1 Abdalla N.

1 Nalewczyńska A.

1 Pazura M.

1 Piórkowski R.

1 Sawicki W.

1 Zyguła A.

Search results

Adiuwantowa chemioterapia raka jajnika według schematu paklitaksel/cisplatyna u kobiet powyżej 70. roku życia – analiza przebiegu leczenia i toksyczności

Can ultrasound be helpful in selecting optimal management methods for pregnancies complicated by placental non-trophpblastic tumors?