Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
BACKGROUND The main goal of the research program was to evaluate the infl uence of Emile Jaques-Dalcroze method on the formation of coordination of motor skills with children aged 6 according to the balance, rhythmicity, rapid response and space orientation. MATERIAL AND METHODS The content of the paper are the results of 40 healthy children of six years old, randomly divided into two groups – control (gymnastics) and test (Emile Jaques-Dalcroze method). In the course of study in both groups were measured motor abilities of coordination based on the following motor tests : test of spatial orientation “March to the point” balance test “Get Up and Go”, rhythmicity test” rhythmic drumming of hands, “a rapid response test” Stop falling sticks”. RESULTS The results obtained in the study group compared to the control group show an acceleration of the motor development of children with skills: balance, rapid response, and rhythmicity. CONCLUSION Comparison of the eff ect of standard exercise gym with classes consistent with the method of Emile Jaques-Dalcroze in the development of coordination of motor skills in children aged 6 years showed that the best results in preschool children is achieved through a combination of rhythmic elements of exercise gym
PL
WSTĘP Głównym założeniem programu badawczego była ocena wpływu metody Emila Jaques-Dalcroze’a na kształtowanie koordynacyjnych zdolności motorycznych z zakresu zachowania równowagi, rytmizacji, szybkiej reakcji oraz orientacji w przestrzeni u dzieci 6-letnich. MATERIAŁ I METODY Materiał opracowania stanowią wyniki badań 40 zdrowych 6-letnich dzieci, podzielonych losowo na dwie grupy – kontrolną (dzieci uczęszczające na gimnastykę korekcyjną) i badaną (dzieci uczestniczące w ćwiczeniach prowadzonych metodą Emila Jaques-Dalcroze’a). W trakcie badań w obu grupach dokonano pomiarów koordynacyjnych zdolności motorycznych opartych na następujących testach motorycznych: test orientacji w przestrzeni „Marsz do celu”, test równowagi „Wstań i idź”, test rytmizacji „Rytmiczne bębnienie rękami”, test szybkiej reakcji „Zatrzymanie opadającej laski”. WYNIKI Wyniki uzyskane w grupie badanej w porównaniu z wynikami grupy kontrolnej wskazują na przyspieszenie rozwoju motorycznego dzieci z zakresu umiejętności: równowagi, szybkiej reakcji oraz rytmizacji. WNIOSKI Porównanie wpływu standardowych ćwiczeń gimnastycznych z ćwiczeniami zgodnymi z metodą Emila Jaques-Dalcroze’a na rozwój koordynacyjnych zdolności motorycznych u dzieci 6-letnich wykazało, że najlepsze rezultaty osiąga się u nich poprzez połączenie rytmiki z elementami ćwiczeń gimnastycznych.
EN
INTRODUCTION. The study evaluated the effect of walking training on the physical training of people with a surgically treated abdominal aortic aneurysm (AAA) in a short-term observation. MATERIAL AND METHODS. In a group of 60 patients, divided randomly into two groups with different models of physiotherapy, blood count parameters, 6-minute walk test variables, spirometry variables and quadriceps torque of the lower limbs were measured before and after the operation. RESULTS. The statistical analysis of the studied variables indicates a physical reduction in both groups after surgery. Only a few parameters, such as energy expenditure MET, forced vital capacity FVC, quadriceps torque of the right lower extremity, support the physiotherapy model, extended by march training. CONCLUSIONS. In patients with an abdominal aortic aneurysm, regardless of the type of physiotherapy carried out, there is a reduction in physical function after surgery. The results indicate the need to continue walking training after discharge from the hospital in the second stage of physiotherapy.
PL
WSTĘP. W pracy oceniano wpływ trening marszowego na sprawność fizyczną osób z tętniakiem aorty brzusznej, leczonych chirurgicznie w obserwacji krótkoterminowej. MATERIAŁ I METODY. W grupie 60 osób podzielonych losowo na dwie grupy o różnych modelach fizjoterapii dokonano pomiaru przed i po operacji parametrów morfologii krwi, zmiennych testu 6-minutowego, zmiennych badania spirometrycznego oraz momentu sił mięśni czworogłowych kończyn dolnych. WYNIKI. Przeprowadzona analiza statystyczna badanych zmiennych wskazuje na obniżenie sprawności fizycznej w obu grupach po operacji. Jedynie kilka parametrów, takich jak wydatek energetyczny MET, natężona pojemność życiowa płuc, moment siły mięśni czworogłowych kończyny dolnej prawej, wspiera model fizjoterapii rozszerzonej o trening marszowy. WNIOSKI. U pacjentów z tętniakiem aorty brzusznej, niezależnie od rodzaju przeprowadzonej fizjoterapii, dochodzi do obniżenia sprawności fizycznej po leczeniu chirurgicznym. Wyniki badań wskazują na potrzebę kontynuacji treningu marszowego po wypisie ze szpitala w ramach II etapu fizjoterapii.
PL
Celem pracy jest ocena skuteczności fizjoterapii rozszerzonej o różne formy treningu marszowego na bieżni u osób starszych z obniżoną sprawnością fizyczną i zaburzeniami równowagi w przebiegu osteoporozy. Badaniem objęto 9 mężczyzn i 21 kobiet w wieku 60-80 lat. Pacjentów podzielono losowo na dwie równe grupy (kontrolną i badawczą). W grupie kontrolnej zastosowano trening chodu do przodu na bieżni ruchomej, a w grupie badawczej trening chodu do tyłu. Jako narzędzie badawcze wykorzystano testy funkcjonalne, m.in.: Tinetti, Functional Reach Test, Get Up and Go oraz badanie momentu siły mięśni czworogłowych stawów kolanowych. Wyniki badań wskazują, że trening chodu do tyłu na bieżni ruchomej w istotny sposób wpływa na poprawę sprawności fizycznej osób starszych i może być specyficzną i skuteczną formą kształtowania ich równowagi ciała.
EN
The aim of the study was to evaluate the effects of physiotherapy consisting of various forms of gait training on a treadmill in elderly patients with reduced physical fitness and with balance disorders. The examination group consisted of 9 men and 21 women aged 60-80 years and they were randomly divided into two groups (control and test). The gait exercises on a treadmill were based on walking forward in the control group and on walking backward in the test group. The following tests were employed for the purpose of the research: Tinetti test, Functional Reach Test, Get Up and Go Test. The strength of quadriceps muscles of the knee joints was examined as well. The research results show that backward walking on the treadmill significantly influences balance and physical fitness in elderly people and it may be an effective way of improving balance in the elderly.
EN
BACKGROUND Even very thorough clinical research does not allow one to fully visualize the functional state of elderly patients. Many simple and complex functional tests are applied to analyse this state. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of physiotherapy in the elderly age as well as to verify and indicate the factors determining the effectiveness of the improvement therapy process after clinical trial qualification and after 6 months of a physiotherapy program. MATERIAL AND METHODS The study group consisted of 30 elderly patients (18 female, 12 male) between 65 to 81 years of age (mean age of 72  5.3). To evaluate the state of the patients, selected elements of the following tests were used: Takata, Fullerton Fitness Test and Tinnetti test. RESULTS 16 patients (53%) achieved the maximum value in the Tinnetti test. The up and go test was not performed by one female only. The one leg stand test was not done by 2 persons (6.6%). The male patients had better results in palm grip muscle strength evaluated by a dynamometric test. The greatest improvement in physical functioning was observed after a 6-month period of rehabilitation in the studied active group, especially in the Fullerton test compared with the other groups. CONCLUSION The research results are show that the previously described diagnostic methods seem to be useful in geriatric rehabilitation. Rehabilitation regularly carried out under the supervision of a specialist most effectively improves the functional status of patients.
PL
WSTĘP Nawet bardzo dokładne badania kliniczne nie pozwalają w pełni zobrazować stanu funkcjonalnego pacjenta w podeszłym wieku. W jego ocenie zastosowanie znajduje wiele prostych i złożonych testów czynnościowych. Celem pracy jest ocena stanu czynnościowego osób zakwalifikowanych do programu aktywności fizycznej chorych geriatrycznych, kierowanych do leczenia szpitalnego, na podstawie wybranych wskaźników badania funkcjonalnego, przeprowadzonego na etapie zerowym badania oraz po 6 miesiącach programu rehabilitacyjnego. MATERIAŁ I METODY Grupę badaną stanowiło 30 pacjentów (18 kobiet oraz 12 mężczyzn) w wieku 61–81 lat (śr. 72  5,3 roku), spełniających kryteria włączenia (rokowanie przeżycia ≥ 3 lata, możliwość wykonania testów czynnościowych przewidzianych w programie). Większość badanych mieszkała razem z rodziną. Wszyscy uczestnicy badania określili swoje możliwości w zakresie lokomocji jako dobre. U 13 stwierdzono cukrzycę, u 10 niewydolność serca (w tym u 2 NYHA I oraz u 8 NYHA II), u 4 osteoporozę, u 24 chorobę zwyrodnieniową układu kostno-stawowego, u 2 astmę, u 2 przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, u 1 padaczkę, u 3 depresję oraz u 1 łagodne otępienie w chorobie Alzheimera. W analizie stanu czynnościowego grupy badanej zastosowano elementy testów: Takata, Fullerton Fitness Test oraz Tinetti. WYNIKI Aż 16 osób (53%) uzyskało maksymalną wartość w ocenie całościowej testu Tinetti. Próby wstań–siądź nie wykonała tylko jedna kobieta. Stanie na jednej nodze było czynnością, której nie potrafiły wykonać 2 osoby (6,6%). Siła mięśniowa oceniana na podstawie badania dynamometrycznego ściskania ręki była większa u mężczyzn. Największa poprawa stanu czynnościowego, zwłaszcza w zakresie testu Fullerton, po 6-miesięcznym okresie rehabilitacyjnym była obserwowana w grupie aktywnej badanych. WNIOSKI Zastosowane testy oceny czynnościowej na etapie zerowym badania są przydatne w planowaniu rehabilitacji geriatrycznej. Stan czynnościowy badanych najbardziej efektywnie poprawia rehabilitacja prowadzona regularnie pod nadzorem specjalisty.
EN
BACKGROUND Even very high quality clinical research does not show the functional state of elderly patients. Analysis of the functional status of patients was so far measured on by the commonly used and simple to implement functional tests. Aim of work was to evaluate the eff ectiveness of physiotherapy after clinical trial qualifi cation in the elderly age as well as to verify and indicate the factors determining the eff ectiveness of improvement therapy process. MATERIAL AND METHODS The study group consisted of 15 elderly patients (10 female, 5 male) between 65 to 81 years of age (mean age of 72 ± 5.6) For evaluation of the state of the patients, selected elements of following tests were used: Takata, Fullerton Fitness Test and Tinnetti test. RESULTS 4 patients (27%) achieved the maximum value in the Tinneti’s test. The highest values were observed for balanced test and gait test respectively in 7 (47%) and 8 (53%) patients. The up&go test was not performed by one female only. One leg stand test was not done by 2 persons (13%). Male patients had better results in palm grip muscle strength evaluated by dynamometric test. CONCLUSION The research results are showing that previously described diagnostic methods seem to be useful in geriatric rehabilitation.
PL
WSTĘP Nawet bardzo dokładne badania kliniczne nie pozwalają w pełni zobrazować stanu funkcjonalnego pacjenta w podeszłym wieku. W ocenie tego stanu znajdują zastosowanie proste lub złożone testy czynnościowe. Celem pracy jest ocena stanu czynnościowego osób zakwalifikowanych do programu aktywności fizycznej u chorych geriatrycznych, kierowanych do leczenia szpitalnego, na podstawie wybranych wskaźników badania funkcjonalnego, przeprowadzonego na etapie zerowym badania. MATERIAŁ I METODY Grupę badaną stanowiło 15 pacjentów (10 kobiet oraz 5 mężczyzn) w wieku od 61 do 81 lat (śr. 72 ± 5,6) spełniających kryteria włączenia (rokowanie przeżycia 􀂕 3 lata, możliwość wykonania testów czynnościowych przewidzianych w programie). Większość badanych mieszkała razem z rodziną. Wszyscy uczestnicy badania określili swoje możliwości w zakresie lokomocji jako dobre. U 7 stwierdzono cukrzycę, u 5 niewydolność serca (w tym u 2 NYHA I oraz u 3 NYHA II), u 2 osteoporozę, u 1 astmę, u 1 przewlekłą obturacyjną chorobę płuc Tylko u 1 chorej zakwalifikowanej do programu rehabilitacji geriatrycznej rozpoznano zespół słabości. W analizie stanu czynnościowego grupy badanej zastosowano elementy testów Takata, Fullerton Fitness Test oraz test Tinetti. WYNIKI Aż 4 osoby (27%) uzyskały maksymalną wartość w ocenie całościowej testu Tinetti. Najwięcej punktów odnotowano odpowiednio w badaniu równowagi oraz badaniu chodu u 7 (47%) oraz 8 (53%) badanych. Próby wstań–siądź nie wykonała tylko jedna kobieta. Stanie na jednej nodze było czynnością, której nie potrafiły wykonać 2 osoby (13%). Siła mięśniowa oceniana na podstawie badania dynamometrycznego ściskania ręki była większa u mężczyzn. WNIOSKI Zastosowane testy oceny czynnościowej na etapie zerowym badania są przydatne w planowaniu rehabilitacji geriatrycznej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.