Search results

Sort By:

Limit search:

Pokrycie stentem odejścia lewej tętnicy podobojczykowej (LSA) w wewnątrznaczyniowej naprawie aorty piersiowej (TEVAR) w leczeniu chorób aorty piersiowej/piersiowo-brzusznej: czy rewaskularyzacja lewej kończyny górnej jest konieczna?

100%

Ghanem M., Meyer F., Tautenhahn J., Udelnow A., Halloul Z.

Polish Journal of Surgery

2022

vol. 94

issue 3

17-32

Wstęp: Choroby aorty piersiowej zstępującej, wysuniętej do wewnątrz w kierunku łuku aorty, w rzeczywistości mogą prowadzić do skrócenia proksymalnej strefy umieszczenia protezy aortalnej. To z kolei pogarsza dostępność aorty dla wewnątrznaczyniowego leczenia tych patologii. Cel: W niniejszej pracy skupiono się na niedrożności lewej tętnicy podobojczykowej (LSA) przez endowaskularne leczenie chorób aorty zstępującej jako głównym pytaniu badawczym, opartym na hipotezie, że nie ma konieczności pierwotnej standardowej rewaskularyzacji LSA w TEVAR z pokryciem LSA. Badacze mają 12-letnie doświadczenie w leczeniu różnych zmian aorty piersiowej. Ich doświadczenia zostaną również omówione w niniejszym artykule. Materiały i metody: Przeprowadzono retrospektywne jednoośrodkowe badanie kohortowe na kolejnych pacjentach w celu opisania rzeczywistej sytuacji codziennej praktyki klinicznej. Do badania włączono wszystkich pacjentów poddawanych endowaskularnemu, hybrydowemu lub otwartemu leczeniu operacyjnemu z powodu różnych chorób aorty zstępującej. Zbadano różne parametry, w tym dotyczące zabiegu, takie jak: 1) czysty wewnątrznaczyniowy zabieg vs. hybrydowy; 2) rok terapii; 3) przebieg objawowy vs. bezobjawowy; 4) różne czynniki epidemiologiczne (wiek, płeć, czynniki ryzyka, śmiertelność i obserwacja pooperacyjna); 5) nadstentowanie/niedrożność LSA; 6) powikłania stosowanych terapii; 7) dalsze operacje/interwencje, mające na celu leczenie takich powikłań; 8) radiologiczne pomiary aorty (takie jak: poszerzenie światła, pomiar fałszywego kanału, odległość od naczyń nadaortalnych i trzewnych) oraz 9) wiele innych cech patologicznych. Zbadano również różne parametry statystyczne. Przeżycie analizowano za pomocą krzywej Kaplana-Meiera w grupie pacjentów całkowitych w porównaniu z grupą pacjentów z nadstentowaniem. Analizę wariancji przeprowadzono dla niezależnych parametrów dla pacjentów poddanych rewaskularyzacji – a nie pacjentów poddanych rewaskularyzacji, którzy przeszli pokrycie LSA. Do analizy statystycznej wykorzystano test U. Za istotną różnicę przyjęto wartość p < 0,05. Przegląd literatury wykonano, przeszukując bazy PubMed, Google Scholar, Research Gate, ScienceDirect i bibliotekę Cochrane, używając następujących terminów: „wewnątrznaczyniowy”, „TEVAR”, „rewaskularyzacja”, „udar” i „niedokrwienie lewej tętnicy podobojczykowej”. Literaturę odpowiednio klasyfikowano w odniesieniu do głównego tematu. W rzeczywistości literatura była poddana dalszej analizie pod kątem zgodności lub niezgodności z naszą hipotezą. Wyniki: Ogółem do badania włączono 112 pacjentów. Nie było istotnej różnicy, porównując grupę pacjentów bez rewaskularyzacji i pacjentów z rewaskularyzacją, a także biorąc pod uwagę konsekwencje dla krążenia mózgowo--naczyniowego (udar krwotoczny, n = 1, przypadek [4,8%] vs. 0 przypadek [0%]; p = 0,32 i niedokrwienny, n = 2, przypadki [9,6%] vs. 1 przypadek [4,8%]; p = 0,56). Nie obserwowano przypadków niedokrwienia rdzenia kręgowego ani niedokrwienia lewej kończyny górnej. Jako główny punkt końcowy nie stwierdzono niedokrwienia lewej kończyny górnej i zgonu (śmiertelność 0). Przeżycie w obu grupach było następujące: 22 [95% CI, 14,154–29,904] miesiące vs. 43 [95% CI, 33,655–51,921] miesiące bez istotnej różnicy statystycznej (p > 0,05). Jedynym stwierdzonym statystycznie istotnym czynnikiem ryzyka była niewydolność nerek (p = 0,028), ale to również jest uważane za „trend” ze względu na pilność rewaskularyzacji. Po operacji obserwowano większą częstotliwość zapalenia płuc (p = 0,058) w przypadkach rewaskularyzowanych (n = 0 w przypadku nierewaskularyzacji vs. n = 3 [21,4%] w przypadkach z rewaskularyzacją). Nie stwierdzono istotnej różnicy w występowaniu pooperacyjnych powikłań nerwowo-naczyniowych (takich jak: incydenty naczyniowo-mózgowe, niedokrwienie rdzenia kręgowego lub niedokrwienie lewej kończyny górnej), porównując grupy pacjentów bez rewaskularyzacji i poddawanych rewaskularyzacji. Wnioski: Rewaskularyzacja nadstentowanej LSA z powodu TEVAR powinna być ograniczona do pewnych wskazań, w tym: 1) hipoplastyczne koło tętnicze Willisa; 2) dominująca lewa tętnica kręgowa z niewystarczającą perfuzją krwi przez prawą tętnicę kręgową (np. z powodu zwężenia), 3) warianty anatomiczne, takie jak lewa tętnica kręgowa odchodząca bezpośrednio od łuku aorty (która musi być zablokowana przez TEVAR); 4) potrzeba odpowiedniej lewej tętnicy piersiowej wewnętrznej do pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG); 5) potrzeba drożnej LSA do przetoki dializacyjnej na lewym ramieniu. Jednak nie ma jeszcze odpowiednich dowodów opartych na wynikach badań wysokiej jakości (takich jak [podwójnie] ślepa próba, wieloośrodkowe badanie z randomizacją), które wydają się pilnie potrzebne.

Covering/Overstenting of the left subclavian artery (LSA) in thoracic endovascular repair (TEVAR) to treat various thoracic/thoracoabdominal aortic lesions: is revascularization of the left arm a must?(A retrospective cohort study with 12 years of experience to describe the real-world situation of daily clinical practice and the literature review)

100%

Ghanem M., Meyer F., Tautenhahn J., Udelnow A., Halloul Z.

Polish Journal of Surgery

2022

vol. 94

issue 3

17-32

Introduction: Pathologies of the descending thoracic aorta inwardly extended towards the aortic arch actually shorten the proximal landing zone for aortic prosthesis. This, in turn, worsens the accessibility of the aorta for endovascular therapeutic options of those pathologies. Aim: This work considers the blockage of the left subclavian artery (LSA) through endovascular treatment of the pathologies of the descending aorta as the main work question, based on the hypothesis that there is no necessity for primary standard revascularization of the LSA in TEVAR with LSA covering. The researchers have 12 years of experience in the treatment of different thoracic aortic lesions. Their experience will also be reviewed in this paper. Materials and methods: Retrospective unicenter cohort study in consecutive patients to describe the real-world situation of daily clinical practice. All patients who had undergone endovascular, hybrid, or open operative therapy of different pathologies of the descending aorta were included in this study. Various parameters were investigated, including therapeutic procedures such as 1) pure endovascular vs. hybrid; 2) year of therapy; 3) symptomatic vs. asymptomatic status of the patients; 4) different epidemiological factors (age, sex, risk factors, mortality, and follow-up); 5) overstenting/blocking of the LSA; 6) complications of applied therapies; 7) further operations/interventions to treat such complications; 8) radiological aortic measurements (such as lumen extensions, false lumen measurements, distance to the supra-aortic and visceral vessels); and 9) multiple other pathological features. Different statistical parameters were also examined. Survival was analysed with the Kaplan-Meier assessment in the group of whole patients vs. the group of over-stented patients. The analysis of variance was performed for independent parameters for the revascularized patients – not the revascularized patients – who had undergone LSA coverage. For statistical approval, the U-test was used. The P-value < 0.05 was considered significantly different. The literature review was performed by means of a search in PubMed, Google scholar, Research Gate, ScienceDirect, and Cochrane library, using the following terms: endovascular, TEVAR, revascularization, stroke, and left-subclavian-artery ischemia. The literature is classified accordingly in relation to the main topic. In fact, the literature underwent further analysis depending on the fact whether it went with or against our hypothesis. Results: Overall, 112 patients were enrolled in the study. There was no significant difference comparing the non-revascularized vs.the revascularized group of patients, considering the consequences on cerebrovascular circulation (hemorrhagic, n = 1 case [4.8%] vs. 0 case [0%]; p = 0.32 and ischemic, n = 2 cases [9.6%] vs. 1 case [4.8%]; p = 0.56). There was no registered cases of spinal cord ischemia or left arm ischemia. As the main result, there was no case of left arm ischemia or death (mortality, 0). Survival was as follows for both groups: 22 [95% CI, 14.154–29.904] months vs. 43 [95% CI, 33.655–51.921] months, respectively, with no significant statistical difference (P > 0.05). The only statistically significant risk factor found was renal insufficiency (P, 0.028) but this too was considered a trend by the urgency of revascularization. Postoperatively, pneumonia showed a trend of higher frequency (P = 0.058) in the revascularized cases (n = 0 in the non-revascularized vs. n = 3 [21.4%] in the revascularized cases). There was no significant difference in the occurance of postoperative neurovascular complications (such as cerebrovascular accidents, spinal cord ischemia, or left arm ischemia) by comparing the groups of non-revascularized and revascularized patients. Conclusions: The revascularization of the overstented LSA due to TEVAR should be limited to certain indications, including 1) inadequate intracerebral circle of Willis; 2) predominantly perfused left vertebral artery with inadequate blood perfusion via the right vertebral artery (e.g., by stenosis), 3) anatomic variance such as the left vertebral artery originating directly from the aortic arch (and must be blocked by TEVAR); 4) need of an adequate left internal thoracic artery for coronary artery bypass grafting (CABG); 5) need of a patent LSA for the dialysis shunt of the left arm. However, there is no appropriate evidence as yet based on sufficient study results achieved in trials with an advanced design (such as [double-]blind, multicenter randomized study) that appears to be urgently required.

Refine search results

2 Polish Journal of Surgery

2 2022

2 Ghanem M.

2 Halloul Z.

2 Meyer F.

2 Tautenhahn J.

2 Udelnow A.

Search results

Pokrycie stentem odejścia lewej tętnicy podobojczykowej (LSA) w wewnątrznaczyniowej naprawie aorty piersiowej (TEVAR) w leczeniu chorób aorty piersiowej/piersiowo-brzusznej: czy rewaskularyzacja lewej kończyny górnej jest konieczna?