Search results

1

Stres a czynność układu neuroendokrynnego

100%

Józefowicz O., Rabe-Jabłońska J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2009

|

vol. 9

|

issue 2

116-124

EN

Stress is frequently seen as a significant contributor to disease, including psychiatric illness. Systems within the body try to maintain constancy facing stressful events. Glucocorticoid secretion is one of the most frequent responses to stressful events. Adrenal steroid secretion has a multiple actions on the brain and body. Acute elevations of adrenal steroids promote adaptive processes, such as increased appetite, memory, immunological function. Chronic elevation of glucocorticoids suppresses immune defence, promotes insulin resistance and abdominal fat deposition, impairs memory and increases fear response and anxiety. Stressors activate the release and turnover of noradrenaline, along with the release of catecholamines from the autonomic nervous system. Stressors also activate serotonin turnover and thereby activate a system that has both anxiogenic and anxiolytic pathways within the forebrain. Another deleterious result of repeated stress is the atrophy of apical dendrites of hippocampal CA3 pyramidal neurons. Stressful life events are acknowledged as an important risk factor for major depressive illness and posttraumatic stress disorder (PTSD), and possible also for schizophrenia (SCH). PTSD and SCH appear to involve neuroanatomical disturbances in hippocampal volume and structure, whereas major depressive illness may be linked through glucocorticoid excess to reduced hippocampal volume and cognitive impairment. The researches on the effect of chronic and acute stress on the nervous system and other systems of the body should be continued, as they could be useful in preventing deleterious effects of stress leading to developing and progression of somatic and psychiatric disorders.

PL

Stres jest czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju nie tylko wielu chorób somatycznych, ale również psychicznych. W obliczu stresu organizm stara się utrzymać stałość układów wewnętrznych - jest to proces zwany allostazą. Najczęstszą odpowiedź na wydarzenia stresowe stanowi sekrecja glikokortykoidów, które mają wielotorowe działania na mózg i ciało. Nagły wzrost poziomu hormonów sterydowych sprzyja procesom adaptacyjnym, takim jak wzrost apetytu, polepszenie pamięci i wzmożenie odporności. Przewlekle podwyższony poziom tych hormonów przyczynia się do powstania otyłości brzusznej, insulinooporności, supresji układu immunologicznego, a także osłabia pamięć oraz wzmaga odpowiedź w postaci lęku i niepokoju. Stresory aktywują uwalnianie i obrót noradrenaliny (NA) wraz z uwolnieniem katecholamin w autonomicznym układzie nerwowym. Stres aktywuje również metabolizm serotoniny, w wyniku czego dochodzi do aktywacji systemu mającego działanie zarówno lękotwórcze, jak i anksjolityczne w obrębie przodomózgowia. Szkodliwym skutkiem powtarzającego się stresu jest również atrofia szczytowych dendrytów neuronów piramidowych obszaru CA3 hipokampa. Stresujące wydarzenia życiowe są uznawane za ważne czynniki ryzyka powstawania dużej depresji i zaburzeń związanych ze stresem (PTSD) i prawdopodobnie schizofrenii (SCH). Pojawienie się PTSD i SCH łączy się z zaburzeniami neuroanatomicznymi w rozmiarze i strukturze hipokampa, a rozwój depresji może być związany m.in. z nadmiarem glikokortykoidów (GK), powodującym redukcję rozmiaru hipokampa i w konsekwencji zaburzenia poznawcze. Badania nad skomplikowanym wpływem ostrego i przewlekłego stresu na ośrodkowy układ nerwowy i inne układy wymagają kontynuacji, mogą przynieść dane pozwalające na skutecznie zapobieganie jego niekorzystnym efektom prowadzącym do rozwoju lub nasilenia przebiegu wielu chorób, zarówno somatycznych, jak i psychicznych.

2

Rola witaminy D3 w patogenezie zaburzeń psychicznych

81%

Józefowicz O., Rabe-Jabłońska J., Bogaczewicz J., Woźniacka A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2009

|

vol. 9

|

issue 3

200-206

EN

Through many years vitamin D was considered to be responsible for maintaining calcium-phosphorus homeostasis and bone metabolism. From 20 years it is known that this is not the only role vitamin D plays in an organism. The target tissues responds for active form of calcitriol by neuroprotection, immunomodulation and detoxification. “Sunshine vitamin” reduces the risk for a variety of diseases including type I diabetes, sclerosis multiplex, rheumatoid arthritis, cancer. Vitamin D acts through the VDR receptors located in many organs: bones, skeletal muscles, immune cells, and several body tissues, including the brain. Calcium homeostasis and neurotrophins synthesis is a neuroprotective activity of vitamin D. According to many researchers vitamin D plays an important role in the brain functioning and development. It is also believed that deficiency in microelements may impair brain functioning. Thus cognitive function improves when microelements and vitamins supply is sufficient. Biological activities suggest vitamin D can influence appearing depressive disorders and cognitive functions. Vitamin D supplementation can influence the development of autoimmune diseases, rheumatoid diseases and others. Supplementation with high doses of vitamin D seems to ameliorate depressive symptoms indicating a possible causal relationship.

PL

Witaminę D od zawsze uważano za czynnik odpowiedzialny za utrzymanie gospodarki wapniowo-fosforanowej w organizmie oraz strukturę kośćca. Od około 20 lat wiadomo, że witamina ta odgrywa w ustroju nie tylko tę rolę. Badania prowadzone w ostatnich latach wskazują na szeroki zakres jej oddziaływań na ludzki organizm. Dowiedziono, że organy docelowe odpowiadają na aktywny metabolit witaminy D poprzez działanie neuroprotekcyjne, immunomodulacyjne, detoksykacyjne i antyproliferacyjne. W związku z tym „słoneczna witamina” powoduje obniżenie ryzyka rozwoju wielu chorób, takich jak: cukrzyca typu I, stwardnienie rozsiane, reumatoidalne zapalenie stawów, rak. Witamina D działa poprzez jej receptory VDR, które zlokalizowane są w wielu narządach: kościach, mięśniach szkieletowych, komórkach układu immunologicznego, a także w mózgu. Działanie neuroprotekcyjne witaminy D przejawia się poprzez regulację homeostazy wapnia i syntezę neurotropin. Autorzy wielu prac wskazują na udział tej witaminy w rozwoju i funkcjonowaniu mózgu, na pogorszenie pracy mózgu przy nieprawidłowym jego zaopatrzeniu w mikroelementy oraz na poprawę funkcji poznawczych u osób, u których stężenie witamin i mikroelementów jest prawidłowe. Biologiczne działania sugerują, że witamina D może wpływać na występowanie objawów depresji oraz na funkcje poznawcze. Istnieją prace potwierdzające korzystny wpływ suplementacji witaminy D na choroby autoimmunologiczne, reumatologiczne i inne. Pojedyncze prace przeprowadzone na niewielkich grupach pacjentów także dowodzą wpływu suplementacji na poprawę kliniczną pacjentów z objawami depresji.

3

Obłęd we dwoje. Opis przypadku

81%

Józefowicz O., Strzelecki D., Krupińska-Kun M., Rabe-Jabłońska J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2011

|

vol. 11

|

issue 3

194-196

EN

Induced psychotic disorder is a seldom described syndrome of symptoms, defined as the occurrence of delusions shared by two or more people who are in close emotional relationship. One of them exhibits symptoms of primary psychotic disorder, whereas in the other the symptoms are induced and disappear in result of separation from the inducing person. The study was aimed at presentation of a case of a patient with induced psychotic disorders. The presented patient – a captain of a military unit, shared persecutory delusions which originally had occurred in his partner – a woman met through the Internet. She claimed that they were both embroiled in a “spy scandal” involving special services. She created a feeling of danger, claiming that they were all the time under surveillance. She manipulated information and situations so that the patient broke up with his family, lost his job, and suffered from medical and financial consequences. He considered the false image of reality created by his partner as true and he completely subordinated his behaviour to it. During a forensic psychiatric examination the expert psychiatrists presented a diagnosis of adjustment disorders and referred the patient to a medical board. For further diagnosis he was admitted to the Clinic of Affective and Psychotic Disorders, where finally he was diagnosed with induced psychotic disorders.

PL

Indukowane zaburzenia urojeniowe to rzadko opisywany zespół objawów, definiowany jako występowanie przekonań urojeniowych podzielanych przez dwie osoby (lub więcej osób) będące w bliskim związku emocjonalnym. Jedna z tych osób wykazuje objawy pierwotnego zaburzenia psychotycznego, u drugiej natomiast objawy są wzbudzane i przemijają na skutek oddzielenia od osoby indukującej. Celem pracy jest przedstawienie przypadku zaburzeń psychotycznych określanych jako indukowane zaburzenia urojeniowe. Opis dotyczy pacjenta (kapitana jednostki wojskowej), u którego, w trakcie trwającego kilka lat związku z partnerką poznaną przez Internet, doszło do wyindukowania urojeń prześladowczych prawdopodobnie występujących u partnerki. Poznana kobieta twierdziła, iż obydwoje zostali wplątani w „aferę szpiegowską” z udziałem służb specjalnych. Wprowadzała duże poczucie zagrożenia, twierdziła, że poddawani są inwigilacji. Manipulowała informacjami i sytuacjami, doprowadzając do zerwania kontaktów pacjenta z rodziną. Na skutek trwającego kilka lat silnego związku emocjonalnego pacjent całkowicie stracił kontakt z rodziną, także pracę na dotychczasowym stanowisku oraz poniósł konsekwencje finansowe i zdrowotne. Wykreowany przez partnerkę fałszywy obraz rzeczywistości pacjent uznał za realny i podporządkował mu całkowicie swoje postępowanie. W trakcie badania sądowo- psychiatrycznego biegli postawili diagnozę zaburzeń adaptacyjnych, a następnie skierowali badanego na komisję lekarską. W celu dalszej diagnostyki pacjent był hospitalizowany w Klinice Zaburzeń Afektywnych i psychotycznych UM w Łodzi, gdzie ostatecznie ustalono rozpoznanie indukowanych zaburzeń urojeniowych.

Refine search results

3 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

1 2011

2 2009

3 Józefowicz O.

3 Rabe-Jabłońska J.

1 Bogaczewicz J.

1 Krupińska-Kun M.

1 Strzelecki D.

1 Woźniacka A.

Stres a czynność układu neuroendokrynnego

Rola witaminy D3 w patogenezie zaburzeń psychicznych

Obłęd we dwoje. Opis przypadku