Search results

Sort By:

Limit search:

Poprawa efektu leczenia wysiękowej postaci zwyrodnienia plamki żółtej związanego z wiekiem po zmianie terapii afliberceptem na leczenie ranibizumabem

100%

Hyjek-Ryś A., Kozak M., Pawlicka I., Miklaszewska G.

OphthaTherapy

2017

vol. 4

issue 2

85-91

The aim of the study: To evaluate anatomic and functional effects as well as the individual susceptibility to ranibizumab therapy in the absence of beneficial effects of aflibercept treatment in age-related macular degeneration. Material and Method: Ten patients, unsuccessfully treated with intravitreal aflibercept injections, were qualified for the ranibizumab injection program in AMD treatment. Ineffective treatment was understood as an increase in macular edema, and the resultant increase in central retinal thickness, and increased leakage in fluorescein angiography with an accompanying decrease in visual acuity and progression of changes on the Amsler grid. Following the treatment with ranibizumab injections, the above mentioned parameters were subject to further control. Results: Three patients experienced a reduction in central retinal thickness, edema and leakage area in fluorescein angiography, accompanied by reduced metamorphosis on the Amsler grid and stabilization or improvement of the best corrected visual acuity. Conclusion: The conversion of aflibercept therapy to ranibizumab therapy may be valuable for patients with no effective treatment with aflibercept. The problem requires further follow-up and assessment. Final conclusions might help design better methods for individual patient selection.

Cel pracy: Oceniano anatomiczny i czynnościowy efekt (poprawa funkcji) oraz podatność osobniczą na ranibizumab przy braku korzyści z leczenia afliberceptem wysiękowej postaci zwyrodnienia plamki żółtej związanego z wiekiem. Materiał i metody: 10 chorych nieskutecznie leczonych iniekcjami doszklistkowymi afliberceptu zgłoszono do leczenia iniekcjami doszklistkowymi ranibizumabu. Brak skuteczności rozumiano jako wzrost obrzęku (i centralnej grubości siatkówki), zwiększenie przecieku w angiografii fluoresceinowej ze spadkiem ostrości widzenia i progresją zmian w teście Amslera. Po włączeniu nowego leczenia podlegały one dalszej kontroli. Wyniki: U 3 chorych stwierdzono zmniejszenie grubości siatkówki centralnej i obrzęku oraz obszaru przecieku wraz z towarzyszącą redukcją metamorfopsji w teście Amslera i stabilizacją lub poprawą najlepiej skorygowanej ostrości wzroku. Wniosek: Opisana konwersja może być wartościowa u osób niereagujących na aflibercept. Problem wymaga dalszych obserwacji i oceny na większej grupie, a wyciągnięte z nich wnioski mogą pozwolić na lepszy indywidualny dobór leku.

Metody leczenia cukrzycowego obrzęku plamki

100%

Justyńska A., Pawlicka I., Hyjek-Ryś A., Miklaszewska G.

OphthaTherapy

2017

vol. 4

issue 4

218-222

Diabetic macular edema is one of the most serious ocular complications in diabetes. At present, several forms of therapy are available that are used depending on the severity of the lesions, the risk of complications, compliance and the availability. The anti-VEGF drugs have become the standard of choice and there are available three types: ranibizumab, aflibercept, and bevacizumab. The highest efficiency was proven in aflibercept. Other treatments include conventional lasers, steroid injections, subthreshold micropulse laser therapy and combinations of the above methods. It is important to cooperate with a diabetologist and encourage the patient to control levels of glycated hemoglobin, blood pressure, and lipid profile.

Cukrzycowy obrzęk plamki to jedno z najpoważniejszych powikłań okulistycznych cukrzycy. Obecnie dostępnych jest kilka form terapii, które stosuje się w zależności od stopnia zaawansowania zmian, ryzyka powikłań, możliwości współpracy z pacjentem i dostępności leczenia. Złotym standardem stały się iniekcje doszklistkowe preparatów anty-VEGF: ranibizumabu, afliberceptu i bewacyzumabu. Najwyższą skutecznością w badaniach odznaczał się aflibercept. Pozostałe rodzaje leczenia to: laserokoagulacja w trybie ciągłym, iniekcje doszklistkowe preparatów steroidowych, laseroterapia w trybie mikropulsowym, kombinacje powyższych metod oraz leczenie chirurgiczne. Bardzo istotna jest współpraca lekarza diabetologa z pacjentem, a zwłaszcza zachęcanie chorego do utrzymywania prawidłowego stężenia hemoglobiny glikowanej oraz prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego i parametrów lipidogramu.

Refine search results

2 OphthaTherapy

2 2017

2 Hyjek-Ryś A.

2 Miklaszewska G.

2 Pawlicka I.

1 Justyńska A.

1 Kozak M.

Search results

Poprawa efektu leczenia wysiękowej postaci zwyrodnienia plamki żółtej związanego z wiekiem po zmianie terapii afliberceptem na leczenie ranibizumabem

Metody leczenia cukrzycowego obrzęku plamki