Search results

1

Błędy w diagnostyce ultrasonograficznej śledziony

100%

Walczyk J., Walas M. K.

|

vol. 13

|

issue 52

65-72

EN

Ultrasonography, like any imaging method, entails the risk of errors. From among all means of imaging, it is the most subjective and dependent on the examiner’s knowledge and experience. This paper presents the causes of examiner-dependent errors as well as those which result from technical settings and preparation of the patient for the examination. Moreover, the authors discuss the most frequent errors in the diagnosis of splenic conditions, which result from insufficient knowledge concerning anatomical variants of this organ, wrong measurements and incorrect examination technique. The mistakes made in the differentiation of focal lesions of the spleen and its hilum are also discussed. Additionally, the differentiation of collateral circulation, lymph nodes and accessory spleens is mentioned. The authors also draw attention to erroneous interpretation of the left liver lobe as a fragment of the spleen as well as the prominent tail of the pancreas filled with gastric contents and intestinal loops as abnormal masses or fluid cisterns in the area of the splenic hilum. Furthermore, the pathologies of the hilum are discussed such as tumors of the splenic flexure of the colon, lesions arising from the left kidney or the left adrenal gland. The authors list characteristic imaging features of the most common focal lesions visualized in a standard ultrasound scan as well as enhancement patterns appearing in contrast-enhanced examinations. The article discusses the features and differentiation of, among others, infarction, splenic cysts including hydatid ones, abscesses and angiomas. The ultrasound appearance of lymphoma and secondary involvement of the spleen by other malignant neoplasms is also mentioned. Moreover, the authors provide useful tips connected with imaging techniques and interpretation of the findings. The ultrasound examination carried out in compliance with current standards allows for an optimal assessment of the organ and reduction of the error-making risk. This article is based on the publication of the experts from the Polish Ultrasound Society of 2005 and updated with the latest findings in pertinent literature. The photographic documentation, which provides images of the discussed lesions, is attached to this article.

PL

Podobnie jak każda metoda obrazowa ultrasonografia niesie ze sobą ryzyko popełniania błędów. Spośród wszystkich badań obrazowych jest ona w największym stopniu subiektywna, zależna od wiedzy i doświadczenia wykonującego badanie. W pracy wskazano przyczyny pomyłek zależne od badającego, ale również od ustawień technicznych i przygotowania pacjenta do badania. Ponadto przedstawiono najczęstsze błędy popełniane w diagnostyce ultrasonograficznej chorób śledziony, wynikające z nieznajomości wariantów anatomicznych jej budowy, nieprawidłowych pomiarów i nieprawidłowej techniki badania. Omówiono pomyłki w różnicowaniu zmian ogniskowych śledziony i jej wnęki. Opisano różnicowanie naczyń krążenia obocznego, węzłów chłonnych oraz śledzion dodatkowych. Zwrócono uwagę na mylną interpretację lewego płata wątroby jako krwiaka śledziony, a także wydatnego ogona trzustki, wypełnionego treścią żołądka lub pętli jelitowych jako nieprawidłowych mas lub zbiorników płynowych w okolicy wnęki śledziony. Ponadto omówiono patologie wnęki, takie jak guz zagięcia śledzionowego jelita grubego, zmiany wychodzące z lewej nerki lub lewego nadnercza. Wymieniono charakterystyczne cechy w obrazowaniu najczęściej spotykanych zmian ogniskowych w standardowym badaniu ultrasonograficznym, jak również wzorce wzmocnienia w badaniach z użyciem środków kontrastowych. Omówiono cechy i różnicowanie m.in. zawału, torbieli śledziony, z uwzględnieniem torbieli bąblowcowych, ropni i naczyniaków. Wspomniano o obrazach ultrasonograficznych w przebiegu chłoniaków oraz wtórnym zajęciu śledziony przez inne nowotwory złośliwe. Artykuł zawiera przydatne wskazówki dotyczące techniki obrazowania oraz interpretacji uzyskanych obrazów. Wykonanie badań zgodnie z obowiązującymi standardami pozwala na optymalną ocenę narządu oraz zminimalizowanie ryzyka popełnienia błędów. Praca została przygotowana na podstawie publikacji ekspertów Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego z 2005 roku i zaktualizowana o najnowsze doniesienia z piśmiennictwa. Do artykułu dołączono dokumentację zdjęciową obrazującą opisywane zmiany.

2

Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie śledziony

100%

Walczyk J., Walas M. K.

|

vol. 13

|

issue 52

50-64

EN

Ultrasound scan of the spleen is an integral part of the overall abdominal examination. Due to its anatomical position, physical examination of the spleen is frequently supplemented with an ultrasound which plays a special role in the differential diagnostics of splenic diseases and facilitates the determination of further diagnostic and therapeutic procedures. Similarly to other types of ultrasound scans, the examiner should be familiar with all significant clinical information as well as results of examinations and tests conducted so far. This enables to narrow the scope of search for etiological factors and indicate specific disease entities in the findings as well as allows for accurate assessment of coexistent pathologies. The article presents the standards of the Polish Ultrasound Society concerning the apparatus, preparation for the examination, technique and description of the findings. The authors discuss the normal anatomy of the spleen and the most common pathologies ranging from splenomegaly to splenic traumas. The indications for the contrast-enhanced ultrasound and characteristic patterns of enhancement of individual focal lesions are presented. This article is supplemented with photographic documentation, which provides images of the discussed lesions. The ultrasound examination, if carried out in compliance with current standards, allows for accurate interpretation of detected changes. This article has been prepared on the basis of the Ultrasound Examination Standards of the Polish Ultrasound Society (2011) and updated with the current knowledge.

PL

Badanie ultrasonograficzne śledziony jest integralną częścią badania jamy brzusznej. Z uwagi na anatomiczne położenie badanie fizykalne śledziony często uzupełnia się badaniem ultrasonograficznym, odgrywającym szczególną rolę w diagnostyce różnicowej chorób śledziony, wyznaczającym kierunki dalszego postępowania diagnostycznego i terapeutycznego. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych, badający powinien mieć dostęp do wszystkich istotnych informacji klinicznych i wyników dotychczas wykonanych badań. Umożliwi to zawężenie obszaru poszukiwań czynników etiologicznych ze wskazaniem, w wyniku badania, na konkretne jednostki chorobowe i dokładną ocenę współistniejących patologii. W artykule przedstawiono standardy badania ultrasonograficznego śledziony Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego dotyczące aparatury, przygotowania do badania, jego techniki i opisu. Omówiono prawidłową budowę śledziony oraz jej najczęstsze zmiany patologiczne, zaczynając od splenomegalii, a kończąc na urazach śledziony. Przedstawiono wskazania do wykonania badania ultrasonograficznego z użyciem środków kontrastujących oraz omówiono charakterystyczne wzorce wzmocnienia poszczególnych zmian ogniskowych. Do pracy dołączono dokumentację zdjęciową, obrazującą omawiane zmiany. Wykonanie badań zgodnie z obowiązującymi standardami pozwala na optymalną ocenę narządu oraz prawidłową interpretację wykrytych zmian. Praca została przygotowana na podstawie publikacji pt. Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego (2011) i uzupełniona o aktualne doniesienia.

3

Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie wątroby, pęcherzyka i dróg żółciowych

81%

Walas M. K., Skoczylas K., Gierbliński I.

Journal of Ultrasonography

|

2012

|

vol. 12

|

issue 51

428-445

EN

Ultrasonography, which usually constitutes an initial imaging method of the gallbladder, liver and bile ducts diseases, allows for final diagnosis or determines another diagnostic step. The continuously progressing technological advancement forces to broaden the indications for ultrasound diagnostics and enables easier and more precise imaging of the tested structures. Performing the examination in accordance with current standards allows for the optimization of the sensitivity and specificity parameters of ultrasound examinations in the diagnosis of the liver, gallbladder and bile ducts pathologies as well as minimizes the probability of error-making. This article presents a recommended liver, gallbladder and bile ducts ultrasound technique which indicates an optimal positioning of the patient for the exam as well as the sites of the ultrasound transducer application. Minimum technical parameters of the apparatus have been specified with respect to the requirements of modern ultrasound techniques which enable imaging with the use of contrast agents and elastography. Furthermore, the article proposes a standard exam description containing essential patient-related data and provides required ultrasound evaluation parameters for the tested organs. Attention has been drawn to the appropriate manner of preparing the patient for the examination and the features of the tested structures have been presented. The article also contains a brief description of the liver, gallbladder and bile ducts diseases which are most often diagnosed by ultrasound examinations. Moreover, the use of elastography as well as contrast-enhanced examinations in the diagnostics of fibrosis and focal changes in the liver have been discussed. This article has been prepared on the basis of the Ultrasound Examination Standards of the Polish Ultrasound Society (2011) and updated with reference to the latest findings in pertinent literature.

PL

Ultrasonografia jest zwykle wyjściową metodą obrazowania chorób pęcherzyka żółciowego, wątroby i dróg żółciowych, pozwalającą na ustalenie ostatecznego rozpoznania lub determinującą dalszy tor diagnostyczny. Stale postępujący rozwój technologiczny wymusza poszerzanie wskazań do diagnostyki ultrasonograficznej i ułatwia precyzyjne obrazowanie ocenianych struktur. Wykonanie badania zgodnie z obowiązującymi standardami pozwala na optymalizację parametrów czułości i swoistości ultrasonografii w rozpoznawaniu patologii wątroby, pęcherzyka żółciowego, dróg żółciowych i minimalizuje prawdopodobieństwo popełniania błędów. W pracy przedstawiono zalecaną technikę wykonywania badania ultrasonograficznego wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, wskazując na optymalne ułożenie pacjenta do badania i miejsce przyłożenia głowicy ultrasonograficznej. Określono minimalne parametry techniczne aparatury, uwzględniając wymagania nowoczesnych technik ultrasonograficznych, umożliwiających badania z wykorzystaniem środków kontrastowych i elastografii. Ponadto zaproponowano w niej standard opisu badania zawierający niezbędne dane dotyczące pacjenta i wymagane parametry oceny ultrasonograficznej badanych narządów. Zwrócono uwagę na właściwy sposób przygotowania pacjenta do badania oraz przedstawiono cechy prawidłowej budowy ocenianych struktur. W artykule zamieszczono także krótką charakterystykę najczęściej rozpoznawanych ultrasonograficznie chorób wątroby, pęcherzyka i dróg żółciowych. Ponadto omówiono zastosowanie elastografii i badań z użyciem środków kontrastujących w diagnostyce włóknienia oraz zmian ogniskowych w wątrobie. Praca została przygotowana na podstawie Standardów badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego (2011) i zaktualizowana w oparciu o najnowsze doniesienia z piśmiennictwa.

4

Błędy i pomyłki w diagnostyce ultrasonograficznej wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych

81%

Walas M. K., Skoczylas K., Gierbliński I.

Journal of Ultrasonography

|

2012

|

vol. 12

|

issue 51

446-462

EN

Ultrasonography is the most widespread imaging technique used in the diagnostics of the pathologies concerning the organs in the abdominal cavity. Similarly to other diagnostic tools, errors may occur in ultrasound examinations. They generally result from inappropriate techniques, which do not conform to current standards, or erroneous interpretation of obtained images. A significant portion of mistakes is caused by inappropriate quality of the apparatus, the presence of sonographic imaging artifacts, unfavorable anatomic variants or improper preparation of the patient for the examination. This article focuses on the examiner-related errors. They concern the evaluation of the liver size, echostructure and arterial and venous vascularization as well as inappropriate interpretation of the liver anatomic variants and the vascular and ductal structures localized inside of it. Furthermore, the article presents typical mistakes made during the diagnosis of the most common gallbladder and bile duct diseases. It also includes helpful data concerning differential diagnostics of the described pathologies of the liver, gallbladder and bile ducts. The article indicates the most frequent sources of mistakes as well as false negative and false positive examples which result from these errors. What is more, the norms used in the liver, gallbladder and bile duct evaluations are presented as well as some helpful guidelines referring to the exam techniques and image interpretation, which allows for reducing the error-making risk. The article has been prepared on the basis of the report published in 2005 by the Polish experts in the field of ultrasonography and extended with the latest findings obtained from the pertinent literature.

PL

Ultrasonografia jest najbardziej rozpowszechnioną techniką obrazowania w diagnostyce chorób narządów jamy brzusznej. Podobnie jak w przypadku innych narzędzi diagnostycznych badanie ultrasonograficzne obarczone jest ryzykiem popełniania błędów. Na ogół wiążą się one z niewłaściwą techniką wykonywania badania, niezgodną z obowiązującymi standardami, bądź mylną interpretacją uzyskiwanego obrazu. Znaczna część popełnianych pomyłek wynika także z nieodpowiedniej jakości stosowanego sprzętu, z obecności artefaktów obrazowania ultrasonograficznego, niekorzystnych warunków anatomicznych lub z niewłaściwego przygotowania chorego do badania. W niniejszej pracy skoncentrowano się na błędach zależnych od badającego. Dotyczą one oceny wymiarów wątroby, jej echostruktury oraz unaczynienia tętniczego i żylnego, niewłaściwej interpretacji wariantów anatomicznych wątroby, położonych w niej struktur naczyniowych i przewodowych. Ponadto przedstawiono typowe pomyłki pojawiające się w trakcie prowadzenia diagnostyki najczęstszych chorób pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych. W pracy zawarto przydatne dane dotyczące diagnostyki różnicowej opisywanych patologii wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych. Wskazano najczęstsze źródła popełnianych pomyłek i przykłady wynikających z nich wyników fałszywie dodatnich i ujemnych. Poza tym przedstawiono zakresy norm stosowanych w ocenie wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych oraz zawarto przydatne wskazówki dotyczące techniki badania, interpretacji uzyskiwanego obrazu, pozwalające zminimalizować ryzyko popełnienia pomyłek. Artykuł został przygotowany na podstawie opracowania opublikowanego przez polskich ekspertów z dziedziny ultrasonografii w 2005 roku i pogłębiony o najnowsze doniesienia z piśmiennictwa.

Refine search results

4 Journal of Ultrasonography

2 2013

2 2012

4 Walas M. K.

2 Gierbliński I.

2 Skoczylas K.

2 Walczyk J.

Błędy w diagnostyce ultrasonograficznej śledziony

Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie śledziony

Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie wątroby, pęcherzyka i dróg żółciowych

Błędy i pomyłki w diagnostyce ultrasonograficznej wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych